Morgunblaðið - 13.08.2000, Qupperneq 18

18 SUNNUDAGUR 13. ÁGÚST 2000
LISTIR
MORGUNBLAÐIÐ
Tríó Romance.
Tríó Romance
í Sigurjónssafni
Með fulltingi vatns
Morgunblaðið/Bragi Ásgeirsson
Eiríkur Smith - Ferðalag, 2000.
Daði Guðbjörnsson - í Blátúni, 2000.
TÓNLISTARHÓPURINN Tríó
Romance leikur á næstu þriðju-
dagstónleikum Listasafns Sigur-
jóns Ólafssonar 15. ágúst kl. 20.30.
Tríóið er skipað flautuleikurunum
Guðrúnu Birgisdóttur og Martial
Nardeau og Peter Maté píanóleik-
ara. Á efnisskrá eru verk eftir
John Clinton, George Bizet, Gabr-
iel Fauré, G.A. Rossini og Grigor-
as Dinicu.
Guðrún hefur kennt við Tónlist-
arskólann í Kópavogi frá 1982 og
í HÚSAKYNNUM Listasafns Há-
skóla Islands í Odda, 2. hæð, verður
opnuð sýning annað kvöld, mánu-
dagskvöld, kl. 20.30, á málverkum
vísindamannsins Williams K. Hart-
manns. Hann er kunnur fyrir framlag
sitt til rannsókna á sólkerfinu. í verk-
unum eru hugmyndir höfúndar um
landslag á Mars og framtíðarkönnun
hnattarins, auk nokkurra mynda sem
Hartmann hefur málað á íslandi.
Sýningin er í tengslum við alþjóð-
lega ráðstefnu sem haldin verður í
Háskólabíói dagana 21.-25. ágúst nk.
um heimskautasvæðin á Mars
(Seeond Intemational Conference on
Mars Polar Science and Explor-
ation), skipulögð hér á landi að beiðni
vísindamanna hjá NASA.
Efni ráðstefnunnar verður kynnt
almenningi með fyrirlestrum og
myndasýningum.
Hartmann er félagi í alþjóðasam-
síðastliðin fjögur ár einnig við
Skólahljómsveit Laugarnesskóla.
Hún hefur komið fram á fjölmörg-
um tónleikum hér heima og er-
lendis og gefið út geisladisk.
Martial Nardeau er fastráðinn
við Sinfóniuhljómsveit íslands.
Peter Maté kennir við Tónlistar-
skólann í Reykjavík, leikur í Tríó
Reykjavíkur og hefur komið víða
fram sem einleikari og í kammer-
tónlist. Til eru upptökur og geisla-
diskar með Ieik hans.
tökum geimlistamanna (astronomical
artists) og er kunnur fyrir framlag
sitt á þeim vettvangi. Hann hefur
haldið fjölda sýninga og hafa myndir
hans verið til sýnis í nokkrum helstu
vísindasöfnum Bandarílqanna, m.a.
við Smithsonian Air and Space Mus-
eum í Washington og Adler Planet-
arium í Chicago. Hartmann er höf-
undur nokkurra bóka um
stjömufræðileg efni og einnig hafa
myndir hans birst í bókum annarra
höfunda. Árið 1997 voru honum,
fyrstum manna, veitt Carl Sagan
verðlaunin svonefndu á vegum
bandarisku Stjömufræðisamtak-
anna, fyrir starf sitt að kynningu
stjömufræði meðal almennings.
Hartmann er starfandi vísindamað-
ur við Planetary Science Institute í
Tucson, Arizona. Itarlegar upplýsing-
ar um feril hans er að finna á heima-
síðunni: www.psi.edu/hartmann.
MYJVDLIST
Hai'narborg
Aðalsalir/Kaffistofa
ALDAÁRMANNA
SVEINSDÓTTIR/ ÁSTA
ÁRNADÓTTIR/ DAÐI
GUÐBJÖRNSSON/ EIRÍK-
UR SMITH/ GUÐRÚN
SVAVA SVAVARSDÓTT-
IR/ GUNNLAUGURSTEF-
ÁN GÍSLASON/ HAF-
STEINN AUSTMANN/
HLÍF ÁSGRÍMSDÓTTIR/
KATRÍN H. ÁGÚSTS-
DÓTTIR/ KRISTÍN ÞOR-
KELSDÓTTIR/PÉTUR
FRIÐRIK SIGURÐSSON/
TORFI JÓNSSON
Opið alla daga frá 12-18.
Lokað þriðjudaga.
Til 27. ágúst. Aðgangur
300 krónur í allt húsið.
FÉLAGIÐ Akvarell ísland er
ekki nema fjögurra ára og enn sem
komið er mjög fámennt, meðlimirn-
ir fylla nákvæmlega tylftina, en
samt opnaði það sína þriðju sýn-
ingu á föstudagskvöld. Kímið að
stofnuninni barst að utan úr lönd-
um, eins og svo margt ferskt í ís-
lenzkri samtímalist, að þessu sinni
jarðtengdara en oft áður og kemur
frá norrænum frændum vomm, þó
engan veginn verra fyrir vikið.
Forsagan er, að úti í Skandinavíu
voru stofnuð norræn samtök þeirra
sem dreifa svonefndum akvarel-lit-
um um sérhannaðan akvarellu-
pappír með fulltingi vatns og þótti
þeim rétt og skylt að taka ísland
með í hópinn. Þetta allt eru nú
kunnar og tuggnar staðreyndir, en
hitt vita færri að framkvæmdasem-
in og dugurinn í samtökunum er
slíkur að nýverið var opnað nor-
rænt akvarellusafn í Skrhamn, lítt
þekktri og frekar hrárri smáborg í
nágrenni Marstrand, sem er nafn-
kennt ferðamannabæli. Skrhamn er
staðsett á eyjunni Tjörn í skerja-
garðinum rúma 70 kílómetra norð-
ur af Gautaborg, byggð á nesi þar
sem vinaleg hvít og rauð timburhús
hjúfra sig við götur og stræti milli
kletta til hlés af Skagerak. Nord-
iska Akvarellmuset, eins og það
nefnist, er teiknað af dönsku arki-
tektunum Niels Bruun og Henrik
Corfitsen, en hugmynd þeirra var
valin úr 386 innsendum tillögum í
opinni norrænni samkeppni, svo
nokkuð heíúr gengið á. Aksturs-
leiðin að safninu er sögð hrein op-
inberun, hafið undursamlega blátt
og ljósbrigðin skörp og kristalstær,
hún ein meira en þess virði að
menn leggi leið sína þangað. Því
hefur þannig verið valinn staður
við hæfi og byggingin sjálf í anda
Adolfs Loos, einföld, opin og klár,
víða hátt til lofts einkum í veitinga-
búðinni sem er björt og stórglæsi-
leg eftir myndum að dæma. Rúsín-
an í pylsuendanum er svo nokkrar
vinnustofur til afnota fyrir lista-
menn í samtökunum. Opnunarsýn-
ingin sem stendur til 1. september
býður meðal annars upp á verk eft-
ir Ásgrím Jónsson, Svavar Guðna-
son, Siri Derkert, Niels von Dard-
el, Edvard Weie, Asger Jorn, Palle
Nielsen og Per Kirkeby.
Þessi formáli er nú helst settur á
blað til að æsa upp forvitni hjá les-
endum og ekki ónýtt fyrir þá sem
leið eiga á þessar slóðir að fá þess-
ar upplýsingar upp í hendurnar.
Um leið undirstrikar hann vægi
framningsins í Hafnarborg, og að
hér sé á ferð atburðarás sem vert
er að taka eftir. Segir væntanlega
meira af safninu þegar tækifæri
gefst til að sækja það heim.
Rýnirinn hefur séð allar sýning-
ar félagsins, Akvarell Island, hin
síðasta var haldin í Listaskálanum í
Hveragerði, sællar minningar.
Mætti ætla að jafnfámennt félag
sem aðallega samanstendur af
grónum listamönnum eigi í erfið-
leikum með að mæta að jafnaði
ferskt til leiks, en svo er ekki, mið-
illinn svo ferskur og að auki eru
það einmitt aldursforsetarnir sem
bera hana uppi að þessu sinni. Víst
sjá menn keimlíka takta og endur-
tekningar hjá öllum þátttakendun-
um enda ekki hægt að ætlast til að
menn taki stór stökk á tveggja ára
fresti. Er upp í aðalsal kemur blasa
myndir Hafsteins Austmanns (f.
1934) við gestinum til vinstri hand-
ar, og líti hann yfir salarkynnin sér
hann strax að vandað hefur verið
til upphengingar, rými hólfað og
milliveggir á miðju gólfi, sem er
rétta verklagið á sýningu þar sem
myndir kalla á viðlíka nálgun og
akvarellan. Það hefur verið áhuga-
vert að fylgjast með Hafsteini á
undanförnum árum, því eftir
nokkra einhæfni í gegnum tíðina
hefur honum með aðstoð akvarell-
unnar tekist að víkka út myndsvið-
ið svo um munar, lítum einungis á
verkin; Jarðarmen, Glæður og
Fleygur. Jafnframt er ferskleika
myndanna viðbrugðið, form og litir
glóa í léttum leik sem haldið er í
skefjum af þeirri öflugu sveiflu-
formuðu burðargrind sem hefur
verið kennimark listamannsins um
langt árabil. Á millivegg beint á
móti sér í myndir Torfa Jónssonar
(f 1935), en um hann má helst segja
að þar sé á ferð listamaður sem
gerst hefur grafískur hönnuður,
síður sem þó er til muna algeng-
ara; grafískur hönnuður sem er að
reyna að vera listamaður. Torfi
gengur á allt annan hátt til leiks en
Hafsteinn, verkin óræðari, gædd
einhverri fjarrænni launhelgri du-
lúð handan alls sem er, sér helst
stað í myndunum Utangarðs, Jarð-
teikn og Dansinn í Hruna. Fátt
gæti Torfi gert viturlegra en að
snúa baki við starfinu að leturgerð-
inni undanskildri sem er líka mikil
skapandi list, og snúa sér alfarið að
akvarellunni. Sá þriðji sem togar
og grípur í skoðandann er aldurs-
forsetinn Eiríkur Smith, (f. 1925),
sem er fjölbrögðóttur í tækni akva-
rellunnar eins og myndirnar
Ferðalag, Blá hugleiðsla og og Glóð
eru til vitnis um. Af miðkynslóð
vekja verk Daða Guðbjörnssonar
(f. 1954) mesta athygli, enda um-
talsvert afrek að halda sprelllifandi
þeim léttu taktvissu táknum sem
hann hefur tileinkað sér. Það sem
meira er um vert í sífellu styrkja
burðargrind myndbyggingarinnar
án þess að hið lauflétta skreyti hafi
skaða af, öllu frekar þvert á móti,
lítum einungis á myndirnar; í Blá-
túni, Hús málarans og Fiskar í
blóma hafsins.
Það verður svo að segja eins og
er, að sé Pétur Friðrik undanskil-
inn, sem staðfestir fyrri takta, þá
eru verk annarra yfirleitt lausari í
sér en á fyrri sýningum félagsins,
þannig kemst Katrín H. Ágústs-
dóttir einungis næst því sem hún
hefur best gert áður í myndinni
Fjallaóður og Kristín Þorkelsdóttir
er jarðtengdust í mynd sinni Tjörn-
in í fjörunni. Það er loks mikið
spunnið í mynd yngsta (?) þátt-
takandans Hlífar Ásgrímsdóttur,
Innsýn (34), en til þess að upp-
götva það þarf skoðandinn helst að
rýna vel í myndflötinn en þá sér í
mjög sterka burðargrind í gulri
litaeðjunni sem minnir ekki svo lít-
ið á stofumyndir Vilhelms Hamm-
ershöi, nema að litblind er Hlíf með
sanni ekki líkt og sá mikli meistari
er sagður hafa verið. Galli að tré-
rammarnir vinna hvorki með né
hlutleysa hina skæru gulu liti sem
gerir hlut hennar óþarflega einhæf-
an.
I heildina er þetta falleg og sterk
sýning þó svo maður hefði viljað
sjá metnaðarfyllri vinnubrögð hjá
sumum, en það er iðulega þannig á
samsýningum, að menn mæta ekki
alltaf jafnöflugir til leiks og við því
er lítið að segja. Hrein og ómenguð
akvarellutæknin er heillandi, en
myndirnar þola síður sterkt ljós og
sól má alls ekki skína á þær, hins
vegar gerir örlítill dropi af túski
eða kínversku bleki í vatnið krafta-
verk varðandi aukið bindi- og ljós-
þol og rýrir gæðin óverulega, er þó
umdeilanleg viðbót. Mega þær nyt-
sömu upplýsingar koma fram hér
vegna viðtals í Lesbók í gær.
Bragi Ásgeirsson
XJmgjörð um gott líý...
Sími: 562 1420 - Netfang: eldask@itn.is Persónulega eldhúsið
Málverk frá Mars