Morgunblaðið - 01.09.1994, Blaðsíða 20

Morgunblaðið - 01.09.1994, Blaðsíða 20
20 FIMMTUDAGUR 1. SEPTEMBER 1994 MORGUNBLAÐIÐ LISTIR tekur undir þetta og bendir á að fólk þekki Erkihertogatríó Lud- wigs van Beethoven jafnvel og 9. sinfóníuna. En tríóið ætlar að flytja þetta verk sem var samið fyrir Rudolf erkihertoga í Austur- ríki á tónleikunum nk. sunnudag. Auk Tríós Karólínu og Erkiher- togatríósins ætlar Tríó Reykja- víkur að flytja tríó eftir Bedrich Smetana. Að sögn Gunnars er þetta líklega í fyrsta skipti sem þetta tríó er flutt á íslandi. Smet- ana samdi það 31 árs gamall og markar það tímamót í tékkneskri tónlist. Tríóið var samið til minn- ingar um dóttur Smetana sem dó fjögurra ára gömul en hún bjó yfir miklum tónlistarhæfileikum. Smetana frumflutti verkið sjálfur en lék það síðar fyrir Franz Liszt og fékk góð ráð hjá honum. Smet- ana breytti þá ýmsu í verkinu og það er sú útgáfa sem tríóið spil- ar. Gunnar segir ennfremur að tríóið sé meðal merkustu verka Tékka í kammertónlist, það búi yfir mjög persónulegum tón og sé einnig dramatískt. Guðný bæt- ir við að verkið búi bæði yfir létt- leika lítils barns og miklum trega. Gamall draumur rætist Gunnar og Halldór leika ekki á tónleikunum í maí. Þeir segja að þá verði þeir önnum kafnir vegna prófa hjá Tónlistarskólan- um í Reykjavík. Guðný segir að á þessum tónleikum muni gamall draumur rætast en hún og Sigrún Eðvaldsdóttir ætli að flytja verk fyrir tvær fiðlur. Þeim finnist mjög gaman að vinna saman en það vinnist sjaldan tími til þess. Guðný er fullviss um að eitt verkanna sem þær ætli að flytja hafi ekki verið flutt áður á Is- landi. Það er sónata fyrir tvær fiðlur eftir Ysaye. „Þetta verk er hvergi fáanlegt á prenti. Það er uppselt hjá forlaginu fyrir löngu. Ég hef leitað að því á bókasöfnum í Bandaríkjunum og það er til í aðeins þremur eintökum. Nú er ég að reyna að fá ljósrit og leyfi til að nota það.“ Það er greinilega ekki auð- hlaupaverk að vilja hafa efnis- skrána fjölbreytta. „Fólk vill ekki það sama. Sumir koma eingöngu til að hlusta á ákveðin vinsæl verk sem við flytjum á nokkurra ára fresti. Aðrir vilja meiri nú- tímatónlist og finnst við alltof íhaldssöm. En yngra fólkið er svo duglegt við að sinna nútímatón- list og núna vil ég blöndu af ólík- um tónlistarstefnum," segir Guðný að lokum. Fólk vill ekki það sama Starfsár Tríós Reykja- víkur hefst á sunnu- daginn. Anna Svein- bjarnardóttir kynnir sér efnisskrá vetrarins og spjallar við meðlimi tríósins um nýtt verk eftir Karólínu Eiríks- dóttur, sem verður frumflutt á fyrstu tón- leikum vetrarins. FYRSTU tónleikar starfsársins í tónleikaröð Tríós Reykjavíkur verða í Hafnarborg sunnudaginn 4. september nk. Þetta er fimmta árið sem Tríó Reykjavíkur stend- ur fyrir tónleikaröð í samvinnu við Hafnarborg, menningar- og listastofnun Hafnarfjarðar. Tríó Reykjavíkur var stofnað árið 1988 og eru meðlimir þess Guðný Guðmundsdóttir fiðluleik- ari, Halldór Haraldsson píanóleik- ari og Gunnar Kvaran sellóleik- ari. Þau ætla að halda fjóra tón- leika í vetur. Þá fyrstu 4. septem- ber og síðan 13. nóvember, 12. febrúar og 28. maí. Á tónleikun- um í nóvember og maí kemur tríóið fram ásamt gestaleikurum. Þeir eru að þessu sinni Guillermo Figuroa hljómsveitarstjóri og fiðluleikari, Auður Hafsteinsdótt- ir fiðluleikari, Sigrún Eðvalds- dóttir fiðluleikari og Peter Maté píanóleikari. Samstarfið 5 ára „Þetta er ekki stórafmælisár, en það eru 5 ár síðan samstarf hófst við Hafnarborg um röð af tónleikum annað hvort eingöngu með tríóinu eða með gestum, bæði íslenskum og erlendum," segir Guðný. Að sögn Gunnars reyna þau að flytja eitt nýtt ís- lenskt verk á hverju starfsári. I ár er það Nýtt tríó eftir Hafliða Hallgrímsson en önnur íslensk verk á efnisskránni eru Tríó eftir Karólínu Eiríksdóttur og íslenskir dansar eftir Jón Ásgeirsson. Morgunblaðið/Kristinn TRIÓ Reykjavíkur: Halldór Haraldsson, Guðný Guðmundsdóttir og Gunnar Kvaran. Þau ætla að flytja verk Karól- ínu á fyrstu tónleikunum í Hafn- arborg. Að sögn Guðnýjar pönt- uðu þau verk Karólínu árið 1987 og frumfluttu það ár. Síðan hafa þau leikið verkið nokkrum sinnum og tekið það upp á geisladisk. Nú hefur það ekki heyrst lengi. „Ný verk eru oft spiluð einu sinni og svo gleymast þau. Við viljum halda þessum verkum lifandi." Verk Jóns Ásgeirssonar var pantað fyrir um 20 árum þegar tveir meðlimir Tríósins, Guðný og Halldór, og einnig gestur tón- leikanna í nóvember, Guillermo Figuroa, voru í Reykjavík Ens- amble. „Við fórum í tónleikaferð til Þýskalands og vildum eitthvað rammíslenskt. Jón útsetti fyrir okkur íslenska dansa sem hefur verið mjög vinsælt verk og verið útsett fyrir fleiri. Það er mjög vel við hæfi að þjú af þeim fimm sem spiluðu verkið upphaflega leiki það á tónleikunum í nóvember," segir Guðný. Ónnur verk á tónleikunum í nóvember er píanókvintett eftir Schumann, tvíkonsert eftir J.S. Bach og Dansar frá Puerto Rico eftir Jesus Figuroa en hann er afi Guillermo Figuroa. Á tónleikunum í febrúar leikur Tríó Reykjavíkur tríó eftir Beet- hoven og Brahms auk þess að frumflytja verk eftir Hafliða Hall- grímsson. Að sögn Halldórs munu þau þijú þá hafa flutt öll pía- nótríó Beethovens og Brahms. Helstu verk fyrir píanótríó Aðspurð um hvort tríóið aðhyll- ist einhveija ákveðna tónlistar- stefnu segir Gunnar „Við reynum eingöngu að flytja helstu verk fyrir píanótríó, klassísk, róman- tísk og nútímaverk.“ Halldór bætir því við að sum verka tón- skálda fyrir píanótríó séu meðal merkari verka þeirra. Gunnar Myndasmiður úr fortíð MYNPLIST Stöólakot MYNDVERK KRISTJÁN H. MAGNÚSSON Opið daglegafrá 14-18 til ll.sept- ember. Aðgangur ókeypis. FORTÍÐIN geymir meira en haldið er að okkur og þannig kem- ur ýmislegt manni spánskt fyrir sjónir þegar það er dregið fram í dagsljósið. Sumir verða opineygðir, en aðrir hrista höfuðið, því að það sem við blasir er eitthvað svo öðru- vísi og framandlegt. Skyldi svo mörgum ekki vera vorkunn, þótt viðhorf sem voru á oddinum í Boston og Nýja-Eng- iandi á þriðja áratug aldarinnar séu þeim framandi hér á hjara verald- ar? íhaldssemi í listum hefur aldrei átt upp á pallborðið hjá okkur, a.m.k. ekki sú sem birtist í akade- mískri mynd og er sótt í skóla og haldið fram sem borgaralegum dyggðum. En þeir sem töldu sig fulltrúa þeirra viðteknu dyggða fóru einungis eftir lögmálum fram- boðs og eftirspurnar, en hins vegar voru það einnig fulltrúar borgara- stéttarinnar sem héldu uppi fram- úrstefnulist og lögðu grunninn að fyrsta sértæka safni nútímalistar í heiminum, MoMA, og seinna margra annarra, og allt þetta gerð- ist í höfuðvígi kapítalismans! Víst má teljá, að borgarastéttin rúmi margar víddir og að óréttlátt sé að nota hana alfarið sem hugtak úrkynjunar og hins illa, og sam- hyggjan er ei heldur alvond, þótt hún sé svo í auga hins stæka íhaldsmanns. - Það er þannig sitthvað sem manni dettur í hug við skoðun nokkurra mynda eftir Kristján H. Magnússon í Stöðlakoti, og líti maður til fortíðarinnar skilur mað- ur vel að hann átti ekki upp á pallborðið hjá starfsbræðrum sín- um, sem voru menntaðir í Evrópu, og byggðu meira og minna list sína á ferskri erfðavenju meistarans frá Aix. Kristján var einungis 17 ára gamall er hann fór til Bandaríkj- anna, og var nokkru seinna kominn í fagurlistaskóla Massachusetts- fylkis í Boston, sem hlýtur að hafa verið afrek útaf af fyrir sig. í skól- anum mun hann hafa verið með dugmestu nemendunum öll fimm árin sem hann var þar viðloðandi, og lauk námi með miklum ágæt- um. En dugnaður í akademískum listaskóla getur verið tvíbentur og yfirleitt í listaskólum almennt, því að listaskólar eru einungis áfangar á löngu ferðalagi en ekki loka- mark. Og þegar menn eru að áfell- ast listaskóla fortíðarinnar fyrir akademíska íhaldssemi, og að út- skrifa listamenn, þá er ekki að ósekju að litið sé til nútíðarinnar, er sagan endurtekur sig, en nú í nafni framúrstefnu. Kristján gerði það nákvæmlega sama og „ungir" eru að gera í dag en á öðrum forsendum. Munurinn er einugis sá, að það sem nefna mætti hefð listaprangara borgara- stéttarinnar á árum áður, er orðið að viðtekinni hefð listakaupmanna nútímans er beita listamönnum fyrir vagna sína, ásamt því að virkja ósjálfstæða og auðsveipa stjóra núlistasafna og -stofnana, fræðinga og listheimspekinga sem bendiprik. Ekki er mögulegt að nálgast myndir Kristjáns H. Magnússonar án þess að gera sér grein fyrir þessum staðreyndum. Og á vissan hátt er list hans sér á báti í list- sögulegu samhengi, því að í raun er ekki til hliðstæða. En annað mál er svo hvort hún höfði til skoð- andans, en hér skal engu hafnað og ekkert fortekið. Það er einung- is lítið og sundurlaust brot af ævi- verki Kristjáns á veggjum í Stöðla- koti, og nóg þekki ég til listar hans til að vita að um úrval er ekki að ræða. Helst er það í olíu- myndinni „Óþekkt kona“ (8), vatnslitamyndinni „Við sjávarsíð- una“ (12) og rissinu „Módelteikn- ing“ (16), sem ótvíræðir hæfíleikar listamannsins koma fram. Vonandi leiðir þessi sýning til þess að list hans verði krufin í stærra samhengi og þá held ég að tilganginum sé náð hjá syni hans Magnúsi H. Krístjánssyni sem stendur að framkvæmdinni. Málar- inn Kristján Helgi Magnússon var hugumstór og metnaðarfullur listamaður, er rétt hafði komið sér fyrir í höfuðborginni er hann lést langt fyrir aldur fram árið 1937, aðeins 35 ára að aldri. Bragi Ásgeirsson Nýjar bækur I ÚT ER komin á vegum Tóna og steina safn 36 píanóútsetninga á sígildum íslenskum lögum. Bókin er ætluð þeim sem hafa þegar náð valdi yfir grunntækni í píanóleik, ungu fólki, nemendum sem og öðr- um sem hafa einhvern tímann lært á píanó. Grænu bókinni er ætlaður fastur staður í nótnasafni heimila sem eiga píanó, lögin, sem útsett eru í söng- hæð, hæfa einnig til undirleiks við söng og bókin hentar vel til píanó- kennslu á 2.-4. stigi. Meðal laga má nefna: Fröken Reykjavík, Litlu fluguna, Lóan er komin, Vorvindar glaðir, Kátir dagar, Það er svo margt að minnast á, Blátt lítið blóm eitt er, Anna litla létt á fæti, Fyrir sunnan Fríkirkjuna, í Hlíðarenda- koti, Á Sprengisandi, sex sígild jóla- lög í einfaldri útsetningu og fleiri lög. Elías IJaviðsson hefur útsett lög og hannað bókina. Hann er í senn útgefandi og um sinn dreifingarað- ili. Kápuna teiknaði Erlingur Páll Ingvarsson sem hefur teiknað kápu a hinar vinsælu píanóbækur Elías- ar: „Með tíu fingur um heiminn“ og „Rauða hringekjan.“ Fram að 1. október 1994 er Græna bókin fáanleg á tilboðs- verði, kr. 1200.
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60

x

Morgunblaðið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Morgunblaðið
https://timarit.is/publication/58

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.