Morgunblaðið - 17.09.1996, Blaðsíða 38

38 ÞRIÐJUDAGUR 17. SEPTEMBER 1996
MINNIIMGAR
MORGUNBLAÐIÐ
+ Katrín Krist-
jánsdóttir fædd-
ist í Sigtúnum á
Selfossi 4. ágúst
1908. Hún lést á
Hrafnistu í Reykja-
vík 10. september
síðastliðinn. For-
eldrar hennar voru
Kristján Ólafsson
bóndi og smiður í
Bár í Flóa, f. 29.
maí 1878 í Laugar-
dælum, d. 3. júní
1956, og fyrri kona
hans Kristjana Jó-
akimsdóttir, klæð-
skeri, f. 18. maí 1879, d. 30.
nóvember 1918. Elst þriggja
barna þeirra sem upp komust
var Jóhanna Guðrún, f. í
Reykjavík 15. febrúar 1905, d.
6. júní 1991, þá kom Ólafur, f.
í Reykjavík 2. júní 1906, d. 22.
apríl 1978, og Katrín sem hér
er kvödd. Auk þess fæddust
þeim Kristjáni og Kristjönu
tvær dætur, sem dóu í frum-
bernsku, Unnur, f. 6.3. 1914,
d. 14.4. 1915, og Unnur Mar-
grét, f. 22.8. 1915, d. 11.9. sama
ár.
Síðari kona Kristjáns var
Kvödd er eftir langvarandi van-
heilsu, af fjölmennum frændgarði,
elskuð systir og mágkona, Katrín
Kristjánsdóttir. Foreldrar hennar
áttu sín fyrstu búskaparár á Vest-
urgötu í Reykjavík og þar fæddust
börn þeirra Jóhanna og Ólafur. Þau
flytjast síðan búferlum að Selfossi
þar sem Katrín fæddist í Sigtúnum.
Veturinn 1918 var þjóðinni harður
og þungbær og ekki fór fjölskylda
Kristjáns Ólafssonar varhluta af
þeim erfiðleikum, en þá lést Krist-
jana kona hans af Spönsku veikinni
frá þremur ungum börnum. Þau
voru þá búsett í Langholtsparti,
Hraungerðishreppi, en tvær hús-
mæður af Langholtsbæjunum létust
af veikinni og voru bomar til grafar
samdægurs. Kristján kvæntist aftur
mikilli sómakonu Ragnheiði Þorkels-
dóttur. Gagnkvæm virðing, ástúð
og hlýja ríkti ávallt milli Ragnheiðar
og eldri barna Kristjáns og hefðu
ekki verið meiri kærleikar milli Katr-
ínar og Ragnheiðar þó um hefði
verið að ræða móður og dóttur.
Systkinin í Bár voru alin upp við
vinnu og erfiða starfshætti þess
tíma, en þau voru einnig alin upp
við lestur og söng, og ekki síst
kveðskap, en þeir bræður Kristján
og Kjartan Ólafssynir kunnu þá
íþrótt sem nú er að hverfa með
þjóðinni, sem rímnakveðskapur var.
En þeir kunnu og kváðu blaðalaust
langa kvæðabálka um orustur og
Ragnheiður Þor-
kelsdóttir, f. í
Smjördölum 30.
október 1893, d. 3.
mars 1991. Þeirra
dætur: Kristjana, f.
i Langholtsparti,
Hraungerðishreppi
10. september 1920,
d. 17. ágúst 1996,
Sigríður, f. í Lang-
holtsparti 17. sept-
ember 1921, búsett
á Selfossi, Ragna
Þorgerður, f. í Bár
5. apríl 1923, búsett
í Kópavogi, Sigrún
Þuríður, f. i Bár 11. apríl 1928,
búsett í Tampa, Florida.
Hinn 31. október 1936 giftist
Katrín Steingrími Welding bif-
vélavirkja, f. 30. september
1908, d. 7. júlí 1980. Hann var
sonur Sigríðar og Snorra Weld-
ing. Heimili Katrínar og Stein-
gríms var í Reykjavik. Hann
starfaði sem vélamaður á tog-
urum og var sjómaður stóran
hluta af sinni starfsævi. Þeim
varð ekki barna auðið.
Útför Katrínar fer fram frá
Fossvogskirkju í dag og hefst
athöfnin klukkan 13.30.
svaðilfarir, en Kjartan var um skeið
formaður í Kvæðamannafélaginu
Iðunni. Griðastaður systkinanna frá
Bár á ferðum þeirra til Reykjayíkur
var jafnan á heimili Kjartans Ólafs-
sonar föðurbróður þeirra og Þórdís-
ar Jónsdóttur konu hans að Njarð-
argötu 47, en þau systkin stóðu
ævinlega í þakkarskuld við það
góða fólk. Miklir kærleikar voru
alla tíð með þeim frænkum, dætrum
Kristjáns og Kjartans, þeim Aðal-
heiði og Katrínu Kjartansdætrum.
Heimili Katrínar og Steingríms
varð jafnan heimili yngri systra
hennar á ferðum þeirra til Reykja-
víkur, og hugsa þær til þess með
þakklátum huga. Katrín var ein-
staklega verkhög kona. Hún starf-
aði alla sína starfsævi við sauma-
skap og matseld. Hún starfaði við
kápusaum í áraraðir, en síðast sem
matráðskona hjá Framkvæmda-
stofnun ríkisins. Hún var alla tíð
boðin og búin að rétta hjálparhönd
í fjölskyldunni þegar um var að
ræða brúðkaup eða fermingarveisl-
ur. Hún gladdist yfir hveijum góð-
um áfanga systkinabarna sinna og
sýndi þeim einstakan kærleika sem
þau öll þakka henni af heilum hug.
Katrín var einstaklega glaðlynd
og jákvæð kona. Hún var fagurkeri
og átti alla tíð fallegt heimili. Hún
hafði næmt auga fyrir fögrum hlut-
um og var einstaklega ljóðelsk og
ljóðabækur þjóðskáldanna skipuðu
sérstakan sess í bókahilium hennar.
Hún afhenti eitt sinn undirritaðri
bók úr hillunni og sagði: „Þú skalt
eiga þessa, frænka,“ og benti á ljóð-
ið úr Prédikaranum eftir Davíð
Stefánsson:
Byrgðu þig aldrei í bústað þínum
á bak við lokuð hlið.
Því stærri veröld sem við þér blasir,
því voldugri sjónarmið.
Katrín hafði yndi af ferðalögum
og ferðaðist víða meðan heilsa
leyfði. Hún heimsótti m.a. Sigrúnu
systur sína og dætur hennar búsett-
ar á Florida.
Fjölskylda Katrínar biður fyrir
sérstakar þakkir til starfsfólks
Hrafnistu fyrir einstaka þolinmæði
og hjúkrun í erfíðum veikindum
hennar. Kristjana Kristjánsdóttir,
systir Katrínar, lést á hjúkrunar-
heimilinu Skjóli 17. ágúst síðastlið-
inn. Blessuð sé minning þeirra
systra frá Bár.
Guðrún Ólafsdóttir.
Katrín systir mín var þriðja og
yngsta barn þeirra Kristjáns Ölafs-
sonar og Kristjönu Jóakimsdóttur
er bjuggu þá í Sigtúnum á Sel-
fossi. Var hún um fermingaraldur-
inn þegur hún missti móður sína
úr spönsku veikinni. Kristján giftist
móður minni Ragnheiði Þorkels-
dóttur og eignuðust þau fjórar
dætur, sem ólust upp með eldri
systkinum sínum. Var ákaflega
kært með móður okkar og eldri
systkinunum sem við kölluðum svo.
Það var aldrei talað um hálfsystkin,
við fundum aldrei að það væri neinn
munur gerður á. Þau voru svo góð
við okkur litlu stelpumar, eins og
við vorum kallaðar. Sú elska entist
ævina út, en eldri systkinin eru nú
öll látin. Fyrst Ólafur, síðan Jó-
hanna og Katrín sem nú er kvödd.
Hún dó á fæðingardegi Kristjönu
systur okkar, sem lést 24 dögum á
undan Katrínu.
Mér fínnst yndislegt að hafa alist
upp í þessum systkinahópi, sem
veitti okkur öryggi og margar gleði-
stundir og var okkur fögur fyrir-
mynd. Við fundum vel hvað þau
báru hag okkar fyrir brjósti. Katrín
var þeirra lengst heima. Þegar hún
bað okkur að hjálpa sér að halda í
blóðmörsiður eða um önnur smávið-
vik, þá fór hún kannski að kenna
okkur vísur eða eitthvað skemmti-
+ Guðbjörg María
Helgadóttir
fæddist í Vest-
mannaeyjum 6. des-
ember 1923. Hún
lést á Sjúkrahúsi
Reykjavíkur 7. júlí
síðastliðinn. For-
eldrar hennar voru
hjónin Ragnhildur
Magnúsdóttir frá
Steinum, A-Eyja-
fjöllum, og Helgi
Kr. Halldórsson sjó-
maður frá Skeggja-
stöðum, Ólafsfirði.
Guðbjörg ólst upp
hjá móðurforeldrum sínum í
Vestmannaeyjum. Systkini
hennar voru: 1) Torfi Alexand-
er, f. 11.7. 1918, d. 21.11. 1972,
sjómaður í Vestmannaeyjum,
hans kona var Guðlaug Sveins-
dóttir, f. á Siglufirði 16.5. 1925.
Þegar foreldrar Guðbjargar
fluttust til Ólafsijarðar varð hún
eftir í Eyjum. Hún ólst upp hjá afa
sínum og ömmu, Magnúsi Jónssyni
frá Steinum og Guðríði Jónsdóttur
frá Hrútafellskoti, A-Eyjafjöllum.
Þegar ég fyrst man eftir mér
bjuggu þau á Miðhúsum. Ég var
víst ekki gamal þegar ég rataði
að heiman til þeirra austur að Mið-
húsum. Vinsæll útsýnisstaður okk-
ar Guðbjargar var bakkinn austan
við húsið. Þaðan mátti sjá mörg
erlend fiskiskip sem lágu í vari úti
legt, þá vorum við ánægðar og
starfíð léttist að mun.
Svo kom nú að því að Katrín fór
að leita sér að vinnu. Hún byijaði
í málningarverksmiðjunni Hörpu.
Hún vann líka á saumastofunni á
Kleppsspítalanum. Hún leigði hjá
Tryggva Siggeirssyni og frú Láru
á Smiðjustíg 4. Bar hún góðan hug
til þess fólks. Hún var snemma lag-
in með nálina og brást ekki smekk-
vísin, svo hún fór fljótt að sauma
á dömur bæjarins. Mig minnir að
fyrsti viðskiptavinurinn hafí verið
Helga Trvggva, dóttir þeirra hús-
ráðenda Láru og Tryggva. Ég man
líka eftir Rúnu Guðmundsdóttur í
Parísartískunni, sem þá var ungl-
ingsstúlka. Hún var líka glæsileg í
kjólnum sem þær hönnuðu í samein-
ingu hún og Katrín. Þetta er nú
það helsta sem ég sá í vinnslu hjá
henni á þessum árum, fyrir utan
það sem hún saumaði á okkur syst-
ur sínar, bæði kápur og kjóla.
Seinna stundaði hún heimasaum á
barnakápum fyrir Guðrúnu Rafns-
dóttur. Þá þurfti nú stundum að
flýta sér og leggja nótt við dag
þegar Guðrún kom eins og storm-
sveipur með stóra pöntun. En aldr-
ei var kastað höndum til nokkurs
verks, því ekki brást fegurðarskyn-
ið. Síðar stundaði hún vinnu við
gerð smurbrauðs og ábætisrétta,
bæði í Glaumbæ og á Hótel Bifröst
hjá frú Hrafnhildi, þeirri fyrirmynd-
ar hótelstýru. Síðar vann hún sem
matráðskona hjá Framkvæmda-
stofnun Islands og var það síðasti
vinnustaður hennar áður en hún
settist í helgan stein 73 ára að aldri.
Fljótlega eftir það fór hún á Hrafn-
istu þar sem hún átti víst skjól, því
Katrín stundaði sjómennsku um
tíma. Var hún meðal annars í ferð-
um til Rússlands og fleiri landa sem
skipsþerna á flutingaskipum. Átti
hún góðar minningar frá öllum
þessum stöðum og undi sér við
það, þegar aldurinn færðist yfir og
heilsan brást, að rifja upp ferðalög
og staði sem hún hafði komið á.
Sjónminni hennar var svo glöggt
að hún gat kallað fram ljóslifandi
myndir af hveiju einu sem hún
upplifði, hvort sem það voru atburð-
ir, fólk, veður, skýjafar, landslag
eða birtubrigði hvers konar.
Þar sem fegurðarskyn hennar
var svo næmt og hún svona vel
verki farin, leiddi það til þess að
hún var ailtaf vel klædd. Hún var
2) Halldór Rósmund-
ur, f. 1.6. 1926. Kona:
Sigríður Halldóra
Loftsdóttir, f. 30.9.
1930 í Hafnafirði. 3)
Guðrún Stella, f. í
Ólafsfirði, 5.9. 1929.
Maki: Aðalbjörn
Gottskálk Þorsteins-
son, f. á Siglufirði,
18.10. 1923. 4) Guð-
laug Inga, f. 23.3.
1933. Maki: Sigur-
björn Jónsson, f. á
Akranesi 26.8. 1907.
Börn Guðbjargar
eru: 1) Ragna María,
f. 27.7. 1941. Faðir Pálmi Sig-
urðsson. Maki: Sigurþór Magnús-
son. Börn: Magnús, Hólmar
Björn, Gestur Sævar og Ragnar
Þór. 2) Amelía Kolbrún, f. 6.9.
1947. Faðir Úlfar V. Þorkelsson.
Maki: Jón B. H. Jóhannsson. Þau
á víkinni þegar eitthvað var að
veðri. Fyrir neðan bakkann skolaði
sjórinn klappirnar. Nú í dag liggur
þykkt hraun yfir þessum hluta
Eyjanna.
Já, þessar myndir eru skýrar í
minningunni. Fjaran neðan við
bakkann var leiksvæði okkar og
sjórinn bar upp í fjöruna forvitni-
lega hluti. Þar fann Guðbjörg óska-
steininn sinn, dimmrauðan, og
hjartalaga, sem við bárum inn til
Guddu örnmu. Hún sagði að þetta
væri lausnarsteinn. Það boðaði
t
Eiginmaður minn, faðir okkar, tengdafaðir og afi,
EGGERT HANNESSON,
Háholti 5,
Hafnarfirði,
lést í Sjúkrahúsi Reykjavíkur laugardaginn 14. september.
Þórey Valgeirsdóttir,
Böðvar Þór Eggertsson, Guðrún Arnardóttir,
Þuríður Edda Eggertsdóttir, Rúnar Þór Guðmundsson,
Aðalheiður Hrefna Eggertsdóttir, JayJay Rae,
Sara Böðvarsdóttir,
Aníta Björt Rúnarsdóttir.
t
Móðir okkar, tengdamóðir og amma,
ARNÞRÚÐUR JÓNSDÓTTIR,
Melhaga 6,
lést í Sjúkrahúsi Reykjavíkur aöfaranótt mánudagsins 16. septem-
ber.
Snjólaug Guðrún Ólafsdóttir,
Jón Hjaltalfn Ólafsson,
Örn Ólafsson,
Arnþrúður Jónsdóttir,
Þórhalla Sólveig Jónsdóttir,
Haraldur Briem,
Þórunn Þórhallsdóttir,
Ólafur Andri Briem,
ívar Jóhann Arnarson.
KATRIN
KRISTJÁNSDÓTTIR
GUÐBJÖRG MARÍA
HELGADÓTTIR
mjög eftirsótt í öllum veislum í fjöl-
skyldunni, það var fögnuður þegar
hún kom eins og sólargeisli, bros-
andi og vingjarnleg við alla. Hún
hafði frá mörgu að segja, en var
umfram allt góður hlustandi og
margt ungmenna lagði leið sína til
hennar til að fá ráðleggingar í hvers
kyns vanda og margir komu bjart-
sýnni af hennar fundi. Þegar Katrín
mín elskuleg var 85 ára veiktist hún
og lá milli heims og helju á Borgar-
spítalanum í nokkra mánuði. Þá
sagði Kjartan Kjartansson, okkar
kæri frændi: „Það getur vel verið
að hún nái sér upp úr þessu, hún
er svo dugleg." Hún minntist oft á
þessi orð og þau voru henni mikil
uppörvun, enda varð hann sann-
spár. Hún komst upp úr þessum
veikindum og fór þá á sjúkradeild
Hrafnistu og fékk þar bestu umönn-
un sem völ var á. Hún var svo mik-
ill mannvinur að það smitaði frá sér
og umhyggja og allt viðmót var til
fyrirmyndar og græddu flest henn-
ar mein. Þó var eitt sem þessi veik-
indi höfðu tekið frá henni, það var
sjón hennar sem má heita að hafí
alveg bilað, en ekki brast kjarkurinn
að heldur. Nú var gott að eiga
dijúgan sjóð minninganna og eitt
er það sem enn er ótalið, en það
eru þau ógrynni af kvæðum sem
hún kunni og stytti sér stundir við
að rifja upp. Mest dáði hún Davíð
Stefánsson og einnig Einar Bene-
diktsson. Þær sögðu stundum við
hana stúlkurnar á Hrafnistu, þegar
kvöld var komið og aðalverkum lok-
ið: „Gaman væri að heyra eitt lítið
kvæði, Katrín mín.“ „Það væri nú
ekki nema sjálfsagt,“ sagði hún.
Var þá kominn smáhópur í kringum
hana til að njóta flutningsins, þó
áheyrendur væru henni ósýnilegir.
En klappið að loknum þessum ein-
földu kvöldvökum gaf til kynna að
fleiri væru hlustendur en hún átti
von á.
Hún var mjög ánægð með vistina
á Hrafnistu og talaði oft um hvað
hún hefði verið heppin að komast
á þetta heimili í ellinni og hvað
fólkið þar væri gott og umhyggju-
samt. Hún leit á þessa stofnun eins
og sitt heimili og ég álít að það
hafí verið rétt metið hjá henni. Við,
hennar nánustu, viljum þakka þessu
blessaða fóki fyrir góða umönnun
í þau ár sem hún dvaldi á Hrafnistu.
Guð blessi þig, elskulega systir.
Sigríður Kristjánsdóttir.
skildu. Börn: Helena Kristín,
Úlfar, Guðbjörg Iris og Agnes
Rós. 3) Guðríður Magnea, f.
1.7. 1948. Faðir Jón Kristins-
son. Maki: Hallgrímur L. Mar-
kússon. Börn: Markús, Berglind
og Bergur. Sambýlismaður
Guðbjargar var Ástvaldur Ei-
ríksson sjómaður, f. í Bygg-
garði á Seltjarnarnesi 25.7.
1928. Börn þeirra voru: 4. Hall-
dóra, f. 4.1. 1955, d. 15.8. 1977.
5. Ásdís Hrönn, f. 23.12. 1955.
Maki: Kristbjörn Haraldsson,
f. 26.7. 1960. Barn: Ásbjörn. 6)
Magnús Ástvaldsson, f. 15.4.
1957, kona hans var Érla Björg
Garðarsdóttir. f. 20.9. 1959.
Börn: Dagbjört og Margrét
Björk. 7. Eygló, f. 22.8. 1958.
Maki: Jóhann Vilbergsson, f.
1.1. 1960. Börn: Halldór Davíð,
Ásthildur María, Jóhann Eyþór
og Vilberg Sævar. 8. Svanhvít
Ástvaldsdóttir, f. 29.9. 1960.
Maki: Hjálmar Haraldsson
verkam., f. 29.1. 1956. Börn:
Katrín, Hjálmar Svanur.
Útförin fór fram frá Dóm-
kirkjunni 17. júlí sl.
gæfu að fínna slíkan stein.
Árið 1963 flutti íjölskyldan til
Reykjavíkur, og nú síðustu árin
hafa þau búið við Lindargötuna.
Létt kímnin og góðlátlegt grín var
ríkt í fari Guðbjargar og svo var
til hinstu stundar. Það ljómaði bros
um andlit hennar þegar hún skildi
við.
Þegar ég kveð þessa góðu
frænku mína, votta ég börnum
hennar og Qölskyldum þeirra mína
dýpstu samúð.
Sigurður K. Árnason.