Morgunblaðið - 14.08.1999, Blaðsíða 44

/44 LAUGARDAGUR 14. ÁGÚST 1999
MINNINGAR
MORGUNBLAÐIÐ
PÉTUR DAVÍÐ
PÉTURSSON
+ Pétur Davíð
Pétursson
fæddist á Húsavík
28. júlí 1990. Hann
lést á heimili sínu 9.
ágúst síðastliðinn.
Foreldrar hans eru
Anna Soffía Hall-
dórsdóttir og Pétur
Guðni Pétursson.
Eftirlifandi bróðir
hans er Brynjar
Friðrik Pétursson,
fæddur 2. janúar
1995.
Útför Péturs
Davíðs fer fram frá
Húsavíkurkirkju í dag og hefst
athöfnin klukkan 11.
Láttu nú ljósið þitt,
loga við rúmið mitt,
hafðu þar sess og sæti
signaður Jesús mæti.
(Höf. ók)
Elsku drengurinn okkar. Nú er
þjáningum þínum lokið og við vitum
að þú ert kominn á góðan og bjart-
an stað. Þú kvaddir okkur með bros
á vör eins og þú varst alltaf vanur
að gera. Þú varst lengi búinn að
vera veikur, með sjúkdóm sem því
miður var ekki hægt að lækna. En
þú veist að allt var gert sem hægt
var. Aldrei kvartaðir þú og fórst í
gegnum þetta stríð með miklum
hetjuskap. Það ætlum við að muna
og taka þig til fyrirmyndar og reyna
allt sem við getum til að vera eins
dugleg og þú. Til virðingar við þig
gerum við það.
Missirinn er mikill og söknuður-
inn sár en minning þín lifír í hjört-
um okkar um ókomna tíð. Allir
munu minnast þín og gleyma þér
aldrei. Það er ekki hægt að gleyma
svo góðum dreng. Við vitum að þú
fylgist með okkur. Þú kenndir
mörgum margt og hefur skilið eftir
þig miklar og góðar minningar.
Þú lifir í hjörtum okkar, elsku
vinur.
Megi góður Guð varðveita þig.
Eg fel í forsjá þína,
Guð faðir, sálu mína,
því nú er komin nótt.
Um ljósið lát mig dreyma
og ljúfa engla geyma
öll börnin þín svo blundi rótt.
(M.Joch.)
Mamma og pabbi.
Vertu yfir og allt um kring
með eilífri blessun þinni,
sitji Guðs englar saman í hring
sænginni yfir minni.
(Sig. Jónsson frá Presthólum.)
Þú verður alltaf sterk-
ur í minningunni elsku
vinur. Megi góður Guð
styrkja foreldra þína
og bróður.
Hvíl í friði.
Amma og afi
á Húsavík.
Mig langar í fáum
orðum að kveðja litla
systurson minn sem er
búinn að berjast við ill-
vígan sjúkdóm í eitt og
hálft ár. Það er óskilj-
anlegt hvemig hægt er
að leggja slíka byrði á svona lítinn
dreng. Mig hefði aldrei órað fyrir
því er ég var viðstödd fæðingu þína,
sem var alveg einstök stund, að ég
ætti eftir að kveðja þig en þú ekki
mig.
Allan þennan tíma sem þú barðist
við sjúkdóminn varst þú alltaf svo
duglegur og vilji þinn til að lifa var
mikill. Enda voru foreldrar þínir
duglegir að standa að baki þér. Það
mættu margir taka ykkur til fyrir-
myndar. Mér er sérstaklega minnis-
stætt er þú heimsóttir okkur hingað
til Akureyrar í júlí sl. Ég var svolít-
ið kvíðin að taka þig því þá varst þú
aftur orðinn veikur. Þessir tveir
dagar sem þú dvaldir hjá okkur eru
mér ómetanlegir og í dag er ég svo
þakklát fyrir að hafa átt þessa daga
með þér. Sérstaklega minnist ég
þess er við kúrðum saman uppi í
sófa og höfðum „kósí“-kvöld. Svona
eins og þú kallaðir það.
Það er skrítið að hugsa til þess að
þú eigir aldrei eftir að koma hlaup-
andi til okkar þegar við komum í
Urðargerði. Hvar sem þú varst að
leika þér sástu þér alltaf fært að
koma og faðma okkur að þér.
Faðmlag þitt var alltaf svo einlægt.
Mikið á ég eftir að sakna þín.
Það eru orð að sönnu að þeir
deyja ungir sem guðirnir elska. Ég
er viss um að þín bíður annað og
meira hlutverk annars staðar en
hér og það eigum við eftir að skilja
síðar.
Elsku systir mín, Anna Soffía,
Pétur Guðni, Brynjar Friðrik,
mamma og pabbi, ég veit að missir
ykkar er mikill og megi góður Guð
styrkja ykkur í þessari miklu sorg.
Margs er að minnast,
margt er hér að þakka.
Guði sé lof fyrir liðna tíð.
Margs er að minnast,
margs er að sakna.
Guð þerri tregatárin stríð.
(V. Briem.)
Kveðja.
Þín frænka,
Elsku stóri bróðir minn. Nú ert
þú farinn til Guðs og þú passar mig
alltaf.
Ég er sorgmæddur en ég ætla að
passa vel allt sem þú áttir. Ég ætla
alltaf að muna þig og mamma og
pabbi hjálpa mér við það. Við tölum
alltaf um þig og rifjum upp allar
stundirnar okkar. Nú á ég fallegt
kerti sem ég ætla að kveikja á fyrir
^ig-
Þú verður alltaf stóri bróðir
minn. Guð geymi þig.
Brynjar Friðrik.
Elsku vinurinn okkar. Nú ert þú
ekki lengur hér á meðal okkar nema
sterkur í huganum og öllum góðum
minningum. Þú ólst hér upp í sama
húsi hjá ömmu og afa og komst
mörgum sinnum og veittir okkur
mikinn og góðan félagsskap. Afí
, kenndi þér að hnýta flugur og
ítomst þú oft inn til afa tO að dunda
við það og hlusta á sögur. Þú vOdir
alltaf gera allt fyrir okkur og var
sambandið mjög sterkt. Þú varst og
ert drengurinn okkar. Við eigum
mikið í þér.
Það var gaman er við bökuðum
saman kleinumar og fórum í veiði-
..ííerðir og töluðum um lífíð og tilver-
una. Megi góður Guð varðveita þig.
Ester.
Með þessu fáu orðum vil ég minn-
ast litla frænda míns sem lést á
heimOi sínu níunda ágúst síðastlið-
inn. Elsku Pétur Davíð, við áttum
svo góðar stundir þegar ég kom til
Húsavíkur í júní með Daníel Emi.
Þá varst þú svo hress og kátur og
allir voru svo bjartsýnir á að þú
kæmist yfir veikindi þín. Daníel
kom með stóran veiðiháf með sér og
það átti að veiða mörg sfli í Botns-
vatni með Brynjari Friðriki,
mömmu þinni-og mér. Okkur tókst
að veiða þrjú síli, eitt fyrir hvem
strák. Ég veit að síðasta kvöldið
okkar á Húsavík í sumar mun ég
alltaf eiga í minningunni. Þá var sko
trallað og sungið og þú varst aðal-
fjörkálfurinn. Þið strákarnir klædd-
uð ykkur í allavega fót og það var
dansað af miklu fjöri eftir uppá-
haldslaginu þínu. Elsku frændi, ég
gæti talið upp margar minningar
sem ég á um þig og þær ætla ég
alltaf að eiga með mér. Pétur Davíð
minn, þér hefur verið ætlað stærra
hlutverk þar sem þú ert nú. Því vil
ég trúa. Álltaf er einhver tilgangur
með þessu öllu, þótt erfitt sé að
skilja hann nú. Þú átt eftir að brosa
þínu fallega brosi tO okkar allra er
við hittumst aftur.
Legg ég nú bæði líf og önd
ljúfí Jesús, í þína hönd,
síðast þegar ég sofna fer
sitji Guðs englar yfir mér.
(H. Pétursson)
Elsku Anna Soffía, Pétur Guðni,
Brynjar Friðrik, mamma og pabbi.
Ég votta ykkur alla mína samúð og
bið algóðan Guð að vemda Pétur
Davíð og aðra aðstandendur.
Þín frænka
Jónasína (Ina).
Lífið er gáta
sem fáir fá leyst
viðverðumaðjáta
að margt getur breyst.
(P.Þ.)
Elsku frændi og vinur, um leið og
við óskum þér góðrar ferðar, þang-
að sem við öll förum að lokum,
þökkum við þér þær samverustund-
ir sem við áttum saman.
Við vitum að þú ert kominn á
góðan stað þar sem dugnaður þinn
og kraftur kemur til með að
blómstra áfram. Kraftur þinn og
barátta er búinn að vera lærdómur
fyrir okkur öll og minningamar um
þig verða aldrei teknar frá okkur.
Þú hefur með hetjuskap þínum
kennt okkur að dagleg vandamál
em bara hjóm.
Okkar góðu stundir með þér
gleymast aldrei, í þessari jarðvist
nutum við nærvera þinnar, en sönn-
um hetjum er ætlað annað og betra
hlutverk annars staðar.
Þú farinn ert vinur
í framandi heim
hvað sem á dynur
þúkominnertheim.
(P.Þ.)
Um leið og við þökkum þér, elsku
vinur, fyrir allt, biðjum við algóðan
Guð að senda foreldram þínum, litla
bróður, Möttu ömmu og Dadda afa,
sem aldrei hafa vikið frá þér í veik-
indum þínum, ljós, frið og kærleika.
Við kveðjum þig, elsku Pétur Da-
víð með smástefí eftir sameiginleg-
an vin okkar.
Vita skaltu vinur minn
fyrir ofan himininn
er einn sem ofar öllu er
sásemgafþérþosið
(B.M.)
Guð blessi þig.
Ólafía, Páll Þór og börn.
Okkur langar að minnast Péturs
Davíðs með örfáum orðum þótt auð-
velt væri að skrfl'a heila bók um
yndislegan dreng, sem var hvers
manns hugljúfi, hvar sem hann var
og hvert sem hann fór. Eftir að Pét-
ur Davíð veiktist þurfti hann að
koma til Reykjavíkur reglubundið
og þá fengum við að kynnast honum
enn betur þar sem þau fjölskyldan
vora tíðir gestir á Vesturberginu.
Það sýndi sig í þessum heimsóknum
hve tengslin era sterk þrátt fyrir
langar vegalengdir á milli Reykja-
víkur og Húsavíkur. Alltaf skyldi
Pétur Davíð hoppa fagnandi upp í
fangið á hverjum sem fyrir varð.
Svo hjartgóður og elskulegur var sá
rauðhærði. Hún gleymist seint sú
minning þar sem hann lá á letidýn-
unni niðri í sjónvarpsholi og kallaði
á Viktor Davíð: „Komdu frændi og
leggstu héma hjá mér!“ Svo setti
hann bara snakk á nefið á sér, fliss-
aði og lét taka mynd af sér með
frænda. Spaugið var aldrei langt
undan, enda sást Pétur Davíð sjald-
an í einhverri fýlu, þrátt fyrir veik-
indin. Alltaf kátur. Alltaf glaður.
Þetta litla dæmi er bara eitt af
mörgum og lýsandi fyrir hið góða
innræti sem Guð gaf honum.
Sérstakt samband átti Pétur Da-
víð við Addú og Brósa. Það er
margs að minnast en gaman er að
minnast allra bréfaskriftanna sem
gengu á milli, en Pétur Davíð var
ötull við að skrifa frænku sinni í
Reykjavík. Líklega hefur hann ekki
síður verið duglegur við að skrifa
fleiram í fjölskyldunni þar sem
hann var ákaflega frændrækinn. Og
aldrei skyldi Pétur Davíð skilja við
neinn nema gefa eitthvað af sér tfl-
baka og sanna það hin ýmsu lista-
verk, sem eftir hann liggja hjá okk-
ur. Og ef ekki með veraldlegum
hlutum þá með sínu einstaka brosi
og góða hjarta.
Pétur Davíð var einnig dugnaðar-
forkur og þegar Brósi og Addú vora
að fá hárgreiðsluvörar í kössum nið-
ur á stofu, þá tók Pétur Davíð ekki
annað í mál en að fá að hjálpa við að
bera kassana upp á aðra hæð. Það
er erfitt fyrir okkur að skflja hvers
vegna ungur og elskulegur drengur
er tekinn á unga aldri tfl himnaríkis.
En það er víst satt sem að máltækið
segir: „Þeir deyja ungir sem guðim-
ir elska.“ Og það á svo sannarlega
við um Pétur Davíð.
Elsku Pétur Davíð okkar. Megi
góður guð geyma þig um alla eilífð.
Oss héðan klukkur kalla,
svo kallar Guð oss alla
til sín úr heimi hér,
þá söfnuð hans vér sjáum
og saman vera fáum
í húsi því, sem eilíft er.
(V. Briem)
Elsku Anna Soffía, Pétur, Brynj-
ar Friðrik, amma og afi. Missir ykk-
ar er mikfll. Innilegustu samúðar-
kveðjur frá fjölskyldunum á Vestur-
bergi og í Kambaseli. Megi guð gefa
ykkur styrk og þrótt í ykkar miklu
sorg.
Arnþrúður (Addú),
Sigurður Grétar (Brósi),
Viktor Davíð og Hildur.
Við ætlum að kveðja þig, kæri
vinur, að sinni með þessum línum,
en þó ætlum við aldrei að kveðja þig
alveg því þú verður ætíð hjá okkur í
huga og hjarta.
Þegar Pétur og fjölskylda hans
fluttu í nágrenni okkar urðu þátta-
skiH lífí dóttur okkar litlu, Sólveig-
ar Ásu, hún var aðeins tveggja ára
og hann þriggja, en þau bundust
órjúfanlegum vináttuböndum og oft
á dag var trítlað smáum fótum yfir
götuna sem skildi á mflli heimil-
anna.
Pétur var eitt af þessum undur-
ljúfu börnum sem með glaðværð
sinni og góðvfld hreif alla með sér
sem kynntust honum. Vinimir tveir,
Pétur og Sólveig, áttu svo margt
sameiginlegt, bæði voru þau glað-
lynd og svolítið stríðin. Bæði höfðu
gaman af að vera fín og í fallegum
fötum og báðum fannst lífið svo
ósköp skemmtilegt.
Þú ætlaðir að verða tengdasonur
okkar, þið Sólveig ætluðuð að verða
hjón þegar þið yrðuð stór og þú ætl-
aðir að taka við rekstrinum á skip-
unum okkar. Þú hafðir sérstakan
áhuga á gamla varðskipinu þar sem
pabbi þinn byrjaði sinn sjómanns-
feril 15 ára.
En svo dró ský fyrir sólu, þú
veiktist og við munum aldrei
gleyma þeim degi þegar við fengum
að vita að bragðið gæti til beggja
vona um bata. Þetta var erfiður tími
og við tóku margar vikur í erfiðri
lyfja- og geislameðferð, en þú barð-
ist hetjulega og foreldrar þínir og
fjölskylda stóðu þétt saman og
gerðu allt sem í þeirra valdi stóð tfl
að hjálpa tO.
Svo komu góðu fréttirnar. Þú
komst heim á góðum batavegi, svo
að bjartsýni og gleði ríkti hjá öllum.
Mikil var gleðin hjá dóttur okkar
litlu, hún gladdist yfir að fá vin sinn
heim. En þetta reyndist aðeins
stund mflli striða, eftir gott tímabfl
tóku veikindin sig upp á ný og nú
varð ekki aftur snúið.
Hetjulegri baráttu þinni lauk með
ósigri, en við munum alltaf minnast
þess hversu duglegur og sterkur þú
varst í veikindunum. Það var alveg
sama hversu veikur þú varst þegar
þú komst yfir götuna til að leika við
Sólveigu og við spurðum: „Hvað
segirðu, Pétur minn?“ svaraðir þú
alltaf: ,A0t gott,“ með bros á vör.
Við munum stundirnar sem þið
Sólveig vorað hérna heima að spfla
tónlist. Það þótti ykkur báðum mjög
skemmtilegt og við munum sérstak-
lega vel eftir því þegar þið hlustuð-
uð á nýjan disk með uppáhalds-
söngvaranum ykkar, Bubba
Morthens. Skyldi það vera tilviljun
að diskurinn heitir Trúir þú á
engla?
Við sendum okkar innflegustu
samúðarkveðjur til foreldra þinna,
bróður þíns og afa og ömmu með
Ijóði af þessum diski, ljóðið heitir
Börn Guðs.
Sum börn sem gestir koma
sólríkan dag um vor
og brosið þeirra bjarta
býr til lítil spor
í hjörtum sem hljóðlaust fela
sinn harm og djúpu sár
við sorginni er bænin svarið
og silfurlituð tár.
Það er svo erfitt að skilja
með okkar veiku vörn
og enga fró að finna
þegar fara lítil böm.
Börn guðs sem gestir koma
gleymum aldrei því
í minningunni brosið bjarta
býr hjarta okkar í
það gull við geyma skulum
og allt sem okkur er kært
við vitum þegar birtu bregður
böm guðs þá sofa vært.
Við munum ætíð minnast þín,
elsku Pétur, og þegar sólin sendir
geisla sína í gegnum skýin sjáum
við blikið í björtu augunum þínum
og brosið þitt hlýja. Það er gott að
muna.
Amar, Ásdís, Svava Hlm
og Sólveig Ása.
Elsku lítill drengur öllum líst á hann.
Komið bara og horfið þið á þennan
litla mann.
Líti mamma í augun, svo yndis blá og skær,
þá finnst henni að himinninn hljóður færist
nær.
(Þýð. Friðrik A Friðriksson)
Pétur Davíð, elsku vinur og
frændi, nú hefur þú kvatt þetta
jarðneska líf. Við sitjum hljóð hér í
rökkrinu, söknuðurinn er sár, en
allt hefur sinn tflgang, það er trú
okkar og vissa. Minningin er okkur
mikils virði, þú átt stórt rúm í
hjarta okkar. Návist þín var svo
sérstök; einlægni, kurteisi og dugn-
aður vora þín einkunnarorð. Þú
varst einstaklega blíður drengur og
hafðir mjög ríka réttlætiskennd. Að
sjá þig koma trítlandi yfir götuna,
hringja dyrabjöllunni, bara einu
sinni og beiðst síðan eftir að einhver
opnaði. Og alltaf sama setningin -
hún var svo fallega sögð: „Er Erling
heima?“ Háttvísi og kurteisi vora í
þvflíku fyrirrúmi að einstakt var.
Pétur minn, þannig vai- öll þín fram-
ganga, þú varst leiðtogi á þína vísu
og til mikfllar eftirbreytni fyrir leik-
félagana.
Fregn um sjúkdóm þinn kom sem
reiðarslag, en þú varst svo dugleg-
ur, hetjan Pétur Davíð lét ekki bug-
ast. Pétur minn, við vitum að þú
umvefur og vakir yfir okkur, ert á
meðal fjölskyldu þinnar og í leik-
hópnum, þótt ekki sé með sama
hætti og áður.
Elsku Anna Soffía, Pétur Guðni,
Brynjar Friðrik, Matta og Daddi,
það hefur verið aðdáunarvert að
fylgjast með báráttu ykkar í veik-
indum Péturs Davíðs. Elsku vinir,
minningin geymir svo ljúfan og góð-
an dreng. InnOegustu samúðar-
kveðjur til ykkar allra og megi góð-
ur guð styrkja ykkur.
Þorgrímur, Dagmar (Dammý),
Aðalgeir og Erling.
Kæri frændi, það varð mikið reið-
arslag þegar við fréttum það fyrir
einu og hálfu ári að þú værir með
illkynja sjúkdóm og að þú þyrftir að
fara í stóra aðgerð. Þetta var eitt-
hvað sem við gerðum okkur ekki
grein fyrir að gæti hent svo hraust-
an og lífsglaðan dreng sem þig. En
hugur þinn var svo jákvæður gagn-
vart þessu öllu, þó að þú værir að-
eins átta ára gamall, að við fjöl-
skyldan gátum ekki annað en hrifist
af þér fyrir dugnað og seiglu. Alltaf
varstu brosandi og gerðir að gamni
þínu. En í aðgerðina fórstu og tókst
hún vel. Það hýrnaði yfír öllum og
sáum við það að allt yrði nú gott og
Eyjaferðirnar yi-ðu fleiri og fleiri
hjá þér, litla bróður þínum og for-