Morgunblaðið - 20.12.2000, Page 50

50 MIÐVIKUDAGUR 20. DESEMBER 2000
i ■■ ■■■■ . .. ....... ....
MINNINGAR
MORGUNB LAÐIÐ
+
' Ástkær eiginmaður minn, faðir okkar, sonur og
bróðir,
SÍMON PÁLSSON,
Hörgslundi 6,
Garðabæ,
sem lést sunnudaginn 10. desember, verður
jarðsunginn frá Vídalínskirkju á morgun, fimmtu-
daginn 21. desember, kl. 13.30.
Blóm og kransar afþakkaðir en þeim sem vilja minnast Símonar er bent á
Umhyggju, félag til stuðnings langveikum börnum, Laugavegi 7.
Þuríður Vilhjálmsdóttir,
Jóhanna Símonardóttir,
Vilhjálmur Styrmir Símonarson,
Sveinn Orri Sfmonarson,
Jóhanna Símonardóttir, Páll Þorsteinsson,
Vigdís Pálsdóttir,
Áslaug Katrín Pálsdóttir,
Þorsteinn Pálsson,
Páll Ásgeir Pálsson,
Gylfi Þór Pálsson
og aðrir aðstandendur.
t
Ástkær eiginmaður minn, faðir okkar, tengda-
faðir og afi,
ÆVAR GUÐMUNDSSON
lögmaður,
Malarási 9,
Reykjavík,
sem lést aðfaranótt föstudagsins 15. desem-
ber á gjörgæsludeild Landspítalans í Fossvogi,
verður jarðsunginn frá Dómkirkjunni í Reykjavík
föstudaginn 22. desember kl. 13.30.
Guðrún Jóhannesdóttir,
Eva Margrét Ævarsdóttir, Kolbeinn Árnason,
Jóhannes Ragnar Ævarsson,
Ingólfur Vignir Ævarsson, Sólrún Ársælsdóttir,
Guðmundur Freyr Ævarsson, Emil Freyr Guðmundsson.
+
Ástkær eiginmaður minn, faðir okkar, tengda-
faðir, afi og langafi,
SVEINN SIGURSTEINSSON,
Njálsgötu 86,
Reykjavík,
verður jarðsunginn frá Hallgrímskirkju fimmtu-
daginn 21. desember kl. 13.30.
Katrín Pálsdóttir,
Kristinn Ómar Sveinsson, Lára G. Sighvatsdóttir,
s Eyjólfur H. Sveinsson, Aldís Kristinsdóttir,
Bergdís Sveinsdóttir, Þorbjörn Sveinsson,
afabörn og langafabörn.
+
Innilegar þakkir til allra þeirra, sem sýndu
okkur samúð, hlýju og vinarhug vegna and-
láts og útfarar móður okkar, tengdamóður
og ömmu,
KÖTLU PÁLSDÓTTUR.
Sérstakar þakkir til hjúkrunarfólksins á Eir fyrir
góða og elskulega umönnun.
Áslaug G. Harðardóttir, Jón Hákon Magnússon,
Hörður H. Bjarnason, Áróra Sigurgestsdóttir
og börn.
|r
+
Móðir okkar, tengdamóðir og amma,
ÁRSÓL KLARA GUÐMUNDSDÓTTIR,
Barðavogi 21,
Reykjavík,
verður jarðsungin frá Fossvogskirkju fimmtu-
daginn 21. desember kl. 15.00.
Regína Svavarsdóttir, Hans Berndsen,
Garðar Svavarsson, Aðalheiður Sigurðardóttir,
Soffía Lúðvíksdóttir Taylor
og barnabörn.
JÓNA SIGRÍÐUR
STEINGRÍMSDÓTTIR
+ Jóna Slgríður
Steingrímsdóttir
fæddist í Höfðakoti á
Skagaströnd 5. maí
1930. Hún lést á
hjúkrunarheimilinu
Holtsbúð 13. desemb-
er síðastliðinn. Hún
var dóttir hjónanna
Halldóru Pétursdótt-
ur frá Tjörn á Skaga,
f. 22. ágúst 1898, d.
23. desember 1987,
og Steingríms Jóns-
sonar frá Brúarlandi,
f. 16.júní 1897, d. 15.
janúar 1992. Systkini
hennar eru: Guðrún, f. 4. janúar
1929, maki Björgvin Jósteinsson;
Ólína, f. 23. júlí 1931, d. 4. febrúar
1994, maki Skúli B. Ágústsson
(látinn); Anna, f. 28. júní 1933,
maki Gunnar Yngvi Tómasson;
Gyða, f. 6. júní 1935, maki Bjarni
Eliasson; Sigurður, f. 31. júlí 1937,
maki Margrét Sigurðardóttir.
Jóna giftist 1955 Jóni Ásgeiri
Stefánssyni, f. 2. febrúar 1933.
Þau slitu samvistir. Börn Jónu eru
Grétar Óskarsson, f. 29. júní 1951,
maki Sigríður Sigurðardóttir, f.
15. maí 1956, börn þeirra eru Jóna
Sigríður, f. 27. janúar 1975, Odd-
ur Geir, f. 9. febrúar
1980, og Grétar
Freyr, f. 16. nóv-
ember 1985; Stef-
anía Margrét Jóns-
dóttir, f. 7. júní 1958,
maki Ægir Kópsson,
f. 19. september
1955, fyrir átti Stef-
anía dótturina Hel-
enu Lind Svansdótt-
ur, f. 19. júní 1975,
dætur Stefaníu og
Ægis eru Alda, f. 10.
apríl 1980, og
Harpa, f. 26. aprfl
1984. Ásgerður
Jónsdóttir, f. 14. nóvember 1963,
maki Axel Oddsson, f. 24._ mars
1958, synir þeirra eru Jón Ásgeir,
f. 19. september 1992, og Tómas,
f. 15. september 1995.
Fyrstu búskaparárin bjó Jóna í
Neskaupstað og síðar í Grindavík
þar sem hún vann m.a. við fisk-
vinnslu og sem matráðskona. Um
1980 flutti Jóna til Reykjavíkur og
vann um tima sem matráðskona í
Hrauneyjarfossvirkjun og einnig
á leikskólanum Hraunborg.
Útför Jónu verður gerð frá
Grafarvogskirkju í dag og hefst
athöfnin klukkan 13.30.
Mig langar í örfáum orðum að
minnast tengdamóður minnar, sem
lést skyndilega nú stuttu fyrir jól.
Ég kynntist Jónu fyrir tæpum 29 ár-
um er við Grétar, soriur hennar, fór-
um að vera saman. Ég fann fljótlega
hve einstök kona Jóna var, hún tók
mér strax mjög vel. Hún var glæsi-
leg og bar ávallt af þar sem hún kom.
Jóna var vinur vina sinna, en það fór
ekki fram hjá neinum ef henni líkaði
ekki viðkomandi. Hún kom til dyr-
anna eins og hún var klædd og lá
ekki á skoðunum sínum.
Ég var svo lánsöm að eiga hana að
vini, við treystum hvor annarri og
skildum hvor aðra. Henni var margt
til lista lagt og alltaf gott að leita til
hennar. Hún var m.a. frábær kokkur
og voru þær ófáar stundirnar sem
við vörðum saman í að baka kleinur,
laufabrauð og fleira.
Jón var einstaklega gjafmild og
hafði alltaf miklu meira gaman af því
að gefa en þiggja. Það voru ófá skipt-
in sem hún gætti bús okkar og
bama, er við fórum erlendis á meðan
börnin voru lítil og eiga þau margar
skemmtilegar minningar frá þeim
tíma.
Fyrir 10 árum fékk Jóna heila-
blóðfall og lamaðist á vinstri hlið lík-
amans, en eftir það var hún aldrei
söm. Þá kom það sérstaklega fram
hversu sterk hún var.
Einnig langar mig að nefna hversu
sérstakan og frábæran húmor hún
hafði, en það hjálpaði henni mikið í
gegnum erfiða tíma. Ég gleymi því
t.d. aldrei þegar hún og Oddur, föð-
urbróðir minn, voru í mat hjá okkur.
Oddur var spurður af því hvort hon-
um fyndist kjötið nægilega vel steikt
og kurteisislega jánkaði hann því
óhikað.
Þegar honum var svo boðið meira
afþakkaði hann boðið, en sagði svo
stuttu seinna af einlægni „annars er
nú sagt að hrátt kjöt sé hollt“. Þá
gersamlega trylltist tendamamma
úr hlátri og við héldum að hún myndi
hreinlega kafna úr hlátri. Þannig
lífgaði hún oft upp á gráan hvers-
dagsleikann með sínum skemmti-
lega húmor.
Elsku Jóna, ég átti ekki von á því
að kveðja þig svona fljótt þar sem þú
varst orðin svo hress.
Nú legg ég augun aftur,
ó, Guð, þinn náðarkraftur
mínverivömínótt.
Ævirstmigaðþértaka,
méryfirláttuvaka
þinn engil, svo ég sofi rótt.
(Þýð. Sveinbjöm Egilsson.)
+
Okkar hjartkæra,
ODDNÝ GUÐRÍÐUR EYJÓLFSDÓTTIR
frá Læk
í Holtum,
sem lést sunnudaginn 17. desember sl.,
verður jarðsungin frá Hagakirkju í Holtum
föstudaginn 22. desember kl. 14.00.
Þeir, sem vildu minnast henr.ar, eru góðfús-
lega beðnir að láta Hagakirkju njóta þess.
Fyrir hönd fjölskyldunnar,
Pálmi Sigfússon, Vigdís Guðmundsdóttir.
+
ÞÓRHILDUR JÓHANNESDÓTTIR,
frá Hallkelsstöðum,
Hvítársíðu,
andaðist á sjúkrahúsinu á Akranesi að morgni föstudagsins 15. desember.
Útför hennar verður gerð frá Reykholtskirkju á morgun, fimmtudaginn
21. desember, kl. 11 árdegis. Jarðsett verður í Gilsbakkakirkjugarði.
Sætaferð verður frá BSl kl. 8.45 að morgni og farið um Borgarnes.
Fyrir hönd vandamanna,
Jóhannes Benjamínsson.
Bestu þakkir fyrir allt,
þín tengdadóttir,
Sigríður.
Elsku amma mín.
Mig langar svo mikið að segja þér
að það er allt gott að frétta af okkur,
Biggi minn er kominn heim til mín
og við erum flutt inn í nýju íbúðina
okkar, þér hefði þótt gaman að koma
til okkar og skoða hana. Þú tókst
alltaf svo mikinn þátt í því sem ég
tók mér fyrir hendur.
Ég er að velta fyrir mér hvað þú
ert að gera þessa dagana, ég veit að
nú líður þér betur og að þú vakir yfir
okkur sem eftir stöndum í þessum
heimi.
Ég sakna þess að geta ekki lengur
komið og heimsótt þig til að segja
þér nýjustu fréttir og til að spjalla
um daginn og veginn, það var nú oft
glatt á hjalla hjá okkur og við hlóg-
um mikið saman.
Þú varst alltaf uppspretta góðra
ráða og ég virti alltaf hversu ráða-
góð, þroskuð og falleg kona þú varst,
þú varst mér góð fyrirmynd. Ég
vona bara að ég geti veitt mínum
ömmubömum sömu alúð, ást og
hlýju og þú veittir mér alla tíð.
Eg veit að þú ert alltaf hjá mér og
vakir yfir mér, hvíldu í friði elsku
amma mín.
„Menn lifa ekki vegna þeirrar um-
hyggju sem þeir bera fyrir sjálfum
sér, heldur vegna þeirrar ástar sem
aðrir bera til þeirra.“ (Leo Tolstoj.)
Helena Lind Svansdóttir.
Elsku amma, þín verður sárt
saknað. Það er ekki sjálfgefið að eiga
góðan vin, sem hægt er að leita til
með næstum hvað sem er. Þú varst
mér slíkur vinur. Það var hægt að
trúa þér fyrir öllu og það sem mik-
ilvægast var að þú settist ekki í dóm-
arasætið með athugasemdir mínar.
Þú virtist alltaf hafa skilning á því að
það væru ekki allir eins, og þú hafðir
þann eiginleika að líta á björtu hlið-
arnar á flestum málum. En þú varst
líka meðvituð um eigin galla og það
var svo gaman að því þegar við átt-
uðum okkur á því hve líkar við vorum
og sátum oft saman, hlæjandi að eig-
in göllum.
Ég hef ætíð verið stolt af því
hversu glæsileg þú varst. Þú bauðst
af þér sérstakan þokka, sem ekki er
sjálfgefinn. Ég veit að þú varst ekki
sátt við lífið eftir heilablóðfallið sem
þú fékkst. Þér fannst líklega að þú
fengir ekki að njóta þín sem skyldi,
en ef þú bara vissir hve mikið þú
gafst af þér og hversu mikils virði
þessi tími var mér. Þær stundir sem
við hlógum saman og gerðum grín að
lífinu, að meðtöldum sjálfum okkur,
eru mér ógleymanlegar. Það var svo
ótrúlega stutt í hláturinn þinn, enda
hafði ég keypt handa þér myndband
í jólagjöf sem ég hlakkaði svo mikið
til að gefa þér. Ég var viss um að þú
hefðir gaman af því, en þar er ein-
mitt gert góðlátlegt grín að lífinu
eins og við vorum vanar að gera.
Fyrir mér varst þú ætíð jákvæð og
hrífandi, en ég veit þú áttir oft erfitt.
Þú virtist samt hafa tekið þá afstöðu
að blanda mér ekki inn í slík mál en
þá leitaðir þú m.a. oft til mömmu.
Hún kynntist þér að mörgu leyti bet-
ur en ég, enda stóð hún með þér í
gegnum þunnt og þykkt og hugsaði
um þig eins og best varð á kosið. Ég
er mömmu því ætíð þakklát, enda
minntist þú margoft á það við mig
hversu góð hún var þér.
Ég geri mér vel grein fyrir því að
líklega líður þér betur þar sem þú ert
nú, en ég get ekki annað en verið eig-
ingjörn og sagt að ég hefði viljað
hafa þig lengur. En þannig er það
víst að maður grætur það sem áður
var gleði manns.
Amma mín, ég vil þakka þér fyrir
allar stundirnar sem við áttum sam-
an og í huga mínum lifa góðar minn-
ingar. Mig langar til að biðja þig að
vera verndarengillinn minn, því betri
engil er ekki hægt að hugsa sér.
Þín
Jóna.