Morgunblaðið - 03.12.1999, Blaðsíða 51

MORGUNBLAÐIÐ
MINNINGAR
FÖSTUDAGUR 3. DESEMBER 1999 51
+ Guðfínna Jóns-
dóttir fæddist í
Hrísey hinn 4. júlí
1944, en þaðan fíutti
hún ung að árum til
Fáskrúðsfjarðar þar
sem hún ólst upp.
Foreldrar hennar
voru Jón Kristinn
Stefánsson, sjómað-
ur, f. 13. júlí 1918 í
Hvammi á Fáskrúðs-
firði, d. 19 .septem-
ber 1981 og Hlíf
Kristinsdóttir, f. 9.
októberl922 á Litla
Árskógsandi, d. 27.
janúar 1987.
Guðfinna eignaðist fjögur börn
með fyrri manni sfnum Sigurði
Wium Árnasyni, f. 5. janúarl935:
1) Margréti Wium Sigurðardóttir
í mörg ár hef ég hugsað um þig, og
vonað að einn dag yrðir þú laus frá
þeim þjáningum sem mörkuðu líf
þitt að mörgu leyti. Hugsunin um að
ekkert væri hægt að gera til að lina
þjáningar þínar var afar þungbær.
En þrátt fyrir að ég hafi ekki alist
upp hjá þér, þá voru blóðböndin
sterk.
Þú hefur alltaf verið móðir, þó svo
að m iðurhlutverkið hafi fallið í ann-
ara hendur. Eg hef aldrei efast um
ást þína á okkur systkinunum, því að
ég veit að hugsunin um börnin þín,
og vonin um að dag einn yrðum við
öll saman á ný hélt þér gangandi í
gegnum erfiðustu hjallana.
Eg man hvernig augu þín fylltust
af tárum í sumar þegar ég kvaddi þig
og ég veit hversu vænt þér þótti um
að sjá dótturson þinn Kristófer Elís í
fyrsta skipti.
Eg hef huggað mig við vissuna um
að þú áttir góða vini og sérstaklega
langar mig að biðja góðan Guð að
vernda og styðja við bakið á Erling
sem reyndist þér betur en nokkur
annar síðustu árin. Góðir vinir eru
það dýrmætasta sem til er og hann
áttir þú svo sannarlega.
Eg mun allt mitt líf minnast þín
sem móður sem elskaði börnin sín
meira en allt annað, og þó aðstæður
yrðu til þess að þú fengir ekki að
njóta þein-a sem skildi.
Ég veit að vegna ástai- þinnar á
bömunum færðir þú þær mestu
fórnir sem nokkur móðir getur fært,
að láta þau í hendur annama sem
gætu annast þau, og fyrir mig er það
ómetanleg gjöf.
Sú ást er sönn sem aldrei breytist,
jafnvel þótt henni sé neitað um allt.
Hvar um lífsins veg þú farinn fer,
þú finnur ávallt marga.
Sem eigi megna sjálfum sér,
úr sinni neyð að bjarga.
(V. Briem.)
Minning þín lifir. Þín dóttir,
Amalía Vilborg.
Sólersáttviðbáru,
sveipar hana armi.
Brimhörð geislann brýtur,
blikatáráhvarmi.
Sendu, sálnafaðir,
sáttageislaniður.
Bylgjaáhuganshafi
hróparnú-ogbiður.
(Elín Sigurðardóttir.)
Lífið hennar Guðfinnu var sannar-
lega ekki auðvelt - hversdagslegir
erfiðleikar í okkar dagsins amstri
hefðu verið henni sæla. Börnin sín
sex missti hún frá sér, vegna erfiðra
aðstæðna og sjúkdóms. Hún veiktist
af geðsjúkdómi og fannst engin
lækning við því. Kannski hefur hún
líka þurft að sæta fordómum um-
hverfisins um tíma. Skilningur á eðli
geðsjúkdóms hefur áreiðanlega ver-
ið mismikill í hennar nánasta um-
hverfi. Síðar meir þróuðust með
henni líkamlegir sjúkdómar og það
skiljum við öll. Hún þjáðist t.d. af
hjartastækkun, en hún hafði líka
stórt hjarta í öðrum skilningi, sem
löngu var brostið en af því litla sem
hún átti gaf hún allt. Hún elskaði
(Christensen).f. 18.
maí 1963. 2) Albert
Wium Sigurðsson, f.
5. aprfl 1966. 3)
Ágúst Wium Sig-
urðsson, f. 1. ágúst
1968, d. 11. mars
1986. 4) Jón Hlffar
Sigurðsson (Guð-
fínnuson), f. 6. apríl
1970. Og með seinni
sambýlismanni sín-
um Sören Aðal-
steinssyni, f. 8. júní
1925,
Steinar Sigurjón
Sörensson, f. 24. júlí
1972. 2) Amalía Vilborg Sörens-
dóttir, f. 16. aprfl 1974.
Útför Guðfínnu fer fram frá Fá-
skrúðsfjarðarkirkju í dag og hefst
athöfnin klukkan 14.
börnin sín, það var augljóst. Það er
ekki víst að þau hafi alltaf vitað það,
kannski var heldur enginn til að
segja þeim það. En þau voru líka
misheppin með aðstæður í sínum
uppvexti og höfðu mismikið sam-
band við móður sína, en hún elskaði
þau framar öðru og móðurtilfinning-
in geislaði af hennai- návist, þrátt
fyiir allt. Hún trúði því, að hún gæti
sameinað fjölskylduna að nýju og
eignast stórt hús, þar sem þau gætu
verið öll saman. Það var henni al-
vörumál og með það gantaðist hún
ekki, hins vegar gantaðist hún sann-
arlega á stundum og hafði svo dýr-
legan húmor.
Kynni mín af Guðfinnu voru stutt,
en hafa sett ævarandi mark á líf mitt
og opnað nýja veröld ... veröld geð-
sjúkdómanna, veröld hins ólýsanlega
tilfinngaróts, djúprar sorgar og
blæðandi sára ... og vonar, svo sterk
trú ... von og ... kærleikur ... brostin
fjölskyldubönd.
Við Albert leituðum Guðfinnu
uppi fyrir tveim árum og fundum
hana á sambýli fyrir geðfatlaða á
Skútagili 2 á Akureyri. Þá höfðu þau
mæðgin hvorki sést né heyrst í 17 ár.
Móðir og barn, eða tveir einstakling-
ar, sem ekkert þekktust... stund þar
sem von hafði ræst og bæn hafði
heyrst í bland við brimrót brostinna
vona og langtíma sársauka, barns-
augun horfðu og skynjuðu hvað
gerst hafði... í fyrsta sinn ...
Nú liggur púsluspilið á borðinu,
þetta lífsins púsluspil og brotin rað-
ast saman eitt af öðru, systkin
frændfólk, fósturforeldrar hittast,
sjást og kynnast, reyna að raða sam-
an hvert fyrir sig.
Guðfinna átti sem betur fer mjög
góða að þar sem var starfsfólk og
vistmenn Sambýlisins á Skútagili.
Það er sannarlega ástæða til að
þakka starfsmönnum öllum og for-
stöðumanni einstaka natni og hlýju í
tengslum við lát Guðfinnu, því svo
vel var að öllu staðið. Við sem kom-
um norður til að kveðja hana við
kistulagningu, fengum einstakar
móttökur þar, einnig á starfsfólk Fé-
lagsmálastofnunar á Akureyri þakk-
ir skildar því auðséð er að starfs-
menn þar hafa annast Guðfinnu af
sérstakri hlýju. Guðfinna átti sér
einnig góðan vin á Akureyri, Erling.
Þau höfðu bundist kærleiksríkum
vináttuböndum í tug ára og votta ég
honum samúð, ásamt því að þakka
fjölskyldu hans hlýjar móttökur fyr-
ir hönd Alberts.
Elsku Guðfinna, megi nú loks
írelsi ríkja í sál þinni og anda, þú
hélst þetta út þar til hjartavöðvi þinn
brast að lokum.
Guð geymi sál þína og vaki yfir
börnum þínum og fjölskyldu.
Sigpiín Valgeirsdóttir.
Handrit afmœlis- og minningargreina skulu
vera vel frá gengin, vélrituð eða tölvusett.
Sé handrit tölvusett er æskilegt, að diskl-
ingur fylgi útprentuninni. Senda má greinar
til blaðsins í bréfasíma 569 1116, eða á netf-
ang þess (minning@mbl.is) — vinsamlegast
sendið greinina inni í bréfinu, ekki sem við-
hengi. Nánari upplýsingar má lesa á heima-
síðum. Það eru vinsamleg tilmæli að lengd
greina fari ekki yfir eina örk A-4 miðað við
meðallínubil og hæfilega línulengd - eða
2.200 slög. Höfundar eru beðnir að hafa
skírnarnöfn sín en ekki stuttnefni undir
greinunum.
+ Sigmar Guðmun-
dsson fæddist í
Reykjavik 25. janúar
1925. Hann lést á
Hafnistu í Hafnar-
firði 27. nóvember
síðastliðinn. Foreldr-
ar hans voru Emili'a
Sigmundsdóttir, f. 24.
nóvember 1901, d. 17.
aprfl 1974 og Guð-
mundur Hannesson,
f. 29. nóvember 1906,
d. 13. febrúar 1991.
Sigmai’ var elstur
fjögurra systkina.
Þau eru í aldursröð:
Hannes Ingólfur, f. 21. febrúar
1926, d. 27. desember 1998; Henný
Sigríður, f. 3. mars 1929; Emil
Lúðvík, f. 19. september 1935.
Sigmar kvæntist Petrínu Bene-
diktsdóttur 21. júlí 1950. Þau
skildu 1955. Dætur þeirra eru: 1)
Emilía Margrét, f. 27. aprfl 1950,
BA í íslensku, gift Ragnari Ó.
Steinarssyni, f. 7. febníar 1947,
tannlækni og eiga þau þijú börn.
a) Erla Sigríður, f. 17. október
Þegar ég sit nú á kveðjustund
með penna í hönd og lít yfir farinn
veg, þessi rúmu þrjátíu ár sem ég
hef verið kvæntur elstu dóttur
Sigmars, Emilíu, þá leita á hugann
margar mjög áleitnar spurningar.
Hversu vel þekkti ég hann, þenn-
an dula, ljúfa og samskiptagóða
mann? Hvað vissi ég um tilfinning-
ar, gleði og sorg manns, sem tjáði
sig aldrei um þær og bar aldrei
raunir sínar á torg? Hvað vissi ég
um lífsskoðanir manns, sem af með-
fæddri kurteisi og hæversku mót-
mælti aldrei neinum og af hógværð
virti allar skoðanir? Hvað vissi ég
um drauma og væntingar vel gefins
manns, sem aldrei nýtti sér þá eðlis-
lægu hæfileika sem hann fékk í
vöggugjöf? Lífshlaup Sigmars var
dæmigert fyrir mann úr alþýðu-
stétt, sem fæddist og ólst upp í
kreppunni fyrir stríð. Hann lauk
skyldunámi sínu og fór síðan að
vinna eins snemma og mögulegt var
á þessum tíma. Þá var blessað stríð-
ið skollið á og loksins sáust peningar
á alþýðuheimilum landsins eftir ára-
langa baráttu í atvinnuleysi og óör-
yggi kreppuáranna. Sigmar leið þó
engan skort á þessum árum, því allt
það fólk sem að honum stóð reyndist
hörkuduglegt og eftirsótt í vinnu.
Hann minntist seinna á lífsleiðinni
þessara ára með mikilli ánægju og
naut þess að segja okkur yngra fólk-
inu frá þeim og sjá undrunarsvipinn
á okkur við samanburðinn við lífið í
dag.
Sigmar kvæntist 1950 Petrínu
Benediktsdóttur og eignuðust þau
þrjár dætur. Þau skildu eftir stutt
hjónaband og sundraðist fjölskyld-
an við það. Emilía, elsta dóttirin,
ólst upp hjá föðurforeldrum sínum
en yngri dæturnar tvær, Jónína og
Ingveldur, ólust í fyrstu upp hjá
móðurforeldrum sínum. Sigmar tók
skilnaðinum afar illa. Hann var nú
áhorfandi að uppeldi dætra sinna
sem hann dáði og dýrkaði alla tíð, í
stað þess að vera virkur og ábyrgur
fjölskyldufaðir. Þarna verða mikil
þáttaskil í lífi hans og hann fer úr
ágætri fastri vinnu hjá Rafmagns-
veitu Reykjavíkur í kalsasama sjó-
mennsku, lengst af á togaranum
Ingólfi Arnarsyni hjá Bæjarútgerð
Reykjavíkur. Þetta hafa eflaust ver-
ið erfið ár hjá Sigmari en öll él birtir
upp um síðir, því Sigmar og dæturn-
ar sameinuðust aftur í litla húsinu á
Nönnugötu 10, á heimili foreldra
hans, sæmdarhjónanna Emilíu Sig-
mundsdóttur og Guðmundar Hann-
essonar línumanns. Vinkona Sig-
mars til margra ára var Gyða
Jónsdóttir, mikil sómakona en hún
lést árið 1982.
Næsti þáttur í lífi Sigmai’s var er
ég tók að birtast á Nönnugötunni,
húsráðendum sjálfsagt til mikils
ama, því elsta heimasætan var kom-
ung. Sigmar tók þessu þó með sinni
stóísku ró og gerði aldrei neinar at-
hugasemdir við komu mína. I fyrstu
1967, sagnfræðingur
í sambúð með Magn-
úsi Teitssyni. Erla á
tvær dætur, Millu
Ósk og Völu Rún. b)
Kjartan Þör, f. 5.
desember 1974,
tannlæknanemi í
sambúð með Berg-
lindi Völu Halldórs-
dóttur og eiga þau
einn dreng, Ragnar
Þór. c) Ragnhildur
Helga, f. 1. júlí 1980,
menntaskólanemi. 2)
Jónína Birna, f. 1.
júlí 1951, flugfreyja.
3) Ingveldur Henný, bankagjald-
keri, f. 24. ágúst 1953, hún á þrjú
börn. a) Marta, f. 26. nóvember
1971, háskólanemi, hún á eina
dóttur, Sylvíu Lind. b) Bima Mar-
grét, f. 13. janúar 1976, háskólan-
emi. c) Elvar Lúðvík, f. 26. nóvem-
ber 1981, menntaskólanemi.
Útför Sigmars fer fram frá
Fossvogskapellu í dag og hefst at-
höfnin klukkan 11.
áttum við Sigmai’ lítið sameiginlegt
nema að báðir voram við eldheitir
Framarar og spjölluðum við oft um
knattspyrnu en hann fylgdist alla tíð
með sínu gamla félagi.
Ekki náðum við saman í stjórn-
málum. Sigmar með sínar róttæku
stjórnmálaskoðanir sem fyrst og
fremst mótuðust af lífinu og því um-
hverfi sem hann ólst upp í en ég sem
ungur maður hélt að lífsgátan leyst-
ist ef menn gengju í Heimdall. Við
töluðum oft um stjórnmál en aldrei
skipti hann skapi og alltaf kaus
hann Alþýðubandalagið mér til mik-
illar mæðu. Síðustu árin vorum við
þó farnir að nálgast hvor annan póli-
tískt. Ekki veit ég hvort það var
vegna þess að eðlislæg íhaldssemi
hans var að brjótast fram eða ég að
verða róttækari með árunum. Til
marks um þessar breytingar gátum
við hvoragir skilið hvernig örfáir
einstaklingar geta átt óveiddan fisk-
inn í sjónum, sjálfa þjóðarauðlindina
og þá skildum við aldrei þann at-
vinnuveg sem getur greitt milljarða
út úr rekstri sínum til örfárra út-
valinna og var þó Sigmar alltaf tal-
inn frekar talnaglöggur og ég úr
stærðfræðideild. Þótt Sigmar hafi
verið róttækur var hann þó ekki
maður mikilla breytinga í sínu pers-
ónulega lífi. Hann skipti helst aldrei
um húsnæði né vinnustað nema
brýna nauðsyn bæri til. Eftir að
hann hætti sjómennsku upp úr 1970
hóf hann störf sem verkamaður hjá
Eimskipafélagi íslands og vann þar
til hann hætti störfum sökum ald-
urs. Það er sagt að sú kynslóð sem
kynntist atvinnuleysi kreppuárannav.
hafi litið vinnuna dálítið öðrum aug-
um en það fólk sem er að alast upp í
dag og hef ég það eftir yfirmanni
Sigmars hjá Eimskipi að hann hafi
verið mjög góður og ábyrgur starfs-
maður og aldrei mætt of seint né
hlíft sér við vinnu. Síðustu árin fór
heilsu Sigmars að hraka og dvaldist
hann á Hrafnistu í Hafnarfirði við
góða aðhlynningu og fær fjölskyld-
an seint fullþakkað því góða stafs-
fólki þar. Hann lést þar saddur lífs-
daga 27. nóvember sl., sáttur við allt
og alla. Með þessum fátæklegu orð-
um kveð ég þig og þakka fyrir sam-
fylgdina. Hvíl þú í friði, vinur.
Ragnar Ó. Steinarsson.
Þegar móðir mín tilkynnti mér
árla morguns, laugardaginn 27. nóv-
ember, að afi minn væri látinn, leit-
aði í huga minn síðasta heimsókn
mín til hans. Það var aðeins nokkr-
um dögum fyrir andlát hans að hann
tók á móti mér og Mörtu, systur
minni, á Hrafnistu í Hafnarfirði. All-
an þann tíma sem við sátum hjá hon-
um bar hann höfuðið hátt og gat ég
vart varist brosi þegar Marta spurði
hvort hann fyndi fyrir slappleika,
því hann svaraði um hæl að ekkert
amaði að sér. Hann orðaði það oftast,-
svo að honum liði „eins og blóma í
eggi“. Af þvflíku æðruleysi tókst
hann á við veikindi sín síðustu árin
og aldrei þóttist hann kannast við að
vera veikur né vottaði fyrir kvörtun-
artón í rödd hans. Þær eru margar
góðar minningarnar sem ég á um
hann afa og mun ég alltaf muna eftir
sunnudagskvöldunum góðu þegar
hann kom í mat til okkar og töluðum
við um allt milli himins og jarðar.
Efst er mér þó í minni samræðurnar
um stríðsárin og sagði hann svo
skemmtilega frá þeim tíma. Svo
margar eru minningarnar um góðan
mann að ekki ætla ég að tíunda þær
hér, heldur geyma þær í hjarta
mínu. Hátíðirnar sem era að ganga í
garð verða tómlegar án afa en ég
trúi því að hann verði og sé á góðum
stað, þar sem honum líður vel.
Ég fel í forsjá þína,
Guð faðir, sálu mína,
Því nú er komin nótt.
Um Ijósið lát mig dreyma
ogljúfaenglageyma
öll bömin þín, svo blundi rótt
(M. Joch.)
Elsku afi. Ég þakka fyrir allar
þær góðu stundu sem átti ég með
þér. Ég bið góðan Guð að geyma þig
og hvfl í friði.
Birna Margrét Olgeirsdóttir.
+
Ástkær faðir okkar, tengdafaðir, afi og langafi,
GUÐJÓN BJÖRNSSON
frá Gerði,
sem lést á sjúkrahúsinu í Vestmannaeyjum
sunnudaginn 28. nóvember, verður jarðsung-
inn frá Landakirkju í Vestmannaeyjum laugar-
daginn 4. desember kl. 10.30.
Valbjörn Guðjónsson, Laufey Jónsdóttir,
Björg Guðjónsdóttir, Gísli Valur Einarsson,
Jóhann Guðjónsson,
Jón Ingi Guðjónsson,
Sigtryggur Þrastarson,
barnabörn og barnabarnabörn.
t
Móðir okkar, tengdamóðir og amma,
ANN-BRITT SÍMONARSON,
Túngötu 8,
Eskifirði,
er látin.
Kristín Karlsdóttir, Þórarinn Valur Sverrisson,
Þórunn Karlsdóttir
og barnabörn.
GUÐFINNA
JÓNSDÓTTIR
SIGMAR
GUÐMUNDSSON