Morgunblaðið - 13.04.1995, Side 70

70 FIMMTUDAGUR 13. APRÍL 1995
MINNINGAR
MORGUNBLAÐIÐ
+
Faðir okkar,
GUÐMUNDUR ÞÓRÐARSON
frá Útgörðum,
Stokkseyri,
lést sunnudaginn 26. mars.
Jarðarförin hefur farið fram í kyrrþey að ósk hins látna.
Innilegustu þakkir til allra þeirra, sem sýndu samúð og vinarhug.
Börnin.
Elskulegur faðir okkar,
SIGURÐUR GUÐMUNDUR GUÐBJARTSSON,
Völusteinsstræti 28,
Bolungarvík,
lést i Sjúkrahúsi ísafjarðar þriðjudaginn 11. apríl.
Jarðarförin auglýst síðar.
Fyrir hönd aðstandenda,
Kristín Sigurðardóttir,
Pétur Runólfsson.
+
Móðir okkar og tengdamóðir,
MAGNEA JÓHANNESDÓTTIR,
fyrrum læknisfrú
í Hveragerði,
lést á hjúkrunarheimilinu Eir 11. apríl.
Guðrún Magnúsdóttir, Hannes Sigurgeirsson,
Jóhannes Magnússon, Anna I. Eydal,
Skúli Magnússon, Sigríður Snorradóttir.
+
Maðurinn minn, faðir okkar, tengdafaðir, afi, bróðir og mágur,
EINAR BALDURSSON,
Hraunprýði
v/Vatnsveituveg,
lést 2. apríl.
Útförin fór fram í kyrrþey.
Arnfriður Felixdóttir,
synir, tengdadætur
og barnabörn,
Anna Baldursdóttir,
Fjóla Felixdóttir.
EYSTEINN
SIG URJÓNSSON
-I- Eysteinn Sigur-
' jónsson fæddist
19. febrúar 1923 í
Hraurikoti í Aðald-
al, Suður-Þingeyj-
arsýslu, en ólst upp
á Húsavík. Hann
andaðist í Land-
spítalanum 4. apríl
síðastliðinn. For-
eldrar hans voru
Sigutjón Armanns-
son frá Hraunkoti,
verslunarmaður,
kennari og bæjar-
gjaldkeri á Húsa-
vík, f. 20.8. 1896,
d. 30.3. 1958, og Þórhalla
Bjarnadóttir, húsmóðir á
Húsavik, f. 6.6. 1905, d. 30.4.
1969. Eysteinn átti sjö systk-
ini, Helgu, Arnyót, Bjarna,
Höskuld, Þorgrím, Dóru og
Ármann sem öll lifa bróður
sinn. Hinn 8. apríl 1950 kvænt-
ist Eysteinn eftirlifandi konu
sinni, Þórunni Kristrúnu EI-
íasdóttur frá Stóru-Breiðvík í
Suður-Múlasýslu, f. 3.10.1915.
Heimili þeirra var að Ásgarðs-
vegi 11, Húsavík. Börn þeirra
eru Kristján Jón, stjórnunar-
og atvinnuráðgjafi, f. 18.6.
1951, kvæntur Sigríði Guð-
mundsdóttir, skrifstofustjóra
í alþjóðadeild Rauða kross ís-
lands; Dagbjört, starfsstúlka á
Sjúkrahúsi Húsavíkur, f. 22.7.
1955, gift Kristjáni G. Þor-
steinssyni, bifvélavirkja; og
stjúpsonur frá fyrra hjóna-
bandi Þórunnar, Elías Kríst-
jánsson, forsljóri Kemís, f.
11.11. 1938, kvæntur Lisbet
Bergsveinsdóttur. Barnabörn-
in eru fjögur, Eysteinn, Þór-
unn Ýr, Eysteinn Heiðar og
Úlfur. Barnabarnabarn er eitt,
Elías Guðni. Eysteinn stundaði
nám við Héraðsskólann á
Laugarvatni 1940-1941 og
lauk námi í Samvinnuskólan-
um voríð 1944. Starfaði við
Brauðgerð Sig-
tryggs Pétursson-
ar á Húsavík 1944-
1946, hjá Erlendi
Ó. Péturssyni, á
skrifstofu Samein-
aða gufuskipafé-
lagsins veturinn
1946. Starfsmaður
hjá Sparisjóði
Húsavíkur og hjá
Bifreiðastöð Þin-
geyinga 1946-
1950. Starfaði við
síldarsöltunarstöð
K.J.E. á Húsavík á
sumrum og skatta-
störf á vetrum milli 1950 og
1955. Framkvæmdasljóri
Fiskiðjusamlags Húsavíkur
1955-1958. Bæjargjaldkeri á
Húsavík 1958-1960. Um nokk-
urra ára skeið var hann um-
boðsmaður fyrir Almennar
tryggingar á Húsavík. Árið
1960 hóf hann aftur störf hjá
Sparisjóði Húsavíkur og síðar
útibúi Landsbanka íslands á
Húsavík, sem gjaldkerí og
staðgengill útibússtjóra og
vann þar til sjötugs er hann
hætti vegna aldurs. Eysteinn
gegndi mörgum trúnaðar-
störfum, var m.a. formaður
kjörstjórnar um árabil. Hann
var áhugasamur um félags-
og menningarmál og var at-
hafnasamur í söng- og tónlist-
arlífi á Húsavík. Hann var um
árabil formaður íþróttafélags-
ins Völsungs og Karlakórsins
Þryms á Húsavík, í Kirkjukór
Húsavíkur, en í þeim kór söng
hann til dauðadags. Hann tók
m.a. þátt í mörgum Ieiksýning-
um hjá Leikfélagi Húsavíkur
og var einn af meðlimum
Tónakvartettsins á Húsavik, á
meðan hann starfaði.
Útför Eysteins fer fram frá
Húsavíkurkirkju laugardag-
inn 15. apríl og hefst athöfnin
kl. 14.00.
+
Sambýlismaður minn, faðir og stjúpfaðir, tengdafaðir og afi,
ÁGÚST ÓSKAR LÝÐSSON
frá Reykjarfirði,
lést í Vffilsstaðaspítala 10. apríl síðastliðinn.
Guðfinna Magney Guðmundsdóttir,
Júlfana Ágústsdóttir, Vilhjálmur Sigurðsson,
Bjarney Elisabet Pálsdóttir, Sævar Benediktsson,
Jensfna Guðrún Pálsdóttir, Eysteinn Gunnarsson,
Páll Lýður Pálsson, Gfslfna Gunnsteinsdóttir
og barnabörn.
+
Faðir okkar, tengdafaðir, afi og langafi,
ÞÓRHALLUR EINARSSON
frá Grindavík,
- lést á Hrafnistu, Hafnarfirði, þann 10. apríl.
Jarðarförin fer fram frá Grindavíkurkirkju laugardaginn 15. apríl
kl. 14.00.
Kristinn Þórhallsson, Guðrún Jónsdóttir,
Helga Hrönn Þórhallsdóttir, Stefán Bergmann,
barnabörn og barnabarnabörn.
+
Elskulegur eiginmaður minn, faðir okkar, afi og tengdafaðir,
PÉTUR J. THORSTEINSSON
fyrrverandi sendiherra,
lést á heimili sínu aðfaranótt miðvikudagsins 12. apríl.
Útförin fer fram frá Dómkirkjunni miðvikudaginn 19. apríl kl. 13.30.
Oddný Thorsteinsson,
Pétur G. Thorsteinsson, Birna Hreiðarsdóttir,
Björgótfur Thorsteinsson,
Eirfkur Thorsteinsson, Valborg Snævarr,
og barnabörn.
ELSKU afi minn. Það er svo sárt
að þurfa að kveðja þig núna, núna
þegar allt átti að verða svo gott.
Þú áttir að vera svo frískur eftir
aðgerðina en það var bara svo
margt annað sem hrjáði þig sem
enginn vissi um og sá sjúkleiki
hreif þig með sér yfir móðuna
miklu. Þegar svona gerist sjáum
við svo glögglega hvað við erum
lítils megnug gagnvart hinum
æðri máttarvöldum. Elsku afi
minn, faðmlög þín voru svo afar
blíð og góð og það var alltaf svo
gott að koma í faðm þinn. Ég
þakka fyrir allar þær stundir og
öll þau sumur sem ég fékk að
eiga með þér. Síðasta sumar er
mér sérstaklega minnisstætt. Það
var yndislegt að koma til ykkar
ömmu í sumarbústaðinn fyrir
austan og fara svo með ykkur
aftur til Húsavíkur. Það var svo
yndislegt veður og þú varst svo
hress og ánægður þrátt fyrir veik-
indin. Það var sama hversu slapp-
ur þú varst, alltaf varstu tilbúinn
til að aka með okkur ömmu um
alla firðina fyrir austan og alltaf
hélstu ró þinni yfir öllu. Eg man
ekki eftir einu einasta skipti þar
sem þú byrstir þig við mig. Þú
varst alltaf svo blíður og góður.
Elsku afi, ég á alltaf eftir að
muna eftir hlýju faðmlagi þínu
og góðu neftóbakslyktinni af þér
sem fylgdi þér alltaf. Ég vona að
þér líði betur núna og þú sért
búinn að fá bót meina þinna svo
að þér geti liðið vel. Elsku afi,
þín er svo sárt saknað af öllum
og það er sárt að vita að þú gast
ekki verið lengur hjá okkur og
fylgst með langafabarninu þínu,
honum Elíasi Guðna, dafna. Ég
er samt svo óendanlega þakklát
fyrir það að þú fékkst að kynnast
honum og fékkst að líta litla fal-
lega brosið hans sem smeygir sér
inn í hjörtu allra sem verða þess
aðnjótandi. Elsku besti afi minn,
orð eru lítils megnug þegar maður
kveður jafn yndislegan mann og
þig. Ég ætla að muna þig um
alla tíð og megi guð vemda þig
og blessa og ég vona að mein þín
séu öll á bak og burt. Ég þakka
þér fyrir allt. Þú gafst mér svo
margt sem mun fylgja mér um
ókomna tíð.
Elsku afi minn, einhvem veginn
hélt ég að ég féngi að hafa þig
hjá mér um aldur og ævi en svona
er víst gangur lífsins og ekkert fær
honum breytt. Ég sakna þín sárt
og vonandi hittumst við aftur
handan móðunnar miklu.
Elsku hjartans amma mín,
pabbi, Kristján og Lilla, megi guð
gefa ykkur styrk og huggun í
þessari miklu sorg.
Þín elskandi sonardóttir,
Þórunn Ýr.
Við fregnina um andlát Ey-
steins, fymim tengdaföður míns,
streyma fram minningar frá Ás-
garðsvegi 11 á Húsavík, sem í
fjórtán ár var mér sem annað
heimili. I minningunni er hann og
staðurinn eitt, svo góður fjölskyl-
dufaðir og Þingeyingur sem hann
var.
Ég sé hann fyrir mér við að
sýsla eitt og annað utanhúss sem
innan með litlu afastrákunum sem
hann var alltaf svo góður, sem
og reyndar öllum börnum. Ég
minnist hans á gleðistundum fjöl-
skyldunnar, á stórhátíðum, við
giftingar, skírnir og afmæli og í
garðinum á sólríkum sumardög-
um eins og þeir gerast bestir hér
á landi. Einnig bréfa og sendinga
meðan við bjuggum í útlöndum,
þótt hann segði oft: „Mamma
skrifar miklu betri bréf en ég,“
þá voru línurnar hans ekki síður
kærkomnar.
Ætíð tengjast þessar minningar
hlýju og gleði því hann var maður
sátta, ævinlega tilbúinn að gera
sitt til að greiða úr málum og
gera gott úr hlutunum. Hann var
ljúfmenni og öðlingur — gæfumað-
ur, elskaður og virtur ekki aðeins-
af sínum nánustu heldur hlaut öll-
um sem honum kynntust að verða
hlýtt til hans, slíkir voru mann-
kostir hans.
Blessuð sé minning Eysteins
Siguijónssonar. Innilegar sam-
úðarkveðjur sendi ég Dúddu,
Kristjáni, Lillu og Ella og þeirra
mökum, bamabörnunum Þórunni
Ýr og Eysteini Heiðari, systkinum
hans og öðrum vandamönnum.
Greta B. Úlfsdóttir.
Það var glaðvær hópur sem út-
skrifaðist úr Samvinnuskólanum
lýðveldisárið 1944. Þijátíu og tveir
nemendur víðsvegar af landinu
höfðu náð settu marki og fengið
í hendur viðurkenningu þar um.
Einn í þessum hópi var Éysteinn
Siguijónsson, bankagjaldkeri á
Húsavík, er lést 4. þ.m. í Landspít-
alanum í Reykjavík og mun hann
vera fimmti nemandinn sem burt-
kvaddur er úr hópi bekkjarsystkin-
anna.
Ég hygg að okkur nemendun-
um hafi fundist, þegar við tókum
við prófskírteininu, að nú gætum
við horft nokkuð bjartari augum
til framtíðarinnar með slíkt vott-
orð upp á vasann og fullyrða má,
nú þegar við flest höfum lokið
ævistörfum við sjötugsaldurinn
og lítum yfir farinn veg, að þá
finnum við og sannfærumst um
að námið í Samvinnuskólanum
varð okkur dýrmætt veganesti og
stór þáttur í undirstöðunni við
lausn á hinum ýmsu viðfangsefn-
um á lífsleiðinni.
í hvert sinn er einn úr hópnum
kveður, alfarinn yfir hin óþekktu
landamæri, birtist okkur í hugans
ranni sú mynd og minning sem
hinn látni skilur eftir. í hópi ungra
nemenda, sem ekki er stærri en
hér um ræðir, verða kynni mjög
náin og sameiginlegt var það okk-
ur öllum að við tengdumst traust-
um og góðum vináttuböndum sem
aldrei hafa rofnað í hálfa öld þótt
leiðir okkar lægju til ýmissa átta.
Sú minning, sem við skóla-
systkinin eigum um Eystein Sig-
uijónsson, er ljúf og björt, bland-
in þeirri tilfinningu sem höfðar
til þess besta í mannlífinu, góð-
vildar og vináttu. Hann var prúð-
ur, glaður og umfram allt hlýr,
strax við fyrstu kynni og ekki
skaðaði það manninn að söng-
röddin var hans förunautur. Hann
á því gilda innistæðu í sjóði minn-
inganna.
Fyrir tæpu ári hittumst við
bekkjarsystkinin, þá fímmtíu ára
nemendur Samvinnuskólans. Það
var skarð fyrir skildi, söngmann-
inn góða frá Húsavík vantaði í
hópinn og sárt var að frétta að
hann gæti ekki mætt vegna hjarta-
sjúkdóms sem nú hefur lagt hann
að velli.
Við bekkjarsystkini Eysteins,
sem næstum öll erum búsett á
Reykjavíkursvæðinu, munum ekki
eiga þess kost að vera við útför
hans sem fer fram frá Húsavíkur-
kirkju. Þess i stað stillum við sam-
an strengi minninganna og send-
um kveðjur og þakkir norður yfír
heiðar til hins látna bróður fyrir
hinar indælu og skemmtilegu sam-
verustundir.
Eiginkonu, börnum og ástvinum
öllum sendum við innilegar samúð-
arkveðjur.
Ástvaldur Magnússon.