Morgunblaðið - 17.09.1996, Blaðsíða 41

MORGUNBLAÐIÐ
ÞRIÐJUDAGUR 17. SEPTEMBER 1996 41
MINNINGAR
SKAFTI
BENEDIKTSSON
+ Skafti Bene-
diktsson fædd-
ist á prestsetrinu
Bjarnarnesi í Nesj-
um 17. október
1911. Hann lést á
hjúkrunarheimil-
inu Skjólgarði á
Höfn í Hornafirði
hinn 9. september
síðastliðinn. For-
eldrar hans voru
séra Benedikt Eyj-
ólfsson og seinni
kona hans Kristin
Jónsdóttir. Börn
séra Benedikts og
Kristínar voru í aldursröð:
Guðlaug, Páll, Egill, Guðrún
og Skafti. Þau eru nú öll látin.
Séra Benedikt dó fimmtugur
að aldri frá börnunum ungum,
Skafti var þá á öðru aldursári.
Með fyrri konu sinni átti séra
Benedikt soninn Gísla, sem
ungur fluttist til Vesturheims.
Kristín giftist seinni manni
sínum, Stefáni Jónssyni bónda
á Hlíð í Lóni, árið 1914 og
fluttist til hans með barnahóp-
inn sem Stefán gekk í föður-
stað. Hálfsystkini Skafta voru:
Ragna, Benedikt, Jón og Krist-
ín, sem er látin. Einnig ólst
Andlát vinar okkar Skafta í
Hraunkoti kom ekki á óvart, hann
hafði átt við vanheilsu að stríða í
langan tíma og sagðist ekki búast
við að sjá okkur systkinin aftur
■þegar hann kvaddi okkur fyrir hálf-
um mánuði, en samt eru tíðindin
þungbær og mann setur hljóðan.
Þegar við hugsum aftur í tímann
og minnumst okkar kæra vinar,
þá er það orðið lánsemi sem fyrst
kemur upp í hugann, svo ótrúleg
lánsemi að hafa átt þess kost að
dvelja í Hraunkoti hjá Skafta og
Sigurlaugu frá barnsaldri og fram
á fullorðinsár, um lengri og
skemmri tíma, jafnt að sumri sem
að vetri. Við teljum það lánsemi
að maður eins og Skafti hafði hönd
í bagga við uppeldi okkar og veitti
okkur systkinum það veganesti sem
betur dugar í lífinu en flest það sem
að okkur hefur verið rétt. Það sem
okkur finnst hafa einkennt Skafta
er að hann byggði upp og efldi
sjálfstraust, jafnhliða því að sýna
umhyggju og hlýju. Þegar að því
kom að við töldum okkur geta far-
ið að hjálpa til þá tók hann okkur
með sér. Við fengum aldrei að
heyra frá honum að við værum of
ung, of lítil, eða gætum ekki gert
hlutina, þótt oft hafi sjálfsagt verið
meira erfiði af okkur en aðstoð til
að bytja með, því trúin á eigið
mikilvægi við bústörfin var meiri
en raunveruleg geta.
Skafti mátti ekkert aumt sjá og
það framkallaði mörg bros að fylgj-
ast með hvað hann var natinn og
hlýr og talaði svo undur blíðlega
við litlu nýfæddu lömbin eins og þau
væru bömin hans. Skafti sparaði
ekki hrósið og veitti manni sjálfs-
traust og vinnugleði sem sennilega
hefur verið aðalástæða þess að börn
og unglingar fóru sumar eftir sum-
ar í Hraunkot. Aldrei var talað nið-
ur til barna og unglinga sem dvöldu
í Hraunkoti, eða þeim skipað fyrir
heldur hafði Skafti lag á að fá hlut-
ina gerða þannig að störfm líktust
meira leik en vinnu. Fátt er mikil-
vægara börnum en að fullorðnir
tali við þau sem jafningja og eins
hitt að þau ekki aðeins haldi að
upp í Hlíð fóstur-
bróðirinn Einar
Bjarnason sem dó
fyrir fáum árum. í
Hlíð átti Skafti
óslitið heimili sitt
allt til þess dags er
hann keypti jörð-
ina Hraunkot í
Lóni og hóf bú-
skap. Þar bjó hann
alla sína starfsævi
ásamt konu sinni
Sigurlaugu og
Guðlaugu systur
sinni. Síðar bættust
við fóstursonurinn
Friðrik Baldvin Friðriksson og
faðir hans Friðrik Jónsson.
Hann var gangnastjóri í
Skaftafellsfjöllum á þriðja
áratug og var einnig virkur
félagi í ungmennafélaginu
Hvöt og tók oft þátt í leiksýn-
ingum þess. Skafti kvæntist
eftirlifandi konu sinni Sigur-
laugu Arnadóttur hjúkrunar-
konu hinn 8. ágúst 1937. Þeim
varð ekki barna auðið en
gengu fjölda barna í foreldra
stað á sumrin.
Útför Skafta fer fram frá
Stafafellskirkju í Lóni í dag og
hefst athöfnin klukkan 14.
fullorðnum þyki vænt um þau held-
ur að þau finni það í orði og verki.
Við erum viss um að hann var ekki
meðvitaður um að hann hafði þessa
eiginleika og hversu dýrmætt það
er að hafa þá.
Jafnvel þegar við vorum illa
haldin af því sem nú kallast ungl-
ingaveiki gátum við talað við
Skafta og hann gaf sér alltaf tíma
til að hlusta og virtist ekki deginum
eldri en við því hann skildi okkur
svo vel. Skafti var líka með fróðari
og skemmtilegri mönnum. Hann
gaf sér alltaf tíma til tala við okk-
ur og ævintýrin sem hann sagði
okkur voru svo ótrúlega spennandi
þegar hann sagði frá, því hann virt-
ist geta gætt lífi hvetja söguper-
sónu jafnt tröll sem huldufólk, á
svo skemmtilegan hátt að við sát-
um agndofa. Og allir söngvarnir
sem hann söng fyrir okkur úr leik-
ritum og söngleikjum, sem voru
sett upp þegar hann var ungur.
Hann virtist kunna allt utan að og
engri sögu eða ljóði gleyma sem
hann hafði einu sinni lært. Mörgum
árum eftir að við í bernsku okkar
nutum ánægju af þessum yndislegu
stundum, urðum við þess aðnjót-
andi að verða vitni að því að hann
náði sömu ævintýratökunum á
börnum okkar og við fengum að
njóta þess með þeim að hlusta á
sömu sögurnar og í gamla daga
höfðu heillað okkur. Þótt ótrúlegt
sé, hafði ekkert breyst, allir sátu
heillaðir og hlustuðu, ekkert suð
um sjónvarp þegar Skafti var
nærri, eða langafi eins og börnin
kölluðu hann.
Elsku Skafti, við söknum þín.
Við sendum Sigurlaugu og fjöl-
skyldunni í Hraunkoti innilegar
samúðarkveðjur.
Kristinn Stefán, Rannveig
og Klara Kristin.
Skafti var einstaklega fallegur
maður. Það kann að vera að ein-
hver sem þekkti hann lauslega hvái
við þessa mannlýsingu því smáfríð-
ur var Skafti ekki. En góðmennsk-
an skein í gegn sem ljós. Allt geð
t
Þökkum innilega auðsýnda samúð og vináttu við andlát og útför
MARGRÉTAR THORS HALLGRÍMSSOIM.
Þóra Hallgrimsson, Björgólfur Guðmundsson,
Elína Hallgrímsson, Ragnar Guðmundsson,
barnabörn og barnabarnabörn.
og gerðir Skafta sýndu að innri
maður hans var úr skíra gulli.
Ein mesta gæfa móður okkar,
okkar sjálfra og nokkurra barna
okkar var að fá sumarvist í Hraun-
koti í Lóni. Skafti, Sigurlaug, Guð-
laug sem og Friðrik yngri og eldri
gáfu okkur hlutdeild í lífi sínu og
veittu okkur andlegt veganesti sem
við búum enn að. Við eignuðumst
vini fyrir lífstíð.
Dugnaður, greind og skopskyn
einkenndu Skafta. Hjá honum sam-
einuðust þeir þættir sem gera ís-
lenska bóndann að sæmdarheiti.
Með líkama og sál gerði hann
ásamt heimilisfólkinu kot að mynd-
arbúi sem auðgar landið. Þó Skafti
næði ekki að ferðast víða var hann
samt heimsmaður í þeim skilningi
að hann var vel lesinn, með afbrigð-
um minnisgóður og var hafsjór af
fróðleik. Alltaf var gaman að ræða
við Skafta. Hann gat umgengist
alla og hreif þá með frásögn sinni
því sögumaður var hann góður og
kunni ógrynni ljóða. Til marks um
það er þegar hann fylgdi skáldi
nokkru inn í Kollumúla sem spurði
hann hvort hann kynni eitthvað
eftir sig. Svar Skafta var að þylja
ljóðabók hans frá upphafi til enda.
Skafti var skapmaður en stillti
það vel. Sjá mátti ef honum mislík-
aði en mun oftar gladdist hann
yfir því sem vel var gert eða sagt.
Hann var barngóður með afbrigð-
um og virtist hafa óendanlega þol-
inmæði með þeim fjölmörgu börn-
um sem fengu sumarvist í Hraun-
koti. Það er til marks um þá auð-
sýndu ástúð sem við og aðrir urðum
aðnjótandi að við leitum öll aftur
til Hraunkots.
Lúinn eftir langa starfsama ævi
hefur Skafti verið hvíldinni feginn
en hann skilur eftir tómarúm í
hjörtum þeirra sem fengu að kynn-
ast honum. Blessuð sé minning
Skafta Benediktssonar. Við biðjum
guð um að styðja Sigurlaugu og
feðgana.
Dóra, Tryggvi, Herdís,
Asgeir og Sólveig.
Elsku Skapti.
Yndislegar minningar um þig
mun ég ávallt geyma í hjarta mínu.
Þakka þér fyrir allt.
Þinn
Tryggvi Björn.
t
Eiginmaður minn, faðir okkar, tengda-
faðir, sonur, tengdasonur og afi,
STEFÁN RAGNAR GUNNARSSON
frá Glaumbæ í Skagafirði,
yfirflugvélstjóri hjá Cargolux,
lést í sjúkrahúsi í Brussel 15. september.
Gréta Maria Bjarnadóttir,
Gunnar Stefánsson, Helga Ágústa Sigurjónsdóttir,
Stefán Stefánsson,
Davið Stefánsson,
Gunnar Gislason, Ragnheiður M. Ólafsdóttir,
Ragnheiður Hóseasdóttir,
Iris Björk Gunnarsdóttir.
t
Elsku drengurinn okkar, bróðir og
unnusti,
SÆMUNDUR BJARNASON,
sem lést eftir hetjulega baráttu að
morgni 7. september sl. í sjúkrahúsi í
Lundúnum, verður jarðsunginn frá
Bústaðakirkju fimmtudaginn 19. sept-
ember nk. kl. 13.30.
Þeim, sem vildu minnast hans, er bent
á Styrktarfélag krabbameinssjúkra
barna.
Hrafnhildur Ingimarsdóttir, Bjarni Óskarsson,
Sigurgísli Bjarnason, Óskar Björn Bjarnason,
Birta Fróðadóttir.
t
Okkar ástkæri sambýlismaður, faðir,
tengdafaðir og afi,
EINAR VALUR KRISTJÁNSSON
yfirkennari,
Fjarðarstræti 9,
ísafirði,
verður jarðsunginn frá ísafjarðarkirkju
þriðjudaginn 17. septemberki. 14.00.
Gréta Sturludóttir,
Eyþór Kr. Einarsson,
Sigríður Einarsdóttir,
Atli S. Einarsson,
Auðunn Einarsson,
Kristján Þ. Einarsson,
og barnabörn.
Asgerður Gísladóttir,
Óli Páll Engilbertsson,
Ingunn Helgadóttir,
Guðrún Anna Valgeirsdóttir,
Helga Guðmundsdóttir
Haustfagnaður
Úrvals-fólks
fyrír alla 60 ára og eldri.
Haustfagnaðurínn verður föstudaginn 4. október í Hreyfilshúsinu við
Grensásveg kl. 19.00.
Fjölbreytt skemmtiatríði, dans, happdrætti, ferðakynning og hin einstaka
Úrvals-fólks stemmning.

Þríréttaður matseðill
Nýr gestgjafi Urvals-fólks
Skapti Ölafsson, nýr gestgjafi Úrvals-fólks á Kanaríeyjum, mætir til leiks.
Kanaríeyjar, Edinborg, Karíbahaf og skíðaferð kynnt.
Korsöngur
Kór eldri borgara á Suðurnesjum, stjórnandi Ogata Joó.
V
Danssýning
Dansflokkur frá Dansskóla Sigvalda.
Miðasala hefst þriðjudaginn
17. sept. á söluskrifstofum
Úrvals-Útsýnar.
Verð aðeins 1.995 kr.
Miðinn gildir sem happdrættismiði.
Happdrætti
Veglegir vinningar í boði.
Dans fram eftir nóttu
Sigurgeir (Siffi) og Hjördís Geirs
sjá um fjörió.
^ÚÍIVAL-ÍTSÝI
Lágmúla 4: sími 569 9300.
Hafnarfiröi: sfmi 565 2366, Keflavtk: sfmi 421 1353,
Selfossi: sími 482 1666, Akureyri: sími 462 5000
- og bjá umboðsmötnium utn latiá alll.