Morgunblaðið - 23.01.2000, Page 56

56 SUNNUDAGUR 23. JANÚAR 2000
MORGUNBLAÐIÐ
FÓLK í FRÉTTUM
Upptökum á fyrsta hluta Villiljóss er lokið
Ljósmynd/Inga Lísa Middleton
Tóta og Birna á örlagaríkri stundu í Villiljósi.
Morgunblaðið/Ásdls Ásgeirsdóttir
Fjórar myndarlegar; Hafdís Huld, Guðrún, Inga Lfea og Álfrún Helga.
Ragnheiður Steindórsdóttir í hlutverki sínu sem eigandi spilasalar ins.
Bjamadóttur og Álfrúnu Helgu Öm-
ólfsdóttur. Þær em allar mjög örugg-
ar og með mannlega dýpt og næmi
sem gerði það að verkum að þær geta
sett sig í spor söguhetjanna á mjög
sannfærandi hátt. Ekki skemmir það
fyrir að þær hafa allar mikla útgeisl-
un í mynd.
Það reyndist síðan alveg sérstak-
lega gaman að vinna með stelpunum,
og við áttum uppskeruríkan undir-
búningstíma þegar við unnum saman
að karaktersköpuninni áður en tök-
umar hófiist.
Upptökumar vora auðvitað líka
ánægjulegur tími og Agúst Jakobs-
son er sérlega skemmtilegur töku-
maður sem lumar á mörgum snilldar-
legum lausnum. Síðast en ekld síst
var sérstök lífsreynsla að vera sjálf
ólétt. Annars vegar vegna þess að ég
er í sömu aðstöðu og söguhetjumar
sem óneitanlega gefur mér dýpri
skilning og hins vegar hefur aldrei
verið stjanað jafn mikið við mig á
„setti“ því allir í tökuliðinu vora ótrú-
lega góðir og tillitssamir og gerðu allt
til þess að það færi sem best um mig.“
Listin að klappa kúlunni
Nú kemur til okkar Hafdís Huld,
en hún hefúr áður leikið pönkara-
stelpu í Blossa, kvikmjmd Júlíusar
Kemp, eitt aðalhlutverkanna í Is-
lenska draumnum eftir Robert Doug-
las, auk þess að hafa víðtæka reynslu
eftir að hafa verið í fjöllfetahópnum
gusgus.
Inga Lfea: Eg ákvað að taka stelp-
umar mínar með mér í foreldraf-
Leitað að lj ósinu
Innan um svört tjöld, gervireyk og spila-
kassa eru fjórar ungar konur með stóra
maga. Leikstjórinn Inga Lísa Middleton er
komin sjö mánuði á leið en leikkonurnar eru
með platbumbu. Hildur Loftsdóttir sá
Mömmuklúbbinn verða til.
TTT*11*1# * i »i j • ^
Villiljos og leikstjorar
Mömmuklúbburmn: Inga Lísa Middleton
Líkið í Iestinni: Dagur Kári
Undir hnattkúluhatti: Ragnar Bragason
Heimsyfirráð eða bleiuskiptingar: Ásgrímur Sverrisson
Guð hrapar iír vélinni: Einar Þór Gunnlaugsson
AÐ er verið að taka upp
kvikmyndina Villiijós eftir
handriti Huldars Breið-
fjörð, þar sem leikstjóram-
ir verða fimm og hver fær sína sögu
að stýra. Zik Zak framleiðir kvik-
myndina en framleiðendur era Skúli
Fr. Malmquist og Þórir Snær Sigur-
jónsson. Mömmuklúbburinn er fyrsti
hlutinn sem tekinn er upp og stjómin
er í höndum Ingu Lísu Middleton.
Leikstjórinn situr dúðaður í hæg-
indastól með mónitór fyrir framan sig
og horfir á það sem gerist í upptökun-
um. „Finnst ykkur þetta ekki sorg-
legt?“ stynur hún af innlifun. Áreið-
anlega, en í næsta atriði er Inga Lísa
samt farin að hlæja!
Að gera upp líf sitt og sambönd
„Þetta era fimm sögur sem gerast
allar á sama hálftímanum í myrkvaðri
iteykjavík þar sem rafmagnið er farið
af, en sögumar tengjast í gengum
persónumar og mynda eina heild,“
segir Huldar. „Umfjöllunarefnið er
sambönd í ýmsum myndum, hvort
sem það era vinasambönd, ástarsam-
bönd eða sambönd við gæludýr. Pers-
ónumar gera upp eigið líf og sam-
bönd og átta sig á því að einhvers
staðar tók það fram úr sjálfu sér. Og í
rafmagnsleysinu fer fram sjálfsskoð-
un og örvæntmgarfull leit að ljósinu í
myrkrinu."
- Er ekki erfítt að taka upp kvik-
mynd sem gerist öll ímyrkri?
„Jú, eiginlega er þetta alveg ömur-
leg hugmynd að kvikmyndahandriti,
( og mér væri nær að reyna að selja
- það sem útvarpsleikrit,“ segir Huldar
og blaðamaður er ekki viss hvort
hann sé að spauga eða ekki. „Jú, það
er mjög mikið af myrkri í þessari
mynd, en rafmagnið fer af þegar sög-
umar era u.þ.b hálfnaðar, en aðstæð-
ur era alltaf þannig að það er einhver
birta í kringum persónumar. Það
reynir líka á tökuliðið að finna góðar
úrlausnir, ekki er hægt að taka raf-
magnið af Reykjavík í nokkra daga.“
Kolsvört kómedía
- Vildir þú hafa marga leikstjóra að
myndinni?
„Já, mér datt það í hug þegar ég
var að skrifa fyrsta uppkast að þessu
og framleiðendumir tóku strax vel í
það. Svo ræddum við þetta það mikið
að það var ekki aftur snúið. Við sáum
fram á að þetta yrði spennandi tilraun
sem allir gætu lært af.“
- Er þetta aivara, grín eða tragi-
kómedía?
„Það er búið að vera mikið basl að
skilgrema þetta handrit. En tragi-
kómedía, eða kannski kolsvört kóm-
edía, kemst líklega næst því. Ef hún
er tragikómedía er líklega lögð aðeins
meiri áhersla á bæði tragíkina og kó-
medíuna en að undanfömu í tragikó-
medíum sem hafa verið dálítið mikið
kúl og kaldhæðnar.“
- Er þetta ekki spennandi fyrir
þig?
,Jú, mjög spennandi. Mér finnst ég
læra svo mikið af því að vinna með
fimm leikstjórum með fimm ólík við-
horf sem stundum þarf að sætta, og
um leið fá fimm ólík sjónarhom á alla
myndina. Eins er gaman að fá að
vinna með öllum þessum leikuram.
Til dæmis leystu stelpumar í
Mömmuklúbbnum sín hlutverk frá-
bærlega og fóra mun lengra með
persónunar en mér datt í hug að kom-
ist yrði með þær.“
- Eru kvUonyndir mjög spennandi
vettvangur fyrir þig sem rithöfund?
„Já, mér líður betur með skáld-
skapinn í kvikmyndahandritsform-
inu, heldur en þegar ég er að skrifa
prósa. Ég er einfaldlega miklu af-
slappaðri. Prósaskrif era heimavöll-
urinn, en að skrifa handrit eins og að
kíkja í partí. En svo verður maður
þreyttur á stuðinu og vill komast
heim aftur. Þannig að ég á eflaust eft-
ir að sinna hvorutveggja í framtíð-
inni.“
Hræðslan við framtíðina
Inga Lísa hefur áður leikstýrt
hreyflmyndinni Ævintýri á okkar
í myrkrinu
tímum og stuttmyndinni í draumi
sérhvers manns.
„Þetta er svoh'tið sérkennilegt
handrit, allt öðravísi og á margan hátt
og mun dekkra en það sem ég hef
leikstýrt áður, þótt grátbroslegt sé,“
segir Inga Lísa þegar blaðamaður
hittir hana eftir að tökum er lokið.
„Aðalsöguhetjurnar era þijár
óléttar stelpur sem era ungar,
óreyndar, óþroskaðar og hræddar við
framtíðina. Þær era inni í spilasal
mestallan tfmann, og það myndast
sérstakt samspil milli unglinganna
sem standa með byssur og skjóta nið-
ur tölvuskrímsli og annan óargalýð, á
meðan þær era að tala um framtíðina
og bameignir. Þetta era sterkar og
myndrænar andstæður og mig lang-
aði að útfæra spilasalinn á frekar stíl-
færðan hátt og því lítur hann út eins
og hrapandi geimskip.
Handritið er vel skrifað og það var
sérlega gaman að útfæra það. Krakk-
amir í spilasalnum era nokkurs kon-
ar undirmeðvitund stelpnanna og
andrúmsloftíð í salnum fylgir umræð-
umþeirra.
Þó svo að sögumar fimm séu mjög
ólíkar eru aðalsöguhetjumar allar
ungt fólk á tímamótum. Þær fjalla
m.a. um hræðslu ungs fólks við fram-
tíðina, ellina, ný hlutverk og missi
æskunnar. Eins og verið sé að takast
á við hræðslu á mismunandi hátt.“
Þær geisla allar í mynd
„Fyrst í stað hafði ég áhyggjur af
því hvemig við færum að því að finna
þrjár reyndar leikkonur undir tvítugu
því sögupersónumar era 16-17 ára,
og nokkuð flóknar. En ég þurftí ekki
að eyða mikilli orku í áhyggjur því
fljótlega var ég búin að velja Hafísi
Huld Þrastardóttur, Guðrúnu
ræðslu heilsuvemdarstöðvarinnar
því líklegt er að sögupersónumar
hefðu farið þangað. Ljósmóðirin Eva
og verðandi foreldramir tóku því al-
veg ótrúlega vel. Þeim fannst það
kannski örhtið skrítið fyrst þegar ég
birtist með tvær skutlur með mér og
bamsfaðirinn hvergi sjáanlegur,
enda var hann ekki á landinu.
Hafdfe Huld: Ljósmóðirin var til-
búin að hjálpa okkur og bauð okkur
meira að segja að hringja heim tíl sín
ef okkur vantaði einhverjar frekari
upplýsingar.
Inga Lfea: Hún sýndi okkur
myndband af tveimur af fæðingum,
Hafdísi tíl mikfllar hrellingar.
Það fer greinilega hroilur um Haf-
dísi en hún erfljót aðjafna sig.
Hafdfe Huld: Það var frábært að
Inga Lísa skyldi vera ólétt, því þá gat
maður alltaf spurt hana hvemig mað-
ur ættí að hreyfa sig: Hvemig stend-
urðu upp? Hvemig labbarðu? Og
Inga Lísa sýndi okkur þetta allt.
Inga Lfea: Til dæmis klappar mað-
ur kúlunni á ákveðinn hátt, sérstak-
lega þegar bamið er að sparka. Þá ýt-
ir maður á móti.
Hafdfe Huld: Við þurftum að vera
með lóð fest undir bumbunni. Fyrst
vora það 14 kíló og síðan minnkað nið-
ur í sjö því við héldum ekki jafnvægi!
Inga Lfea: Við vildum hafa þetta
sem eðlilegast en forðast ýkjur. Eng-
in grindargliðnun hjá okkar dömum!
Ha, ha!
- Hvemig var að leika nokkuð
yngri stelpur?
Hafdfe Huld: Við vorum gerðar
gelgjulegar með því að setja vel af
augnblýanti á okkur, unglingalegar
spennur og Álfrún var með góm sem
hún var alltaf að fikta í. Svo vorum við
með tyggjó, mjög ýktar í öllu og síflis-
Lgósmynd/Inga Lísa Middleton
Silja er komin níu mánuði á leið þegar hún lendir í vandræðum.