Morgunblaðið - 16.12.2000, Blaðsíða 54

MORGUNBLAÐIÐ
J54 LAUGARDAGUR 16. DESEMBER 2000
MINNINGAR
GUÐMUNDUR J.
GUÐLA UGSSON
+ Guðmundur J.
Guðlaugsson
fæddist í Vík í Mýr-
dal 16. desember
1942. Hann lést á
Sjúkrahúsinu á Sel-
fossi 23. maí síðast-
liðinn og fúr útför
hans fram frá Víkur-
kirkju 3. júní.
Mennirnir ákvarða
en Guð ræður.
Dagurinn 23. maí
byrjaði svo vel þegar
ég lagði af stað með
lítinn sonarson minn
heim til foreldranna. Hann hafði
fengið að gista hjá ömmu eina nótt.
Fuglarnir sungu, sólin skein milli
skýja og vorið hoppaði á sjónum.
Eg leit sem snöggvast niður á
hlað hjá Guðmundi nágranna mín-
um og hugsaði, hvað tefur að hann
skuli ekki vera kominn út? Við höf-
um svo oft í gegnum árin veifað
hendi hvort til annars, eins konar
ósk um góðan dag um leið og farið
var í vinnuna.
í litlu þorpi eins og hér í Vík ber-
ast fréttirnar fijótt og klukkan að
halla í tíu vissum við í Víkurprjóni
að læknir og sjúkrabíll höfðu verið
verið kölluð að Bakkabraut 5. Þeg-
ar ég kom heim í hádeginu var
flaggað í hálfa stöng við kirkjuna
og víðar. Enn einu sinni hafði eng-
ill dauðans verið á ferðinni. Maður
sem gekk til vinnu sinnar í gær er
á burt kallaður svo fljótt að and-
artak hafnar maður fréttinni.
Síðan ég flutti til Víkur fyrir 25
árum höfum við Guðmundur Guð-
laugsson búið má segja á sama
hlaðinu. Betri nágranni held ég að
sé vandfundinn, traustur maður og
ábyggilegur í hvívetna. Við vorum
ekki daglegir gestir hvort hjá öðru
en ef einhver vandræði voru var
Guðmundur alltaf reiðubúinn að
hjálpa. Sláttuvélin var þæg í hönd-
unum á honum þótt hún stríddi
mér og sláttuorfið hans var alltaf
hægt að fá lánað ef þurfti.
Síðastliðinn vetur um áramót var
ég í Reykjavík. Á nýársdag langaði
mig að komast heim og ég vissi af
nágranna mínum í bænum. Mér
fannst að hann mundi
líka hafa hug á að fara
austur. Eg hafði
samband og það stóð
heima; hann var að
leggja af stað. Sjálf-
sagt var að ég fengi
far með honum. Isköld
snjóbreiða lá yfir öllu
en í bílnum sem var
stýrt af öryggi var
hlýtt og tilveran
örugg.
Stöku sinnum bauð
ég í pönnukökur eða
nýbakaðar smákökur
fyrir jólin. Þá var set-
ið og spjallað um alla heima og
geima.
I gegnum öll þessi ár var það
kannski orðinn fastari punktur í
tilverunni en ég gerði mér grein
fyrir að sjá Guðmund ganga um
heima hjá sér, hlédrægur maður
sem var alltaf eitthvað að starfa.
Stoppaði gjarna á tröppunum hjá
sér og leit yfir þorpið áður en hann
hvarf inn til sín. Nú sitja þrestirnir
hnípnir og þögulir í trénu við dyrn-
ar. Enginn kemur lengur með rús-
ínur í lófa sínum að bjóða þeim.
Það verður líka skarð fyrir skildi
hjá smáfuglunum. Flesta daga sem
snjór var á jörð var mokað ofan af
og þeim gefið sunnan við húsið á
Bakkabraut 5. Nú þýðir ekki leng-
ur að rýna í gegnum bylinn eftir
ljósinu hjá Guðmundi Guðlaugssyni
og við þrætum ekki lengur um það
hvort túnfífillinn sé illgresi eða
skrautjurt.
Mennirnir ákvarða en Guð ræð-
ur. Við sem eftir lifum höldum
áfram út í óvissuna og enn hefur
verið sungið af auðmýkt:
Dauði ég óttast eigi
afl þitt né valdið gilt
í Kristi krafti ég segi
kom þú sæll þá þú vilt.
(Hallgr. Pét.)
Osjálfrátt lítur maður yfir hafið
sem ýmist er stillt og friðsamt eða
æðir hamslaust að landi. Þannig er
lífið; eins og hafið.
Guðmundur, hafðu heila þökk
fyrir öll árin.
Áslaug Kjartansdóttir.
Þegar andlát
ber að höndum
Önnumst alla þætti útfararinnar.

Vesturhlíð 2
Fossvogi
Sfmi 551 1266
www.utfor.is
Við Útfararstofu kirkjugarð-
anna starfa nú 14 manns
með áratuga reynslu við
útfaraþjónustu. Stærsta
útfararþjónusta landsins
•SÉigfe, með þjónustu allan
sólarhringinn.
ír
V
Prestur
Kistulagning
Kirkja
Legstaður
Kistur og krossar
Sálmaskrá
Val á tónlistafólki
Kistuskreytingar
Dánarvottorð
Erfidrykkja
$

V
UTFARARSTOFA
KIRKJUGARÐANNA EHF.
ÚTFARARSTOFA ÍSLANDS
Sjáum um alla þá þætti sem hafa ber í huga
er andlát verður
Útfararstjórar okkar búa yfir áratuga reynslu af störfum við
útfararþjónustu.
Sjáum um útfarir á allri landsbyggðinni.
Sverrir
Einarsson
útfararstjóri,
sími 896 8242
Svcrrir
Olsen
útfararsljóri.
Baldur
Frederiksen
útfararstjóri,
sími 895 9199
Útfararstofa íslands, Suðurhlíð 35, Fossvogi.
Sími 581 3300. Þjónusta allan sólarhringinn.
www.utfararstofa.ehf.is
+ Gunnar Indriða-
son fæddist í
Lindarbrekku í
Kelduhverfi 10. nóv-
ember 1932. Hann
lést á Sjúkrahúsi
Húsavíkur 9. des-
ember síðastliðinn.
Foreldrar hans voru
hjónin Kristín Jóns-
dóttir, húsmóðir og
hótelstýra í Lindar-
brekku, f. 1906, d.
1988, og Indriði
Hannesson, bóndi og
hótelstjóri í Lindar-
brekku, f. 1902,
d.1963. Systkini Gunnars voru
Ingibjörg, f. 1929, d. 1998; Björg
Margrét, f. 1930, og Gunnlaugur
tvíburabróðir hans, f. 1932.
Gunnar hóf sambúð árið 1955
með Kristveigu Árnadóttur, f.
25. febrúar 1936, og bjuggu þau í
Lindarbrekku fram til ársins
1985 er þau fluttu til Kópaskers.
Börn Gunnars og Kristveigar
eru: 1) Gunnar Ómar, f. 29. júlí
1954, kvæntur Hrafnhildi Stellu
Sigurðardóttur, f. 18. desember
1956. Börn þeirra eru Óðinn, f.
26. ágúst 1975, Ósk, f. 10. apríl
1980, Ævar, f. 27. maí 198L og
Orri, f. 29. mars 1993. 2) Árni
Elsku pabbi. Nú er komið að
kveðjustund og mig langar að minn-
ast þín í nokkrum fátæklegum orð-
um. Þegar ég hugsa til baka kemur
fyrst upp þakklæti fyrir allt sem þú
hefur gert fyrir mig og hvað þú lagðir
á þig til þess að við öll gætum haft
Grétar, f. 19. októ-
ber 1955, kvæntur
Margréti Sigurðar-
dóttur, f. 7. janúar
1963. Synir þeirra
eru Rúnar, f. 22. júlí
1984, og Hilmar, f.
9. mars 1989. Sonur
Árna er Gunnar, f.
14. janúar 1980. 3)
Hlédís, f. 22. ágúst
1967. Sonur hennar
er Elvar, f. 30. maí
1989.
Gunnar fékk
hefðbundna skóla-
göngu, gekk í
barnaskóla í Austurgörðum og í
Lindarbrekku. Árið 1955 tók.
Gunnar við búi í Lindarbrekku
og stundaði búskap þar fram til
ársins 1969. Jafnframt sá hann
um póstflutninga í sveitunum við
Axarfjörð allan sinn starfsferil.
Einnig stundaði Gunnar annan
akstur svo sem sjúkraflutninga
og akstur hópferðabfla. Þá átti
hann vörubifreiðir til margra
ára og var í vegavinnu og öðrum
verkefnum. Gunnar sat í hrepps-
nefnd Kelduneshrepps um árabil.
Útför Gunnars fer fram frá
Garðskirkju í Kelduhverfi í dag
og hefst athöfnin klukkan 14.
það sem best. Við Ómar áttum ynd-
isleg uppvaxtarár. Þið mamma
bjugguð okkur írábært heimili þar
sem saman fóru leikir og störf. Állt
var til af öllu og til þess að svo mætti
verða varð vinnudagurinn oft langur.
En það var samt alltaf tími til alls
hvort sem það var að spila, keyra
okkur á æfingar eða keppnisferðir.
Það var aldrei sagt nei, hvorki á þess-
um áhyggjulausu uppvaxtarárum
eða seinna á lífsleiðinni. Við eigum
ykkur mikið að þakka.
Ég minnist þess, pabbi, hvað ég
hef alltaf verið stoltur af þér. Þegar
ég var lítill varst þú hetja í mínum
augum. Þú varst ungur og hraustur,
yngri en flestir aðrir pabbar sem ég
þekkti. Þú varst betri bflstjóri en allir
aðrir og þú varst alltaf með nýjustu
og bestu tækin, hvort sem það voru
bflar, dráttarvélar, snjósleðar eða
hvað sem það nú var. Þegar ég varð
eldri breyttust ástæðurnar fyrir
stoltinu smátt og smátt yfir í stolt af
þér sem persónu. Það var auðfundið
hvar sem maður kom hversu vinsæll
og vel liðinn þú varst. Allir báru þér
vel söguna. Ég fann það líka þegar ég
var með þér í erfiðustu póstferðunum
fyrir jólin að þú vildir allt fyrir alla
gera og varst í raun ánægðari eftir
því sem þú gast gert fleirum greiða.
Þetta heitir í dag þjónustulund.
Þú varst mikill dýravinur. Við átt-
um sameiginlega mikinn vin. Það var
Lappi. Við skildum hann og hann
skildi okkur þótt orðin vantaði.
Síðustu árin hafa verið okkur öll-
um erfið en þú stóðst þig eins og
hetja. Þú neitaðir að gefast upp og
barðist við hverja þá hindrun sem á
vegi þínum varð með einurð og þraut-
seigju og kvartaðir ekki.
Elsku mamma, þakka þér fyrir allt
það sem þú hefur lagt á þig. Ég vil
einnig koma fram þakklæti frá okkur
öllum tfl starfsfólksins á Hvammi og
hjúkrunarfólks á 3. hæð á Sjúkrahúsi
Húsavíkur fyrir góða umönnun.
Elsku pabbi. Ég þakka enn og aft-
ur það góða veganesti sem þú gafst
mér út í lífið. Megi góður Guð taka
þér opnum örmum og varðveita þig.
Ámi Grétar.
GUNNAR
INDRIÐASON
JACK
HEMINGWAY
+ Jack Hemingway
fæddist í Toronto
hinn 10. október
1923. Hann andaðist
á sjúkrahúsi New
York hinn 1. desemb-
er síðastliðinn. Hann
hafði nýlega gengist
undir hjartaupp-
skurð á Presbytari-
an-spítalanum á
Manhattan-eyju sem
starfar í tengslum
við Cornell-háskóla.
Jack var elsti sonur
rithöfundarins og
Nóbelsskáldins Ern-
ests Hemingway. Móðir hans hét
Hadley Richardson og var fyrst af
fjórum eiginkonum Ernests. Eft-
irlifandi eiginkona Jacks er Ang-
ela Hemingway, fyrrum Angela
Holvey.
Minningarathöfn var haldin á
Explorer-klúbbnum í New York
hinn 9. desember en önnur verður
síðan haldin í heimabæ Hem-
ingways, Ketcham, Sun Valley í
Idaho, hinn 30. desember.
Jack Hemingway var sérstök
hetja og karl faðir hans hefði verið
stoltur af heillandi veiðisögum son-
Formáli
minning-
argreina
ÆSKILEGT er að minningar-
greinum fylgi á sérblaði upp-
lýsingar um hvar og hvenær sá,
sem fjallað er um, er fæddur,
hvar og hvenær dáinn, um for-
eldra hans, systkini, maka og
börn, skólagöngu og störf og
loks hvaðan útför hans fer
fram. Ætlast er til að þessar
upplýsingar komi aðeins fram í
formálanum, sem er feitletrað-
ur, en ekki í greinunum sjálf-
um.
arins við kvöldverðar-
borð veiðihúsanna.
Hann var sannur
sveitamaður að upplagi
- og snillingur með
flugustöng. Stanga-
veiði var honum í blóð
borin og ástríða alla
ævi. Vangaveltur hans
um útivist sýna ekki að-
eins hve mikla ánægju
hún veitti honum, held-
ur endurspegla þær
innra gildismat manns-
ins. í staðföstum stuðn-
ingi sínum við náttúru-
vemd var Jack
Hemingway gull af manni. Honum
þótti vænt um ósnortna náttúru og
varði löngum stundum við silungs-
veiðar í Idaho og Bresku-Kolumbíu,
við stórlaxaveiðar í Noregi og gáru-
hnútsveiðar á íslandi.
Aldrei ríkti deyfð eða drungi
kringum Jack og hann var ákaflega
þakklátur fyrir að hafa lifað svo
heillandi lífi sem raun bar vitni.
Hann vildi að aðrir nytu ánægjunnar
með sér og öllum sem kynntust hon-
um þótti vænt um hann. Hann átti
óvenjulega æsku með foreldrum sín-
um í París þar sem hann fékk gælu-
nafnið herra Bumby og guðmóðir
hans var engin önnur en Gertrude
Stein. Það var spennandi fyrir lítinn
dreng að sitja á kaffihúsi í París og
hlusta á föður sinn ræða við vini sína
um fréttir dagsins eða hvort vind-
urinn myndi hafa áhrif á stíl uppá-
haldsnautabana hans í Sevilla.
Meðal vina Jacks og kunningja var
margt frægt fólk 20. aldarinnar.
Hann umgekkst Ezra Pound, Pic-
asso, James Joyce, Clark Gable, Jul-
iu Child, Gary Cooper, Ingrid Berg-
man, Charles Ritz og margt annað
frægðarfólk. Hann kvæntist Puck
Whitlock. Þau eignuðust þrjár ynd-
islegar dætur, Joan (Muffet), Marg-
aux (dáin 1996) og Mariel. Eftirlif-
andi bræður Jacks eru Patrick og
Gregory.
Seinni kona Jacks var Angela,
konan sem hann sagðist ekki geta
verið án. Það var dæmigert fyrir
hann að hveitibrauðsdögunum var
eytt í grennd við mjög góðar silungs-
ár. Heimili sínu valdi hann einnig
stað á slíkum slóðum í fallegu húsi í
Sun Valley í Idaho. Þrátt fyrir ást
hans á stangaveiðinni var hún í öðru
sæti í lífi hans. Angela átti hug hans
allan en samband þeirra var ævin-
týri líkast. Þau unnu hvort öðru heitt
og nutu þess að vera saman.
Hugrekki og reynsla Ernests
Hemingway mótuðu Jack. Sá gamli
tók þátt í þremur styrjöldum og son-
ur hans varð einnig stríðshetja. Jack
talaði stundum um störf sín fyrir
leyniþjónustuna í seinni heimsstyrj-
öldinni og ein af kunnustu sögum
hans var þegar hann stökk út í fall-
hlíf yfir Frakklandi með veiðistöng í
hendinni. Ekki var það íþróttarinnar
vegna sem hann tók stöngina með
heldur til að geta þóst vera að veiða.
En þegar Þjóðverjar tóku hann og
yfirheyrðu hélt hann því fram að tal-
stöðvarloftnetið væri líka veiðistöng.
Sú blekking dugði þó skammt. Hann
var hrepptur í fangabúðir Þjóðverja.
Hann reyndi síðar að flýja en var
gripinn.
Ég man þegar ég hitti hann í
fyrsta sinn, á bökkum Laxár. Augu
hans leiftruðu. Svo mikil hamingja
og gleði fylgdu honum að við litum
alltaf á hann sem barn fremur en
fullorðinn mann. Lífshlaup hans
snerist um fluguveiðar í betra vist-
kerfi. Hemingway var einn af
fremstu stuðningsmönnum alþjóð-
legu náttúruvemdarsamtakanna
NASF. Hvenær sem þurfti að ná at-
hygli stjómmálamanns eða safna fé
fyrir sérstakt verkefni hvar sem var
í heiminum leituðum við til Jacks.
Hann brást aldrei.
Undanfarin sumur kom hann til
Islands að veiða í nokkrum af bestu
laxveiðiám heims, Laxá, Langá,
Grímsá, Rangánum og Selá. Hann
naut þess að vera við þessar ár sem
og samverunnar með uppáhaldsleið-
sögumönnum sínum, Jodda, Eika og
Viwa.
Arfur Jacks til stangaveiðimanna
er geymdur í bók hans, „Misadvent-
ures of a Fly Fisherman“ (Óhöpp
fluguveiðimanns) en undirtitill bók-
arinnar er „Líf mitt með og án
Papa“. Ég sé þá fyrir mér, feðgana,
saman á ný, að kasta flugu eða eltast
við stóra villibráð á himnum og segja
hvor öðrum sögur. Þeir voru tveir af
bestu sögumönnum heimsins.
Orri Vigfússon.