Morgunblaðið - 11.02.1999, Page 48

. /48 FIMMTUDAGUR 11. FEBRÚAR 1999
MORGUNBLAÐIÐ
MINNINGAR
+
Eiginmaður minn, faðir okkar, tengdafaðir og afi,
HÖRÐUR GUÐMUNDSSON
bakarameistari,
Kambsvegi 15,
Reykjavík,
er látinn.
Steinunn Kristjánsdóttir,
Oddfríður Lilja Harðardóttir, Þórður Guðmannsson,
Guðmundur Þorbjörn Harðarson, Ragna Ragnarsdóttir,
Kristján Harðarson, Ruth Guðbjartsdóttir
og barnabörn.
KRISTÍN J. EYJÓLFSDÓTTIR
frá Reynivöllum í Kjós,
Hringbraut 103,
Reykjavík,
andaðist á elli- og hjúkrunarheimilinu Grund
aðfaranótt mánudagsins 8. febrúar.
Jarðsett verður frá Fossvogskapellu föstu-
daginn 12. febrúar kl. 15.00.
Þeim, sem vildu minnast hennar, er bent á
líknarfélög.
- «

+
Elskulegur eiginmaður minn,
SKÚLI ÍSLEIFSSON,
Völvufelli 46,
Reykjavík,
lést á heimili sínu þriðjudaginn 9. febrúar.
Sigrún Torfadóttir.

+
Ástkær eiginmaður minn, faðir okkar, tengda-
faðir, afi og langafi,
SIGURÐUR ÓLAFSSON,
Suðurvör 6,
Grindavík,
sem andaðist á Hrafnistu, Hafnarfirði, 6. febrú-
ar, verður jarðsunginn frá Grindavíkurkirkju
laugardaginn 13. febrúar kl. 14.00.
Blóm vinsamlegast afþökkuð, en þeim, sem
vilja minnast hins látna, er bent á líknarstofnanir.
Gerða Kristín Sigmundsdóttir Hammer.
Elín Sigurðardóttir,
Sigurður Óli Sigurðsson,
Elsý Sigurðardóttir,
Sigríður Sigurðardóttir,
Dagbjört Sigrún Sigurðardóttir,
Kristín Arnfríður Sigurðardóttir, Ellert Aðalgeir Hauksson
Sígvard Anton Sigurðsson, Eygló Alda Sigurðardóttir,
afabörn og langafabörn.
Bjarni Jónsson,
Kristín Guðmundsdóttir,
Guðlaugur Jóakimsson,
Jón Baldursson,
Guðmundur Ingi Magnússon,
+
Hjartkær eiginmaður minn, bróðir, faðir okkar,
tengdafaðir, afi og langafi,
HILMAR ÞORBJÖRNSSON
aðstoðaryfirlögregluþjónn,
Engjateigi 17,
verður jarðsunginn frá Bústaðakirkju í dag,
fimmtudaginn 11. febrúar, kl. 13.30.
Ágústa Ósk Guðbjartsdóttir,
Halla Þorbjörnsdóttir,
Hallur G. Hilmarsson, Hildur Rún Björnsdóttir,
Magnea Þ. Hilmarsdóttir, Finnur Bjarki Tryggvason,
Þórður Eric Hilmarsson,
Signý E. Higgins,
Charlotta G. Hilmarsdóttir Roe,
Sigrún H. Hilmarsdóttir,
Gunnar Þ. Hilmarsson,
barnabörn og barnabarnabörn.
ÞORVALDUR ÁRNI
GUÐMUNDSSON
+ Þorvaldur Árni
Guðmundsson
var fæddur í Hafn-
arfirði 16. nóvember
1921. Hann lést á
hjartadeild Land-
spítalans að kvöldi 2.
febrúar. Foreldrar
hans voru Guðmund-
ur Guðmundsson og
Vilborg Þorvalds-
dóttir. Þorvaldur var
þriðji í röð fimm
systkina, eftirlifandi
eru Anna Katrín og
Sigríður, látnir eru
Guðmundur og Ólaf-
ur. Þorvaldur gekk að eiga Ás-
laugu Guðjónsdóttur, fædd 13.
ágúst 1925 þann 13. mai 1950.
Þau áttu saman tvö börn: Vil-
borg, fædd 21.
nóvember 1950 og
Ólafur, fæddur 9.
október 1955, dáinn
13. júní 1968. Áslaug
átti fyrir einn son,
Guðjón Ágúst, fædd-
ur 28. apríl 1947.
Þorvaldur stofnaði
Hanska- og töskuiðj-
una 1955 og rak
hana þar til hann
réðst til starfa á
Alþingi sem fulltrúi
þar sem hann
starfaði í nær 30 ár,
eða þar til hann lét
af störfúm vegna aldurs 1993.
Utför Þorvalds fer fram frá
Grensáskirkju í dag og hefst at-
höfnin klukkan 15.
Mig langar að minnast elskulegs
afa míns með fáeinum orðum. Ekki
hvarflaði að mér að afi færi frá okk-
ur svona snemma. Hann og amma
voru nýbúin að telja árin í fermingu
elsta langömmu- og langafabarnsins.
En svona er lífið, það veit enginn ævi
sína fyrr en öll er. Amma og afi
komu keyrandi til mín í afmælis-
veislu níunda janúar, svo þetta brá
fljótt af með hann afa minn og er
mikið áfall fyrir okkur öll.
Afi minn var greindur maður,
fróður og víðlesinn á alla hluti. Hann
fylgdist með nýjustu rannsóknum í
læknisfræði, í bíliðnaði og öllu milli
himins og jarðar. Hann útskrifaðist
sem gagnfræðingur frá Flensborg í
Hafnarfirði og var alla tíð mikill
tungumálamaður. Eg gat alltaf leitað
til afa ef ég þurfti að vita eitthvað
eða fá ráð því hann hafði svör við
öllu. Hann hjálpaði mér í gegnum
alla mína skólagöngu, líka í fram-
haldsnámi mínu. Amma og afi
studdu mig í náminu og drifu mig
áfram. Hjá þeim átti ég alltaf örugg-
an samastað.
Ég man alltaf eftir því að þegar
hann var að hlýða mér yfir og kenna
mér þá hugsaði ég oft að það væri
gaman ef afi væri kennari og kenndi
í skólanum mínum því ég var svo
stolt af honum. Þegar afi hafði látið
af störfum á Alþingi fór allur hans
hugur í bílinn og ferðalög. Hann vildi
engan nema þann besta tO að gera
við bílinn og ef eitthvað var ekki
nógu vel gert var það athugað vel því
aldrei mátti neitt vera að bílnum
hans afa. En hann gat dundaði lengi
úti í góðum veðrum við að bóna,
mála, pússa og hvaðeina sem hann
gerði við bílinn. Hann brýndi mikið
fyrir okkur krökkunum að sjá vel um
bflana okkar, passa eyðsluna og þess
háttar sem við hugsuðum ekki út í.
Hann hafði unun af því að keyra út
úr bænum með ömmu og ef hún
komst ekki þá var bfltúrnum frestað.
Þau fóru alltaf saman. Það var oft
lagt í ferð tfl Akureyrar og gist í
nokkra daga, tekinn bústaður á leigu
eða bara rúntað austur fyrir fjall eða
í Borgarnes. Þegar ég var bam fór
ég oft með þeim. Það var gaman að
heyra hann þylja upp nöfnin á fjöll-
unum á leiðinni og hlusta á hann lýsa
náttúrunni, blómunum og fuglunum.
í þá daga fórum við líka oft til Þing-
valla að tjalda og veiða.
Við afi sátum oft og föndruðum
engla, jólapoka og ýmislegt sem er
ennþá til vegna þess hve hann var
vandvirkur og nákvæmur og það sem
hann gerði, gerði hann mjög vel. Afi
var ákveðinn maður en samt góður
og þolinmóður við litla fingur sem
gerðu ekki allt vel í byrjun. Hann
vildi öllum hjálpa ef hann gat og
fannst erfitt að horfa upp á auma og
sjúka. Það var lækningamáttur í
höndum hans sem lítið veikt bak naut
góðs af í fyrra. Margt hef ég lært af
afa mínum og á ég honum og ömmu
mikið að þakka. Þau studdu mig sam-
an í erfiðleikum mínum og var það til
þess að allt gekk upp hjá mér.
Afi var barngóður og tók vel á
móti dætrum mínum. Hann var sá
fyrsti sem tók eftir því að eitthvað
var að augum yngri dóttur minnar.
Þetta var eitthvað sem enginn hafði
tekið eftir nema hann og það reynd-
ist rétt hjá honum blessuðum.
Augnayndið hans var eldri dóttir
mín, Anna Margrét, því amma og afi
hjálpuðu mér mikið með hana á með-
an ég var að læra. Það var aldrei
neitt mál að passa fyrir mig eða
hjálpa mér um eina flík eða stígvél á
barnið. Við eyddum miklum tíma
saman og hafa þau alla tíð reynst
mér sem foreldrar. Síðustu fjögur
árin þegar yngri dóttir mín, Krist-
björg Osk, hafði bæst í hópinn var
oft líf og fjör hjá ömmu og afa á jól-
unum. Þau höfðu aldrei séð annað
eins pakkaflóð og þegar við birtumst
með nokkra fulla poka á aðfangadag
rétt fyrfl- matinn. Á gamlárskvöld
fannst afa gaman að skjóta upp
smáflugeldum fyrh- stelpurnar og
þótti þeim það voða spennandi.
Þegar einhverjum þurfti að skutla
kom afi alltaf keyrandi upp í
Breiðholt ef hringt var í hann og
aldrei sagði hann nei heldur var hlut-
unum hliðrað tfl.
Nú er allt einhvem veginn tómlegt
og það er mikill söknuður, ég veit að
afi minn er hjá mér og verndar mig
og dætur mínar.
Elsku amma mín hefur misst mik-
ið því á næsta ári hefðu þau átt 50
ára brúðkaupsafmæli. Ég ætla ekki
að hafa þetta lengra hérna því afi
vildi ekki láta mikið á sér bera. Guð
blessi þig, elsku amma mín, og gefi
þér styrk.
Áslaug Ólöf Þórarinsdóttir.
GUÐBJÖRN
GUÐMUNDSSON
+ Guðbjörn Guð-
mundsson fædd-
ist á Ketilvöllum í
Laugardal í Árnes-
sýslu 16. júní 1920.
Hann lést á heimili
sínu í Reykjavik 27.
janúar síðastliðinn
og fór útför hans
fram frá Langholts-
kirkju 5. febrúar.
Góðar glaðar stundir,
geymast í huga og sál,
vina, sem oma sér
ennþá
við æskunnar tryggðarmál.
Þær stundir leiftrandi lifa,
svo ljúfsárt minningaflóð
og okkur til æviloka
yljar sú forna glóð.
(Ómar Ragnarsson)
Guðbjörn minn, mikið er ég
þakklát fyrir að hafa fengið að
kynnast þér. Ég mun
ávallt minnast þín fyr-
ir góðmennsku í minn
garð og ekki síður fyr-
ir glettnina sem ein-
kenndi öll okkar sam-
skipti.
Síðast er ég sá þig
sastu meðal rósa
er þú eigin höndum
annast mjúklátt hafðir.
Frostnótt hefur fólva
fegurð þeirra slegið
eins og aldurtili
ásýnd þína bjarta.
(Kristján frá Djúpalæk)
Ég sendi Unni, börnunum, fjöl-
skyldum þeirra og öllum ástvinum
Guðbjöms innilegustu samúð-
arkveðjur frá mér og fjölskyldunni.
Megi minningarnar verða þeim ljós
í myrkrinu.
Rósa Finnlaugsdóttir.
Persónuleg,
alhliða útfararþjónusta.
Sverrir Olsen, Sverrir Einarsson,
útfararstjóri útfararstjóri
Útfararstofa íslands
Suðurhlíð 35 ♦ Sími 581 3300
Elsku afi minn, mikið sakna ég
þín. Það er nú bara þannig að það er
a.m.k. eitt sem að enginn tekur frá
mér og það eru minningamar um
H
H
H
H
H
H
H
H
H
H
Erfisdrykkjur
P E R L A N
Sími 562 0200
iiiiiiiiiiiiiii^
hann afa minn „Bængbæng". Fyrst
man ég eftir afa mínum í Glaðheim-
um 20. Þar bjó ég hjá honum ásamt
fjölskyldu minni fyrstu ár ævi minn-
ar. Afi flutti þaðan 1990 í Húsa-
hverfið í Grafarvogi og fljótlega eftir
það flutti ég í næstu götu við hann
og það varð til þess að aftur varð
eins mikið samband milli okkar afa
eins og áðm- þegar við bjuggum
undir sama þald. Svo það má segja
að við afi höfum verið nokkuð nánir.
Afi var þannig gerður að bflinn,
verkfæri og annað slíkt lánaði hann
nánast hverjum sem var. Öðru máli
gegndi með matjurtargarðinn hans
sem þurfti að hirða nákvæmlega
eftir hans reglum og var það ekki á
hvers manns færi að fá að hafa beð
hjá kallinum en hann sýndi mér nú
það mikla traust að leyfa mér að
hafa ein tvö beð og gaf hann mér
bæði rófufræ og kartöflur til þess
að setja niður í beðin. Þessar sam-
verustundir okkar afa í garðinum
voru mér mjög lærdómsríkar.
Hann afi minn var alvörumaður
og hafði þann stóra kost sem fáir
hafa, það var nú bara þannig að allt
sem hann sagði stóð eins og stafur á
bók og það brást aldrei þótt hann
ætti það til að breyta aðeins fjölda
fiska, rjúpna eða tófna sem hann
hafði veitt, en það var nú bara gam-
an því alltaf var stutt í húmorinn
hjá kallinum.
Ég þakka þér, afí minn, fyrir
þessar góðu og skemmtilegu stund-
ir sem ég átti með þér. Minningin
um þig mun alltaf lifa með mér.
Þinn
Hafsteinn.

Allan sólarhringinn. www.utfararstofa.ehf.is/