Morgunblaðið - 04.04.1997, Blaðsíða 39

MORGUNBLAÐÍÐ
MINIMINGAR
FÖSTUDAGUR 4. APRÍL 1997 39
Góðvinur minn og félagi til
margra ára Magnús M. Brynjólfs-
son er látinn, farinn of fljótt frá
okkur.
Kynni okkar Magga hófust um
það leyti er ég giftist Dagnýju, eig-
inkonu minni, en Sigrún, eiginkona
Magga, og Dagný voru góðar vin-
konur. Þessi vinskapur hefur staðið
í hartnær 36 ár.
Nú þegar Maggi er horfinn á
vit feðra sinna er eins og atburðirn-
ir í minningunni skýrist, birtist
ljóslifandi, ég hugsa um hann á
annan hátt en ég annars gerði
dags daglega, sem er líklega eðli-
legt. Maður kann betur að meta
hin löngu kynni, vinskapinn, minn-
ingamar og manninn sem þeim
tengdust. En um leið og sorg og
söknuður eru til staðar er líka
margt að þakka.
Samskipti okkar framan af vom
mikil og náin sem breyttust þó í
áranna rás eins og oft vill verða.
Við einir, með eiginkonum eða fé-
lögum fómm saman margar ferðir;
í veiðitúra, á skytterí, í sumarbú-
staði og utanlandsferðir. Og ekki
má gleyma þeim stundum er við
áttum á heimilum hvors annars.
Eftirminnileg em galakvöldin okkar
þar sem Maggi var eins og höfðingi
í samkvæminu, gjörvilegur á velli
í smókingnum og með sitt höfðing-
lega yfirbragð. Maggi var alltaf
höfðingi heim að sækja.
Ég minnist veiðitúranna góðu,
þar fór allt rólega fram. Við gáfum
okkur góðan tíma til alls, til þess
að njóta náttúmnnar, athuga vel
aðstæður og undirbúa veiðina og
huga að nestinu. Flan og flumbru-
gangur var ekki Magga. Ég minn-
ist stunda við árbakkann er við að
áliðnum degi sátum í grasinu, slök-
uðum á og horfðum á ána liðast
framhjá, fuglana fljúga yfir og við
ræddum um lífið og tilvemna, allt
var til staðar og við skáluðum fyrir
góðum degi. Við vomm ánægðir
ungir menn.
Við vomm saman í Oddfellow-
reglunni og stuðlaði Maggi að inn-
göngu minni í þann mæta félags-
skap.
Maggi var gæfumaður í einkalífi
sínu. Hann ólst upp á góðu heimili
foreldra sinna sem veittu honum
allt það besta. Hans mesta gæfa í
lífinu var þegar hann giftist Sig-
rúnu, en þau vom hvort öðm stoð
og stytta á lífsbrautinni. Þessi sam-
hentu hjón bjuggu sér fagurt heim-
ili og síðar kom sólargeislinn í lífi
þeirra þegar þau eignuðust soninn
Magnús yngri.
Maggi var ekki allra, en traustur
vinur vina sinna, hógvær og hrein-
skilinn, fastur fyrir, greiðvikinn og
gjafmildur. Hann var nákvæmur á
alla hluti og vildi hafa allt á hreinu,
allt skyldi fágað og fínt, þannig var
hann. Það var mikil gæfa fyrir mig
að kynnast þessum manni og mann-
kostum hans og eiga hann að vini.
Á síðari ámm fór heilsa Magga
að bresta, allt var gert sem rétt var
talið til þess að lækna sjúkleikann
og á tímabili leit allt vel út. En
heilsa Magga fór þverrandi þrátt
fyrir allt.
Tveimur dögum fyrir andlát
Magga vomm við hjónin á morgun-
göngu í Fossvogsdalnum þegar við
ákváðum að heimsækja hann. Við
teljum okkur sannarlega lánsöm að
hafa tekið þessa ákvörðun og kom-
ið til hans þennan laugardagsmorg-
un. Maggi tók vel á móti okkur að
vanda og sátum við góða stund í
eldhúsinu, dmkkum te og ræddum
líðandi stund, veikindi hans og til-
raunir til lækninga sem hann var
ekki allskostar sáttur við. Hann
hafði þörf fyrir að segja okkur mik-
ið. Hann var veikur maður, þreyttur
og vonsvikinn.
Þegar við kvöddumst var sú ósk
heitust innra með mér að Magga
auðnaðist að fá heilsuna á ný og
að hann kæmist út í vorið og sumar-
ið, en sú varð ekki raunin.
Með þessum fátæklegu orðum
kveð ég vin minn, Magnús M.
Brynjólfsson, þakka honum sam-
fylgdina, og við Dagný sendum Sig-
rúnu og Magnúsi yngra okkar inni-
legustu samúðarkveðjur.
Ragnar Guðmundsson.
KRISTJÁN ARNDAL
EÐ VARÐSSON
+ Kristján Arndal Eðvarðsson
fæddist á Akranesi 19. maí
1957. Hann lést á heimili sinu
í Borgarnesi 23. mars síðastlið-
inn og fór útför hans fram frá
Borgameskirkju 29. mars.
Ég vil með nokkmm orðum
minnast bróðursonar míns, Kristj-
áns Arndal, eða Didda eins og
hann var alltaf kallaður. Frá því
fyrst ég man eftir mér vorum við
Diddi mjög mikið saman, ásamt
frænda okkar Árna Þór Sigmunds-
syni. Lékum við okkur mikið í fjör-
unni neðan við Vesturgötu 109 og
fleiri stöðum. Diddi fluttist með
Qölskyldu sinni til Kópavogs þegar
hann var fimm ára gamall. Eftir
það sáumst við sjaldnar, en alltaf
var mikil tilhlökkun þegar von var
á Didda upp á Akranes og hefur
sú tilfinning haldist fram á þennan
dag. Eftir að skólagöngu lauk hóf-
um við Diddi störf í frystihúsi
Haraldar Böðvarssonar og síðan
fórum við að vinna á eyrinni í
Heimaskaga. Diddi fór síðan á ver-
tíð á vélbátnum Rán AK, með Ár-
manni Stefánssyni. Einnig vann
hann hjá fiskiðjunni Freyju á Suð-
ureyri um tíma.
Þegar Diddi varð tvítugur, fór-
um við í tilefni dagsins á ball í
Borgarnesi. Það varð honum mikil
happaför því á ballinu kynntist
hann tilvonandi eiginkonu sinni
Kristínu Finndísi Jónsdóttur og
upp frá því fóru þau að vera sam-
an. Fljótlega fluttist hann upp í
Borgarnes og hóf störf hjá Sig-
valda Arasyni í Borgarverki. Þar
var Diddi í nokkur ár, fyrst á loft-
pressu og síðan á ýmsum tækjum.
Diddi var mjög vinnusamur og
varð fljótt mjög leikinn á þau tæki
sem hann vann á og hugsaði hann
mjög vel um þau. Sigvaldi reyndist
honum vel í alla staði og urðu þeir
miklir mátar. Diddi keypti vörubíl
og fór að vinna á honum, eftir að
hann hætti hjá Borgarverki. Síðar
keypti hann traktorsgröfu og jarð-
ýtu. Síðari árin hefur hann séð um
sorpurðun fyrir Borgarbyggð,
ásamt ýmsum öðrum verkefnum.
Diddi fór að kenna sér meins
árið 1981 eða 1982 og þrátt fyrir
ítrekaðar ferðir til læknis greindist
ekki orsökin en læknirinn taldi
veikindin ekki vera alvarlegs eðlis.
Þrátt fyrir meðferð læknisins
versnaði Didda stöðugt. Það var
ekki fyrr en á miðju ári 1984 sem
kom í ljós að hann var með ill-
kynja æxli. Æxlið var fjarlægt og
leit lengi vel út fyrir að tekist hefði
að útrýma meininu endanlega. Eft-
ir þær aðgerðir gekk Diddi ekki
heill til skógar. Ekki kveinkaði
hann sér eða kvartaði við aðra um
veikindin og vann hann oft langan
vinnudag og hlífði sér hvergi. Á
síðasta ári fór hann svo aftur að
finna til veikinda, sem ágerðust
ört. Hann gekk þó ætíð til vinnu
sinnar þrátt fyrir mikla verki og
þrautir og lét það ekki aftra sér
þó að nætursvefn væri oft ekki
mikill. í ljós kom að Diddi var aft-
ur kominn með krabbamein og
gekkst hann undir skurðaðgerð,
en læknar gáfu ekki miklar vonir
um bata. í veikindum sínum sýndi
hann ótrúlegan styrk og var ekk-
ert á því að gefast upp. Fjölskylda
hans stóð vel saman um að létta
honum lífsbaráttuna síðustu stund-
irnar og vék eiginkona hans ekki
frá sjúkrabeði hans, meðan þess
var þörf.
Þó að lífið hafi ekki alltaf verið
dans á rósum hjá Didda sökum
veikinda, þá átti hann sínar gleði-<
stundir. Fjölskyldan stækkaði ört,
fyrst þegar tvíburarnir Ingvar og
Omar komu í heiminn og síðar
Anna Ólöf. Hjá Didda var fjölskyld-
an ávallt í öndvegi og hugsaði hann
um veiferð hennar í hvívetna.
Margir góðir kostir prýddu Didda
og vil ég nefna hversu barngóður
hann var. Börnin voru fljót að
skynja það og hændust mjög að
honum. Hann gat rætt við þau um
alla heima og geima. Ekki skemmdi
það fyrir að fá að fara í bíltúr í
vörubílnum og var þá gjarnan.
stungið sælgætismola í litla munna.'
Diddi var einstaklega hjálpsamur
ef til hans var leitað og þrátt fyrir
langan vinnudag gat hann ávallt
fundið sér tíma til þess að aðstoða
aðra.
Ég lít á það sem forréttindi að
hafa þekkt Didda, því menn eins
og hann eru ekki á hveiju strái.
Fyrir hönd fjölskyldu minnar vil
ég að lokum votta eiginkonu, börn-
um, foreldrum, systkinum og öðrum
aðstandendum mína dýpstu samúð.
Gísli B. Árnason.
SIGVALDIPALL
ÞORLEIFSSON
+ Sigvaldi Páll
Þorleifsson
fæddist í Stóra-
gerði í Óslandshlíð
í Skagafirði 8. jan-
úar 1915. Hann lést
í Fjórðungssjúkra-
húsinu á Akureyri
20. mars síðastlið-
inn og fór útför
hans fram frá Ól-
afsfjarðarkirkj u
29. mars.
Kallið er komið,
komin er nú stundin,
vinaskilnaðar viðkvæm stund.
Vinimir kveðja
vininn sinn látna,
er sefur hér hinn síðsta blund.
Margs er að minnast,
margt er hér að þakka.
Guði sé lof fyrrir liðna tíð.
Margs er að minnast,
margs er að sakna.
Guð þerri tregatárin strið.
(V. Briem.)
Það er mikill missir þegar mað-
ur eins og hann afi okkar kveður
þennan heim. Yið, barnabömin,
sem vorum svo heppin að fá að
eiga slíkan afa sitjum nú eftir
með trega og söknuð í hjarta okk-
ar.
Okkur finnst nærri okkur
höggvið þar sem afi var einn mikil-
vægasti hlekkurinn í tilveru okkar.
Frá blautu bamsbeini minnumst
við kærleiksríks sambands við
ömmu og afa, sem átti eftir að
verða okkur gott veganesti síðar
meir. Það var líka allt-
af mikill og góður
samgangur á milli
heimilanna frá því að
við munum eftir okkur
og svo núna síðari
árin, eftir að amma fór
á Hombrekku, eyddi
afi jólunum með okkur
sem voru dýrmætar
og skemmtilegar
stundir. Við eigum því
öll eftir að fínna fyrir
miklu tómarúmi þegar
næstu jól ganga í
garð.
Afi var mikill,
sterkur en jafnframt hlýr persónu-
leiki sem hafði mikinn viskubrunn
að geyma ásamt fróðleik um heima
og geima. Hann sýndi okkur alltaf
góðvild og umhyggjusemi á allan
hátt og gátum við ætíð leitað ráða
hjá honum hvenær sem var. Hann
hafði líka mikinn áhuga á að fylgj-
ast með gangi mála hjá hveiju
okkar og var símasambandið oft
mikið. Afi fylgdist einnig ætíð vel
með öllum þjóðmálum og bjó yfir
einstakri lífsreynslu, þekkingu og
raunsæi, sem hann miðlaði áfram
til okkar.
Elsku amma, Guð gefí þér styrk
á þessari sorgarstundu og við biðj-
um hann að varðveita afa.
Elsku afi, við viljum þakka þér
fyrir allan þann kærleika og stuðn-
ing sem þú gafst okkur og minn-
ingin um yndislegan afa mun ætíð
lifa í hjarta okkar.
Þín elskandi sonarbörn,
Finnur, Sigvaldi og Sigríður
Gunnarsbörn.
+
Útför föður okkar og tengdaföður,
STEFÁNS DAVÍÐSSONAR,
Haugi,
er lést þann 29. mars, fer fram frá Melstaðakirkju mánudaginn 7. apríl
kl. 14.00. Jarðsett verður í Kirkjuhvammi.
Böm og tengdabörn.
Lokað
Skrifstofa okkar verður lokuð í dag milli kl. 13.00 og 15.00 vegna
útfarar MAGNÚSAR M. BRYNJÓLFSSONAR.
Niðursuðuverksmiðjan Ora ehf.
+
Ástkær móðir okkar, tengdamóðir og amma,
RAGNHEIÐUR BOGADÓTTIR,
Hvanneyrarbraut 42,
Siglufirði,
verður jarðsungin frá Siglufjarðarkirkju á morgun, laugardaginn 5. apríl,
kl. 15.00.
Þeim, sem vildu minnast hinnar látnu, er bent á Hjartavernd.
Þóra Svanbergsdóttir, Rúnar Hilmarsson,
Guðleifur Svanbergsson, Kolbrún Daníelsdóttir
og barnabörn.
+
Innilegar þakkir til allra, sem sýndu okkur
samúð og hlýhug við andlát og útför,
PÉTURS BJÖRNSSONAR,
Fjarðarbakka 6,
Seyðisfirði.
Sérstakar þakkir til starfsfólks Sjúkrahúss
Seyðisfjarðar.
Valgerður Emilsdóttir
og aðrir aðstandendur.
+
Útför elskulegs föður okkar, fósturföður,
tengdaföður, bróður og afa,
EYJÓLFS BJÖRNSSONAR,
Vötnum,
Ölfusl,
fer fram frá Kotstrandarkirkju laugardaginn
5. april kl. 11.00.
Aldls Eyjólfsdóttir, Höskuldur Halldórsson,
Jóna Guðný Eyjólfsdóttir,
Þórður Kr. Karlsson, Soffía Adolfsdóttir,
Stefán Már Símonarson,
Aldís Björnsdóttir,
Geir Höskuldsson,
Viktor Elf Sverrisson.
+
Ástkær móðir okkar, tengdamóðir,
langamma og langalangamma,
LÁRA SIGURJÓNSDÓTTIR
fyrrverandi stöðvarstjóri
Pósts og síma,
Hrísey,
verður jarðsungin frá Hríseyjarkirkju
daginn 5. apríl kl. 14.00.
Kristln Þorsteinsdóttir, Jóhann Guðmundsson
Valdís Þorsteinsdóttir, Alfreð Konráðsson,
Steinar Þorsteinsson, Mari Frydendal,
Þóra Þorsteinsdóttir,
barnabörn, barnabarnabörn
og barnabarnabarnabörn.