Morgunblaðið - 14.08.1999, Blaðsíða 49

MORGUNBLAÐIÐ
LAUGARDAGUR 14. ÁGÚST 1999 49v.
MINNINGAR
KARL ÁGÚST
ÓLAFSSON
+ Karl Ágúst
Ólafsson fædd-
ist í Múlaseli i
Hraunhreppi 1.
ágúst 1923. Hann
andaðist á heimili
sínu hinn 7. ágúst
síðastliðinn. For-
eldrar hans voni
Ólafur Kristjánsson
frá Garðsenda í
Eyrarsveit, f. 23.
september 1880, d.
7. júní 1963, og
Ágústína Guð-
mundsdóttir frá
Litla-Fjalli í Borg-
arhreppi, f. 21. ágúst 1884, d.
21. desember 1965. Karl var
næstyngstur sjö barna þeirra
hjóna og eru þau í aldursröð:
Axel, f. 1909, d. 1993; Soffía, f.
1911; Sigurborg, f. 1916; Hans
Kristján, f. 1918, d. 1939; Stefán
Geir, f. 1919, d. 1989; Karl
Ágúst, sem hér er kvaddur; Sig-
ríður, f. 1927.
Karl kvæntist 24. desember
1967 eftirlifandi eiginkonu sinni
Guðbjörgu Svavarsdóttur, f. í
Keflavík 3. janúar
1940. Foreldrar
hennar voru Svavar
Sigfínnsson frá Seyð-
isfirði, f. 29. nóvem-
ber 1906, d. 29. sept-
ember 1992, og Sig-
urbjörg Magnúsdótt-
ir frá Hnjóti, Pat-
reksfirði, f. 5. apríl
d. 2. ágúst
Yoru þau
kennd við hús sitt
Laufás í Njarðvík.
Karl og Guðbjörg
eignuðust eina dótt-
ur, Ágústínu Örk, f.
1. desember 1969. Börn Guð-
bjargar af fyrra hjónabandi eru:
1) Soffía, f. 9. júlí 1960, gift Gylfa
Vilberg Árnasyni, f. 4. janúar
1956, börn þeirra eru Valdís
Nína, f. 1988, og Andri Freyr, f.
1989, barn Soffíu er Karl Guðni,
f. 1982, unnusta hans er Helga
Dagbjört, f. 1983. Barn Gylfa er
Hilmar Vilberg, f. 1980. 2) Sigur-
björg, f. 4. ágúst 1962, gift Sig-
mundi Valgeirssyni, f. 20. janúar
1955, barn þeirra er Linda, f.
1984. 3) Sædís, f. 24. júní 1963,
sambýlismaður Þráinn Ómar
Svansson, f. 3. mars 1954, barn
þeirra er Aron Ingi, f. 1996.
Karl ólst upp á Múlaseli til
tólf ára aldurs. Fluttist fjöi-
skyldan þá að Álftártungukoti í
Álftaneshreppi. Hann tók við
búi í Álftártungukoti 1948 og
bjó þar til 1977, fluttist þá í
Borgarnes þar sem hann starf-
aði hjá Vírneti hf. til sjötugs.
Hann gegndi ýmsum félags-
störfum í gegnum árin, m.a. var
hann 24 ár í hreppsnefnd Álfta-
neshrepps, þar af eitt kjörtíma-
bil sem oddviti. í 18 ár var hann
í stjórn Búnaðarfélagsins, þar
af þijú ár sem formaður. Þá
starfaði hann lengi í ungmenna-
félaginu Agli Skallagrímssyni
og var í stjórn þess í 20 ár, þar
af sem formaður í fimm ár. Um
tíma sat Karl í stjórnum lestrar-
félagsins, sjúkrasamlagsins,
Slysavarnafélagsins Þormóðs
og Verkalýðsfélags Borgarness.
Jafnframt sat hann í tveimur
nefndum, skólanefnd Varma-
landsskóla og húsnefnd Lyng-
brekku. Einnig var hann virkur
félagi í Lionsklúbbi Borgar-
fjarðar.
títför Karls fer fram frá
Borgarneskirkju í dag og hefst
athöfnin klukkan 16.
í dag er til moldar borinn Karl
Ágúst Ólafsson, bróðir minn og
frændi okkar.
Ekki hefðum við trúað því fyrir
mánuði, þegar við hittum hann á
ættarmóti kátan og hressan, að við
mjmdum ekki fá að sjá hann aftur.
Hugurinn reikar til baka, til
þess er ég sendi börnin mín í sveit
í Alftártungukot til foreldra minna
og Karls bróður míns. Þaðan eiga
þau ljúfar og góðar minningar um
kátan og skemmtilegan írænda,
sem íylgja munu þeim um alla tíð.
Þegar foreldrar okkar féllu frá,
giftist Karl sinni ágætu konu, Guð-
björgu, og eignuðust þau eina
dóttur, Ágústínu, en fyrir átti Guð-
björg þrjár dætur, sem Karl gekk í
fóðurstað. Nokkrum árum síðar
fiuttust þau í Borgames og hafa
búið þar síðan.
Elsku Bubba, við sendum þér,
dætrum þínum og fjölskyldum
þeirra okkar innilegustu samúðar-
kveðjur.
Soffía og börn.
Kalli frændi minn er látinn.
Honum var gefið nafnið Karl
Ágúst. Hann fór á fund feðra sinna
í ágúst þegar blómin og gróðurinn
standa í sem mestum blóma. Við
systkinabömin kölluðum hann
alltaf Kalla frænda því hann var
alveg sérstakur frændi. Það má
segja að hann hafi verið minn sum-
ar-uppalandi á bernsku- og ung-
lingsámm mínum. Það var alltaf
mikil tilhlökkun að fara í sveitina
til ömmu, afa og Kalla frænda. I
sjóði minninganna er margs að
minnast, ég sé frænda minn fyrir
mér snemma á vorin við smala-
mennskuna, léttan í spori og kvik-
an í hreyfingum, eða á sólbjörtum
sumardögum þegar verið var að
hirða ilmandi töðuna í hús. Þá var
gaman að vera til.
Kalli frændi var einstakur félagi
okkar barnanna, við virtum hann
og það vom sérréttindi að fá að
starfa með honum. Hann var
brosmildur og glettinn, gat verið
dálítið stríðinn, mjög ákveðinn og
rökfastur en alltaf sanngjarn. Su-
markvöldin eru falleg vestur á
Mýmm. Ég minnist þess þegar við
krakkarnir horfðum á eldrautt sól-
arlagið skarta sínu fegursta o M
heyrðum óminn af spjalli ömmu og
Kalla frænda út úr eldhúsinu. Það
eru dýrmætar minningar.
Kalli reyndist öldmðum foreldr-
um sínum stoð og stytta og var
þeim góður sonur þar til yfir lauk.
Það urðu kaflaskil í lífi frænda
míns þegar hann kynntist eigin-
konu sinni Guðbjörgu. Með henni
eignaðist hann góða fjölskyldu
sem reyndist honum alla tíð vel.
Þegar þau bmgðu búi og fluttust í
Borgames gafst þeim meiri tími til
ferðalaga bæði innanlands og utan. t*4
Það átti vel við þau að víkka sjón-
deildarhringinn. Kalla frænda
mínum voru falin mörg trúnaðar-
störf á lífsleiðinni; bæði þegar
hann var bóndi í Álftártungukoti
og í Borgamesi, enda var hann vel
gefinn og fylginn sér.
Ég sendi Bubbu og fjölskyldu,
systrum og mágkonum Kalla mín-
ar innilegustu samúðarkveðjur og
bið guð að styrkja þau á sorgar-
stund.
Að leiðarlokum þakka ég
frænda mínum hlýhug í minn garð
og kveð hann með þessum orðum.
Ó, góða sál, til friðar feginsheima
far þú nú vel á Guðs þíns náðarfund, ' '
en minning þína veit og vinir geyma,
þótt vegir skiljist hér um litla stund.
(Guðl. Guðlaugs.)
Hjördis G. Traustadóttir.
KRISTJAN
GÍSLASON
+ Kristján Gísla-
son fæddist á
Sellátrum í Tálkna-
firði 1. september
1921. Hann lést á
Sjúkrahúsi Reykja-
víkur 7. ágúst síð-
astliðinn og fór út-
för hans fram frá
Fossvogskirkju 13.
ágúst.
Kristján Gíslason
móðurbróðir minn er
látinn, tæpra 78 ára að
aldri. Við virðulega
kistulagningu hans
sagði séra Pálmi Matthíasson að á
slíkri kveðjustund yrði eftir- mynd
í huga hvers þess sem þekkti þann,
sem kvaddur væri, það vom orð að
-sönnu. I þeirri mynd sem ég sé,
þegar ég lít til baka yfir farinn veg
í rúma hálfa öld, þá er Kristján þar
ætíð, enda voru samskipti þeirra
systkina móður minnar Þóreyjar
og hans svo og fjölskyldna þeirra
einstaklega náin og kærleiksrík. I
minni mynd er ekki embættismað-
urinn Kristján, né hans starfsfer-
ill, enda þekkti ég þar lítið til, en
ég þekkti vel fjölskyldumanninn.
I lok heimsstyrjaldarinnar síðari
fluttust foreldrar mínir til Reykja-
víkur og hófu þar búskap, þá hafði
Kristján sest á skólabekk í Sam-
vinnuskólanum.
Fyrstu myndir mínar af Krist-
jáni eru frá 1951, þegar ég og mín
fjölskylda fluttu inn á Langholts-
veg 134, þar sem þau ungu hjón
Kristján og Elsa Stefánsdóttir
höfðu byggt tveggja hæða hús-
helming auk kjallara. Þau leigðu
foreldrum mínum neðri hæðina og
bjuggum við þar í sex ár ásamt
ömmu og afa, þeim Jónínu Krist-
jánsdóttur og Gísla Guðbjartssyni.
Þetta góða sambýli átti eftir að
taka á sig margar myndir. í kring-
um árið 1960 þóttumst við öll hafa
dottið í lukkupottinn, þegar báðar
fjölskyldurnar fengu sitt hvora
einbýlishúsalóðina í Laugardaln-
um á Sunnuvegi 15 og 17. Til þess
að geta byggt þessi stóru hús varð
að leggja hart að sér. Kristján og
Elsa þurftu fljótlega að selja eign-
ir sínar á Langholts-
veginum.
Við fluttum lítinn
bragga á lóð DAS í
Kleppsholti og þar
bjuggu fjölskyldurnar
saman í ein tvö ár, alls
tólf manns. Það voru
því heldur betur við-
brigði þegar flutt var í
sitthvort stórhýsið á
Sunnuveginum.
Við vorum ekki háir
í loftinu ég og Gylfi
frændi minn þegar
pabbar okkar fóru að
leyfa okkur að fara
með í veiðitúra. Kristján var þá að
byrja sinn feril sem veiðimaður.
Við fórum þá margar ferðir austur
á Sand (Hraun) á Rússajeppanum.
Það var nú ekki eins auðvelt að
komast þangað þá og nú er. Oft
man ég eftir mikilli veiði og bolta
fiskum sem veiddust á hrogn og
maðk.
Ferill Kristjáns sem veiðimanns
tók síðan að breytast, fluguveiðin
tók hug hans allan, veiðamar urðu
að listgrein og flestir íslenskir
veiðimenn þekkja hið glæsilega
handbragð hans við fluguhnýting-
ar. Hann skóp hvert listaverkið á
fætur öðru; Skröggur, Leppur,
Grýla, Kolskeggur, Húnvetningur,
Rækja, Krafla o.s.frv.
Mér hlotnaðist nokkrum sinnum
sú gæfa að fá að sitja hjá honum á
vinnustofu hans og hlusta á hvern-
ig hann ætlaði þessum listaverkum
sínum hin ýmsu hlutverk í íslensk-
um ám.
Á nokkrum síðustu árum ævi
sinnar sat Kristján oft við skriftir
og miðlaði reynslu sinni með út-
gáfu bóka. Hann hagaði ritstíl sín-
um þannig að hann hóf frásögnina
með „Kæri frændi“. Þetta höfðaði
mjög til mín og þessar bækur
snertu streng á sálinni. Ég hef alla
tíð borið sérstaka virðingu fyrir
Kristjáni, hlýju hans, sérstökum
húmor og frásagnarlist. Hann var
unnandi íslenskrar náttúru af guðs
náð. Ég vil að endingu segja, vertu
sæll kæri frændi og blessuð sé
minning þín.
Jón Bjarni.
SIGRÍÐUR
HALLGRÍMSDÓTTIR
+ Sigríður Hall-
grímsdóttir var
fædd á Hólum i
Laxárdal í Suður-
Þingeyjarsýslu 12.
október 1913. Hún
lést á Sjúkrahúsi
Húsavíkur hinn 9.
ágúst síðastliðinn.
Foreldrar hennar
voru Hallgrímur
Tryggvi Hallgríms-
son á Hólum og
kona hans, Sigur-
björg Vilhjálms-
dóttir. Eiginmaður
hennar, Þorgils
Jónsson, fæddist á Auðnum í
Laxárdal 13. mars 1906, hann
lést 9. júní 1979. Foreldrar hans
voru Jón Pétursson á Auðnum
og Hildur Benediktsdóttir. Sig-
ríður og Þorgils hófu búskap á
Þverá í Laxárdal 1938 en fluttu
í Daðastaði í Reykjadal 1948 og
bjuggu þar uns sonur þeirra tók
Nú eru þau bæði farin yfir ána,
amma og afi - ána svo tæra og
bláa sem liðast milli bakkanna í
dalnum þar sem aðra hlíðina
byggjum við mennirnir í jarðvist
okkar en hinumegin eru lendur
drottins. Ég veit að áin er rétt eins
og árnar þeirra, Laxá og og
Reykjadalsá, aðeins tær og lifandi
straumur milli góðra granna. I
hjarta mér er það svo öruggt og
skýrt einmitt vegna þess hve
greiðlega þú, afi minn, Þorgils, ert
hluti af mér í amstri dagsins, þú
sem fórst með ferjumanninum vor-
ið sem ég var 18 ára. Nú hefur
amma Sigríður farið til fundar við
þig yfir ána eins og í Laxárdal
bemsku ykkar. Þið standið hlið við
hlið, svo ólík en þó svo samstiga.
Á heimili ykkar seytlaði svo ótal
margt inn í vitund æskunnar. Hjá
ykkur lærði ég að þekkja stelkinn
og maríustakkinn, tína grös í te og
leita í orðabók. Hjá ykkur var lesið
og skrifað hvern einasta dag og í
dagbókinni hans afa átti veðrið sér
ótal nöfn. Af ykkur lærði ég að
þekkja og leita eftir dýrmætum
eins og hirðusemi og virðingu, - og
trúmennsku sem heldur sterkum
örmum um allt sem henni er treyst
við búi árið 1979.
Börn Sigríðar og
Þorgils eru Svan-
hildur, f. 26. júní
1939, og Hallgrím-
ur, f. 16. ágúst
1941. Svanhildur
býr í Hjarðarholti í
Fnjóskadal, eigin-
maður hennar er
Jón F. Sigurðsson
frá Draflastöðum,
þau eiga Qögur
börn, Heiðar Agúst,
Kristínu Lindu, Sig-
ríði Huldu og Sig-
urð Arnar. Hall-
grímur býr á Daðastöðum í
Reykjadal ásamt Jónu Ingvars
Jónsdóttur. Börn þeirra eru
Loftveig Kristín, Þorgils Hörð-
ur og Jón Þór.
Útfor Sigríðar fer fram frá
Einarsstaðakirkju í Reykjadal í
dag og hefst athöfnin klukkan
14.
fyrir: blóðbergið í heiðinni,
Búkollu á básnum, bókina á borð-
inu og barnið í hlaðvarpanum,
virðinguna og þekkingarleitina
sem gefur öllum einingum lífsins
tilgang og gildi, sem stígur ekki á
fyrstu vorsóleyna né sjónarmið
viðmælandans, vísar hvorki á bug
gesti né gátu, vill fá meira að vita,
meira að lesa og læra.
Á heimili mínu sé ég þær hverja
af annarri bækurnar sem eru gjaf-
ir ykkar til mín, örlítið tákn fyrir
allt sem ég hlaut frá ykkur. í þeim
má finna ótæmandi fróðleikslindir.
Þær minna mig á hve margt ég á
ólært, ekki þekki ég þá alla enn,
fugla himinsins, né grös heiðarinn-
ar. En ég veit ég fæ eins og áður
leiðsögn úr hlíðinni handan árinn-
ar þar sem þið gangið nú saman
inn í laufskrúð haustsins.
Kristín Linda Jónsdóttir,
Miðhvammi.
Dauðinn, það er eitthvað sem
við vitum að kemur fyrir alla. En
einhvern veginn er maður aldrei
undirbúinn fyrir hann þegar hann
bankar upp á.
Amma, nú ertu farin, og eigum
við ekki eftir að verða þess aðnjót-
andi að hlusta á þig tala, hlæja eða
þá sjá þig brosa. Það er svo margt
sem maður vill segja, en kemur
samt ekki orðum að því. Svo marg-
ar minningar, en svo fá orð. t
Elsku amma, þetta er það sem
við bjuggumst ekki við, að þú
skyldir yfirgefa þennan heim. Én
við vitum að þú ert komin á góðan
stað, þar sem vel er hugsað um
þig. Þökkum við þér fyrir samtöl-
in, hláturinn og allar góðu stundir
okkar saman, og takk fyrir þær
yndislegu minningar sem þú skilur
eftir hjá okkur, og eru það þær
sem verma okkur um hjartarætur
á þessum erfiðu tímum. Við sökn-
um þín sárt.
Allt eins og blómstrið eina
uppvexásléttrigrund
fagurt með frjóvgun hreina
fyrst um dags morgunstund, f -
á snöggu augabragði
af skorið verður fljótt,
lit og blöð niður lagði, -
líf mannlegt endar slgótt.
(Hallgr. Pét.)
Elsku Haddi, Svanhildur og fjöl-
skyldur, megi góður Guð gefa okk-
ur öllum styrk í þessari miklu
sorg.
Þorgils, Loftveig og Jón Þór.
Blómabúðm
kom
v/ Fossvogskirkjugar'ð
Sími: 554 0500
Persónuleg,
alhliða útfararþjónusta.
Áralöng reynsla.
/ 1 1 \
/ ( J
l
Sverrir Olsen,
útfararstjóri
Sverrir Einarsson,
útfararstjóri
Utfararstofa Islands
Suðurhlíð 35 ♦ Simi 581 3300
AUan sólarhringinn. www.utfararstofa.ehf.is/