Morgunblaðið - 16.07.1997, Blaðsíða 32

32 MIÐVIKUDAGUR 16. JÚLÍ 1997
MINNINGAR
MORGUNBLAÐIÐ
Ástkær móðir mín, tengdamóðir, fósturmóðir,
amma og langamma,
ELÍN ÞORLÁKSDÓTTIR,
Langholtsvegi 76,
sem lést fimmtudaginn 10. júlí,
verður jarðsungin frá Fossvogskirkju fimmtu-
daginn 17. júlí kl. 13.30.
Halla Sigurjóns, Sigurgeir Kjartansson,
Olgeir Skúli Sverrisson, Sigurrós Hermannsdóttir,
Aðalsteinn Sigurgeirsson, Steinunn Geirsdóttir,
Elín Sigurgeirsdóttir, Kristján Hallvarðsson
og barnabarnabörn.
+
Faðir okkar, tengdafaðir, afi og langafi,
GUNNLAUGUR Ó. BRIEM,
sem lést sunnudaginn 13. júlí sl., verður jarðsunginn frá Dómkirkjunni
fimmtudaginn 17. júlí kl. 10.30.
Unnur Margrét Briem,
Richard Ólafur Briem, Guðrún Birgisdóttir,
Anna Jóna Briem,
Ásta Gunnlaug Briem, Úlfur Agnarsson,
Helga Elín Briem, Pétur Þorsteinsson,
barnabörn og barnabarnabarn.
+
Innilegar þakkir til allra þeirra sem sýndu
stuðning, samúð og hlýhug í veikindum og við
fráfall eiginmanns míns og föður okkar,
ÁRNA MARGEIRSSONAR,
Miðgarði 1a,
Egilsstöðum,
sérstakar þakkir fá Nick Cariglia læknir og
starfsfólk gjörgæslu og lyflækningadeildar I á
FSA, á deild 116 og gjörgæsludeild Land-
spítalans. Ættingjar, vinir og íbúar Egilsstaða fá þakkir fyrir ómetanlegan
stuðning.
Anna Ingólfsdóttir,
Ásthildur Árnadóttir,
Erla María Árnadóttir,
Una Árnadóttir,
Lokað
Stofur okkar veröa lokaöar í dag 16. júlí vegna útfarar ÚLLU
HARÐARDÓTTUR.
Hársnyrtistofan Dalbraut,
Hársnyrtistofa Önnu og Nínu,
Vilborg Babusku,
Hárgreiðslu-snyrti- og fótaaðgerðastofa Saloon Ritz,
Gríma hárstofa.
Lokað
Lokað í dag eftir kl. 14.00 vegna útfarar ÚLLU HARÐARDÓTTUR.
Rakarastofan Hótel Sögu.
ERNSTJOSEF OSSIAN
WESTLUND
GUÐLAUG GUÐJÓNSDÓTTIR
WESTLUND
+ Ernst J. Ossian Westlund,
fæddist í Limhamn í Svíþjóð
16. júlí 1897. Foreldrar hans
voru hjónin E.A. Westlund timb-
ursali og Anna Maria (Lund-
berg) Westlund. Guðlaug Guð-
jónsdóttir fæddist í Reykjavík
11. september 1900. Foreldrar
hennar voru hjónin Guðjón Ein-
arsson skipasmiður og Þórunn
Erlendsdóttir. Börn Ossian og
Guðlaugar voru Ester Guðlaug
og Steingrímur.
Nú þegar 100 ár eru liðin frá
fæðingu Ossian Westlund langar
okkur afkomendur hans að minnast
hans og konu hans með fáeinum
orðum.
Árið 1920 kom „Westlund" (eins
og hann var jafnan kallaður) til ís-
lands. Hann var ráðinn sem yfir-
prentari og verkstjóri í Prentsmiðju
Isafoldar í Reykjavík. Þar kynntist
hann Guðlaugu Guðjónsdóttur
(Westlund) og gengu þau í hjóna-
band tveimur árum síðar. Þau áttu
gott hjónaband, þar sem virðing og
gagnkvæm ást var ríkjandi.
Hjónanna ber að minnast fyrir
margra hluta sakir. Ossian var
meistari í fagi sínu, vélvirkjun og
prentiðn. Árið 1922 setti hann á
stofn „Ritvélaverkstæðið", hið fyrsta
sinnar tegundar á íslandi. Hann rak
það einn í upphafí, og seinna með
syni sínum, til dauðadags. Hann var
fljótur að laga sig að íslandi og fyrr
en varði fór hvarvetna af honum
gott orð. Hann var hæfileikamaður
á mörgum sviðum, m.a. var hann
vélameistari, prentari, lásasmiður,
listamaður, og uppfinningamaður.
Hann var vinamargur, hjálpsamur
og hugmyndaríkur. Þetta á reyndar
við um þau hjónin bæði. Hann
skemmti gestum og gangandi með
gamansömum sögum og jafnvel
töfrabrögðum, ef svo bar undir.
Margar skemmtilegar sögur hafa
spunnist af honum, sumar sannar,
aðrar síður sannar, en hafa engu
að síður tengst honum vegna þess
hve sérstæður persónu-
leiki hann var.
Guðlaug var indæl
kona. Hún studdi mann
sinn af miklum dug í
lífi og starfi og veitti
börnum sínum, Ester
og Steingrími, gott
uppeldi og mikla ást.
Hún sást aila jafna
klædd í íslenskan upp-
hlut og bar hann með
glæsibrag. Hún setti
tvímælalaust mikinn
svip á bæjarlífið í slík-
um glæsiklæðum. Hún
var kona gædd góðum
kostum; ijúf og góð, kurteis en
ákveðin og heiðarleg í alla staði.
Hún fæddist aldamótaárið 1900 og
upplifði því miklar breytingar í ís-
lensku samfélagi eins og gefur að
skilja. Hún fagnaði framförum og
nýjungum og var fljót að laga sig
að breyttum tímum.
Nú hafa bæði Guðlaug og Ossian
horfið á vit feðra sinna. Við höfum
ekki gleymt þeim. Við minnumst
þeirra og þökkum þeim fyrir hugljúf-
ar minningar, ást og umhyggju og
það veganesti sem þau gáfu okkur,
áður en þau luku ævistarfi sínu.
Megi þau hvíla í Guðs friði.
Westlund-fjölskyldan
og tengdafólk.
ÞORKELL JON
GÍSLASON
+ Þorkell Jón
Gíslason fæddist
í Reylgavík 9. jan-
úar 1934. Hann lést
á heimili sinu á Sel-
H'arnarnesi 9. júlí
síðastliðinn og fór
útför hans fram frá
Dómkirkjunni 15.
júlí.
Á vegamótum þegar æskan
endar
og æskudraumar hverfa
bak við ský.
Hve margar gamlar myndir eru brenndar,
hve margt sem aldrei vaknar upp á ný.
Þeir heiðu morgnar hárra sólardaga
þau hljóðu kvöld, er sáu nýjan dag.
Það blóm, hvar geymist lítið ljóð og saga,
það lauf sem féll í haust við sólarlag.
(H.K.)
Þegar ég minnist frænda míns
Þorkels Gíslasonar koma einmitt
þessar ljóðlínur upp í hugann, því
ekki man ég hvað ég var ungur
þegar hann byrjaði að syngja þetta
í öllum fjölskylduboðum er færi
gafst og alltaf söng móðir mín
undir glöð í bragði. Þá sá maður á
þeim stundum hve nátengd þau
voru systkinin sem ólust upp í litla
húsinu á Urðarstígnum sem þau
áttu svo góðar minningar frá. Ég
man eftir því að alltaf þegar ég
kom þangað sem lítill drengur og
Kolli var einnþá í heimili með móð-
ur sinni var hann alltaf svo góður
við okkur litlu krakkana, og hvað
hann hafði mikla þolinmæði að
sýna okkur alls konar galdra sem
við héldum að væru raunverulegir
og ég var farinn að halda að hann
væri alvöru galdrakarl sem gæti
galdrað kanínur upp úr hatti.
Seinna er ég kynntist Kolla eftir
að ég varð fulloðinn og hann kom-
inn í bæinn eftir að hafa unnið við
lögfræðistörf úti á landi í nokkur
ár sá ég að hann var enginn galdra-
karl, aðeins góður drengur og mik-
il tilfinningavera sem vildi allri
stórfjölskyldu sinni allt hið besta
og gott var að leita
til. Hann var ekki
margmáll en bar því
frekar hugsanir innra
með sér. Á góðum
stundum var hann
hrókur alls fagnaðar
og var gaman að gleðj-
ast með honum.
Það var því okkur
flölskyldu hans mikið
reiðarslag þegar hann
kom helsjúkur úr einni
af sínum árlegu sólar-
landaferðum með Sísí
sinni og greindist svo
síðar með krabbamein. Hann var
tilbúinn að beijast við þann mikla
vágest en þurfti að lúta í lægra
haldi.
Nú er komið að vegamótum þeg-
ar Kolli er allur og munum við öll
sakna hans. Ég vil þakka Kolla
fyrir samfylgdina í gegnum árin
því það var mannbætandi að þekkja
hann. Ég sendi Sísí, Svövu, Rann-
veigu, Gísla og fjölskyldum þeirra
mínar innilegustu samúðarkveðjur
því þeirra er missirinn mestur.
Guðmundur Valtýsson.
í formála minningargreina um
Þorkel Jón Gíslason á blaðsíðu 32
í Morgunblaðinu í gær, þriðjudag,
féll niður í upptalningu nafn eins
af systkinum hans. Þau eru: Sig-
urður Svavar, f. 1920, d. 1988,
Tryggvi, f. 1922, Guðríður Sigrún,
f. 1924, Guðrún Ester, f. 1926,
Gísli Þorkell, f. 1928, d. 1943, og
Garðar, f. 1938, d. 1941.
JOAKIM
HJARTARSON
+ Jóakim Iijartarson fæddist
í Hnífsdal 10. nóvember
1919. Hann lést í Reykjavík 5.
júlí síðastliðinn og fór útför
hans fram frá Bústaðakirkju
14. júlí.
Fyrir rúmum 30 árum kynnist ég
fyrst Jóa Hjartar. Okkur varð fljótt
vel til vina og þegar ég hóf störf sem
stýrimaður og síðar skipstjóri á skip-
um Hnífsdælinga fóru kynni okkar
og samstarf vaxandi. Fyrir mig þá
ungan skipstjóra, lærðist meðal ann-
ars af hæglátri og jákvæðri fram-
komu hans að oft má leysa mál með
hófsemi og rólyndi á betri veg en
með ákefð og yfirgangi.
Við Jóakim áttum saman ákveðna
minningu sem oft kom upp þegar við
höfðum tíma til samræðna. Við sigld-
um saman í upphafi árs 1973 yfir
hálfan hnöttinn. Frá Japan til Hawaii,
Panama, Bermúda og til íslands.
Þessi heimssigling á togaranum Páli
Pálssyni ÍS frá Hnífsdal festi vel í
sessi þann vinarhug sem alltaf síðan
mátti fínna í orðum og athöfnum
Jóakims í minn garð þau 20 ár sem
samstarf okkar við útgerð, fisk-
vinnslu og fískveiðar náði til.
Síðustu árin gekk Jóakim ekki
heill til skógar. Þrátt fyrir það var
hæglátt og jákvætt viðhorf hans allt-
af eins. Þegar við hittumst nú seinni
árin var hann alltaf bjartsýnn í tali
og þrátt fyrir veikindi stóð ekki til
að gefast upp.
Nú að þér látnum, vinur, færi ég
eiginkonu þinni, Ólafíu, börnum og
öðrum ættingjum og vinum innilegar
samúðarkveðjur.
Guðjón A. Kristjánsson.
Handrit afmælis- og minningargreina skulu vera vel frá gengin, vélrituð eða tölvu-
sett. Sé handrit tölvusett er æskilegt, að disklingur fylgi útprentuninni. Auðveldust
er móttaka svokallaðra ASCII-skráa, öðru nafni DOS-textaskrár. Ritvinnslukerfin
Word og Wordperfect eru einnig auðveld í úrvinnslu. Senda má greinar til blaðsins
í bréfasíma 5691115, eða á netfang þess (minning@mbl.is) — vinsamlegast sendið
greinina inni í bréfinu, ekki sem viðhengi. Nánari upplýsingar má lesa á heimasíð-
um. Það eru vinsamleg tilmæli að lengd greina fari ekki yfir eina örk A-4 miðað
við meðallínubil og hæfilega línulengd — eða 2.200 slög. Höfundar eru beðnir að
hafa skírnarnöfn sín en ekki stuttnefni undir greinunum.