Morgunblaðið - 15.02.1996, Blaðsíða 20

Morgunblaðið - 15.02.1996, Blaðsíða 20
20 FIMMTUDAGUR 15. FEBRÚAR 1996 LISTIR MORGUNBLAÐIÐ Birtíng og fílahattur Sinfóníuhljómsveit íslands Verk eftir Jón Leifs, Grieg og Sibelius MYNPLIST Nýlistasafniö MYNDVERK Lothar Pöpperl, Sigríður Hrafnkels- dóttir, Hlynur Helgason, Gallerí Gúlp. Til 18. febrúar. Aðgangur ókeypis. Opið frá 14-18 alla daga. ER INN í Nýlistasafnið kemur blasir við röð smámynda eftir Þjóð- verjann Lothar Pöpperl, sem eru líkastar stefi við eitt tilbrigði. Nefna má þetta naumhyggju, en er þó af öðrum meiði því grunn- hugsunin er önnur, meira hrein formhugsun og málverk en minna innsetning. Eitthvað eru þessar myndir þessa eintóna tvíleiks framandi og seinteknar, hrærðu lítið við mér þrátt fyrir endurtekna skoðun, því þær virkuðu meira á mig sem til- raunir í listaskóla en mótuð lista- verk, jafnframt virtust lítil átök að baki þeirra. Þótt innsetning Sigríðar Hrafn- kelsdóttur í gryfjunni skeri sig vart mikið úr því sem maður er vanur á þessu sviði á seinni tímum er hún svo vel sett upp í rýminu, að hún nær að kveikja þar líf. Þá býr lista- konan yfir tærri myndhugsun sem hún leitast við að útvíkka í hinum mismunandi efnum og gefa nöfnin á myndunum það ótvírætt til kynna; „Bráðinn sykur og tré“ (1996), „Bómullarefni og silíkon" (1994), „Fílahattur og steinsteypa" (1995), „Gólfdúkur og ullargarn" (1995) og „MDF og herrafataefni" (1994). Sigríður vísar til þess, að hún leiti eftir möguleikum í því tví- ræða, ekki endanlegri lausn. Það má til sanns vegar færa því hér er aftur um eins konar tvíleik að ræða, almenna hönnun í nýrri efna- samsetningu sem þó er jafn nálæg okkur og sjálf viðfangsefnin. Hinn sjónræni tvfleikur er þannig áleitið viðfangsefni í list þeirra Pöpperl og Sigríðar, en útfærslan er næsta ólík, því í fyrra fallinu er um klass- ískan vinnslumáta að ræða, en í hinu seinna er ferlið nútímalegra og þó einnig almennara, sem kem- ur beint úr smiðju hinna samhæfðu listaskóla. Það er mikil hætta á því að út- koman verði alls staðar eins, þegar listaskólarnir hafa komið upp ákveðnum staðli um hvað sé fram- bærilegt á hverjum tíma, „in“ eins og það nefnist, því þá er um þegn- skyldu við trúvillu í listinni að ræða fremur en nýja og ferska trúvillu. Menn verða að athuga að hvar- vetna er verið að koma upp tilbún- um stefnumörkum, í anda eins kon- ar viðurkennds hópeflis og mynd- ræns marxisma sem boðar að til- gangurinn helgi meðalið, en síður einstaklingshyggju og uppreisn gegn viðteknum gildum og jafn- framt hinum samhæfðu listaskól- um. Mesta vandamál framsækinna listamanna á síðustu tímum er þannig að hrista af sér miðstýring- una og hafna þeirri forsjárhyggju sem mjög er farin að ryðja sér rúms. Gerir hinar stóru alþjóðlegu sýningar að eins konar sjónrænu fjölleikahúsi þar sem stjórnendurn- ir ráða öllu og listamennirnir eru sem strengbrúður. Listin er að komast í sjálfheldu eins og kerfíð var í austri, sem nú er ein tjúkandi rúst og ættu menn að draga af því nokkurn lærdóm. Þetta er einfald- lega ný tegund af listrænni ánauð, þar sem hver sá er brýtur regluna er óvinur kerfísins og ber að tor- tíma. Þetta er sett hér fram vegna þess, að í myndhugsun Sigríðar kemur fram viss ferskleiki sem hún ætti frekar að reyna að ganga út frá en að vinna sér hylli „kommiser- anna“, sem eru jafn óvægir og óskeikulir um ágæti sitt og ráð- stjómin var í austri Ganga má út frá að rýmið í gryfjusalnum sé of opið fyrir þessa innsetningu og of langt á milli ein- stakra eininga framkvæmdarinnar, en það skapar einnig vissa og raf- magnaða óvissu og hulin tengsl. Þannig mætti alveg ætla að ein- staka verk nyti sín mun betur í öðru umhverfi þar sem hintmiðuð nálgun væri meiri. Hlynur Helgason sýnir á sér nýja hlið á palli, í formi nokkurra stórra ljósmynda, sem hann nefnir „birting hlutanna". Telst það rétt- nefni, því á kolsvörtum grunni glitt- ir í ljós er varpar dularfullu birtu- flæði á húsasamstæðu. Þetta er í sjálfu sér áhrifaríkur gjörningur, en hér kemur tvennt til sem dregur mátt úr honum, tækninni er ábóta- vænt hvað upplímingu myndanna snertir, en þar má ekkert fara úr- skeiðis ef áhrifin eiga að komast til skila. Og svo er myrkrið full slétt og hart, andar ekki eins sem kolniðamyrkur gerir þó undantekn- ingarlaust. Þannig verður þetta áþreifanlegt tilbúið myrkur, síður óáþreifanlegt tóm flauelssvarts lit- MYND eftir Hlyn Helgason. ar sem er dekksti tónninn í litakerf- inu. Allan SÚMTsalinn hefur Hlynur svo tekið undir eina allsheijar inn- setningu þar sem undnir' klæða- strangar eru girtir og traustlega skorðaðir kruss og þvers um sal- inn, svo skoðandinn kemst hvergi og stendur vandræðalegur á stiga- skörinni. Honum leyfast þó nokkur skref og þá sér hann stafi á nokk- urs konar hengirúmaformunum, rekur augun í ýmsar áleitnar skrif- aðar tilvísanir, sem koma eins og af himnum, því þær eiga lítið skylt við hina sjónrænu opinberun. „Þreifaðu á maganum á mér. And- aðu hraðar. Rektu hnéð upp undir. Taktu þétt um rassinn. Ekki gráta svona, slappaðu af.“ Þetta hefði listamaðurinn þurft að skilgreina betur því að hið óstjórnlega andríki fer hér forgörðum. Sama er að segja um gjörninginn úti í porti, því hann fer að öllum líkindum fram hjá flestum. Það eru litlar skrifaðar upplýs- ingar um þessa gjörninga í safninu að venju og þó svo þeir kunni að vera augljósir og skiljanlegir þeim sem hafa lært formúluna eru þeir jafn óskiljanlegir almenningi og það er misvísandi að gleyma rúsín- unum í jólakökuna. Það er svo frekar slakt til frá- sagnar fyrir hið hámenntaða lista- fólk, að bera verður lof á framsetn- inguna í gestaherberginu, þar sem Gallerí Gúlp er til húsa þessa dag- ana. Þar vantar hvergi útskýringar á einstökum þáttum fram- kvæmdarinnar og tilfallandi gjörn- ingum á öldurhúsum og út um all- ar trissur. Annað mál er, að þetta er leikur þar sem gerendurnir eru í aðalhlutverkinu og skemmta sér konunglega að því er virðist og vissulega er gaman að öllu slíku flippi, sem er eins og framlenging bernskunnar svo sem og öll list er í kjama sínum. Bragi Ásgeirsson Á TÓNLEIKUM Sinfóníuhljóm- sveitar íslands í Háskólabíói í kvöld kl. 20 verða leikin verkin Galdra-Loftur, forleikur eftir Jón Leifs, Píanókonsert í a-moll eftir Edward Grieg og Sinfónía nr. 2 eftir Jean Sibelius. Hljómsveitar- stjóri er Osmo Vánská og einleik- ari Ilana Vered. Þau tónverk sem leikin verða á tónleikunum næstkomandi fímmtudagskvöld eru sýnishorn af þeirri tónlist sem hljómsveitin mun ieika í tónleikaferð sinni í Bandaríkjunum. Jón Leifs varð á unga aldri fyr- ir miklum áhrifum af leikriti Jó- hanns Siguijónssonar, Galdra Lofti. Á námsárum sínum í Þýska- landi gerði hann drög að tónlist við leikritið sem hann lauk síðan við árið 1925 og nefndi Hljómleik- ar við Galdra Loft op. 6. Árið 1928 samdi hann sjálfstæðan for- leik að verkinu og það er hann sem fluttur verður á tónleikunum. I forleiknum heyrist klukknahljóm- ur, sálmasöngur, særingar, graf- arhljóð og þrumugnýr. Sumarið 1868 dvaldi Grieg, sem þá var nýkvæntur," ásamt fjöl- skyldu sinni á sveitabýli í Söllerröd í Danmörku. Á því ljúfa sumri samdi Grieg píanókonsert sinn. Sennilegt þykir að Grieg hafi haft píanókonsert Schumanns, sem einnig er í a-moll, að fyrirmynd, en á námsárum sínum í Þýska- landi var Grieg mikill aðdáandi Schumanns. Þótt píanókonsertinn fengi afbragðsviðtökur þegar hann var frumfluttur í Kaup- mannahöfn í apríl 1869 var Grieg ekki ánægður með þessa fyrstu gerð og átti hann eftir að gera ótal breytingar þar til sú útgáfa leit dagsins ljós sem nú er jafnan Osmo Vanska Ilana Vered leikin. Sumir tónlistarfræðingar hafa gengið svo langt að telja píanókonsertinn eitt fullkomnasta tónverk í allri uppbyggingu og gerð sem samið hefur verið fyrir þessa samsetningu, þ.e. píanó og hljómsveit. Sibelius var á fertugsaldri þegar hann samdi aðra sinfóníu sína. I sinfóníunni sameinast ítalskur andblær og norrænar ástríður. Verkið er tileinkað velgjörðar- manni tónskáldsins, Axel Carpel- an, barón. Carperlan hafði veruleg áhrif á líf og starf Sibeliusar bæði í andlegum og veraldlegum efnum. Carpelan skipulagði m.a. fjársöfn- un til að Sibelius gæti ferðast til Ítalíu árið 1901 en þar hóf hann smíði sinfóníunnar. Sagt hefur verið að í sinfóníunni sé Sibelius að lýsa landi sínu og þjóð í vakn- andi frelsisþrá. Píanóleikarinn Ilana Vered er fædd í Israel. Fimmtán ára gömul útskrifaðist hún með láði frá Tón- listarháskólanum í París. Síðar nam hún við Juillard-tónlistarskól- ann í New York. Hún var ein af fyrstu vinningshöfunum í Alþjóð- legrí keppni ungra einleikara. II- ana hefur komið fram með helstu hljómsveitum vestan hafs og aust- an undir stjórn manna eins og Mstislav Rostropovich, Zubin Mehta, Leonard Slatkin o.fl. Tímarit • ÚT ER kominn 16. árgangur Sagna, tímarits um söguleg efni. | því má finna brot úr bíó- sögu íslands í tilefni af 100 ára afmæli kvikmyndarinnar, en Egg- ert Þór Bernharðsson ritar greinina íslenskur texti og er- lendar kvikmyndir. Einnig má finna grein um mannkynbætur og sögu reiðhjólsins sem flutninga- farartækis í Reykjavík. Tvær rit- gerðir tengjast miðöldum og fjallar önnur um íslenskar kirkjubygg- ingar á miðöldum en hin um siða- skiptin. Einnig eru greinar um sóknina gegn sullaveiki og holds- veiki og barneignir íslenskra kvenna í byijun 19. aldar. Helgi Ingólfsson og Magnús Hauksson skrifa um sagnfræðina sem skáld- skap. Sagnir koma úr einu sinni á árí og í tímaritinu er að finna fjölda mynda. Það er að þessu sinni 80 bls. ogfæst hjá Sögufélagi íFisch- ersundi, Máli og menningu á Laugavegi ogBóksöIu stúdenta ogkostar 1.500 krónur. viltu hqfa hœgindastólinn? Permuform er ekki síðra oð innan en utan... Ármannsfell býður þessar glæsilegu íbúðirtil sölu í Grafarvogi og Kópa- vogi. (búðirnar eru afhentar fullbúnar með öllum innréttingum, sérinngangi og þvottahúsi í íbúð. Hagstætt verð, lán frá seljanda og húsbréf þýða greiðslubyrði sem þú ræður auðveldlega við. 2ja herbergja íbúðin er afhent fullbúin en á mynd- Kaupverð 6.200.000 inni má sjá persónulega útfærslu á Undirritun samnings 300.000 Permaform íbúð. Húsbréf 70% (f 25 ár) 4.340.000 Lán seljanda* 1.000.000 Við afhendingu 560.000 ** * Meðal greiðslubyrði á mán** 32.913 *Veitt gegn traustu fasteignaveöi, vextir 7,4% til 20 ára. **Ekki tekiö tillit til vaxtabóta sem geta numiö allt aö 15.000 kr. á mánuöi Armannsfell hf. Funahöfda 19 ■ sími 587 3599 http://nm.it/armf0ll
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60

x

Morgunblaðið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Morgunblaðið
https://timarit.is/publication/58

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.