Morgunblaðið - 13.05.2000, Síða 69

MORGUNBLAÐIÐ
UMRÆÐAN
LAUGARDAGUR 13. MAÍ 2000 69

ATVINNUBILAR
FyRIRTÆKJAÞjÓNUSTA
Sannleikurinn er sá
að rfldssjóður er alls
ekki besti miðillinn til
þess að dreifa eignum
og tekjum um þjóðfé-
lagið. Þvert á móti eru
lægstu launin oft þar
sem ríkið hefur einok-
un á starfseminni.
Mest dreifast eignir í
gegnum frjáls við-
skipti, því flest við-
skipti eru þannig að
báðir aðilar hagnast,
samningar um kaup og
kjör, erfðir, giftingar,
skilnaði, gjafir o.s.frv.
o.s.frv.Við endumýjun
laga um stjórnun fiskveiða þyrfti að
gera eftirfarandi breytingar:
1. Afnema 1. gr. 1. nr. 38/1990 og
setja í staðinn sambærilega grein
og 2. gr. 1. nr. 41/1979,
en þar segir: „Full-
veldisréttur íslands
nær til landhelginnar “
2. Taka skýrt fram
að kvótar eru atvinnu-
réttindi, sem háð eru
eignarrétti einstak-
linga og lögpersóna.
3. Gera verslun með
kvóta frjálsa.
4. Athuga að koma
á strandveiðilögsögu.
5. Taka skýrt fram
að landeigandi megi
stunda fiskveiðar í at-
vinnuskyni innan net-
laga.
Höfundur er stórkaupmaður og lýð-
veldissinni.
Jóhann J. Ólafsson
Sannleikurinn
er sá að ríkissjóður er
alls ekki besti miðillinn,
segir Jóhann J. Olafs-
son, til þess að dreifa
eignum og tekjum um
þjóðfélagið.
geri þetta nauðsynlegt. Hins vegar
virðist landeigendum einum heimilt
að stunda fiskveiðar í tómstundum
innan netlaga og þeir einir geta
leyft það öðmm Skv. l.gr. 1. nr. 73/
1990 um landgrunn, á landeigandi
allar auðlindir á, í eða undir
hafsbotninum innan netlaga.
Ómarkvisst virðist því að fráskilja
fiskinn.
Aðrir hagsmunaaðilar
Hvergi er tekið undir það sjónar-
mið í hæstaréttardóminum, né
sératkvæðunum, að þjóðin sem slík
eigi rétt á einverjum arði af auð-
lindinni, sem eigandi hennar.
I sératkvæðunum er hins vegar
minnst á aðra hópa, sem hafi haft
atvinnutekjur af fiskveiðum. Er þar
átt við fiskverkun, sjávarþorp
o.s.frv.. Er á sératkvæðunum að
skilja að hið nýja fyrirkomulag fisk-
veiða breyti hagsmunum þessa
fólks of harkalega (sjávarþorpin) og
útiloki aðra (fiskverkendur t.d.) frá
kvótaeign, þar sem útgerðarmenn
einir megi framselja þessi réttindi
sín á milli.
Úrbætur
Þessu má mæta á tvennan hátt:
1. Gefa alla verslun með kvóta
frjálsa. Kvóti verði ekki bundinn
við skipaeign.
2. Skipta heildarkvótanum í
tvennt. Strandveiðikvóta, sem
mætti aðeins veiða af strandveiði-
flota, sem væri t.d. 15 sjómflur frá
landi, utan netlaga. Ekki mætti þó
flytja kvóta á milli án greiðslu til
núverandi rétthafa.
Vinstri menn allra flokka hafa
það að yfirvarpi fyrir þjóðnýtingu
fiskveiðanna að á þann hátt dreifist
hagnaðurinn af fiskveiðunum best
og réttlátast til allrar þjóðarinnar.
FRAMTÍÐIN MEÐ ' ■
TRUKKI 1§
Frumsýning ó sendi- og vörubílam fró Renault,
ÍB<S.Lvið Grjótháls 1 Tdag 13. maímilli kluLLan 10 og 16.
Renault Midlum er vörubíll með góða burðargetu.
Renault Mascott er fjölhæfur sendi- og grindarbfll
með marga útfærslumöguleika.
V
RENAULT
Grjótháls 1 • Sfmi 575 1200 • Söludeild 575 1225
Athyglisverð eru orð Hjartar
Torfasonar um netlög einstakra
landeigenda, þar sem einkahags-
munir ráða. Skv. túlkun Hjartar
eru fiskveiðar í atvinnuskyni bann-
aðai- innan netlaga einstakra jarða.
Ekki verður séð að þjóðarhagur
Komdu við í BfiLL og skoðaðu atvinnubíla f ramtíðarinna
Ríkisvaldið standi
vörð um mann-
réttindi landsmanna

HJÖRTUR Torfason telur að
dómstólar hafi heimild til þess að
skera úr „hvort lög séu í samræmi
innbyrðis". Margir telja að á milli 1.
gr 1. nr. 38/1990 um þjóðareign og
eignarrétt og svo ll.gr. um fram-
sal atvinnuréttinda sé slíkt ósam-
ræmi að ekki fái báðar greinamar
staðist. Þess vegna túlkar Hæsti-
réttur 1. gr. sem markmiðs- og
stefnuyfirlýsingu, en viðurkennir
eignarrétt á atvinnuréttindum,
kvótum skv. 11. gr. sömu laga.
Það er einn helsti tilgangur ríkis-
valdsins að standa vörð um mann-
réttindi landsmanna. Þess vegna
getur löggjafinn ekki samið lög um
atvinnuréttindi og eignarrétt, sem
gerir inntak og efni slíkra réttinda
eða annarra mannréttinda svo óljós
og ruglingsleg að almenningi séu
þessi réttindi ekki ljós. Með því er
verið að grafa undan réttaröryggi
landsmanna.
Netlög
Hvers vegna á þetta aðeins við um
fiskveiðar af öllum atvinnugreinum?
Þessar hugmyndir eru í besta
falli gamall kommúnismi, sem löngu
er búið að afsanna. Mesta hættan
er sú að það skapist enginn hagnað-
ur til að skipta eins og á Kúbu og í
Norður-Kóreu. Sumir eru á móti
úthlutunum og vilja láta markaðs-
öflin ráða og bjóða veiðiheimildirn-
ar upp, þannig að uppboðsandvirðið
renni í ríkissjóð. Þetta er skamm-
góður vermir, því úthluta þarf
tekjunum aftur úr rfldssjóði.
Fiskveiðistjórnun