Morgunblaðið - 25.11.1997, Qupperneq 54

54 ÞRIÐJUDAGUR 25. NÓVEMBER 1997
MORGUNBLAÐIÐ
Ljóska
Ferdinand
ME 5AIPTHI5I5A5
FAR A5 10E CAN 60
BECAU5E TH6 EARTH
15 FLAT,AND IF U)E
60 ANY FARTHER,
UlE'LL FALL OVER
THE EP6E..
THERE'5 ONLV
ONE WAV TO
FIND OUT!
Hvað er hann Hann segir að við kom- Skyldi hann Það er aðeins ein LUBBI!
að segja? umst ekki lengra vegna hafa rétt fyrir leið til að komast
þess að jörðin sé flöt, og sér? að því!
ef við förum nokkuð
lengra munum við falla
út af brúninni...
WHAT'5
5AVIN6?
I WONPERl
IF HE'5
RI6HT..
BREF
TIL BLAÐSINS
Kringlan 1 103 Reykjavík • Sími 5691100 • Símbréf 569 1329
Tollar á
farartæki
Frá Njáli Gunnlaugssyni:
í FRÉTTUM nýlega bar það á
góma að viðræður ættu sér stað
milli ráðuneyta um lækkun tolla á
farartæki sem væru á einhvem
hátt umhverfisvæn, eins og raf-
magnsbíla. Það á líklega að ýta
undir sölu á slíkum tækjum, enda
hið besta mál mitt í allri umræðu
um umhverfísvemd. Þá hlýtur það
að skjóta skökku við að á sama
tíma skuli hæstu tollar á farartæki
hér á Fróni vera á tækjum eins
og mótorhjólum sem eins og allir
vita em mjög unhverfisvæn. Til
þess að bæta gráu ofan á svart
em þau öryggistæki sem lögboðin
em við notkun þeirra tolluð sér-
staklega eins og til dæmis hlífðar-
hjálmar. Hvemig ríkisvaldið rétt-
lætir þessa ofurtolla veit ég ekki
en það er líklega á sama hátt og
það réttlætir toll á íhluti í bíla eins
og ABS hemla og loftpúða.
Árið er 1974. Honda umboðið
selur um það bil 500 mótorhjól á
árinu, eða 2 hjól hvern virkan dag
ársins. Árið 1997 fyllir salan ekki
tuginn. Hvað hefur breyst?
Tollar á mótorhjól og skyld tæki
em 70%. Þau em þar í hópi með
vélsleðum, fjórhjólum og þess hátt-
ar farartækjum sem einhverra
hluta vegna flokkast sem leiktæki
í tollareglugerðum. Sú flokkun
hlýtur að koma til vegna notkunar
tækisins, eða öllu heldur misskiln-
ings um notkun þess. Bóndinn sem
hefur ekkert annað farartæki yfír
veturinn en vélsleðann, er hann
aðeins leiktæki fyrir hann? Ungl-
ingurinn sem aldurs síns vegna
má ekki eiga og nota annað fara-
tæki en skellinöðmna, aðeins leik-
tæki líka? Áður fyrr gat duglegur
unglingur nurlað saman fyrir nýrri
skellinöðm með vinnu eitt sumar.
Þegar meðalverð á skellinöðra í
dag fer yfír 300.000 kr. þyrfti
unglingurinn helst að vera á hærra
kaupi en kennari til að hafa efni
á henni.
Ljóst er að ríkisvaldið væri ekki
að missa af miklum tekjum þótt
tollar á mótorhjólum og búnaði
þeim tengdum lækkaði. Hitt er lík-
legra að það yrði ríkisvaldinu
tekjuauki með aukinni sölu og
minnkandi slysum.
Skynsamlegast yrði til einföldun-
ar að tollar á mótorhjól og skyld
tæki fylgdu reglum um tolla á bfla
og að tollar á öryggistækjum yrðu
afnumdir fyrir öll farartæki. Þannig
yrðu miðað við núverandi kerfi til
þrír tollflokkar mótorhjóla sem
skiptust eftir kúbikstærð. Það mun
svo aftur leiða til þess að minni
hjól verða ódýrari og vinsælli sem
svo fækkar slysum. Ríkisvaldið er
nýbúið að sýna að það styður stig-
skiptingu á mótorhjólum með reglu-
gerð um ökuskírteini og því þá
ekki að stíga skrefið til fulls.
NJÁLL GUNNLAUGSSON,
Miklubraut 13, Reykjavík.
Hvað g'etum við gert?
Frá Ingveldi B. Thoroddsen:
NÚ ER rúmlega ár liðið, frá því
að tíu geðveikir sjúklingar urðu
að yfírgefa deild 35 í Amarholti.
Þeir voru yngsta fólkið þar og
höfðu aðsetur í litlu húsi við hlið
aðalhússins. Þarna höfðu þessir
sjúklingar sín eigin herbergi með
snyrtingu; þetta var þeirra heim-
ili.
Án fyrirvara var deildinni lokað.
Tveir af sjúklingunum hafa síðan
dvalið allan þennan tíma, rúmt ár,
á Sjúkrahúsi Reykjavíkur. Rúmin
þar eru dýr. Hver er sparnaðurinn?
Arnarholt á Kjalamesi er vistheim-
ili fyrir 60-70 manns.
Ekki er mér kunnugt um að-
stæður þessa fólks eða aðdrag-
anda þess, að það er þangað kom-
ið, en nú er högum þess og heilsu
þannig háttað, að það þarf að
vera undir verndarvæng hins opin-
bera. Flest þetta fólk er nokkuð
við aldur. Að því virðist vera vel
búið, eftir því sem aðstæður leyfa.
Ég hefi aldrei skilið, hvers vegna
þetta blessað fólk er sett upp á
Kjalarnes. Það hlýtur þó flest að
eiga sína nánustu hér í borginni,
öllum er nauðsynlegt að vera í
tengslum við þá, sem næst standa.
Leiðin upp á Kjalames getur
stundum verið mjög erfíð yfír vetr-
armánuðina.
Heilsutap er sorglegt, í hvað
mynd sem er. Geðsjúkir hafa um
tíðina átt sér fáa málsvara. Að
mínu áliti þyrfti Sjúkrahús Reykja-
víkur að hafa til umráða litla deild
fyrir „króníska" sjúklinga, þar sem
þeir hefðu hver sitt hverbergi og
þeim gæti fundist, að þeir ættu
sitt heimili.
Á síðasta sumri var margt vel
gert. Hvalfjarðargöngin urðu að
vemleika og á Miklubrautinni var
tekin í notkun göngubrú og er fátt
eitt nefnt. En í öllu góðærinu og
góðu tíðindunum verð ég að játa,
að í mínu hjarta er depurð vegna
þess, að dóttir mín, sem á við „krón-
íska“ geðfötlun að stríða, hefur
mátt sætta sig við að vera á fímm
manna stofu á Sjúkrahúsi Reykja-
víkur. Hún hefur verið veik í fjórtán
ár, en samt sem áður er útkoman
þessi: Hún hefur rúmið, sem hún
sefur í og náttborð inni á deild sem
ætluð er fyrir bráðainnlagnir.
Ég spyr: Hvað getum við gert
til hjálpar þeim, sem hafa misst
heilsuna og eiga tæplega aftur-
kvæmt út í lífið?
INGVELDUR B. THORODDSEN,
Hátúni 6b, Reykjavík.
Allt efni sem birtist í Morgunblaðinu og Lesbók er varðveitt í upplýsinga-
safni þess. Morgunblaðið áskilur sér rétt til að ráðstafa efninu þaðan, hvort
sem er með endurbirtingu eða á annan hátt. Þeir sem afhenda blaðinu efni
til birtinear teliast sambvkkia þetta. ef ekki fvleir fyrirvari hér að lútandi.