Morgunblaðið - 28.08.1998, Side 54

54 FÖSTUDAGUR 28. ÁGÚST 1998
MORGUNBLAÐIÐ
Dýraglens
Grettir
Ljóska
Smáfólk
Svei! Liðið mitt tapaði aftur ...
Þetta var ekki raunverulegur
Ieikur, þetta var kvikmynd ...
Hvernig gat þetta verið kvikmynd?
Þetta var raunverulegt fólk ...
Þegar myndin var búin, stóð
þá „endir“?
Við erum ennþá hérna, er það
ekki?
BREF
TIL BLAÐSINS
Kringlan 1 103 Reykjavík • Sími 569 1100 • Símbréf 569 1329
Tröllaslóðin
Oxarfj arðarheiði
Frá Asmundi U. Guðmundssyni:
ÁSTÆÐAN fyrir þessum línum er
atvik sem varð sunnudaginn 26. júlí
1988 síðdegis. Forsaga þess var sú,
að við hjónakomin vomm á ferða-
lagi um Norð-Austurland, fómm frá
Laugaborg við Hrafnagil og héldum
sem leið lá um Húsavík, Kópasker
og Raufarhöfn og vorum komin á
Þórshöfn, sem sagt fórum fyrir
Melrakkasléttu, er atvikið varð sem
breytti ferðaáætluninni algeriega. I
Esso-sjoppunni á Þórshöfn, sem ég
taldi bara vera sjoppu en reyndist
vera í raun kaupfélagið á staðnum,
vomm við stödd að hressa upp á
fæðukostinn í áframhaldandi ferð
suður um, er konan mín stundi upp
með erfiði: „Það er að líða yfir mig.“
Var ég nú höndum fljótari að gripa
hana áður en hún félli í gólfið.
Slangur af fólki var þarna statt að
versla, brá það við snöggt og að-
stoðaði við að hagræða konu minni
á stóla er þarna voru. Kann ég
þessu fólki mínar bestu þakkir fyrir
aðstoðina.
í framhaldinu var kallað á lækni
sem var eldsnöggur að kom á stað-
inn (mér leyfist víst ekki að karl-
kenna konu en geri það samt). Upp
úr því var haldið á heilsugæsluna á
staðnum til frekari skoðunar. Það
var tekin sú ákvörðun eftir símavið-
tai læknisins við Fjórðungssjúkra-
húsið á Akureyri að flytja konu mín
þangað til frekari athugunar. Er
þetta varð ljóst var sjúkrabíll kall-
aður til. Síðan hófst ferðin sem tók
fjórar og hólfa klukkustund að fara
stystu leið, sem sé Öxarfjarðarheiði,
þann tröllaslóða sem á að kallast
vegur. Þar sem kona mín fékk að
sitja uppi í sjúkrabörunum var það
bærilegra, samt herjaði bílveikin
grimmt þar sem karfan dansaði
fram og aftur í því slagrými sem
festingin leyfði. Hafði kona mín
hvað eftir annað orð á því að hún
vorkenndi þeim sem þyrftu að flytj-
ast missjúkir þessa leið, tek ég af
heilum huga undir það, sá hvernig
konu minni leið.
Að bjóða fólki slíkan tröllaveg að
fara niðurreyrt í sjúkrabörur er al-
gjör skömm. Ef einhver skilur orða-
tiltækið „að elta lambær út um allan
sjó“ í rússíbana atferli á það við um
Öxarfjarðarheiði. Hvort þingmenn
þessa kjördæmis sem Öxarfjarðar-
heiði er í eru svo afspyrnu slappir að
næla í peninga til að gera góðan veg
um heiðina eða ekki skal ósagt látið.
En freistandi væri að fara með ráð-
herralið íslenska lýðveldisins í öku-
ferð um Öxarfjarðarheiði á Land
Rover og Willys-jeppum af elstu
gerð á skurðarskífum sem nú eru
kallaðar og slá hvergi af, þó ákjósan-
legra væri að fara með ráðherraliðið
niðurólað í sjúkrabörum í viðeigandi
bílum og aka eins greitt og um sjúk-
linga væri að ræða, sem þyrftu að
komast í hasti á sjúkrahús. Ekki
myndi saka þó heiðin væri í sínu
versta ástandi og vita hvort þá feng-
ist ekki bæði fljótt og vel fjármagn
til að gera mannsæmandi veg yfir
Öxarfjarðarheiði, líkt og gerðist er
forseti iýðveidisins og frú voru í op-
inberri ferð um Barðastrandarsýsiu
ekki alls fyrir löngu um veg sem þá
var ein allsherjar forarvilpa.
Nema hvað, eftir þá ferð fengust
nógir peningar til að gera mann-
sæmandi veg sem unnið hefur verið
að síðan.
ÁSMUNDUR U. GUÐMUNDSSON,
Suðurgötu 125, Aki'anesi.
Spurningar til
V egagerðarinnar
Frá Sesseiju Guðmundsdóttur:
VEGUR liggur um Vatnsleysu-
strönd á milii Kúagerðis og Voga og
er hann ca 12 km langur. I Kúa-
gerði er skilti við Reykjanesbraut-
ina og vegamótin þar sem segir: 420
Vatnsleysa 2 km. Við vegamótin við
Voga er svo skilti sem segir: 420
Vatnsleysuströnd. Af hverju er veg-
urinn merktur svona villandi? Hver
er ástæða þess að bæjarnafnið
Vatnsleysa (fyrsti bær) var valið á
skiltið við Kúagerði en ekki t.d.
Kálfatjöm sem er kirkjustaðurinn?
Við Reykjanesbrautina þar sem
Vogastapi byrjar að austanverðu
eru komin tvö gul skilti sem vísa á
áhugaverða staði. Á því neðra
stendur Snorrastaðatjarnir en því
efra Háabjalla en það örnefni er
ekki til á þessum slóðum og ekki
vitað um neina bjöllu þama hvorki
háa né lága (líklega mætti þó finna
á svæðinu einhver skordýr af bjöllu-
ætt). Þarna er líklega verið að vísa á
stað sem heitir Háibjalli en í bók-
inni Örnefni og gönguleiðir í Vatns-
leysustrandarhreppi eftir undirrit-
aða segir: „Bjallar heita hjallarnir
eða misgengin sem ganga suðvestur
úr Vogastapa og era þeir fimm í
hreppslandinu...“ „Við upphaf
Skógfellavegar við Stapahomið er
Lágibjalli eða Litlibjalli og í fram-
haldi af honum til suðvesturs er
Háibjalli.“ Ber Vegagerðin ábyrgð á
þessari bjöllumerkingu?
Fyrir nokkrum árum var tekið
niður skilti við vestari vegamótin
niður í Meðalland í V-Skaftafells-
sýslu en á því stóð Meðalland og
annað sett upp í staðinn þar sem á
stendur Strönd. Strönd er nafn á
eyðibýli í Meðallandi. Af hverju var
nafnið Strönd valið á skiltið en ekki
t.d. Langholt sem er kirkjustaður-
inn?
Er nafnaval á skilti gert í samráði
við heimamenn?
Um þessar mundir er verið að
leggja lokahönd á breyttan Vestur-
landsveg um Mosfellsbæ. Beggja
vegna framkvæmdanna eru stór
skilti frá Vegagerðinni sem segja
stafrétt: „Vegaverðin og Mosfells-
bær Leggja Hringveg í Mosfells-
bæ.“ Af hverju era orðin leggja og
hringvegur skrifuð með stórum
staf?
SESSELJA GUÐMUNDSDÓTTIR,
Urðarholti 5,270 Mosfellsbæ.
Allt efni sem birtist í Morgunblaðinu og Lesbók er varðveitt í upplýsinga-
safni þess. Morgunblaðið áskilur sér rétt til að ráðstafa efninu þaðan, hvort
sem er með endurbirtingu eða á annan hátt. Þeir sem afhenda blaðinu efni
til birtingar teljast samþykkja þetta, ef ekki fylgir fyrirvari hér að lútandi.