Morgunblaðið - 04.04.1997, Blaðsíða 37

MORGUNBLAÐIÐ
að muna eftir þér, en ég skal ekki
gleyma að segja honum frá þér og
sögunum sem þú sagðir okkur.
Einnig mun ég segja honum frá því
hversu góð þú varst við hann,
hvernig þú leyfðir honum að toga
í þig og bíta, þangað til þið hlóguð
bæði og skemmtuð ykkur konung-
lega, hversu gáfuleg sem þið nú
voruð.
Elsku amma mín, Guð geymi
þig, og viljið þið í sameiningu vaka
yfir afa Gunnari og veita honum
styrk í söknuði sínum. Ég kveð þig
nú með þessum orðum og broti úr
bæninni sem við lásum saman ekki
fyrir löngu, sem pabbi þinn kenndi
mömmu minni Hrafnhildi, þegar
hún var lítil.
Ó, sólarfaðir, sipdu nú hvert auga,
en sér í lagi þau, sem tárin lauga,
og sýndu miskunn öllu því, sem andar,
en einkum því, sem böl og voði grandar.
(M. Joch.)
Ragnheiður Arngrímsdóttir.
í dag, föstudaginn 4. apríl, verð-
ur amma Nína borin til moldar. En
eftir lifa ljúfar minningar um dýr-
mætar samverustundir.
Það var alltaf mikið tilhlökkunar-
efni að fara í heimsókn til ömmu
Nínu og afa Gunnars. Þegar ég var
lítil kom amma á móti okkur útá
tröppur, breiddi út faðminn og kall-
aði: „Úllalla! Úllalla! Hver er komin
að heimsækja ömmu sína!?“ Amma
var ætíð stór og mikilvægur þáttur
í mínu lífi. Sem barn og unglingur
var ég mikið hjá henni, enda vel-
komin hvenær sem var til að vera
eins lengi og ég vildi.
Amma og afi áttu smekklegt og
fallegt heimili og voru gestrisin
mjög. Amma var fyrirmyndar hús-
móðir, stjómsöm og ákveðin, og
passaði hún uppá að alltaf væri til
nóg af góðum mat að ógleymdum
kökum og öðru góðgæti sem hún
lumaði á. Það var alltaf gaman þeg-
ar fjölskyldan hittist hjá ömmu og
afa hvort sem það var til að borða
saman sunnudagssteikina, skera
laufabrauð, eða til að halda uppá
jólin saman. Það var ifka vinsælt
hjá okkur elstu bamabömunum, eins
og okkur Röggu frænku, að fá að
gista saman hjá ömmu og afa. Þá
kletta og oft í Litla-Hvamm sem
þið afi hélduð svo grænum og fín-
um, garðurinn kringum Kofann er
svo failegur og gróskulega vaxinn.
Alltaf varstu á fjórum fótum að
dúlla við blómin þin sem uxu svo
vel, svo varstu svo ánægð að sjá
ber á jarðarbeijaplöntunum þínum
og við krakkarnir fengum að borða
þau. Steinarnir voru á sínum stað,
mikið áttirðu marga fallega steina
heima í stofu á hillunni.
Árið sem pabbi minn dó varstu
svo yndisleg að gista hjá okkur
systrunum til að koma okkur i skól-
ann, því mamma fór svo snemma
í vinnuna, við vorum svo litlar þá.
Alltaf varstu til staðar til að
hjálpa ef á þurfti að halda. Mér
finnst gaman að hugsa til þess að
fyrsta utanlandsferð min hafi verið
með þér, pabba og mömmu, ég var
tveggja ára þegar við sigldum með
Gullfossi til Danmerkur í heimsókn
og svo heim aftur í næsta túr þeg-
ar pabbi kom að sækja okkur.
Nú sit ég hérna í Danmörku með
kertaljós og sakna þín. Það er svo
erfítt að komast ekki heim til að
fylgja þér síðasta spölinn, en amma,
veistu hvað, ég er búin að fínna
mér fallega kirkju hérna sem ég
ætla að fara í og imynda mér að
ég sitji hjá þér í Hjallakirkju.
Elsku amma, svo taka þau öll
vel á móti þér, afí, pabbi minn, ísa-
fold, Magga. Og sýna þér þennan
nýja heim.
Ég bið góðan guð að blessa þig
alla tíð, elsku amma mín.
Far þú í friði,
friður Guðs þig blessi,
hafðu þökk fyrir allt og allt.
(V. Briem.)
Hvíl í friði.
Þín
FÖSTUDAGUR 4. APRÍL 1997 37
MINNINGAR
fórum við allar í náttföt og sátum
undir teppi með nammi í skál og
horfðum á sjónvarpið til dagskrár-
loka. Maður fann lítið fyrir kynslóða-
bili í návist ömmu, hún var ætíð svo
opin, jákvæð og ung í anda. En
amma var ekki aðeins hress og
skemmtileg, hún var líka há og
glæsileg kona og var ég alltaf hreyk-
in af því að eiga hana fyrir ömmu.
Þegar ég var unglingur var hún
ekki nema rúmlega fímmtug og fyr-
ir utan það að vera mér góð amma
var hún mér líka mikil vinkona. Al-
veg eins og við mömmu þá gat ég
talað um allt við ömmu og það voru
ófá skiptin sem við sátum langt
frameftir nóttu spjallandi um alla
heima og geima. Þá bar á góma
allt frá ástarmálum til yfimáttúru-
legra málefna eins og framhaldslífs
- sem við vorum sannfærðar um
að tæki við eftir þetta líf.
Á Verslunarskólaárum mínum
dvaldist ég oftast hjá ömmu og afa
á meðan jóla- og vorpróf stóðu yfir.
Ekki var hægt að hugsa sér ákjósan-
legri stað til að vera á í próflestri,
því þau dekruðu við mig og gáfu
mér ómetanlegan stuðning og
hvatningu. Þau höfðu alltaf tíma til
að aðstoða mig og ætíð var amma
til með eitthvað góðgæti handa okk-
ur þegar hún kallaði á mig í lestrar-
pásu. Inn á milli tarna tókum við
okkur tíma til að slappa af og spiluð-
um þá gjaman á spil, eða réðum
krossgátu saman. Það jók óneitan-
lega á sjálfstraustið að umgangast
ömmu og afa, þau voru alltaf svo
hreykin af því hvað mér gekk vel
og þau gáfu mér margt gott í vega-
nesti, ástúð og umhyggju og ekki
síst sjálfstraust og virðingu. Mér er
það minnisstætt, frá þessum tíma,
þegar ég valdi mér ritgerðarefnið:
„Þegar amma var ung.“ Þá
skemmtu amma og mamma sér vel
við að rifja upp gömlu timana fyrir
mig. Amma átti margargóðar æsku-
minningar úr Sigtúnum og ekki var
síður gaman að skyggnast inní heim
síldaráranna á Dalvík þar sem amma
og afí ólu að mestu upp dætur sínar
með dyggum stuðningi Stínu frænku
og Sigríðar langafasystur. Á Dalvík
naut amma Nína sín sem húsmóðir
á stóru heimili þar sem mikið var
um gestagang og hátíðahöld. Fyrir
mér voru þessar frásagnir ömmu
ávallt baðaðar ævintýraljóma, hvort
sem það var beijatínslan í Fjallinu
á sumrin, snjóþyngslin 'á veturna,
Akureyrarferðimar eða heimsóknir
Egils langafa þegar hann kom hlað-
inn framandi gjöfum frá útlöndum.
Frá síðustu árum er mér ljúft að
minnast þess þegar ég var að koma
heim í frí. í tilhlökkuninni gerði ég
mér mynd af heimkomunni og var
sú mynd aldrei án ömmu, enda var
hún alltaf mætt heim til okkar til
að fagna mér meðan hún hafði
heilsu til.
Þrátt fyrir erfið veikindi síðustu
árin var amma áfram jákvæð, gef-
andi, áhugasöm og ung í anda. Hún
hafði gaman af sömu hlutunum og
við barnabörnin, hvort sem það
voru brandarar, bíómyndir, að fá
sér hamborgara og franskar eða
að setjast inn á kaffihús. Hún var
alltaf opin fyrir því sem var nýtt
og spennandi og nýju langömmu-
börnin sem við Ragga frænka bætt-
um í afkomendahóp ömmu í sumar
fengu að finna það.
A næsta ári, 1998, hefðum við
átturnar, eins og við kölluðum okk-
ur, allar átt stórafmæli. Amma Nína
var elst af áttunum þ.e. fædd 1928,
svo var mamma fædd 48, Ragga
systir hennar 58, ég 68 og Kristín
systir 78. Ég skrifaði ömmu um
daginn að við þyrftum að skipu-
leggja allsheijar stórveislu á næsta
ári af þessu tilefni - ég gat ekki
ímyndað mér að hún yrði ekki leng-
ur hjá okkur.
Ég bið guð að veita afa Gunn-
ari, mömmu, Hröbbu og Röggu,
þeirra mökum og börnum, systkin-
um ömmu og öllum ástvinum styrk
og trú á þessari erfiðu stundu með
minninguna um ömmu í hjarta.
Elsku amma mín, með söknuði
kveð ég þig í bili. Ég veit að þú
trúðir því að þegar þessi lífi lyki
biði okkar björt og fögur tilvera.
Þú átt alltaf þinn stað í mínu hjarta.
Ég fel í forsjá þína,
Guð faðir sálu mína,
því nú er komin nótt.
Um ljósið lát mig dreyma
og ljúfa engla geyma
öll bömin þín svo blundi rótt.
(M. Joch.)
Blessuð sé minning þín.
Þín dótturdóttir,
Jónína Guðrún Arnardóttir
(Nína litla).
t
Útför konunnar minnar,
SIGRÍÐAR GUÐVARÐSDÓTTUR
hjúkrunarfræðings,
Sauðárkróki,
fer fram frá Sauðárkrókskirkju laugardaginn
5. apríl nk. og hefst kl. 14.00.
Friðrik J. Friðriksson.
t
Elsku systir mín og frænka,
MARGRÉT ANDRÉSDÓTTIR
Hellukoti,
verður jarðsungin frá Stokkseyrarkirkju laugardaginn 5. apríl kl. 14.00.
Jórunn Andrésdóttir,
Ester Þorsteinsdóttir
og fjölskylda.
Hjartkær vinur minn,
HALLGRÍMUR TRYGGVASON
prentari,
Hátúni 12,
andaðist á Landspítalanum 1. apríl.
Ólöf Sigurlásdóttir.
t
Ástkær eiginmaður minn, faðir okkar, tengda-
faðir og afi,
SIGURÐUR SIGURÐSSON,
Gnoðarvogi 66,
Reykjavík,
er lést fimmtudaginn 27. mars síðastliðinn,
verður jarðsunginn frá Langholtskirkju þriðju-
daginn 8. apríl kl. 15.00.
Blóm og kransar vinsamlegast afþakkaðir, en þeim, sem vildu minnast
hans, er bent á Heimahlynningu Krabbameinsfélags islands.
Edda Guðjónsdóttir,
Guðjón Sigurðsson og Guðný Þ. Þálsdóttir,
Jóhannes Sigurðsson og Valgerður Andrésdóttir,
Sigurður Logi Jóhannesson, Ólöf Edda Guðjónsdóttir,
Andrés Már Jóhannesson, Einar Orri Guðjónsson
og Tómas Hrafn Jóhannesson.
+
Faðir okkar, afi, vinur og bróðir,
KRISTJÁN ATLI SIGURJÓNSSON,
Vallargötu 29,
Þingeyri,
lést á heimili sínu annan páskadag.
Útförin verður auglýst síðar.
Kaja Clementina Kristjánsdóttir,
Ásta Signhildur Kristjánsdóttir,
Linda Margréta,
Jóna Olsen,
Sólveig Sigurjónsdóttir,
Ólafia Sigurjónsdóttir,
Andrés Sigurjónsson,
Elínborg G. Sigurjónsdóttir
og fjölskyldur.
+
Innilegar þakkir færum við öllum þeim, sem
sýndu okkur samúð og hlýhug við andlát og
útför bróður okkar, mágs og frænda,
HERMANNS HERMANNSSONAR,
Garði,
Hellissandi.
Veronika Hermannsdóttir,
Arnbjörg Hermannsdóttir,
Kristbjörg Hermannsdóttir, Guðmundur Bæringsson,
Kristín Hermannsdóttir, Sæmundur Bæringsson,
Helga Hermannsdóttir, Sævar Friðþjófsson
og fjölskyldur þeirra.
Sigríður Sigurðardóttir,
Ingibjörg Sigurðardóttir,
Hrafnhildur Sigurðardóttir, Baldur Már Arngrímsson,
Sigurður Örn Sigurðsson, Linda Metúsalemsdóttir
og barnabörn.
t
Ástkær eiginmaður minn, faðir okkar, tengda-
faðir og afi,
SIGURÐUR SIGURÐSSON
fyrrv. íþróttafréttamaður,
Espigerði 2,
Reykjavík,
lést á heimili sínu fimmtudaginn 3. apríl.
t
Ástkær móðir okkar, tengdamóðir, amma,
langamma og langalangamma,
STEINUNN SIGRÍÐUR
KRISTINSDÓTTIR BECK
frá Ásbyrgi,
Reyðarfirði,
sem lést á dvalarheimilinu Skjóli í Reykjavík
þann 19. mars sl., verður jarðsungin frá
Reyðarfjarðarkirkju á morgun, laugardaginn 5. apríl, kl. 14.00.
Kristinn Þ. Einarsson, Ragnheiður I. Einarsdóttir,
Margrét S. Einarsdóttir, Marinó Ó. Sigurbjörnsson,
Örn Einarsson, Sigríður Sigurðardóttir,
barnabörn og fjölskyldur þeirra.
tr*
Inga.