Morgunblaðið - 09.03.2000, Blaðsíða 44

44 FIMMTUDAGUR 9. MARS 2000
S----------------------
MORGUNBLAÐIÐ
Adalfundur
íslandsbanka hf.
Aðalfundur íslandsbanka hf. árið 2000 verður
haldinn í Súlnasal Radisson SAS Saga Hótel
mánudaginn 20. mars 2000 og hefst kl. 14:00.
Dagskrá
1. Aðalfundarstörf í samræmi við 10. grein
samþykkta bankans.
2. Tillaga um heimild til bankaráðs til kaupa
á hlutabréfum í íslandsbanka hf.
3. Önnur mál, löglega upp borin.
Atkvæðaseðlar og aðgöngumióar að fundinum verða
afhentir hluthöfum eða umboðsmönnum þeirra i
íslandsbanka hf. á Kirkjusandi í Reykjavík, 16. og 17.
mars nk. frá kl. 9:00 til 16:00 og á fundardegi frá
kl. 9:00 til 13:00. Einnig verða atkvæðaseðlar og
aðgöngumiðar afhentir á fundarstað frá kl. 13:00 til
14:00 á fundardegi.
Dagskrá fundarins, tillögur og ársreikningar félagsins
fyrir árið 1999 verða hluthöfum til sýnis á sama stað
frá og með mánudeginum 13. mars 2000.
Framboðsfrestur til bankaráðs rennur út þriðjudaginn
14. mars nk. kl. 17:00. Framboðum skal skila til
bankastjóra á Kirkjusandi.
Hluthafar eru vinsamlegast beðnir að vitja
aðgöngumiða og atkvæðaseðla sinna á Kirkjusandi
fyrir kl. 13:00 á fundardegi eða í síðasta lagi milli
kl. 13:00 og 14:00 á fundarstað.
7. mars 2000
Bankaráð íslandsbanka hf.
www.isbank.is
ÍSLANDSBANKI

UMRÆÐAN
Er þorra fólks
alveg sama?
Forsætisráðherra of-
bauð þjóð sinni með
dæmalausu sjónvarps-
viðtali í Ríkissjónvarp-
inu á þrettándakvöld.
Petta hefur áður verið
rætt í mínum pistlum
og ýmsir aðrú’ urðu til
að setja ofan í við þenn-
an sameiginlega starfs-
mann okkar borgar-
anna fyrir þá fram-
komu. Forsætis-
ráðherra lét þó ekki þar
við sitja, heldur hélt
uppteknum hætti, þeg-
ar honum gafst nýtt
tækifæri á viðskipta-
þingi á dögunum. Sá málflutningur
hefur ekki fengið þá athygli sem
hann á skilið:
„Þegar hagkvæm fiskveiðistjórn-
un leiðir til verðmætasköpunar, sem
aftur leiðir til fjárfestingar á nýjum
sviðum sjávarútvegs, er það lagt út á
versta veg. Þegar hagkvæm fiskveið-
istjórnun leiðir til verðmætasköpun-
ar, sem aftur leiðir til fjárfestingar á
öðrum sviðum en í sjávarútvegi, er
það einnig sérstakt umkvörtunarefni.
Verst virðist þó vera, ef fé, sem safn-
ast hefur fyrir í öðrum atvinnugrein-
um, er notað til að fjárfesta í sjávar-
útvegi. Hagsmunimir eru svo
gagnverkandi og sjónarmiðin svo
mismunandi, að svo virðist sem engin
sátt geti tekist um eitt eða neitt nema
að allir eigi jafnlítið. Sæl er sameigin-
leg eymd, var einhvern tíma sagt.“
Hvort sem það er nú áunnið eða
aðfengið er eitthvað hólmsteinskt við
röksemdafærsluna.
Það sem er lofsvert í þessari ívitn-
un í ræðu forsætisráðherra er hversu
skýrt hún markar sýn hans á stærsta
pólitíska vandamál samtímans í ís-
lenskum stjómmálum. Hann talar
eins og hann trúi því, að sala Þor-
steins Vilhelmssonar á hlut sínum í
Samherja sé árangur af hagkvæmri
fiskveiðistjómun. Bet-
ur að satt væri, en allir
Islendingar sem á ann-
að borð fylgjast með því
sem er og hefur verið
að gerast í íslenskum
sjávarútvegi vita að
Þorsteinn var fyrst og
fremst að selja hæsta
verði, sem honum
bauðst, þá hlutdeild í
óveiddum fiski á
Islandsmiðum, sem íyr-
irtæki hans hafði kom-
ist yfir innan þess
ramma, sem Alþingi ís-
lendinga hefur búið
honum og hans félög-
um. Þetta andvirði eignarhluta hans
var því að mestu gjöf frá Alþingi, -
gjöf, sem forsætisráðherrann hefur
gert að sínu pólitíska markmiði að
verja, hvað sem það kostar. Enn hef-
ur það ekkert kostað hann í fylgi.
Þess vegna sér ráðherrann hlutina
ekki eins og þeir era, heldur eins og
hann vill að þeir séu.
Sú stórkostlega hagkvæmni fisk-
veiðistjómunarinnar, sem forsætis-
ráðherrann leggur út af sem for-
sendu í ræðu sinni, hefur að sönnu
gert ýmsum vel séðum skjólstæðing-
um hans mögulegt að ganga frá sinni
útgerð með hundrað milljóna og
milljarða króna. Hún hefur í leiðinni
skilið ótaldar sjávarbyggðir eftir á
köldum klaka og svipt fólkið, sem þar
bjó, ævisparnaðinum í verðlausum
eignum. Hún hefur jafnframt náð
þeim árangri, að afli sem fræðimenn
telja hæfilegan hefur dalað í öllum
botnfisktegundum um tugi prósenta,
allt niður í 30% af því sem veitt var
um 1990. Síðustu fimm árin hefur
árangurinn verið svo stórkostlegur,
að skuldir útgerðar og fiskvinnslu
hafa hækkað um litla 50 milljarða
króna eða nálægt 50%. Það er ekki
Mtill árangur af hagkvæmninni!
Alvara málsins sem felst í grein-
Jón Sigurðsson

ARSFUNDUR 2000
23. mars 2000, kl. 17:15 í Hvammi, Grand Hótel Reykjavík
__________________________Dagskrá:_________________________
1. Fundarsetning.
2. Skýrsla stjórnar.
Brynjólfur Bjamason, formaður stjómar.
3. Ársreikningur 1999, tryggingafræðilegt uppgjör og kynning á fjárfestingarstefnu.
Gunnar Baldvinsson, forstöðumaður ALVIB.
4. Tillögur um breytingar á samþykktum ALVÍB.
5. Erindi: „Hvernig getum við ávaxtað eignir okkar? Hlutabréf eru besti kosturinn.“
Sigurður B. Stefánsson, framkvœmdastjóri VÍB.
6. Önnurmál.
Þeím sjóðfélögum sem vilja kynna sér tillögur um breytingar á samþykktum
ALVÍB er bent á að hœgt er að nálgast þœr á eftirfarandi hátt.
1. Samþykktimar eru fáanlegar hjá VÍB, Kirkjusandi.
2. Hægt er að fá samþykktirnar sendar. Hafið samband við VÍB í síma 560 8900
3. Hægt er að fletta upp á samþykktunum á vefnum www.alvib.is
Sjóðfélagar eru hvattir til að mœta áfundinn.
REKSTRARAÐILI:
Verðbréfamarkaður íslandsbanka hf. Kirkjusandi, 155 Reykjavík.
Sími: 560-8900. Veffang: vib.is. Netfang: vib@vib,is
Fiskveiðistjjórnun
Fólk, sem að kvöldi
dags hneykslast yfír
þremur milljörðunum
hans Þorsteins Vil-
helmssonar yfir kaffi-
bolla, segir Jón Sigurðs-
son, segist styðja annan
hvorn stjórnarflokkinn,
þegar Gallup eða Fé-
lagsvísindastofnun
hringir næsta morgun.
ingunum hér að framan er tvenns
konar. Annars vegar er sú staðreynd,
að forsætisráðherra þjóðarinnar sér
alls ekki vandamálin, sem blasa við
honum og þeirri ríkisstjórn, sem
hann veitir forstöðu, eins og þau era.
Hann er haldinn ranghugmyndum
um hagkvæmni gildandi fiskveiði-
stjómunar og prédikar í samræmi
við það. I þeirri veröld óraunvera-
leikans, sem hann býr sér til, finnst
honum hann geta óáreittur haldið
áfram að gæta þeirra sérhagsmuna,
sem hann greinilega hefur selt sálu
sína til. í samræmi við þetta lýsti
hann því í ræðunni, að ósátt við þjóð-
ina væri besti kosturinn, sem hann
sæi í stöðunni.
Hinn þáttur vandans liggur í því,
hversu stór hluti þjóðarinnar lætur
þessi úrslitaatriði í íslenskri pólitík
sig einu gilda. Fólk sem að kvöldi
dags hneykslast yfir þremur millj-
örðunum hans Þorsteins Vilhelms-
sonar yfir kaffibolla en segist styðja
annan hvorn stjórnarflokkinn, þegar
Gallup eða Félagsvísindastofnun
hringir næsta morgun. Fólkið tengir
þannig alls ekki þetta tvennt, eins
augljós og sú tenging er. Það era
stjórnarflokkamir, sem standa íyrir
því, að Þorsteinn og hans líkar geta
fénýtt sér framtíðaraðganginn að
fiskinum í sjónum með þeim hætti,
sem nú viðgengst.
Allt er þetta gert í krafti þess fals-
málflutnings að fiskveiðistjómunin
hafi verið hagkvæm. Hún hefur ekki
reynst vera það fyrir magnið af bol-
fiski úr sjó, sem talið er óhætt að
veiða. Þar er mikið og sífellt undan-
hald í öllum botnfisktegundum. Ekki
hefur hún heldur reynst hagkvæm
fyrir fólkið, sem hefur hrakist utan af
landsbyggðinni á suðvesturhomið frá
verðlausum húsum sínum. Enn hefur
hún heldur ekki verið hagkvæm fyrir
þá, sem vildu reyna sig við að fara að
gera út og komu að atvinnugrein,
sem er með afar virkum hætti lokuð
fyrh’ nýliðun. Og ekld hefur hún verið
hagkvæm fyrir þjóðarbúið, sem fer á
mis við verðmæti þeirra tuga þús-
unda tonna af fiski, sem árlega er
fleygt aftur í sjóinn, beinlínis vegna
reglna fiskveiðistjómarkerfisins.
Eða blessað fólkið, sem ennþá berst
íyrir lífsbjörg sinni í sjávarbyggðun-
um, þrátt fyrir þá bakhlið hag-
kvæmninnar, sem að því snýr.
Fiskveiðistjórnunin hefur reynst
hagkvæm íyrir sumar stórútgerðir,
meðan þær fá enn risið undir skulds-
etningu sinni, en langhagkvæmust
hefur hún verið fyrir þá, sem selja sig
frá útgerðinni, eins og Þorsteinn Vil-
helmsson hefur gert. Og allt ber
þetta að þakka núverandi stjómar-
flokkum með því að lýsa eða lýsa ekki
stuðningi við þá, eftir því hvað hverj-
um finnst, þegar Gallup eða Félags-
vísindastofnun hringja næst.
Fari nú svo, að Hæstiréttur stað-
festi Vatneyrardóminn í grandvallar-
atriðum og ríkisstjómin fari svo sem
vænta má að reyna að mjaka sér með
einhveijum leikbrögðum fram hjá
stjórnarskránni, eins og gert var í
fyrra, verður fróðlegt að fylgjast
með, hvort þjóðin er svo sinnulaus, að
hún láti jafnræðis- og atvinnufrels-
isákvæði stjómarskrárinnar sig
heldur engu máli skipta og haldi
áfram að styðja stjómarflokkana í
þessari iðju þeirra.
Hufundur er fyrrverandi
framkvæmdasljóri.