Morgunblaðið - 21.05.1999, Síða 53
MORGUNBLAÐIÐ
MINNINGAR
FÖSTUDAGUR 21. MAÍ 1999 53.
ÓLAFURINGÓLFUR
MAGNÚSSON
+ Ólafur Ingólfur
Magnússon var
fæddur á fsafirði
24. apríl 1902.
Hann lést á heimili
sínu 11. maí síðast-
liðinn. Foreldrar
hans voru Helga
Tómasdóttir frá
Hróarsstöðum í
Fnjóskadal og
Magnús Ólafsson
prentari m.m.
Börn Helgu og
Magnúsar voru mu
og eru þrjú enn á
lífi. Systkinin voru: 1) Kristín
húsmóðir, f. 1898, látin. 2)
Lára ljósmyndari, f. 1900, lát-
in. 3) Ólafur Ingólfur, f. 1902.
4) Sigrún Anna leikkona, f.
1904, látin. 5) Arnþrúður
Helga ljósmyndari og húsmóð-
ir, f. 1906, býr á ísafirði. 6)
Elín Margrét hárgreiðslu-
dama, f. 1909, látin. 7) Tómas
Emil sjómaður, f. 1911. látinn.
8) Halldór Magnús prentari, f.
1912, býr í Reykjavík. 9) Jónas
kaupmaður, f. 1916,
býr á ísafirði.
Ólafur var kvænt-
ur Kristínu Gísla-
dóttur frá Bolungar-
vík, sem andaðist ár-
ið 1972. Þau eignuð-
ust einn son, Magnús
Helga (skírður eftir
afa sinum og ömmu).
Magnús er kvæntur
Hildi Bergþórsdótt-
ur frá Akureyri.
Barnabörnin eru:
Ólafur kerfisfræð-
ingur í Reykjavík;
Lára starfsmannastjóri í Banda-
ríkjunum; Rúnar Þór og Krist-
inn Þeyr, starfa báðir í Kaup-
mannahöfn. Barnabarnabömin
eru fimm.
Ólafur gekk í bama- og ung-
lingaskóla, að mestu á Isafirði
en íjölskyldan fluttist þó um
tíma til Reykjavíkur, en sneri
fljótlega vetur á ný. Hann var
sjálfmenntaður, m.a. í norður-
landamálum, ensku, þýsku,
esperanto og spænsku. Á ámn-
Ólafur, móðurbróðii’ minn, er
látinn 97 ára gamall. Þetta er hár
aldur, en manni fannst hann ekki
gamall. Hann hafði fágætt lundar-
far, var ungur í anda, hress og kát-
ur alveg fram í andlát. Fór með
vísur, sagði brandara og söng. Eg
heimsótti hann nokkrum dögum
fyrir andlátið. Hann var í sínu góða
skapi og söng „Það er svo gaman
að ganga saman“ o.s.frv. Hann
söng vel, þó ekki næði hann lengur
háa C-inu eins og forðum daga.
Ólafur fæddist á ísafírði 24. apríl
árið 1902. ísafjörður var þá næst
stærsti bær landsins og Vestfirðir
þéttbýlasti landshlutinn. Þá voru
allir fírðir í ísafjarðardjúpi þétt-
setnir fólki enda búsetuskilyrði
betri en víðast hvar, gróðursælir
dalir með gnótt beitar og gnægð
sjávarfangs á næsta leiti, enda
fékk Djúpið viðurnefnið Gullkistan.
Isafjarðarkaupstaður var við-
skiptamiðstöð þessa blómlega hér-
aðs og í forystu í ýmsum atvinnu-
og menningarmálum. Þar var mik-
ið mannlíf. Þetta var áður en mis-
vitrir stjómmálamenn fóru að
ráðskast með búsetuskilyrðin.
I þessu litskrúðuga mannlífí
framan af öldinni efldust listir, svo
sem tónlist og leiklist, og átti fjöl-
skylda Ólafs stóran þátt í því. For-
eldrar hans vom Helga Tómas-
dóttir, ættuð úr Fnjóskadal, og
Magnús Ólafsson, Djúpmaður í
báðar ættir, en fæddur í Önundar-
firði. Börn þeirra vora níu talsins.
Magnús og bróðir hans Halldór
vora meðal helstu leikara á ísa-
fírði, og bróðir Helgu var Jónas
Tómasson, tónskáld, sá er mestan
þátt átti í því að byggja upp mikið
og vandað tónlistarlíf á Isafirði.
Ólafur og systkini hans urðu
snemma þátttakendur í þessu
starfi. Þau sungu í kórum og varla
var sett upp leikrit svo ekki væra
einhverjir fjölskyldumeðlimir með-
al leikara. Ein systirin, Sigrún
Magnúsdóttir, gerði leiklistina að
ævistarfí. Leiklistargagnrýnendur
blaðanna í Reykjavík áttu yfirleitt
ekki orð til að lýsa hrifningu sinni
af leik hennar og söng og gáfu
henni viðumefnið óperettudrottn-
ingin. Önnur stúlka úr fjölskyld-
unni, Áróra, dóttir Halldórs Ólafs-
sonar, varð einnig þekkt leikkona í
Reykjavík.
Foreldrar Ólafs vora og í forystu
í ýmsum öðrara menningarmálum
svo og líknarmálum. Þau tóku mik-
inn þátt í kirkjustarfi. Þau voru
forvígismenn í góðtemplararegl-
unni. Helga var í Kvenfélaginu Ósk
og lagði mikið af mörkum til að
koma upp dagheimili fyrir börn á
kreppuárunum. Þó að Helga hafi
sjálf átt níu börn, taldi hún það
ekki eftir sér að taka inn á heimilið
annarra böm ef móðirin veiktist
eða ef illa stóð á hjá öðram.
Þegar ég var lítill drengur kom
ég oft við hjá ömmu og afa. Þar
kynntist ég sumum af olnbogaböm-
um þjóðfélagsins. Oft sat einhver í
eldhúskróknum hjá ömmu og var að
borða. Vora það gamlar einstæðar
konur, drykkjumenn, eða aðrir sem
minna máttu sín. Tekið var á móti
öllum og reynt að hjálpa. Ég gerði
mér ekki grein íyrir því fyrr en
löngu seinna að verið var að gera
góðverk, því aldrei var talað um það
á heimilinu að þetta fólk væri öðra-
vísi en aðrir gestir á þessu gest-
kvæma heimili. Með þetta veganesti
fór Ólafur út í lífið. Hann tók þátt í
söng og leiklist, var formaður og í
stjómum menningarfélaga og lagði
mikið af mörkum til að gera fsa-
fjörð að góðum bæ. Mér er sérstak-
lega minnisstætt þegar óperettan
Bláa kápan var sett upp árið 1948
að mig minnir. Sigrún var fengin að
sunnan til að leika og stjóma. Meðal
leikara vora fjögur systkinanna,
Ólafur þar á meðal. Sýningin tókst
afburða vel, og var sýnt 10 sinnum
fyrir troðfullu húsi. Ólafur hefur
samið lög og gefið út, þá skrifaði
hann og gaf út bók um þjóðskáldið
Matthías Jochumsson, og fleira
liggur eftir hann á ritvellinum.
Ölafur kvæntist Kristínu Gísla-
dóttur úr Bolungarvík og eignuðust
þau soninn Magnús Helga. Kristín
lést árið 1972 aðeins 57 ára gömul
og hefur Ólafur búið einn síðan.
Á ísafirði vann Ólafur ýmis
störf, lengst af var hann forstjóri
útgerðarfélagsins Njarðar. Hann
flutti suður árið 1956, vann fyrst
hjá ísbiminum en gerðist síðan
gjaldkeri Háskólans, og var við
störf hjá Háskólanum fram yfir
áttrætt. Ólafur kvaddi þennan
heim syngjandi og léttur í lund,
þótt aldraður væri, en alltaf situr
eftir söknuður, þegar ástvinir
kveðja, en við getum sætt okkur
við að hann á góðrar heimkomu
von. Ég votta frænda mínum
Magnúsi Helga Ólafssyni og fjöl-
skyldu hans samúð mína og fjöl-
skyldu minnar.
Magnús Aspelund
Þú auðgaðir lífíð og sýndir mér
fegurð, sem ég annars hefði ekki
notið. Takk fyrir alúð, hlýju og alla
þína rausn. Ég mun minnast auð-
ugs anda, manns listar, fegurðar
og kímni.
Þú komst í hlaðið á hvítum hesti.
Þú komst með vor í augum þér.
Eg söng og fagnaði góðum gesti
og gaf þér hjartað í brjósti mér.
um 1919-1929 starfaði Ólafur
við íslandsbankann (hinn eldri)
á fsafirði og 1929-Í938 við
Samvinnufélag ísafjarðar.
Einnig hafði hann numið bók-
hald það vel að hann annaðist,
m.a. kennslu í bókhaldi og tók
að sér framkvæmdastjórn í út-
gerðarfélaginu Nirði á ísafirði
1938-1956, að hann fluttist til
Reykjavíkur. Síðar annaðist
hann bókhald fyrir frystihúsið
ísbjörninn áður en hann réðst
til Háskóla íslands. Á sínum
yngri árum ferðaðist Ólafur
mikið vegna starfa sinna, m.a.
til Norðurlanda, Þýskalands,
Spánar ög Bandaríkjanna, sem
þá hefúr sennilega verið fátítt.
Auk þess að Ólafúr lagði
stund á leiklist og söng eins og
foreldrarnir og flest systkin-
anna hefur hann sent frá sér
fjölmargar greinar og ritsmíð-
ar um margvísleg málefni, m.a.
bókina „Þjóðskáldið Matthías
Jochumsson“. Einnig fékkst
hann við tónsmíðar og gaf út
árið 1988 rit sem nefnist „20
sönglög“. Á sínum yngri árum
lagði Olafur stund á útivist,
hestamennsku, fjallgöngur og
fl.
Útför Ólafs fór fram frá
Fossvogskirkju 20. maí.
Ég heyri álengdar hófadyninn.
Ég horfi langt á eftir þér.
Og bjart er alltaf um bezta vininn,
og blítt er nafn hans á vörum mér.
Þó h'ði dagar og líði nætur,
má lengi rekja gömul spor.
Þó kuldinn næði um daladætur,
þær dreymir allar um sól og vor.
(Davíð Stefánsson frá Fagraskógi)
Þakka fyrir stundimar okkar sam-
an.
Sæbjörg Richardsdóttir.
Er afi ekki eilífur? Maður bjóst
einhvern veginn ekki við því að þú
myndir bara deyja svona ... Þú
hafðir svo oft komist nálægt landa-
mæranum miklu en ávallt snúið
heill til baka. Seigur.
Það ætti ekki að koma manni á
óvart að 97 ára gamall maður
kveðji óvænt, en þér tókst það. Það
lýsir þér kannski best. Það var
náttúrlega þinn stíll að koma
manni á óvart. Ólafur eilífur er lát-
inn. Hann lengi lifi.
Það var gott að koma heim um
jólin og vera með þér. Að hlusta á
sögurnar þínar var alltaf jafn
skemmtilegt. Kveðja þín tO kóngs-
ins komst ekki á leiðarenda, nú
geturðu skilað henni sjálfur. Þakka
þér fyrir allar góðu stundimar.
Hittumst í himnaríki.
Kveðja frá Kaupmannahöfn,
Rúnar Magnússon,
Kristinn Magnússon.
„Hann er horfinn yfir á annan
stað þar sem við getum ekki fundið
hann, en við vitum að hann hefur
verið héma vegna allra litlu
ljósanna sem hann skildi eftir sig.“
Það hefur sjaldan verið eins sárt
að vera svona langt í burtu. Þó ég
hafi alltaf hræðst að ég væri að
kveðja afa í síðasta sinn í hvert
skipti sem ég fór frá Islandi, þá
hálft í hvora vonaði ég að hann
myndi þrjóskast við og aldrei
deyja. Þessi smágerði maður sem
ég þorði ekki að knúsa almennilega
undir það síðasta af ótta við að
brjóta hann, var svo ótrúlega
sterkur. Svo hugrakkur, svo fullur
af h'fi, leiftrandi greind og kímni-
gáfu, svo gott fordæmi um mikil-
vægi þess að sýna sjálfum sér og
öðram virðingu. Ég verð alltaf
þakklát fyrir að hafa átt svona sér-
stakan og yndislegan afa.
Hann lofaði mér alltaf að koma
við hjá mér í kaffi þegar hann
kveddi þetta líf, svo ég verð alltaf
með heitt á könnunni fyrir hann
afa. Það verður tómlegt að koma
heim á afalaust ísland...
Lára í Kaliforníu.
+
SVEINBJÖRG BRANDSDÓTTIR,
Runnum,
Reykholtsdal,
lést á Sjúkrahúsi Akraness laugardaginn
15. maí síðastliðinn.
Jarðsett verður laugardaginn 22. maí.
Athöfnin hefst kl. 13.30 í Reykholtskirkju.
Ingibjörg Einarsdóttir, Guðní Sörensen,
Brandur Fróði Einarsson, Þuríður Skarphéðinsdóttir,
Kristleifur Guðni Einarsson,
Ásta Einarsdóttir, Guðni Aðalsteinsson,
Sigríður Einarsdóttir, Þorvaldur Pálmason
og aðrir aðstandendur.
+
Útför elskulegrar móður minnar, tengdamóður,
ömmu og langömmu,
GUÐLEIFAR JÓNSDÓTTUR,
Egilsgötu 6,
Borgarnesi,
fer fram frá Borgarneskirkju laugardaginn
22. maí kl. 14.00.
Ása Ólafsdóttir, Kristján Ólafsson,
Sigrún Guðmundsdóttir, Sigurjón Ólafsson,
Ólöf Kristjánsdóttir,
Svandís Ása, Sandra Björg
og Kristján Andri.
+
Ástkær móðir okkar, tengdamóðir, amma og
langamma,
GUÐRÚN GÍSLADÓTTIR,
Hólmgarði 50,
áður Ytra-Leiti,
er lést laugardaginn 15. maí, verður jarðsungin
frá Bústaðakirkju í dag, föstudaginn 21. maf,
kl. 15.00.
Gísli Gunnlaugsson, Sólveig Ingvadóttir,
Anna Margrét Gunnlaugsdóttir, Klemenz Egilsson,
Magnús Jóhannesson,
Jófríður Jóhannesdóttir, Friðrik Jónsson,
barnabörn og barnabarnabörn.
+
Ástkær eiginmaður minn, faðir okkar, tengda-
faðir, afi og langafi,
KRISTJÁN JÚLÍUS GUÐMUNDSSON
frá Brekku í Dýrafirði,
skipasmíðameistari,
Stykkishólmi,
verður jarðsunginn frá Stykkishólmskirkju
laugardaginn 22. maí kl. 15.00.
Þeim, sem vilja minnast hans, er bent á St.
Stykkishólmi.
Franciskussjúkrahúsið í
Auður Júlíusdóttir,
börn, tengdabörn,
barnabörn og barnabarnabörn.
+
Innilegar þakkir fyrir auðsýnda samúð og
vinarhug við andlát og útför ástkærrar móður
okkar, tengdamóður, ömmu og langömmu,
BJARGAR RANNVEIGAR BÓASDÓTTUR,
Túngötu 7,
Reyðarfirði.
Sigríður Sigurðardóttir,
Sveinn Sigurðsson,
Marfa Sigurðardóttir,
Bóas Sigurðsson,
Karl Sigurðsson
og fjölskyldur þeirra og börn Oddnýjar
Sigurðardóttur.