Morgunblaðið - 02.02.1999, Blaðsíða 50

50 ÞRIÐJUDAGUR 2. FEBRÚAR 1999
MINNINGAR
MORGUNBLAÐIÐ
+
Ástkær faðir okkar,
GARÐAR LOFTSSON,
Hverfisgötu 91,
Reykjavík,
lést á heimili sínu laugardaginn 30. janúar.
Jarðarförin auglýst síðar.
Hrafnhildur Garðarsdóttir,
Skírnir Garðarsson,
Baldur Garðarsson.
t
Uppeldisbróðir minn og frændi okkar,
GUNNLAUGUR PÉTURSSON,
Skiphoiti 47,
áður til heimilis á Ásvegi 10,
lést aðfaranótt sunnudagsins 31. janúar.
Lára Þórðardóttir,
Þórður, Þórarinn og Pétur Tyrfingssynir.
+
Eiginmaður minn og faðir okkar,
AXEL KAABER,
Snekkjuvogi 19,
verður jarðsunginn frá Fossvogskirkju mið
vikudaginn 3. febrúar kl. 13.30.
Kristín Ólafsdóttir Kaaber,
Svanhildur Kaaber,
Lúðvík Kaaber.
+
INGVAR BJÖRGVIN JÓNSSON,
lést á Hrafnistu í Reykjavík föstudaginn 29.
janúar.
Útförin fer fram frá Áskirkju fimmtudaginn
4. febrúar kl. 10.30.
Elna Thomsen,
Svala Sigríður Thomsen.
+
Ástkær móðir okkar,
AÐALHEIÐUR B. RAFNAR,
Miðleiti 7,
Reykjavík,
lést að kvöldi sunnudagsins 31. janúar.
Jarðarförin auglýst síðar.
Halldóra J. Rafnar,
Ingibjörg Þ. Rafnar,
Ásdís J. Rafnar.
+
Hjartkær eiginmaður minn,
HILMAR ÞORBJÖRNSSON
aðstoðaryfirlögregluþjónn,
Engjateigi 17,
lést á heimili sínu föstudaginn 29. janúar.
Fyrir hönd aðstandenda,
Ágústa Ósk Guðbjartsdóttir.
+
Móðir mín og tengdamóðir,
DAGMAR GUÐMUNDSDÓTTIR
frá Goðalandi,
Vestmannaeyjum,
lést á Sjúkrahúsi Vestmannaeyja laugardaginn 30. janúar.
Útförin auglýst síðar.
Garðar Björgvinsson, Hrafnhildur Sigurðardóttir.
GUÐMUNDURINGI
ÞÓRARINSSON
Guðmundur
Ingi Þórarins-
son fæddist í Kols-
holti í Villingaholts-
hreppi í Árnessýslu
29. maí 1929. Hann
andaðist á hjarta-
deild Sjúkrahúss
Reykjavikur 22.
janúar siðastliðinn.
Foreldrar hans
voru Þórarinn Sig-
urðsson, bóndi á
Vatnsenda í Vill-
ingaholtshreppi, og
Guðbjörg Árnadótt-
ir húsmóðir frá
Hurðarbaki í Villingaholts-
hreppi. Guðmundur Ingi var
næstyngstur sjö systkina. Hin
era: Árni, Guðrún, látin, Helga,
Unnur, látin, Gishna og Ásta.
Hinn 29. mars 1958 kvæntist
Guðmundur Ingi Helgu Þórðar-
dóttur, f. í Reykjavík 30. mars
1935. Börn þeirra
eru: 1) Kristján Þór,
f. 6.2. 1958, maki
Sigrún Birna Dag-
bjartsdóttir, þau
eiga tvö börn, Ingv-
ar Helga og Kol-
brúnu Evu. 2) Þór-
arinn Björn, f. 1.4.
1959, maki Guð-
munda Ingimundar-
dóttir, hennar börn
eru Rakel Osp og
Rúnar Orn. 3)
Björgvin Már, maki
Ásrún Þóra Sigurð-
ardóttir, þau eiga
þrjú börn: Maríu Ósk, Sigurð
Þór og Inga Má.
Síðastliðin 25 ár starfaði Guð-
mundur Ingi hjá Glerskálanum
hf. í Kópavogi.
Útför Guðmundar Inga fer
fram frá Fossvogskirkju í dag
og hefst athöfnin klukkan 13,30.
Elsku Ingi minn.
Mig langar að þakka þér fyrir öll
yndislegu árin okkar saman. Fyrir
alla þína ást og gæði við mig. Það er
sárara en tárum taki að þú skyldir
vera kallaður svona snemma frá okk-
ur. Við áttum eftir að gera svo margt
saman.
Eg bið góðan Guð að gæta þín þar
til ég kem til þín. Kærasti vinurinn
minn, mig langar til að kveðja þig
með þessum orðum séra Sveins Vík-
ings:
Óttast ei, sú hönd er mild og hlý
sem hvarmi þreyttum lokar hinzta sinn.
Pá nóttin dvínar dagur rís við ský
og dauðinn, lífsins þjónn, er vinur þinn.
Já, dauðinn, hann er Drottins hinzta gjöf
til dauðlegra manna sem ferðast hér á jörð
og fegra líf þín bíður bak við gröf,
því ber að kveðja hér með þakkargjörð.
Helga.
Það eru alltaf þung spor að fara að
skrifa minningarorð um þá sem mað-
ur elskar. Þegar ég sest niður og
skrifa þetta þjóta minningar síðast-
liðinna 22ja ára sem ég hef þekkt
hann Inga tengdaföður minn um
hugann. Eg var aðeins 15 ára þegar
ég kom til Inga og Helgu, og var mér
tekið sem dóttur og hafa þau verið
mér yndislegir foreldrar öll þessi ár.
Elsku Ingi, þegar ég kom til þín á
fóstudaginn bjóst ég ekki við að það
væri í hinsta sinn sem ég sæi þig í
lifanda lífí. Aðeins fjórum tímum
seinna komum við til að kveðja þig í
hinsta sinn. Manni finnst þetta svo
óréttlátt, þú áttir í vændum svo góð
ár með henni Helgu þinni. Þið ætluð-
uð svo sannarlega að fara að njóta
lífsins, ferðast og vera mikið í sum-
arbústaðnum í sumar.
Þú varst mjög glaður yfir því að
við Kristján ætlum að kaupa húsið
ykkar og sárast finnst okkur að þú
sjáir ekki þá framkvæmd í verki. Og
fallegu litlu grindverkin sem þú
varst rétt búinn að klára að smíða og
mála og ætlaðir sjálfur að setja í
kringum blómabeðin í garðinum í
sumar. Það kemur víst núna í hlut
Kristjáns að setja þau niður. Og svo
hafðir þú á orði að þér hefði nú ekki
tekist að klára að mála bílskúrinn,
því að þú vildir að Kristján fengi
hann nýmálaðan.
Ogleymanleg var ferðin okkar
saman í Þórsmörk í hittifyrra en þá
höfðuð þið Helga ekki komið þangað
í 30 ár. Við tjölduðum á góðri flöt
inni í Básum, fórum í gönguferðir og
sungum og skemmtum okkur vel við
varðeldinn á laugardagskvöldið. Oft
bar þessa ferð á góma síðar í spjalli á
Löngubrekkunni.
Þú varst aldrei aðgerðalaus, varst
alltaf eitthvað að dunda þér. Lista-
smiður varstu og sést það best á
sumarbústaðnum okkar sem var
þinn sælureitur, göngustígunum og
litla húsinu (krakkakoti) sem þú
smíðaðir fyrir barnabömin.
Þú hjálpaðir mér að smíða ramma
utan um myndirnar mínai' og ein-
hvern tímann hafði ég á orði að gott
væri nú að eiga góðar trönur. Eins
og þér var einum lagið komstu einn
daginn með þessar fínu trönur handa
mér og hefði ég ekki fengið þær
betri þótt ég hefði keypt þær dýru
verði.
Þú varst alltaf boðinn og búinn til
að hjálpa til hvenær sem á þurfti að
halda. Betri afa hefðu barnabörnin
ekki getað fengið. Þú varst í miklu
uppáhaldi hjá þeim öllum, þolinmóð-
ur varstu að spila við þau og kenna
þeim kapla sem var mjög vinsælt hjá
þeim.
Elsku Ingi minn, ég þakka fyrir
allt og allt og þú þarft ekki að hafa
áhyggjur af henni Helgu þinni, við
munum öll hugsa vel um hana og
veita henni styrk á þessum erfiðu
stundum.
Kallið er komið,
komin er nú stundin,
vinaskilnaðar viðkvæm stund.
Vinirnir kveðja
vininn siim látna,
er sefur hér hinn síðsta blund.
Margs er að minnast,
margt er hér að þakka.
Guði sé lof fyrir liðna tíð.
Margs er að minnast,
margs er að sakna.
Guð þerri tregatárin stríð.
Far þú í friði,
friður Guðs þig blessi,
hafðu þökk fyrir allt og allt
GekkstþúmeðGuði,
Guð þér nú fylgi,
hans dýrðarhnoss þú hljóta skalt.
(V. Briem.)
Þín elskandi tengdadóttir,
Sigrún.
Mig langar í fáum orðum að minn-
ast tengdaföður míns Guðmundar
Inga Þórarinssonar eða Ingas eins og
hann var alltaf kallaður. Eg kom
fyrst á Löngubrekkuna til Helgu og
Inga fyrir rúmum 15 árum. Það var
tekið vel á móti mér með ástúð og
umhyggju, og alltaf átti maður sitt
annað heimili þar.
Elsku Ingi, þakka þér fyrir allar
góðu stundirnar sem við áttum sam-
an, hérlendis og erlendis, og stuðn-
ing á liðnum árum. Við sjáumst síð-
ar.
Oss héðan klukkur kalla,
svo kallar Guð oss alla
til sín úr heimi hér,
þá söfnuð hans vér sjáum
og saman vera fáum
í húsi því, sem eilíft er.
(V. Briem.)
Ásrún.
Gott er sjúkum að sofna,
meðan sólin er aftanrjóð,
og mjallhvítir svanir syngja
sorgbh'ð vögguþóð.
Gott er sjúkum að sofa,
meðan sólin í djúpinu er,
og ef til vill dreymir þá eitthvað,
sem enginn í vöku sér.
Elsku tengdapabbi, ekki bjóst ég
við því sunnudaginn 17. janúar sl.
þegar við Þórarinn ætluðum að kíkja
til ykkar Helgu í kaffi, en þá var
sjúkrabíllinn að koma að sækja þig
því þú hafðir fengið frekar slæmt
hjartakast, að ég myndi ekki sjá þig
aftur á meðal okkar.
Eg er nú búin að þekkja þig í 25
ár, alveg síðan ég var unglingur þeg-
ar ég var að koma í heimsókn á
smurstöðina þar sem þú og pabbi
unnuð, en ég kom inn í fjölskylduna
fyrir fimm árum, þegar við Þórarinn
fórum að vera saman. Það var ekki
erfitt að koma til ykkar Helgu sem
tengdadóttir, bæði það að þið þekkt-
uð mig síðan í gamla daga og svo að-
allega það að þið tókuð svo vel á móti
mér.
Þú varst svo barnelskur, Ingi. Eg
veit ekki það barnabarn eða önnur
börn sem ekki hændust að þér, það
var það sama með mín börn, þú
tókst þeim svo vel, það var bara
eins og þau væru þín barnabörn,
enda þótt þau væru nú varla börn
lengur, orðin hálffullorðin, en þeim
þótti mjög vænt um þig. Svo var það
líka annað sem ég minnist og það er
stríðnin, hún var stundum lúmsk, en
þú hafðir gaman af því að gera svo-
lítið at í manni, þó fórstu mjög fínt í
það.
Enda þótt þú hafir þurft að hætta
að vinna sl. vor, þá féll þér sjaldnast
verk úr hendi, þú fannst þér alltaf
eitthvað til að dunda við, bæði heima
og í sumarbústaðnum.
I sumarbústaðnum í Svínadal
fannst þér alltaf gott að vera, og þar
má líka sjá hvað allt lék í höndunum
á þér. Þeir eru ófáir hlutimir í Sælu-
koti sem munu minna okkur á þig,
kæri Ingi.
Elsku Helga, við vitum að tíminn
læknar öll sár, en minningin um góð-
an mann mun ekki gleymast.
Eg og börnin mín, þau Rúnar Örn
og Rakel Ösp, sendum þér okkar
innilegustu samúðarkveðjur.
Hvíl í friði.
Þín tengdadóttir
Guðmunda.
Það kemur að því að allir þurfa að
fara og núna var komið að þér. Það
var ekki nærri því tímabært ennþá
og við áttum eftir að gera svo margt
saman.
Maður gæti varla hugsað sér betri
afa, það verður skrýtið að koma í
Löngubrekkuna og sjá þig ekki þar í
stólnum þínum að ráða krossgátur.
Eg á margar góðar minningar um
þig en þó stendur upp úr þegar ég
var lítill og ég og þú og Holli smíðuð-
um litla húsið uppi í sumarbústað,
Krakkakot.
Alltaf þegar ég kom til þín og
ömmu spiluðum við á spil eða lögð-
um kapal við eldhúsborðið. Eða þeg-
ar við horfðum stundum á boxið
saman. Eg þakka þér fyrir allar þær
góðu stundir sem við áttum saman
og ég er viss um að þú ert á góðum
stað núna.
Ingvar Helgi.
Elsku afi minn, ég vona að þér líði
vel núna. Þú varst alltaf svo góður og
hlýr. Þú hugsaðir alltaf um okkur öll,
hvort sem við vorum sorgmædd eða
glöð. Þú vildir alltaf að við værum
glöð. Við áttum margar stundir sam-
an og þær verða alltaf í huga mér.
Eg gleymi þér aldrei.
Þetta Ijóð er til þín frá mér:
Margir gráta bliknuð blóm.
Beygja sorgir flesta.
Án þess nokkur heyri hljóm,
hjartans strengir bresta.
Valta fleyið vaggar sér
votum hafs á bárum.
Einatt mæna eftir þér
augun, stokkin tárum.
Enginn getur meinað mér
minning þína’ að geyma.
Kringum höll, sem hrunin er,
hugann læt ég sveima.
Pú sem heyrir hrynja tár,
hjartans titra strengi,
græddu þetta sorgarsár,
svo það blæði’ ei lengi.
(Erla.)
Kær kveðja, elsku afi.
Þín
i
(Davíð Stef.)
Marfa Ósk.