Morgunblaðið - 27.08.2000, Blaðsíða 42

42 SUNNUDAGUR 27. ÁGÚST 2000
MINNINGAR
MORGUNELAÐIÐ

+
Innilegar þakkir til allra þeirra sem auðsýndu
okkur samúð og hlýhug við andlát og útför
elskulegrar eiginkonu minnar, móður okkar,
tengdamóður og ömmu,
ÍRISAR BJÖRNSDÓTTUR,
Skildinganesi 45,
Reykjavík,
sem lést á heimili sínu föstudaginn 18. ágúst.
Guð blessi ykkur öll.
Tómas Sæmundsson,
Svavar Tómasson, Rannveig Raymondsdóttir,
Magnús Örn Tómasson,
Einar Björn Tómasson
og barnabörn.

+
Innilegar þakkir til allra sem sýndu okkur
samúð og hlýhug við andlát og útför elsku-
legrar móður okkar, tengdamóður, ömmu og
langömmu,
ÓLAFAR INGVARSDÓTTUR,
Miklubraut 54,
Reykjavík.
Þakkir eru einnig sendar starfsfólki á deild 7A
á Landspítala, Fossvogi og á deild K2, Landakotsspítala, fyrir góða
umönnun síðustu mánuðina.
Sigríður Valdimarsdóttir,
Eyþóra Valdimarsdóttir, Magnús V. Pétursson,
Ólöf Flygenring, Jon Nordsteien,
Valdimar Örn Flygenring, Ásdís G. Sigurðardóttir,
Kristín Magnúsdóttir, Guðmundur Alfreðsson,
Jóhanna B. Magnúsdóttir,
Valdimar P. Magnússon, Bára Guðmundsdóttir
og barnabarnabörn.
+
Þökkum sýndan hlýhug, samúð og virðingu
við andlát og útför föður okkar, tengdaföður,
afa, langafa og vinar,
HELGA STEINSSONAR,
Hæðargarði 8,
Reykjavík.
Sérstakar þakkir til fyrrum vinnuveitanda.
Unnur Steinsson, Vilhjálmur Skúlason,
Inger Steinsson, Ólafur Örn Pétursson,
Helga Magnea Steinsson, Einar Már Sigurðarson,
Jóhann Torfi Steinsson, Jenný Lovísa Þorsteinsdóttir,
Maria Kristín Steinsson, Guðjón Freyr Eiðsson,
Eyrún Steinsson, Eyvindur (var Guðmundsson,
Jórunn Karlsdóttir,
barnabörn og barnabarnabörn.
+
Hugheilar þakkir til allra sem sýndu okkur hlý-
hug og samúð við andlát ástkærrar eiginkonu
minnar, móður, tengdamóður, ömmu og
systur,
ÞORBJARGAR JÓNSDÓTTUR,
Hátúni 37,
Reykjavík.
Sérstakar þakkir til starfsfólks krabbameins-
deildar Landspítalans í Fossvogi
og hjúkrunarþjónustu Karitas.
Þórarinn Gíslason,
Inga Lísa Middleton Rose, Michael Rose
Sunneva Margot Middleton Rose.
' Erla Jónsdóttir, Stefán Aðalsteinsson,
Haukur Jónsson.
+
Innilegar þakkir til allra þeirra sem sýndu okkur
samúð og hlýhug vegna andláts og útfarar
GUÐJÓNS GUÐMUNDSSONAR
fyrrv. rekstrarstjóra
Rafmagnsveitna ríkisins,
Kópavogsbraut 1B.
'Sérstakar þakkir færum við starfsfólki heima-
hlynningar Krabbameinsfélagsins og starfs-
fólki krabbameinslækningadeildar 11E á
Landspítala háskólasjúkrahúsi.
Erla Hafrún Guðjónsdóttir, Egill Egilsson,
Auður Svala Guðjónsdóttir, Rúnar Guðjónsson,
Helga Sigríður Guðjónsdóttir, Thomas Kaaber,
Guðrún Sóley Guðjónsdóttir, Þorsteinn Hilmarsson,
SIGMUNDUR
JÓHANNESSON
+ Sigmundur Jó-
hannesson fædd-
ist í Reykjavík 26.
febrúar 1967. Hann
lést 13. ágúst síðast-
liðinn og fór útfor
hans fram frá Víði-
staðakirkju 22.
ágúst.
Á unglingsárum
vorum við frænd-
systkinin svo lánssöm
að starfa í fyrirtæki
Grétars Sveinssonar.
Þar lærðum við að
vinna og kynntumst fjölskyldu
Grétars, duglegu og traustu fólki.
Tengdasonurinn Simmi sem var
húsasmíðameistari gekk jafnt í öll
störf við hlið okkar krakkanna,
hann vann á gröfu, smíðaði, mokaði
og stýrði “Línevardinum. Það var
alltaf gaman að fá að vinna einn
með Simma, það gekk allt fumlaust
fyrir sig og hann var þægilegur og
skemmtilegur vinnufélagi. Við
höfðum öll gaman af lúmskum
húmornum og Simmi gat alltaf létt
í mönnum skapið. Þó nokkur tími
sé liðinn síðan við hættum hjá
Grétari hefur vinátta haldist við
fjölskylduna og við höfum litið á
það sem sjálfsagðan hlut að fá að
eiga samfylgd Simma mikið lengur
en raun varð á. Elsku Rannveig,
Jói, Grétar og fjölskyldur, við vott-
um ykkur innilega samúð.
Helgi, Magnús
og Charlotta.
Um sumardag blómið í sakleysi hló,
en sólin hvarf, og élið til foldar það sló.
Svo örstutt er bil milli blíðu og éls
og brugðist getur lánið frá morgni til
kvelds.
(M. Joch.)
Á sólríkum sumar-
degi dregur skyndi-
lega ský fyrir sólu og
sorgin næðir um huga
og hjörtu, sem élyæri.
Ekkert býr okkur
undir svo váleg tíðindi
og þegar dauðinn
kveður dyra hjá ungu
fólki. Við drúpum
höfði, vanmáttug og
beygð.
Við göngum að því
vísu, að lífið sé eilíft
sumar og tíminn af-
stæður. I dag vildi ég
óska þess að ég hefði
fengið tækifæri til að kynnast
frænda mínum nánar eftir að hann
var orðinn fullorðinn maður og
eignaðist sína fjölskyldu.
Það stóð alltaf til að safna litla
ættarhópnum saman, hittast og
njóta samvista.
Það hryggir mig mikið að ekki
varð fyrr úr og verður Sigmundar
sárt saknað.
Það kom mér ekki á óvart, að
Sigmundur yxi úr grasi sem heið-
arlegur og vinnusamur maður.
Þeim eiginleikum hans kynntist ég
strax þegar hann var aðeins fárra
ára gamall og lítill ljóshærður
hnokki sem ég passaði stundum.
Ég minnist þess sérstaklega
hversu áhugasamur hann var að
hjálpa til með uppvaskið og stóð
uppi á kolli með viskustykki í hönd
og fórst verkið svo fjarska vel, þótt
ungur væri.
Hvorki fyr né síðar, hef ég
kynnst jafn þægu barni og hann
var, enda var hann einstaklega
ljúfur og einlægur að eðlisfari.
Fjölskyldan gladdist öll þegar
Sigmundur ákvað að feta í fótspor
afa síns og nafna, og læra til húsa-
smíðameistara. Okkur þótti Sig-
mundur verðugur arftaki afa síns
með alla sína góðu eiginleika.
Það var öllum snemma ljóst, að
frændi minn var vinnusamur og
markviss í sínum áformum.
Hann eignaðist ungur þak yfir
höfuðið og virtist una hag sínum
vel með konu og tveimur fallegum
hnátum, Björk og Söru.
En svo fóru fregnir að berast af
veikindum Sigmundar, sem ágerð-
ust með tímanum og reyndi á
krafta hans þar til yfir lauk.
Það hafa verið þungar byrðar að
bera fyrir mann eins og Sigmund
frænda minn, sem vildi vinna vel
og af þeim dugnaði sem einkenndi
hann, að tapa fullri starfsgetu
ásamt þeirri óvissu sem hann upp-
lifði um ástand sitt og árangurs-
lausa læknishjálp.
Ský dró fyrir sólu og sjúkdóm-
urinn náði að yfirbuga hann.
Eftir stöndum við sem stóðum
honum nærri, og minnumst þess
góða drengs sem Sigmundur var
og fullvissum okkur um að friður
sé með honum þar sem hann hvílir
nú.
Megi góður Guð sefa þá miklu
sorg sem streymir nú í hjörtum
eiginkonu og dætra, Gurí, Jóa og
Kollu, ættingjum sem og öðrum
samferðamönnum.
En ástin er björt sem bamsins trú,
hún blikar í ljóssins geimi,
og fjarlægð og nálægð, fyr og nú,
oss finnst þar í einnig streymi.
Frá heli til lífs hún byggir brú
Og bindur oss öðrum heimi.
Af eilífðar ljósi bjarma ber,
Sem brautina þungu greiðir.
Vort líf, sem svo stutt og stopult er,
það stefnir á æðri leiðir.
Og upphimininn fegri en augað sér
mót öllum oss faðminn breiðir.
(Einar Ben.)
Sofðu rótt, kæri frændi, og guðs-
blessun þér fylgi.
Soffía Mitzý.
SIG URBJÖRN FANN-
DAL ÞORVALDSSON
Sigurbjöm
Fanndal Þor-
valdsson fæddist á
Blönduósi 5. október
1969. Hann lést í
Reykjavík 13. ágúst
síðastliðinn og fór
útför hans fram frá
Viðistaðakirkju 22.
ágúst.
Um sumar dag blómið
í sakleysi hló
Ensólinhvarfogélið
til foldar það sló.
Elsku Bjössi okkar. Með söknuði
og sárum trega kveðjum við afi þig.
Þín er sárt saknað, nú sjáum við
ekki framar fallega brosið þitt og
glettnina sem geislaði af þér. Það er
svo sárt að missa þig í blóma lífsins.
Þú varst svo hlaðinn orku í þínu lífi,
harðduglegur og vinur vina þinna.
Þú áttir allt lífið framundan, yndis-
legt heimili og eiginkonu, sem ann-
aðist þig allan tímann sem hún naut
þess að vera í návist þinni. Hún
veitti þér svo mikinn styrk, hlýju og
ástúð.
Það er huggun í harmi að nú lýsir
þér Ijós, sem aldrei deyr.
Elsku drengimir, sem Guð tók til
sín frá okkur afa, taki á móti þér í
ljóssins sölum, þar eilíf ríkir ró.
Minning þín lifir, henni verður
aldrei eytt. Þín er sárt saknað. Það
gróa sár þó glitri tár.
Sofðu í ró, Guð blessi beðinn þinn.
Elsku Ása, Þorvaldur og Erna,
Haddí, Jonni og aðrir ættingjar og
vinir. Guð styðji ykkur öll í sorg
ykkar, hann einn þerrar tregatárin.
Afi og amrna.
Elsku Bjössi Margar góðar minn-
ingar streyma fram á stundu sem
þessari. Ein sú sem hæst stendur
og dýrmætust er, er
minning okkar hjóna
frá brúðkaupsdegi
okkar árið 1995, en við
höfðum beðið þig að
vera bílstjóri okkar af
því tilefni. Ekki aðeins
sinntir þú því hlutverki
af mikilli alúð og greið-
vikni svo sem von var
af kærum vini, heldur
er það þátttaka þín og
félagsskapur sem upp
úr stendur, allt frá því
brúðinni var fylgt í
hárgreiðslu snemma
um morguninn og þar
til við skáluðum saman á hótelinu
þá um kvöldið. Við eigum margar
góðar minningar frá þessum ham-
ingjuríka degi og ljúfar tilfinningar
þegar litið er til baka en björtust
skín sú sem þú lýstir upp með nær-
veru þinni, sú mynd er okkur ómet-
anleg og fölnar aldrei. Það er mynd-
in af þér. Við kveðjum þig með
söknuði, kæri vinur, en minning þín
lifir með okkur um eilífð.
Kallið er komið,
komin er nú stundin,
vinaskilnaðar viðkvæm stund.
Vinirnir kveðja
vininn sinn látna,
er sefur hér hinn síðsta blund.
Margs er að minnast,
margt er hér að þakka.
Guði sé lof fyrir liðna tíð.
Margs er að minnast,
margs er að sakna.
Guð þerri tregatárin stríð.
Farþúífriði,
friður Guðs þig blessi,
hafðu þökk fyrir allt og allt.
GekkstþúmeðGuði,
Guð þér nú fylgi,
hans dýrðarhnoss þú hljóta skalt.
(V. Briem.)
Elsku Ása, foreldrar, systkini og
aðrir ástvinir, við vottum ykkur
okkar dýpstu samúð og hluttekn-
ingu og biðjum að Guð verði með
ykkur og styrki í sorg ykkar.
Trausti og Erla,
Súðavfk.
Sá sem lifir
deyr þeim sem deyr
en hinn dáni lifír
í hjarta og minni
manna er hans sakna.
Þeir eru himnamir
honum yfir.
(Hannes Pétursson.)
Það er styttra á milli lífs og dauða
en okkur grunar. Við höfum verið
minnt allharkalega á það undanfar-
ið.
Við bekkjarsystkini Bjössa feng-
um þær fréttir 15 ágúst sl. að hann
Bjössi væri dáinn. Á svona stundum
situr maður agndofa og minning-
arnar hrannast upp. Fyrst spyr
maður: Af hverju? Hann var svo
ungur. En smá saman víkur beiskj-
an og minning um góðan dreng sit-
ur eftir. Okkur er enn í fersku minni
þegar við vorum ungir og ærslafull-
ir krakkar í Höfðaskóla á Skagast-
rönd. Hlátrasköllin og lætin glumdu
úti á götu, þar fór Bjössi jafnan
fremstur í flokki.
Það var aldrei lognmolla í kring-
um hann hvort sem var í leik eða
starfi. Við minnumst öll skólaferða-
laganna þar sem Bjössi sat heilu
kvöldin með kassagítar og leiddi
fjöldasöng . Þrátt fyrir að við, sem
vorum í sama bekk og Bjössi, höfum
ekki hist mikið eftir skólaárin þá
sameinumst við nú í minningunni
um Bjössa Þorvaldar, eins og hann
var alltaf kallaður meðal okkar.
Við sendum eftirlifandi eiginkonu
hans, Ásu Láru Þórisdóttur, Ernu,
Þorvaldi, Hafdísi og Jónasi okkar
dýpstu samúðarkveðjur.
Megi Guð styrkja ykkur í sorg-
inni.
Bekkjarsystkini,
Höfðaskóla,
Skagaströnd.