Morgunblaðið - 09.03.2000, Qupperneq 64

64 FIMMTUDAGUR 9. MARS 2000
MORGUNBLAÐIÐ
FÓLK í FRÉTTUM
Dans- og söngvamyndin Regína er að komast á legg
Form sem víkkar
út raunveruleikann
Margréti Örnólfsdóttur hefur alltaf langað
að vera persóna í dans- og söngvamynd, og
henni tókst að sannfæra Hildi Loftsdóttur
um að það væri skemmtilegt að beisla ekki
tilfínningarnar heldur bresta í söng.
Morgunblaðið/Jim Smart
Margrét Ornólfsdóttir er að gera dans- og söngvamyndina Regínu.
„REGÍNA þýðir drottning, en hún
var búin að heita öðrum nöfnum;
Karólína og Stefanía... “
- Eins og prinsessurnar af Món-
akó!
„Já, ég var að vísu ekki búin að
fátta mig á því en þegar búið var að
skíra Pétur og Regínu þróaðist það
þannig að fiestar persónurnar heita
kónganöfnum,“ segir Margrét og
hlær. „Mér finnst Regína líka flott
stelpunafn, og ég man að mér
fannst það flott þegar ég var sjálf
stelpa."
Hjartað í fararbroddi
Islenska kvikmyndasamsteypan
hlaut framleiðslustyrk í janúar sl.
til að gera dans- og söngvamyndina
Regínu eftir handriti Margrétar, og
mun María Sigurðardóttir leikstýra
myndinni.
Margi-ét segir að hún haf! lengi
gengið með þessa eftirlitslausu og
-Ihvatvísu stelpu í maganum.
„Myndin fjallar um Regínu sem
er svona 10, 11 ára. Snemma í sög-
unni uppgötvar hún fyrir tilviljun
að hún er gædd þeim ágæta hæfi-
leika að þegar hún syngur um hlut-
inn sem hún er að eiga við, getur
hún haft ýmis áhrif, sérstaklega á
fólk, sem hún fær til að gera hluti,“
útskýrir Margrét. „Hún kynnist
síðan stráknum Pétri, sem er orðs-
ins maður. Og þegar þau leggja
saman í púkk, hann með rím og flott
orð, og hún með sönginn, gerast
"rígaldrar. Þau fara að nota sé þetta
óspart, og það hrindir af stað mjög
ævintýralegri atburðarás."
- Hvernig galdrar eru þetta?
„Ekki neinir Disney-galdrar. Eða
kannski, stundum, ha, ha... ef ég fer
að hugsa um það. Þetta eru galdrar
sem mér fmnst að ætti alveg að vera
hægt að gera; að baka bleika köku
með rjómaskreytingu og súkkulaði-
stöfum á meðan maður syngur eitt
lag. Eg fer alltaf eftir uppskrift og
það kemur aldrei út eins og í bók-
inni. En það ætti að takast ef maður
er með rétta lagið... ef maður setur
hjartað í hlutina."
Hvað sem er leyfist
„Mig hefur alltaf dreymt um að
vera persóna í dans- og söngva-
mynd. Eg dansa mjög mikið heima
þegar ég er að gera eitthvað leiðin-
legt, einsog að taka til. En ég er eig-
inlega hætt því, alla vega þegar
börnin mín eru heima, sérstaklega
finnst dóttur minni, sem er að verða
ellefu ára, það mjög vandræðalegt.
Mér finnst þetta mjög heillandi
form sem býður upp á að víkka að-
eins út raunveruleikann. Því um leið
og fólk byrjar að dansa og syngja
leyfist því í rauninni hvað sem er, og
enginn kippir sér upp við það þótt
það skipti fimm sinnum um búning í
sama laginu, eða sé allt í einu statt
einhvers staðar annars staðar. En
annars er ástæðan fyrir því að ég
skrifaði dans- og söngvamynd aug-
ljós eiginhagsmunasemi því ég ætla
að semja alla tónlistina og vil alltaf
hafa tónlist í öllu.“
- Verður tónlistin notuð til að tjá
tilfmningar persónanna?
„Já, því það gengur ýmislegt á í
sögunni og galdrarnir ganga ekki
alltaf upp hjá krökkunum. Pétur er
svona botnari. Regína kemur með
fyrri parta, en Pétur kemur með
smellna og fullkomna seinni parta,
hann er pínulítið jarðbundnari en
Regína, og hugsar sig alltaf aðeins
um á meðan hún fer alltaf og fram-
kvæmir hlutina strax. Þannig eru
þau mjög góð saman. Það er Olga
Guðrún Arnadóttir, frænka mín,
sem semur fyrir mig lagatextana.
hún er þegar búin með einn og hann
er alveg frábær. Hún hefur alveg
réttu tilfinninguna fyrir þessu.“
- Syngja og dansa aðrar persón-
ur í myndinni?
„Já, næstum því allir. Mamma
Regínu átti sér þann draum að
verða söngkona en hún vinnur
tómstundastarf á elliheimili, þar
sem hún fær gamla fólkið til að
syngja og steppa. Þangað kemur
síðan skuggalega týpa sem svindlar
sér inn í danskennsluna. En krakk-
arnir syngja sennilega mest.“
Hreinn súrrealismi
Margrét segist mikið hafa horft á
dans- og söngvamyndir sl. tvö ár, en
að áhuginn hafi hreiðrað um sig
snemma því þegar hún var krakki
var hún strax farin að taka eftir
þessum myndum.
„Það hefur reyndar ekki mikið
verið gert af þeim upp á síðkastið en
mér finnst Dennis Potter sem gerði
sjónvarpsþættina „The Singing
Detective" og „Pennies in Heaven“
hafa endurlífgað þetta form. John
Waters notaði það í „Hairspray", og
svo má maður ekki glejuna Grease
og diskómyndunum, þannig áð for-
mið hefur aldrei dáið. Ég hef líka
horft á gömlu Gene Kelly-myndirn-
ar, og mér finnst hann hafa verið al-
gjör snillingur. Það er svo flott
hvernig sagan í myndum hans er
mjög einföld, oft ástarsaga, en þeg-
ar persónurnar byrja að syngja og
dansa koma 10-15 mínútur af hrein-
um súrrealisma.
Svo eru það indversku kvikmynd-
ir. Það hefur varla verið gerð ind-
versk kvikmynd án þess að í henni
séu söngatriði. Þegar ég dvaldi mik-
ið í London reyndi ég alltaf að ná
þannig myndum á pakistönskum
sjónvarpsstöðvum. Þetta eru rosa-
lega skemmtilegar myndir, og þeg-
ar tilfinningarnar bera fólk ofurliði
þá brestur það í söng.“
- Verður þaðþannigíRegínu?
„Já,“ segir Margrét og hlær, „og
ég vildi að það væri þannig hjá öll-
um. Fólk væri ekki að halda tilfinn-
ingum niðri heldur léti það eftir sér
að sleppa fram af sér beislinu.“
Engin skrípaveröld
Ef allt gengur að óskum við fjár-
mögnun er áætlað að fara í tökur í
ágúst og september, því Regína er
sumarmynd og það verður að ná
útitökunum þá.
„Þeir sem fá hlutverk Regínu og
Péturs þurfa að gera gert ansi
margt,“ segir Margrét hugsandi,
„og það þarf að vanda valið rosalega
vel, því þetta verður svo mikil vinna
fyrir þessa krakka. María hefur
mikla reynslu af því að prófa
krakka, og hún segir að það sé ekki
nóg að krakkarnir komi vel út í
prufum, þau verði líka að hafa mikið
úthald."
Og verða leikmyndirnar
súrrealískar eða... ?
„Við þurfum ekki að taka bíla af
götunum eða fjarlægja skilti, en
mér finnst samt að þurfi að búa til
myndrænan heim fyrir myndina
með búningum og leikmynd, án
þess að það sé skrípaveröld. Það er
sérstakur andi sem ríkir í myndinni
og sérstakt fas sem einkennir fólk,
eins og t.d. að það tileinki sér
ákveðið göngulag. Annars verður
myndin tekin öll í vesturbænum og
það lengsta sem er farið er niður á
höfn. Þetta er mjög íslensk mynd,
það er ekkert amerískt við myndina
þótt hún sé dans- og söngvamynd."
- Nú hlaustu líka handritsstyrk
fyrir verkefnið Úthverfadrottning-
in. Hefur alltaf leynst ríthöfundur í
tónlistarkonunni?
„Ég pældi aldrei í því þótt ég
skrifaði heilmikið þegar ég var
krakki, leikrit og fleira. Kannski er
ástæðan fyrir því að ég fór að skrifa
kvikmyndahandrit sú að mér finnst
mjög gaman að horfa á fólk, skoða
það, hvernig það tjáir sig og sjá
hvað allt fólk er í rauninni skrítið.
Ég lít ekki á mig sem rithöfund en
ég held að kvikmyndaformið henti
mér ágætlega af því að ég hef alltaf
verið heilluð af því og ætlaði alltaf
að verða kvikmyndagerðarmaður
en ekki tónlistarmaður. En lífið fer í
krókaleiðum og ég veit ekki hvar
þetta endar,“ segir Margrét glott-
andi að lokum, og virðist búa yfir
enn fleiri hæfileikum sem fá að líta
dagsins ljós í framtíðinni.
Morgunblaðið/Jira Smart
Meðal atriða var rappsveit sem samanstóð af þremur nemendum úr
sitthvorum skólanum.
Unglingar safna
fyrir einhverfa
Kór Hólabrekkuskóla,
ÞAÐ var glatt á hjalla um helgina í
— yHólabrekkuskóla þar sem nemend-
ur unglingadeildar héldu skemmt-
un til styrktar einhverfum börnum
í skólanum.
„Það var unglingadeildin í Hóla-
brekkuskóla sem stóð fyrir söfnun-
inni og áttu krakkarnir sjálfir hug-
myndina en ég sem starfsmaður
Miðbergs hjálpaði þeim með
£etta,“ segir Hermann Kristinn
Hreinsson tómstundaleiðbeinandi í
félagsmiðstöðinni Miðbergi í Breið-
holti.
Tóku allir nemendur þátt?
„Nei, það voru um þrjátíu krakk-
ar sem komu að dagskránni, en á
undan voru þemadagar og þemað
var fötlun.“
Hvað var gert á þessum þema-
dögum?
„Það var farið í fréttasmiðju,
búið til blað, gerð heimildarmynd
um þemadagana og athugað að-
gengi fatlaðra, svo að allir nemend-
ur komu einhvers staðar að þessu
efni.“
Hefur áður veríð efnt til svona
söfnunar?
„ Nei, þetta var í fyrsta skipti.“
Hvað var á dagskránni?
„ Það var danssýning, rapp, sýnd
heimildarmynd, það voru söng-
atriði og einnig fræðsla um ein-
hverfu sem kom inn á milli atriða,
þar sem talað var um orsök ein-
hverfu og ýmislegt annað.“
Fyrír hverju voruð þið að safna ?
„Það var verið að safna fyrir
skammtímavistun fyrir einhverfa í
Hólabergi."
Hvað söfnuðuð þið miklu ?
„Það söfnuðust 50 þúsund krón-
ur en við erum að hugsa um að
vera kannski með einhverja frekari
söfnun.“
Tók Miðberg einhvern þátt í
þessu?
„Það eina sem Miðberg tengdist
þessu var það að krakkarnir töluðu
fyrst við mig um þessa hugmynd
og ég hjálpaði þeim að framkvæma
hana, ásamt námsráðgjafanum í
Hólabrekkuskóla,“ sagði Hermann
að lokum.