Morgunblaðið - 18.12.1997, Blaðsíða 45

MORGUNBLAÐIÐ
KIRKJUSTARF
FIMMTUDAGUR 18. DESEMBER 1997 45
Aðventa
Aðventu-
kvöld í
Bústaðakirkju
í KVÖLD verður aðventukvöld í
Bústaðakirkju kl. 20. Fram koma
barnakór Engjaskóla og Lögreglu-
kór Reykjavíkur, ásamt sr. Kjartani
Erni Sigurbjörnssyni og sr. Pálma
Matthíassyni. Stjórnandi kóranna
er Guðlaugur Viktorsson og undir-
leikari er Pavel Smid. Boðið verður
upp á kaffiveitingar í safnaðarheim-
ili Bústaðakirkju eftir söng. Allir
velkomnir.
Safnaðarstarf
Kyrrðarstund
í Laugarnes-
kirkju
í DAG, fimmtudaginn 18. desem-
ber, verður síðasta kyrrðarstundin
fyrir jól. Kyrrðarstundin hefst að
venju kl. 12 á hádegi með tónlist.
Eftir stundina verður hádegisverður
með hátíðarbrag eins og undanfarin
ár á þessum tíma. Eftir áramót
hefjast kyrrðarstundir í hádegi aftur
fimmtudaginn 8. janúar.
Andlegt skjól
í jólaösinni
AMSTUR líðandi daga er mikið.
Umferðin þung. Álagið á fólk meira
en í annan tíma. Krafan um að
koma hlutunum í verk er ágeng.
Því er mörgum þörf á örlítilli hvíld.
Skjóli, þar sem hægt er að anda
rólega. Víkja huganum eitt andar-
tak frá erli dagsins og þiggja frið
og kraft frá Guði.
Þetta skjól, þennan frið, þetta
afdrep er að finna í kirkjum borgar-
innar virka daga sem helga. Kirkj-
urnar eru opnar á virkum dögum
til kyrrðarstunda og fyrirbæna.
Mánudagur: Þá er kyrrðarstund
í Friðrikskapellu, Valssvæðinu, kl.
12, og léttur málverður á eftir. Þá
er líka bænastund í Fella - og Hóla-
kirkju kl. 18.
Þriðjudagur: Kl. 10.30 er fyrir-
bænaguðsþjónusta í Hallgríms-
kirkju. Síðar um daginn býður
Breiðholtskirkja upp á bænaguðs-
þjónustu kl. 18.30. Bænaefnum er
komið til sóknarprestsins á viðtals-
tímum í kirkjunni. Hjallakirkja býð-
ur líka bænastund kl. 18.00.
Miðvikudagur: Þennan dag bjóða
þijár kirkjur til kyrrðarstunda og
fyrirbæna í hádeginu. Það eru Sel-
tjarnarneskirkja, Dómkirkjan og
Breiðholtskirkja. Þær bjóða í léttan
og hollan hádegisverð að stundun-
um loknum. Árbæjarkirkja er með
bænastund kl. 16.00 og Seljakirkja
og Háteigskirkja ki. 18.00. Að lok-
um er bænastund í Neskirkju kl.
18.05.
Fimmtudagur: Þá eru kyrrðar-
stundir í Hallgrímskirkju og Laug-
ameskirkju í hádeginu. Á báðum
stöðum er boðið upp á léttan og
góðan hádegisverð. Digraneskirkja
opnar dyr sínar til fyrirbænastundar
kl. 18.00. Þá er þess að geta að í
Grensáskirkju verða bæna- og
kyrrðarstundir kl 18.00 frá fimmtu-
deginum 18. des. til og með Þorláks-
messu 23. des. alla dagana.
Af þessari upptalningu má sjá
að víða er afdrep þar sem gott er
að setjast niður til hvíldar mitt í
önnum jólaundirbúnings. Allir vel-
komnir.
Sr. Gylfi Jónsson, héraðsprestur.
Áskirkja. Opið hús fyrir alla aldurs-
hópa kl. 14-17.
Dómkirkjan. Kl. 14-16 opið hús í
safnaðarheimilinu, Lækjargötu 14a,
fyrir alla aldursflokka. Kl. 17.15
samverustund fyrir böm 9-10 ára.
Grensáskirkja. Mæðramorgunn kl.
10-12.
Hallgrímskirkja. Kyrrðarstund kl.
12. Orgeltónlist. Léttur hádegis-
verður á eftir.
Háteigskirkja. Starf fyrir 6-9 ára
börn kl. 17 í safnaðarheimilinu.
Kvöldsöngur með Taizé tónlist kl.
21. Kyrrð, íhugun, endurnæring.
Allir velkomnir.
Laugarneskirkja. Jólakyrrðar-
stund kl. 12. Orgelleikur, altaris-
ganga, fyrirbænir. Veitingar með
hátíðarbrag í safnaðarheimilinu að
stundinni lokinni. Starf fyrir 10-12
ára börn kl. 17.
Neskirkja. Biblíulestur kl. 15.30.
Lesnir valdir kaflar úr Postulasög-
unni. Sr. Frank M. Halldórsson.
Árbæjarkirkja. Starf fyrir 10-12
ára stráka og stelpur kl. 16.30-
17.30 í Ártúnsskóla.
Breiðholtskirkja. TTT starf fyrir
10-12 ára í dag kl. 15.30. Mömmu-
morgunn á morgun kl. 10-12.
Digraneskirkja. Kl. 10 mömmu-
morgunn. Kl. 14 LLL-ráðgjöf um
brjóstagjöf í umsjá Arnheiðar Sig-
urðardóttur. Bæna- og kyrrðar-
sstund kl. 18. Bænaefni má setja í
bænakassa í anddyri kirkjunnar eða
hafa samband við sóknarprest.
Kirkjufélagsfundur kl. 20.30.
Djákni kynnir námið og starfið.
Grafarvogskirkja. Mömmumorg-
unn kl. 10-12. Efni m.a. fyrirlestr-
ar, bænastund o.fl. Kaffi. Æsku-
lýðsfélag, 14-16 ára, kl. 20-22.
Hjallakirkja. Starf fyrir 7-9 ára
kl. 16.
Kópavogskirkja. Starf eldri borg-
ara kl. 14-16 í safnaðarheimilinu
Borgum.
Seljakirkja. Fundur KFUM fyrir
9-12 ára stráka kl. 17.30.
Fríkirkjan í Hafnarfirði. Opið hús
fyrir 11-12 ára börn kl. 17-18.30
í safnaðarheimilinu. Æskulýðsfund-
ur kl. 20-22.
Hafnarfjarðarkirkja. Mömmu-
morgunn kl. 10 í Vonarhöfn,
Strandbergi. Opið hús í Vonarhöfn,
Strandbergi fyrir 8-9 ára börn kl.
17-18.30.
Vídalínskirkja. Biblíulestur kl. 21.
Bæna- og kyrrðarstund kl. 22.
Víðistaðakirkja. Mömmumorgunn
kl. 10.
Akraneskirkja. Fyrirbænaguðs-
þjónusta kl. 18.30. Beðið fyrir sjúk-
um.
Keflavíkurkirkja. Kirkjan opin kl.
16-18. Kyrrðar- og fræðslustund
með íhugun og bæn í umsjá Láru
G. Oddsdóttur, cand. theol. Jólatón-
leikar Tónlistarskólans í Keflavík
kl. 20.30. Þar koma fram strengja-
og forskólanemendur ásamt Barna-
kór Tónlistarskólans í Keflavík, sem
syngur undir stjórn Gróu Hreins-
dóttur.
MINNINGAR
SIGRIÐUR
ÁRNADÓTTIR
+ Sigríður Árna-
dóttir fæddist í
Winnipeg í Kanada
25. júní 1975. Hún
lést á heimili sínu á
Sæbraut 2, Sel-
Ijarnarnesi, 4. des-
ember síðastliðinn
og fór útför hennar
fram frá Fossvogs-
kirkju 11. desem-
ber.
Hún nafna mín lét
engan ósnortinn sem
henni kynntist. Hisp-
ursleysi hennar, ein-
lægni, hnyttin tilsvör og spumingar
gerðu litbrigði mannlífsins fjöl-
skrúðugri en ella.
Við áttum samleið um nokkurra
ára skeið eftir að hún eignaðist
heimili á Sæbraut. Það gat sópað
svo að henni Siggu, að eftir var
tekið og mörgum þótti stundum
nóg um. Tómið sem hún skilur eft-
ir sig er því mikið. Á hinn bóginn
hafði hún líka þörf fyrir að draga
sig út úr skarkala daglegs lífs og
njóta einveru. Þá fór hún gjarna
niður í fjöru þar sem hún gat dval-
ið löngum stundum við að horfa
og hlusta á taktfast öldugjálfrið.
Þegar leiðir okkar skildi þannig að
við hættum að hittast nær dag-
lega, man ég hvað ég saknaði þess
að eiga ekki von á því að hressileg
stúlka birtist skyndilega inni á
skrifstofu hjá mér til þess að ganga
úr skugga um hvort ég hefði lagt
símtólið rétt á eða til þess að hag-
ræða ýmsum hlutum sem höfðu
færst of mikið úr skorðum að henn-
ar mati. í leiðinni dembdi hún oft
yfir mig spurningum eða staðhæf-
ingum, sem endurspegluðu sér-
stakan hugarheim, en einhverfa
setti mark sitt á hugsun hennar
og hegðun. Oft voru þetta sömu
spurningamar og hún hafði svo
margsinnis spurt áður. Ef ég leiddi
þær hjá mér, svaraði hún þeim
bara sjálf og ef þær voru ögrandi,
gaf hún sjálfri sér smá tiltal, sem
var endurómun af umvöndunum
annarra. Stundum voru spurning-
arnar þess eðlis að þeim var ekki
auðsvarað, eins og þegar hún á
tímabili spurði oftsinnis einarðlega
hvers vegna sjórinn væri svona
blautur.
Við hittumst síðast í veislu fyrir
tæplega mánuði. Það geislaði af
Siggu og einn gestanna hafði á
orði hvað hún væri orðin falleg ung
kona. Einhver orðaði það svo að
hún væri eins og rós, sem væri
komin að því að springa út. Þegar
Sigga hafði heilsað mér hátt og
hressilega eins og alltaf, hljómuðu
kunnuglegar spurningar: „Sigga
Lóa, hvað erum við búnar að þekkj-
ast lengi? Hefurðu alltaf þekkt
mig? Hvenær ætlar þú að koma á
Sæbrautina?" Svo var hún rokin í
burtu áður en mér gafst tóm til
þess að svara, enda vissi hún sjálf-
sagt að ég vissi að hún vissi svör-
in. Þau skiptu heldur ekki alltaf
máli, því spumingarnar voru ekki
endilega liður i þekkingaröflun,
heldur oft miklu frekar hluti af
sérstæðum samskiptaháttum.
Daginn eftir fráfall Siggu þegar
ég átti stund með starfsfólkinu á
Sæbraut, var þögnin sem þá grúfði
yfir hópnum rofin af bægslagangi
nokkurra smáfugla sem reyndu að
koma sér fyrir utan við gluggann.
Að því búnu hófu þeir að syngja
svo fallega að unun var að hlusta
á. Sólin hafði stuttu áður náð að
btjótast í gegnum dimm og dmnga-
leg skýin og að umvefja okkur
geislum sínum. Skyndilega dró ský
fyrir sólu á ný og fuglarnir flugu
á brott. Við vorum þess fullviss að
hún Sigga okkar hefði verið að
kveðja og þakka fyrir sig.
Við fráfall Siggu er mér ofarlega
í huga þakklæti fyrir að hafa feng-
ið tækifæri til þess að kynnast ein-
stakri og heillandi stúlku sem
kenndi mér svo margt.
Ég votta fjölskyldu
hennar, sambýlisfólki,
aðstoðarfólki og vin-
um, mína dýpstu sam-
úð.
Sigríður Lóa
Jónsdóttir.
Elsku Sigga mín! I
kvöld (11. desember)
fékk ég fréttir frá ís-
landi um að þú værir
dáin. Ég veit ekkert
um hvað gerðist eða
hvenær og ég skil ekki
neitt. Þú varst oft í huga mínum
hér í Noregi, þú kenndir mér svo
margt. Ég var farin að hlakka til
að hitta þig um jólin, var alveg
ákveðin í að koma í heimsókn til
þín. Silja og Snorri ætluðu að koma
með og hitta þig. Þú varst vinkona
mín, Sigga, ég mun sakna þín.
Saknaðarkveðjur,
Kristiina.
Sjaldan hefur mér brugðið eins
og þegar ég frétti að hún Sigga
væri farin frá okkur. Þessi ánægju-
lega og fallega stúlka sem lífgaði
upp hvern einasta dag og létti lund
hverrar persónu sem hún hitti.
Árin urðu aðeins 22, alltof fá.
Ég átti þess kost að vinna
síðastliðið sumar á sambýlinu á
Sæbraut 2 á Seltjarnarnesi þar
sem Sigga bjó. Allt frá fyrsta degi
mínum þar voru ég og hún vinir.
En ég var ekki eini vinur hennar.
Hún átti marga vini og allir þeir
sem einhvern tímann höfðu unnið
hjá henni, tengdust henni sér-
kennilega sterkum böndum. Ef til
vill var ekkert svo sérkennilegt við
það. Sigga var stórkostleg per-
sóna, ljúf og lífsglöð, og sambland
af heimspekingi og fínni dömu.
Hún þurfti mikið að spjalla og
margs að spyrja. Spurningarnar
sem hún spurði komu mér oft til
að hugsa um lífið á annan hátt
en ég hafði gert: „Er gaman að
verða fullorðinn? Vildirðu að stelp-
urnar þínar væru aftur orðnar litl-
ar? Finnst þér þessi eða hinn sæt-
ur, finnst þér þetta eða hitt
skemmtilegt? Hvar er eilífðin?"
Svona spurningaflóð kom oft
ásamt einhverju hrósi um klæða-
burð eða klippingu. Fjölskylda mín
kom henni líka við. Hún þurfti að
vita allt um hana og fékk það líka.
Það var notalegt að heyra hana
spyija um ættingja mína og mér
fannst að henni fyndust þeir skipta
máli, fyrst að hún kynntist mér
þá vildi hún gjarnan kynnast allri
fjölskyldunni líka. Þó að árin á
milli okkar væru þónokkur og ég
hefði betur í þeim efnum og ætti
því að hafa öðlast ákveðinn þroska,
velti ég því oft fyrir mér hvort ég
sýndi henni jafn mikla tillitssemi
og áhuga í sambandi við persónu-
leg málefni og hún mér. Én áhugi
hennar var svo mikill að hún hreif
mann með sér og auðvitað fékk
hún spurningum sínum svarað.
Sigga bar sérstaka virðingu fyrir
jólahátíðinni og þótti þau einn
skemmtilegasti timi ársins og þótti
ósköp kjánalegt þegar einhver var *
að spila jólalög ef desembermán-
uður var ekki runnin upp - það
var ekki til siðs að spila jólalög á
sumrin. Sigga kunni þá list að
spyija persónulegra spurninga og
tók ekki nærri sér þótt viðkomandi
vildi ekki svara. Ef til vill er það
þetta sem okkur skortir svo mjög,
hreinskilnar spurningar, en bera
þó það mikla virðingu fyrir viðmæ-
landanum að láta hann ráða því
hvort hann svarar eða ekki.
Sigga gerði ekki mannamun og
var jafn yndisleg við alla hvort sem
hún hafði þekkt þá lengur eða
skemur, það eina sem hún hrædd-
ist í fari fólks var einhvers konar 'í.
ofbeldi og gerði hún þá allt sem
hægt var til að þurfa ekki að um-
gangast viðkomandi einstaklinga.
Hún spjallaði við fólkið í búðinni
og sundinu, og hvert sem hún fór
stráði hún brosinu sínu fallega og
gjarnan einhveiju hrósi. Ég sakna
hennar sem vinkonu og jafnframt
þykir mér stórt skarð hafa verið
höggvið í hóp íslenskrar æsku hvað
varðar lífsþrótt og gleði og Sæ-
brautin verður aldrei sama heimilið
og áður án Siggu. ,
Langur ér vetur, liðið er sumar
langt að bíða vorsins yl.
Örsmáir geislar elskandi sólar,
ylja í löngum vetrarbyl.
í bijóstum nú kviknar blíða og friður
því birta jóla mun fógur Ijóma,
en fegursta rósin er fallin niður
og fáir skilja þá hörðu dóma.
En myndin af þér er í minni skráð,
þú mikli og fríði æskublómi,
sem umvafðir allt, varst elskuð og dáð,
ég ætíð mun minnast þín klökkum rómi.
Innilegar samúðarkveðjur til for-
eldra, bræðra og allra ættingja Sig-
ríðar Árnadóttur.
Katrín Ragnarsdóttir.
RAGNAR OTTO
ARINBJARNAR
+ Ragnar Ottó Arinbjarnar
fæddist á Blönduósi 12. júlí
1929. Hann lést á Sjúkrahúsi
Reykjavíkur 23. nóvember síð-
astliðinn og fór útför hans
fram frá Fossvogskirkju 4.
desember.
Nokkur kveðjuorð um Ragnar
Arinbjarnar sem var læknirinn
minn og fjölskyldu minnar til
margra ára eða síðan 1963 og var
hann þá með læknastofu sína í
Aðalstræti 16. Ljúfmennska hans,
létt lund og spaugsemi hitti vel í
mark hjá sjúklingi. Læknir góður
var hann og athugull, ef hann hafði
minnsta grun um að eitthvað meiri-
háttar væri að sendi hann sjúkling
sinn til þess sérfræðings er við átti
og pantaði sjálfur tíma fyrir sjúkl-
inginn. Ég vil þakka honum fyrir
öll árin, ég á sannarlega eftir að
sakna hans sem læknis míns.
Far þú í friði,
friður Guðs þig blessi,
hafðu þökk fyrir allt og allt.
(V. Briem.)
Innilegar samúðarkveðjur til
fjölskyldu hans.
Eyja Pálína.
t
Konan mín og móðir okkar,
ÁSLAUG MATTHÍASDÓTTIR,
Barðavogi 32,
andaðist þriðjudaginn 16. desember síðastliðinn.
Sveinþór Pétursson,
Ægir Steinn Sveinþórsson,
Pétur Ragnar Sveinþórsson,
Haukur Ásmundsson.