Morgunblaðið - 16.07.1997, Blaðsíða 20

20 MIÐVIKUDAGUR 16. JÚLÍ 1997
MORGUNBLAÐIÐ
LISTIR
Sem englaraddir
í himnahöll
Kammerkór Grensáskirkju fór í söngferð
til Ítalíu í síðasta mánuði. Ester E.
ísleifsdóttir var með í för og fylgdist
með kómum í leik og starfí.
EILBRIGÐI og glæsileiki
íslenskrar æsku er mér
ofarlega í huga eftir
stórglæsilega söngferð Kammer-
kórs Grensáskirkju til Ítalíu dag-
ana 2.-12. júní siðastliðinn. Kór-
inn skipa 42 börn á aldrinum
14-17 ára og hafa mörg þeirra
sungið með kórnum í 7 ár. Kór-
stjóri er Margrét J. Pálmadóttir
og undirleikari er Helga Laufey
Finnbogadóttir.
Fyrir þremur árum sótti þessi
kór Italiu heim i boði barnakórs
í borginni Piacenza á Norður-
Ítalíu. Land og þjóð heilluðu
börnin og þegar umræðu um ut-
anlandsferð bar á góma sl. vetur
kom ekkert annað land til greina
að mati barnanna. Ekki þótti
verra að kórstjórinn Margrét J.
Pálmadóttir stundaði söngnám á
ítaliu og er því mjög kunnug
landi og þjóð.
Dvalarstaður okkar á ítaliu
var á sumardvalastaðnum Freg-
ene en þaðan er um 45 mínútna
akstur til Rómar. Fararstjóri í
ferðinni var ítalskur kórstóri,
Stefanó að nafni. Hann heillaði
alla með skemmtilegri fram-
komu og auðskiljanlegri frásögn
af því sem fyrir augu bar. Skipu-
lag ferðarinnar var til fyrir-
myndar. Tónleikahaldi, skoðun-
ariferðum og sólböðum á strönd-
inni var raðað niður á dagana
af kunnáttu og reynslu Italanna
af norrænum þjóðum.
Hápunktur ferðarinnar var
tónleikar kórsins í St. Agnesar-
kirkju, sem stendur við torgið
Piazza Navona í miðborg Rómar.
Kirkjan er undurfögur, skreytt
marmara og gulli og var söngur
kórsins sem englaraddir í himna-
höll. Öll sú vinna sem börnin
höfðu lagt á sig með þrotlausum
æfingum og einbeitingu skilaði
sér á þessari stundu og fiðuleikur
Helg^u S. Þórhallsdóttur og flutn-
ingur kórsins á verki C. Fransk,
Panis Angelicus, hreif mjög tón-
leikagesti og var kórnum vel
þakkað í lok tónleikanna.
í Róm eru höfuðstöðvar FAO,
matvælastofnunar Sameinuðu
þjóðanna. Innan hennar starfa
nokkrir kórar og er stjórnandi
þeirra Mr. Claudio A. Menéndiz.
Sólríkan laugardaginn 6. júní
héldu þessir kórar tónleika í
kirkjunni St. Prisca. FAO kór-
amir em skipaðir æfðu fullorðnu
söngfólki og þeir hljómar sem
bámst okkar til eyma vom und-
urfagrir og skemmtileg sljórnun
og framkoma kórstjórans
skyggði ekki á ánægjuna. A þess-
um tónleikum söng Kammerkór
Grensáskirkju sem gestakór.
Kórinn flutti þrjú lög og gerði
það með ágætum þrátt fyrir
ýmis óþægindi sem hrjáðu marga
vegua sólbruna og vökvataps.
Sunnudaginn 7. júní söng kór-
inn við guðsþjónustu í St. Péturs-
kirkjunni í Róm. Sú stund er
ógleymanleg lífsreynsla sem
hvert barn upplifði á sinn ein-
stæða hátt og geymir í hjarta
sínu til æviloka. Kórinn kom
einnig fram í barna- og unglinga-
skóla í Róm og í litlu kirkjunni
í Fregene.
„ Allir vegir liggja til Rórnar"
segir máltækið. Okkur gafst ekki
tækifæri til að sannreyna það en
hins vegar ættu allra leiðir sann-
arlega að liggja til Rómar.
Róm er byggð á sjö hæðum
og er fagurt útsýni yfir miðborg-
ina frá Gianicola hæðinni þar
sem minnismerki stríðshetjunnar
Garibaldís stendur hátt á stöpli.
Þar hófst skoðnarferð okkar um
hina fögru og sögufrægu borg.
Héldum við okkur við gamla
miðbæinn og skoðuðum fjöl-
margar kirkjur, Pantheon,
Spænsku tröppurnar og hinn
stórkostlega gosbrunn Fontana
Trevi sem prýddur er marmara-
styttu sjávarguðsins Neptúnusar
og hjálparguðum hans. Þar
tryggðum við endurkomu okkar
til Rómar eftir 5 ár með því að
kasta peningi í brunninn. Péturs-
kirkjan og listasafn Vatikansins
eru söguleg undur. Að standa
augliti til auglitis við listasögu
ítalskrar menningar og njóta
fræðslu leiðsögumanns safnsins
um listaverkin, höfunda þeirra
og vinnuaðferðir hreif okkur
mjög, ekki síst loftmyndir Micae-
langelos í Sixtínsku kapellinni
af sköpun heimsins, brottrekstri
Adams og Evu úr aldingarðinum
Eden og Nóaflóðinu. Einnig nut-
um við leiðsagnar um Colc-sseum
og fomar minjar Rómarborgar
frá dögum Krists.
SÍÐASTA daginn var farið
til eyjarinnar Caprí, en
þangað tekur um 1
klukkustund að sigla frá Napolí.
Þar syntu margir í tæru græn-
bláu Miðjarðarhafinu, siglt var á
árabátum um Bláa hellinn og
gengið upp hinn þrönga stíg og
óteljandi þrep til miðbæjarins
sem situr ofarlega í bröttum hlíð-
um eyjarinnar. Það er sannar-
Iega þess virði að leggja þessa
göngu á sig því það sem fyrir
augu bar, þegar upp var komið,
er ógleymanlegt náttúmlegt
„listaverk".
Nýjar bækur
• ÚT eru komnar bækurnar
Sjúkraliðar á íslandi 1966-
1996 og Niðjatal Margrétar
Eyjólfsdóttur ogÞorleifs
Jónssonar í Vatnsholti íFIóa.
í Sjúkraliðum á íslandi
1966-1996 eru æviskrár um
2.900 sjúkraliða sem fengið
hafa réttindi frá því nám fyrir
sjúkraliða hófst árið 1966 og
til ársloka 1996, uak mikilf
fjölda ljósmynda. Kristín Á.
Guðmundsdóttir formaður
Sjúkraliðafélags íslands skrif-
ar formála og Gunnar Gunn-
arsson ritar stuttan sögulegan
inngang. Aftast í ritinu eru
myndir af öllum útskriftarhóp-
um sjúkraliða sem náðst hefur
til alit frá 1966, alls tæpar 100
myndir. Ristjóri er Sigurður
Hermundarson. í Niðjatali
Margrétar Eyjólfsdóttur og
Þorleifs Jónssonar frá Vatns-
holti í Flóa eru 170 myndir af
niðjum þeirra hjóna auk nafna-
skrár. Sigurður Hermundarson
tókbókina saman.
Útgefandi er Mál og mynd.
Niðjatal Margrétar og Þorleifs
er 64 bls og bundin í Flatey.
Sjúkraliðatal er i tveimur bind-
um, samtals 666 bls. og bund-
in í Félagsbókbandinu-Bók-
felli. Bækurnar er prentaðar í
Steindórsprent-Gutenberg og
fást hjá Máli og mynd, Bræðra-
borgarstíg 9, Reykjavík.
KAMMERKÓR Grensáskirkju á torginu Piazza Navona í Róm.
LÍNA FORM
HLUTUR
MYNDLIST
Hafnarborg
FRUMFORM/TEIKNING
WULF KIRSCHNER
Opið alla daga frá 12-18.
Lokað þriðjudaga. Til 21. júlí.
Aðgangur 200 krónur.
Sýningarskrá 400 krónur.
ÞAÐ er rétt sem fram kemur í
formála sýningar Wulf Kirschners,
að óendanleikinn sé bragfræði
málmskáldsins. Kirschner er nefni-
lega öðru fremur skáld í málmi og
línum með óendanleikann sem út-
gangspunkt, og því er eðlilegt að
vísað sé til Kandinskys í upphafi:
„Hin rúmfræðilega lína er ósýnilegt
fyrirbæri. Hún er slóð punktsins sem
hreyfist, sem sagt afurð hans. Línan
er af hreyfingunni sprottin - felur
reyndar í sér afneitun hinnar algeru
sjálfhverfu kyrrstöðu í einum punkti.
í því felst stökkið stóra frá verandi
til verðandi."
Það eru frumformin rétthyrningur
og ferningur, pýramídi, kassi og ten-
ingur sem Kirschner gengur út frá,
vinnur í og og spilar úr, ásamt sjálfri
línunni og óendanleika hennar, rúm-
fræðilegu ferli og ósýnileika. Megin-
ásinn er vöxtur, framvaxandi form,
eða óbifanlegur teningur sem virkar
þá eins og lífræn afurð eilífðarlög-
málsins. Og hér er líka komið dæmi
um myndverk sem þarf kunnáttu til
að lesa í og meðtaka, en höfða þó
ósjálfrátt til hins almenna sýningar-
gests fyrir látleysi sitt, klára og þó
óræða ferli. Þessi verk hvort heldur
tvívíð sem þrívíð, eru gott dæmi um
listamann sem öðru fremur leitar í
smiðju formanna, vinnur út frá ein-
faldleika grunnmálanna, afneitar tii-
viijunum með öllu, þótt hrjúft yfír-
borð rúmtaksverkanna gárist stund-
um á ýmsa vegu og listamaðurinn
framkalli sjónræna bylgjuhreyfíngu,
optískan titring, vibration. En hér
viðhefur hann einnig vinnubrögð
regfufestu, en í óbundnari og fijáls-
ari mótun.
Efnisþátturinn er afar mikið atriði
í sjálfu sköpunarferlinu hvort heldur
Kirschnervinnur í járn, stál, ál, króm
nikkel eða abachi tré, málað sem
ómálað, og hér kemur fram rík til-
fínning fyrir efninu og mikilvægi
þess að stefna saman sniðfestu og
margræðni til að ná fram vissum
áhrifum sem vísa jafnt til framrásar
og eilífðar. Listamaðurinn er frá
Cuxhaven, vinarbæ Hafnarfjarðar,
þar sem eru annars konar og meiri
stærðir í náttúrunni, víðlendar
strendur og flæðileirur. Hér eru haf-
ið, leirurnar og óendanleikinn í
næsta sjónmáli ásamt síbreytilegum
öldugangi, optískum titringi í lofti
og gróandi, og það er þetta sem
hann vill að myndir sínar túlki og
þannig séð er hann jafn virkur í
umhverfi sínu og í núlistum tímanna.
Þetta er ákaflega sterk sýning
þótt gerviljósið fari illa með sumar
myndanna einkum Járnsíðurnar á
endavegg. Þetta kemur greinilega
fram í Jársíðunni niðri þar sem
náttúrubirtan fær að leika eðlilega
um flötinn og gerast virkur þáttur
í sköpunarferlinu. Öll eru þessi verk
unnin 1991 og efnisferlið er V2A,
universal-elektróður. Hins vegar
nær bókverkið sem gert er úr ýmsum
stáltegundum (23) að njóta sín því
lýsingin hæfír því ólíkt betur. Afar
máttugt skúlptúrverk í senn einfalt
og margþætt, sem er síbreytilegt og
þó óhagganlegt...
Það er mikill fjölbreytileiki í
menningarstofnun þeirra Gaflara
um þessar mundir, þannig er rétt
að benda á eldri myndir Eiríks Smith
í kaffistofu, sem sýna fjölþættar og
ákaflega lífrænar þreifingar til
margra átta. Afar sterk og ljóðræn
mynd eftir Svein Björnsson hangir
á endavegg kaffístofu, þar sem sjálft
litaferlið er líkast þrumuskoti í blá-
hornið ...
Bragi Ásgeirsson ^