Morgunblaðið - 17.04.1996, Blaðsíða 33

MORGUNBLAÐIÐ
MINNINGAR
MIÐVIKUDAGUR 17. APRÍL 1996 33
og hún hafði unun af að glíma við
hin erfiðustu verkefni. Þar kom að
hún gerðist nemandi við Tónlistar-
skóla Garðabæjar og tók burtfarar-
próf með glæsielgum tónleikum
vorið 1981. Sama ár var Áslaug
ráðin kennari við skólann. Hún var
brátt einn ástsælasiti kennari skól-
ans, náði vel til nemenda með sínu
hægláta og hlýlega fasi. Börn og
unglingar dáðu hana og dýrkuðu
og komu til hennar ár eftir ár. Til
marks um vald hennar á sálræna
þætti kennslunnar kemur upp í
huga mér atvik sem átti sér stað
fyrir nokkrum árum. Ungur nem-
andi hennar lenti í ógöngum á tón-
leikum og villtist í völundarhúsi
tóna og taugaspennu. Áslaug gekk
þá til hans upp á sviðið, lagði hand-
legg yfir axlir og hvíslaði í eyra
hans hughreystingar- og róandi
orðum. Hún gaf sér góðan tíma og
salurinn beið. Loks gekk hún aftur
út í sal og snáðinn lék lagið sitt
eins og ekkert hefði í skorist. Ekki
var hægt að greina hvort klappað
var meira fyrir kennaranum eða
nemandanum.
Um árabil var Áslaug undirleik-
ari við söngdeild skólans og þar
nutu hæfileikar hennar sín hvað
best. Margs er að minnast frá 20
ára samstarfí og margs að sakna.
Áslaug var góður félagi, glaðvær,
hnyttin í tilsvörum, örlítið sérlunduð
og hélt óhikað fram skoðunum sín-
um. Hún átti drjúgan þátt í að skapa
þá samstilltu og léttu stemmningu
sem ríkir í röðum kennara skólans.
Samstarfsfólk hennar og nem-
endur þakka góð kynni og góða
leiðsögn og votta drengjum hennar,
Bjama og Andrési, foreldrum og
frændsystkinum dýpstu samúð.
Gísli Magnússon.
Elskuleg vinkona mín, Áslaug
Jónsdóttir píanókennari, er látin.
Hún fæddist í Reykjavík 5. maí
1948 og átti tvo drengi, Bjama Jóns-
son og Andrés Jón Esrason, sem
nú eru 13 og 9 ára gamlir. Hún var
þeim ekki aðeins ástrík og góð móð-
ir, heldur líka mikill vinur.
Áslaug var mjög hæfur og vin-
sæll kennari og ég veit, að nemend-
ur hennar sakna hennar mjög.
Við konurnar í Tónlistarskóla
Garðabæjar höfum haldið hópinn
gegnum tíðina og gert margt
skemmtilegt saman. Við höfum t.d.
haft þann háttinn á að hittast tvisv-
ar til þrisvar á ári. Oft var það í
heimahúsi einhverrar okkar og þá
var spilað, borðað, sungið og spilað
meira. Og þá var Áslaug oftsannar-
lega í essinu sínu við píanóið.
Áslaug var einhver sá bezti fé-
lagi, sem maður getur óskað sér,
mjög greind, vel lesin, víðsýn, for-
dómalaus held ég og, umfram allt,
með frábæran húmor.
Það var svo gaman að rökræða
við hana. Ég man pásurnar okkar
í gegnum árin. Þær virðast nú hafa
verið allt of fáar. Hve margt bar
jafnan á góma, við ætluðum aldrei
að geta hætt að tala, því okkur var
oft svo mikið niðri fýrir. En svo sló
klukkan og nemendur okkar biðu,
svo oft urðum við að hætta í miðjum
kiíðum og ætíð brostum við hvor
við annarri, sem þýddi: framhald
seinna.
Þannig var það síðast þegar við
spjölluðum saman. Framhald
seinna!
Kæra vinkona mín. Þótt ég eigi
alltaf eftir að sakna þín sárt og
Séríræðingar
í blóiiiaslireyiiii^iini
vió iill iirkil'iri'i
Skólavörðustíg 12,
á horni Bcrgstaðastrætis,
sími 19090
einnig dóttir mín, sem hefur þekkt
þig frá því hún man eftir sér, þá
minnist ég með mikilli gleði allra
samverustunda okkar.
Ég óska þér allrar blessunar, þar
sem þú ert núna, og hlakka til að
hitta þig þegar þar að kemur. Megi
drengirnir þínir og öll þín íjölskylda
öðlast þann styrk, sem þau þarfnast.
Kolbrún Ósk.
Mín kæra æskuvinkona, ævi þín
varð ekki löng og ég harma það nú,
hve samverustundir okkar á seinni
árum voru fáar. Ég á margar yndis-
legar minningar frá æskuárum okk-
ar úr Miðbænum. Þú varst svo fjör-
ug, uppátektasöm og heillandi - svo
full af lífsorku og gleði. Við Auður
rifumst um að fá að leika með þér.
Það er gott að eiga fallegar minning-
ar á þessari stundu, draga þær fram
og brosa gegnum tárin.
Þá lífið oss réttir þunga þraut
svo þolað ei fáum meira,
hve dásama margur huggun hlaut,
ef hvislað var þá í eyra,
sem talaði hann, er enn oss ann,
hans orð er oss ljúft að heyra:
Ég veiti yður hvíld, sem þrautum þjást,
og þér skuluð til mín leita.
Mér bregðast ei kunna orð né ást,
sem öllum ég náði heita."
Svo talaði hann, er enn oss ann,
sem enn er oss hjálp að veita.
(Halldór Ben.)
Elsku vinkona, minning þín lifír
með fallegu drengjunum þínum,
Bjarna og Andrési Jóni, þú getur
verið stolt af þeim.
Guð veri með þér og veiti fjöl-
skyldu þinni styrk.
Lára Kjartansdóttir.
Hún Áslaug mín er dáin. Áslaug
var elsta vinkona móður minnar.
Þær kynntust þegar þær voru litlar
stúlkur og bjuggu hlið við hlið, á
horni Vonarstrætis og Lækjargötu
í miðbæ Reykjavíkur. Vinskapur
Áslaugar og móður minnar var
ævilangur og þær ræddust við viku-
lega alla tíð eins og systur.
Ég man fyrst eftir Áslaugu á
fallega heimilinu þeirra Önnu á
Hjarðarhaga þar sem þær bjuggu
ásamt frú Áslaugu eldri, þrír ættlið-
ir undir sama þaki. Áslaug átti þá
enn engin börn sjálf og ég man
hvað hún var alltaf góð við mig,
enda einstaklega barngóð mann-
eskja. Um leið og ég hafði aldur
til tók hún mig í einkatíma á píanó
heim til sín. Ég fékk að æfa eintóm
skemmtileg lög og Áslaug byrjaði
alltaf á því að spila þau fyrir mig.
Ég man svo vel eftir fallegu rithönd-
inni hennar þegar hún skrifaði inn
í nótnabækurnar mínar. Ég fór
aldrei tómhent heim úr spilatíma
frá Áslaugu því hún átti alltaf sæl-
gæti handa mér. Á afmælum mín-
um keypti hún handa mér það sem
var efst á óskalistanum, oftast
barnabækur. Þá gekk ég stundum
lesandi heim úr spilatíma. Á pásk-
um kom hún alltaf með páskaegg
handa mér og bróður mínum. Á
jólum fengum við jólagjafir frá
henni. Svo á sumrin komu þær
Áslaug og Anna oft í stutt ferðalög
með fjölskyldu minni út fyrir bæinn.
Það birti svo sannarlega yfír lífí
hennar Áslaugar þegar hún varð
sjálf mamma. Fyrst fæddist Bjarni,
hann var sannkallað óskabam. Ég
fékk að passa hánn fyrsta sumarið
hans og ég man hvað ég var mont-
in að keyra með hann í nýju kerr-
unni sinni um vesturbæinn, hann
var svo afskaplega glaðvært og fal-
legt bam. Fjórum ámm síðar kom
Andrés Jón í heiminn og þá varð
ekki minni gleði en þegar bróðir
hans fæddist. Það var alltaf mikið
fjör heima hjá mér þegar Áslaug
kom í heimsókn með strákana sína.
Tryggur, gamli hundurinn okkar,
var svo sérstaklega hrifínn af strák-
unum að það ætlaði allt um koll að
keyra. Ég man hvemig hún Áslaug
skellihló alltaf þegar Tryggur mdd-
ist geltandi niður stigann til að fagna
þeim. Áslaug var svo stolt af drengj-
unum sínum. Hana hafði alltaf
dreymt um að vera strákamamma.
Þegar hún var lítil var hún ákveðin
í að eignast tíu stráka, sagði hún
mér eitt sinn. Samband Aslaugar
við drengina sína var afskaplega
fallegt. Hún sá ekki sólina fyrir þeim
og þeir endurguldu henni ást hennar
þúsundfalt. Hún var besti vinur
þeirra og fylgdist af áhuga með leikj-
um þeirra, námi og áhugamálum.
Missir þeirra er mikill.
Ég votta honum Bjarna mínum
og elsku Andrési Jóni innilega sam-
úð mína og einnig henni Önnu minni
sem sér nú á eftir ástkærri einka-
dóttur sinni.
Sif Einarsdóttir.
+
Faðir minn, tengdafaðir og afi,
HILMAR BJÖRNSSON,
Hátúni 10,
Reykjavík,
andaðist 7. apríl.
Jarðarförin hefur farið fram í kyrrþey að ósk hins látna.
Fyrir hönd aðstandenda,
Steinar Logi Hilmarsson.
Móðir okkar, tengdamóðir, amma og langamma,
KAREN SMITH,
lést þann 3. apríl sl.
Útförin hefur farið fram. Innilegar þakkir til allra þeirra sem sýndu
okkur samúð, vináttu og hlýhug við andlát og útför hennar.
Starfsfólki Seljahlíðar og deildar 4B á Borgarspítalanum eru færð-
ar sérstakar þakkir fyrir góða og hlýja umönnun.
Sólveig Kjartansdóttir, Haukur Jóhannsson,
Kristjana Kjartansdóttir, Guðmundur Þórðarson,
Unnur Kjartansdóttir, Garðar Ingvarsson,
Rut Kjartansdóttir, Ingvi Tómasson
og fjölskyldur.
Elskuleg eiginkona mín, móðir okkar,
tengdamóðir, amma og langamma,
KRISTÍN SIGURÐARDÓTTIR,
Snorrabraut 56,
varð bráðkvödd mánudaginn 15. apríl
síðastliðinn.
Fyrir hönd aðstandenda.
Arinbjörn Sigurðsson.
+
Elskulegur eiginmaður minn, faðir okk-
ar, tengdafaðir, afi og langafi,
ALEXANDER SIGURSTEINSSON,
Goðheimum 21,
lést í Landspítalanum þann 15. apríl.
Útförin verður auglýst siðar.
Guðrún Helgadóttir,
Gunnar Alexandersson, Katrín Óskarsdóttir,
Hafdís Alexandersdóttir, Gísli J. Friðjónsson,
barnabörn og barnabarnabörn.
+
Eiginmaður minn, bróðir og faöir,
GUÐMUNDUR GÍSLASON,
Flyðrugranda 20,
Reykjavfk,
andaðist i hjúkrunarheimilinu Skjóli að
kvöldi mánudagsins 15. apríl.
Útförin auglýst síðar.
Guðbjörg Sigurbergsdóttir,
Guðrún Gísladóttir,
Dóra Guðmundsdóttir,
Oddný Guðmundsdóttir,
Erna Guðmundsdóttir
og fjölskyldur.
+
Bróðir minn,
RÓBERT JÖRVAL,
lést í Kaupmannahöfn 9. apríl sl.
Útför hans hefur farið fram.
Fyrir hönd aöstandenda,
Hulda Gunnarsdóttir.
+
Faðir okkar, tengdafaðir, afi og langafi,
JÓNAS H. TRAUSTASON,
Ásvegi 29,
Akureyri,
sem lést að heimili sínu að kvöld 12.
apríl,
verður jarðsunginn frá Akureyrarkirkju
föstudaginn 19. apríl kl. 13.30.
Kristfn Jónasdóttir, Guðjón Ágúst Árnason,
Jakob Jónasson, Unnur Björk Pálsdóttir,
Bergljót Jónasdóttir, Árni Árnason,
barnabörn og barnabarnabörn.
+
Elskulegur faðir okkar, tengdafaðir, afi
og langafi,
KARLOLUF BANG,
Dalbraut 27,
verður jarðsunginn frá Áskirkju fimmtu-
daginn 18. apríl kl. 13.30.
Erling Bang,
Guðmundur Bang,
Axel Erlingsson,
Karl Ólafur Erlingsson,
Gunnar Örn Erlingsson,
Guðríður Emmý Bang,
Þórey Bang,
Arna Gerður Bang.
Dagný Karlsdóttir,
Gerður Guðjónsdóttir,
Erling Páll Karlsson,
+
Elskuleg móðir mín, tengdamóðir, fósturmóðir og amma,
SALÓME GÍSLADÓTTIR,
frá Arnarhóli
í Vestmannaeyjum,
lést 12. apríl síðastliðinn.
Minningarathöfn fer fram í Fossvogskirkju fimmtudaginn 18. apríl
og hefst kl. 15:00.
Jarðsungið verðurfrá Landakirkju I Vestmannaeyjum laugardaginn
20. apríl og hefst athöfnin kl. 14:00.
Fyrir hönd vandamanna,
Gísli Vigfússon, Sigrfður Nfelsdóttir,
Vigfús Gfslason,
Sólveig Gfsladóttir,
Níels Rúnar Gfslason,
Hulda Samúelsdóttir, Ágúst Hreggviðsson.