Morgunblaðið - 20.11.1997, Blaðsíða 47

MORGUNBLAÐIÐ
FIMMTUDAGUR 20. NÓVEMBER 1997 47
MINNINGAR
GARÐAR H.
SVA VARSSON
+ Garðar H. Svav-
arsson kaup-
maður fæddist í
Reykjavík 29. júni
1935. Hann lést á
Sjúkrahúsi Reykja-
víkur 7. nóvember
síðastliðinn og fór
útför hans fram frá
Hallgrimskirkju 18.
nóvember.
Undirritaður kynnt-
ist Garðari Svavars-
syni fyrir um hálfum
öðrum áratug, á stað
sem virtist henta okk-
ur báðum ágætlega; við tókum tal
saman á listsýningum um það sem
fyrir augu bar, og ræddum verkin
fram og aftur. Það var ekki fyrr
en síðar að við vissum einhver deili
hvor á öðrum, en það skipti minna
en hitt, að ræða lifandi listina með
verkin fyrir framan sig.
Garðar var lítið fyrir að láta á
sér bera á vettvangi listanna, en
fylgdist vel með öllu sem var að
gerast af þeim einstaka áhuga, sem
einkennir sanna listunnendur.
Listamenn og aðrir þeir sem kynnt-
ust manninum vita því vel, að ís-
lenskur listheimur hefur misst
dyggan stuðningsmann þar sem
•Garðar Svavarsson var. Það er
einkum sárt þegar hugsað er til
þeirrar lífsorku sem ætíð geislaði
af honum, og smitaði svo út frá
sér; margir fara þeir því miður of
fljótt, sem mest hafa að gefa öðr-
um.
Garðar var alla tíð mikill stuðn-
ingsmaður Kjarvalsstaða og tals-
maður þess að listasafn borgarinn-
ar yrði styrkt með öllum ráðum.
Hlutur hans í tilkomu og eflingu
Errósafnsins verður seint ofmetinn,
og síðast á haustmánuðum var
hann með hugann við það hvemig
mætti auka veg þess enn frekar.
Slíkur velvilji, sem
fylgt var eftir með
framkvæmdum, verð-
ur seint fullþakkaður.
Ég vil samt færa
fram mínar fátæklegu
þakkir fyrir stutt en
góð kynni við mikinn
listunnanda, sem og
kveðjur frá öllu starfs-
fólki Kjarvalsstaða,
sem Garðar reyndist
ætíð vel. Um leið vil
ég senda Huldu og fjöl-
skyldu mínar innileg-
ustu samúðarkveðjur á
þessari erfiðu stundu.
Eiríkur Þorláksson.
Garðar, vinur okkar og veiðifé-
lagi, er látinn eftir erfiða baráttu
við illvígan sjúkdóm.
Við félagarnir horfum til baka
og minnumst gleðistunda, bæði á
árbakkanum og upp til fjalla. Garð-
ar var veiðimaður af lífí og sál og
þá sérstaklega fluguveiðimaður,
sennilega einn sá besti sem ísland
hefur alið. Ef Garðar kom fisklaus
heim var ekki til fiskur í ánni.
Garðar var ákaflega hjartahlýr
maður og greiðvikinn en þó ákveð-
inn og stefnufastur þegar á þurfti
að halda. Margur útigangsmaður-
inn fékk magafylli er Garðar stóð
bak við kjötborðið í Kjötbúð Tómas-
ar við Laugaveg en þá verslun rak
Garðar ásamt eiginkonu sinni
Huldu með miklum sóma í áratugi.
Garðar seldi reksturinn fyrir nokkr-
um árum og fluttu þau hjón sig
um set austur að Vakursstöðum í
Vopnafírði, þar sem þau dvöldu
sumar og haust við veiðiskap og
jarðrækt. Mikið var notalegt að
heimsækja þau hjón að Vakurs-
stöðum, sannkallaðir höfðingjar
heim að sækja, matur góður og
ekki sakaði að rifja upp gamlar
veiðisögur með eftirréttinum.
Með Garðari er genginn einstak-
ur persónuleiki sem fáir gleyma.
Élsku Hulda, Haukur, Geir,
Heimir og Sigríður, hugur okkar
félaganna er hjá ykkur í dag.
Veiðiklúbburinn Landsliðið.
Mig langar til að kveðja Garðar
H. Svavarsson með fáum orðum.
Þakklæti er það orð sem hæst ber
þegar ég velti fyrir mér hvað segja
skal.
Það eru tuttugu ár síðan fundum
okkar bar fyrst saman. Ég var þá
að hefja störf á Morgunblaðinu,
m.a. við skrif um stangaveiðimál.
Garðar var þá löngu orðinn, og var
æ síðan, meðal fremstu stangaveiði-
manna landsins og annar ritstjóra
blaðsins hafði í krafti vináttu þeirra
beðið hann um að vera mér innan
handar með fréttir. Það gerði Garð-
ar dyggilega og sérstaklega er frá
leið og áhugi á sportinu fór vax-
andi hröðum skrefum.
í júnílok 1988 bauð Garðar mér
og Herdísi konu minni að veija með
sér degi í Laxá í Leirársveit. Sá
dagur líður seint úr minni. Undirrit-
aður hefur séð til flestra snjöllustu
stangaveiðimanna landsins, veitt
með sumum og fylgst með öðrum
úr fjarlægð og nálægð. Mér sýnist
að þarna hafi ég notið þeirra for-
réttinda að fylgjast með þeim snjall-
asta. Og þá á ég ekki einungis við
mesta magnveiðimanninn. Næmið
og viðhorfm til íþróttarinnar voru
yfir flest sem ég hef kynnst hafin.
Garðar var einn af þeim sem vert
var að læra af og fylgjast grannt
með.
Seinni árin heimsóttum við Her-
dís Garðar og eiginkonu hans,
Huldu, að Vakursstöðum í Vopna-
fírði, nokkrum sinnum þegar færi
gafst. Gestrisni þeirra hjóna var
slík að það beinlínis skyggði á ferða-
lagið ef ekki var hægt að koma því
við að kíkja inn.
Við Herdís þökkum Garðari fyrir
kynnin. Og sendum Huldu og öðrum
aðstandendum okkar hlýjustu
kveðjur á þessari erfiðu stund.
Guðmundur Guðjónsson.
SIMON JONSSON
+ Símon Jónsson fæddist í
Reykjavík 5. nóvember
1931. Hann lést á Sjúkrahúsi
Reykavíkur 10. nóvember síð-
astliðinn og fór útför hans fram
frá Fossvogskirkju 17. nóvem-
ber.
Á sjötta áratugnum var Kennara-
skóli Islands enn lítill sérskóli með
fámennum bekkjardeildum og oftar
en ekki voru þær skipaðar fólki á
mjög breytilegum aldri og eins fjöl-
breyttu að uppruna og orðið getur
á íslandi. Sá bekkur skólans, sem
Símon Jónsson settist í haustið 1951,
var þar engin undantekning. Lang-
flest þessara 28 bekkjarsystkina
voru héðan og þaðan af landsbyggð-
inni; það voru ekki margir Reykvík-
ingar í þeim bekk og enn færri, sem
komu af heimilum gróinna athafna-
manna í borginni.
Hið fjölbreytta baksvið þessa hóps
kom þó ekki í veg fyrir að hann
samlagaðist, þvert á móti. í besta
anda bjartsýnnar æsku deildi hann
kjörum sínum svo sem stundirnar
buðu, jafnt í starfi, leik og efnalegu
tilliti. Sú félagslega reynsla, sem
þannig var aflað, reyndist ómetan-
legt veganesti síðar meir.
Fáir voru fúsari veitendur en sá
glaði og kyrrláti heiðursmaður, Sím-
on Jónsson. Hann var sannur Vest-
urbæingur, kom úr dæmigerðu um-
hverfi vel bjargálna athafnamanna,
fólks sem ýmist hafði alist upp á
mölinni eða flutt úr dreifbýli með
Crfisclrykkjur
A
Vcltiogohö/id
GAPi-inn
Sími 555-4477
lítið farteski og tekið til hendinni svo
um munaði til sjós og lands sem
vormenn hins nýfengna fullveldis og
afrekað hvort tveggja, að leggja
grunninn að efnahag lýðveldisins og
íslenskri borgarastétt nútímans.
Símon var uppruna sínum trúr og
bar honum glöggt vitni, í fasi hans
öllu mátti merkja gott uppeldi og
áhrif samhentrar fjölskyldu. Sú
manngæska og menningarlegu við-
horf sem mótuðu heimili hans á
Bræðraborgarstígnum lýstu af hon-
um sjálfum. Hann var örlátur ungur
maður og einkanlega ósínkur á sjálf-
an sig, jafnan öruggur í þeirri vissu
að hann ætti vísa bakhjarla heima
fyrir. Það reyndist líka svo, að fyrir
fjölmörg bekkjarsystkin hans varð
Bræðraborgarstígurinn kærkomið
og þýðingarmikið athvarf, vettvang-
ur ómældrar gestrisni og umburðar-
lyndis við ungt fólk. í augum for-
eldra hans, Hannesínu og Jóns Sím-
onarsonar, voru allir vinir Símonar
sjálfgefnir fjölskylduvinir og komið
fram við þá samkvæmt því.
Bekkur Símonar lauk sinni þéttu
samfylgd í Kennaraskólanum með
kennaraprófí vorið 1954. Þá skildu
að sjálfsögðu leiðir; flestir gerðu
kennslu- og skólastörf með einhveij-
um hætti að ævistarfi, en starfsvett-
vangur Símonar varð í Landsbanka
íslands, þar sem hann átti langan
og farsælan feril.
Símon Jónsson var fágaður maður
og agaður í allri framgöngu sinni
og allt fas hans og umhverfi bar
vott um þá smekkvísi, sem hann
hafði fengið í heimanfylgju og rækt-
að með sér. Félagatengslin við hann
í æsku og kynni æ síðan voru mann-
bætandi og þýðingarmikil, og þau
okkar sem áttu þess kost að kynn-
ast heimilishögum á æskuheimili
hans þakka þau kynni.
Fjölskyldu Símonar og aðstand-
endum sendum við einlægar samúð-
arkveðjur.
F.h. bekkjarfélagsins Neista,
Hinrik Bjarnason.
+
Innilegar þakkir sendum við þeim, sem sýndu
okkur samúð og hlýhug við andlát og útför
ástkærs eiginmanns míns, föður okkar,
tengdaföður og afa,
ÁSBJÖRNS BJÖRNSSONAR,
Klapparbergi 9,
Reykjavík.
Sérstakar þakkir sendum við til starfsfólks
deildar B-6 á Sjúkrahúsi Reykjavíkur, svo og starfsfólks Heimahlynning-
ar Krabbameinsfélagsins fyrir ómetanlega aðstoð á erfiðum tímum.
Kolbrún Harðardóttir,
Ásbjörn Ólafur Ásbjömsson, Árdis Árnadóttir,
Heiða Björk Ásbjörnsdóttir, Arnar Þór Hafþórsson,
Hörður Ásbjörnsson
og barnabörn.
+
Ástkær eiginmaður minn, faðir okkar, tengda-
faðir, afi og langafi,
EINAR JÓN JÓNSSON,
Káholti 16,
áður Stekkjarhvammi 15,
Hafnarfirði,
andaðist á Landspítalanum að morgni mið-
vikudagsins 19. nóvember.
Margrét Kristjánsdóttir,
Einar M. Einarsson,
Sólveig Einarsdóttir,
Jón Benedikt Einarsson,
Þóra Kr. Einarsdóttir,
Halldóra Sigr. Einarsdóttir,
Sigrún Einarsdóttir,
Þórdís Stefánsdóttir,
Hallgrímur Sigurðsson,
Guðmundína Hermannsdóttir,
Áskell B. Fannberg,
Ingimar Arndal Árnason,
Gunnar Herbertsson,
barnabörn og barnabarnabörn.
+
Ástkær eiginmaður minn, faðir okkar, tengda-
faðir, afi og langafi,
JÓN GÍSLl ÁRNASON,
Jaðarsbraut 27,
Akranesi,
frá Hvammi, Dýrafirði,
lést að kvöldi laugardagsins 15. nóvember.
Jarðarförin fer fram frá Akraneskirkju föstu-
daginn 21. nóvember kl. 14.00.
Blóm og kransar afþakkaðir, en þeim, sem vildu minnast hans, er bent á
björgunarsveitina Hjálþina.
Bjarney Hagalínsdóttir,
Árni Ásbjöm Jónsson,
Guðrún Sveina Jónsdóttir,
Aðalheiður Ása Jónsdóttir, Baldur Magnússon,
barnabörn og barnabarnabörn.
+
Ástkær eiginmaður minn, faðir okkar, tengda-
faðir og afi,
ÁSGEIR ÞORVALDSSON
málari,
Heiðargerði 16,
Reykjavík,
lést á heimili sínu þriðjudaginn 18. nóvember.
Jarðarförin verður auglýst síðar.
Ásta Torfadóttir,
Ásgeir Ásgeirsson, Guðný Styrmisdóttir,
Snorri Ásgeirsson,
Torfi Ásgeirsson, Liane Ásgeirsson,
Óskar Ásgeirsson, Svanhildur Stella Júntrós Guðmundsd.
og barnabörn.
+
Elskulegur faðir okkar og bróðir,
HAFSTEINN GUÐMUNDSSON
prentari,
Fannaborg 1,
lést sunnudaginn 16. nóvember.
Jarðarförin fer fram frá Kópavogskirkju mánu-
daginn 24. nóvember kl. 13.30.
Þeim, sem vilja minnast hans, er bent á
Hjartavernd.
Rannveig og Þórunn Hafsteinsdætur,
Bjarni Bender, Guðbjörg G. Hornböl,
Bragi H. Guðmundsson, Kristinn Guðmundsson,
Elísabet B. Guðmundsdóttir, Edda S. Guðmundsdóttir.
+
Ástkær eiginkona mín, móðir okkar, tengda-
móðir, amma og langamma,
KRISTÍN SIGRÍÐUR FÆRSETH
frá Siglufirði,
Mosabarði 14,
Hafnarfirði,
verður jarðsungin frá Hafnarfjarðarkirkju föstu-
daginn 21. nóvember kl. 13.30.
Gunnlaugur Guðlaugsson,
Svava Gunnlaugsdóttir, Kristinn Garðarsson,
Jakobína Gunnlaugsdóttir, Rúnar Þorvaldsson,
Guðlaugur J. Gunnlaugsson, Susan A. Björnsdóttir,
Hörður Gunnlaugsson, Jónfna Hilmarsdóttir,
barnabörn og barnabarnabörn.