Skírnir - 02.01.1850, Síða 10
12
er kunnur úr danska strfóinu og þá var nýkominn
heim, og sá varb endirinn, ab Berlínarborg var um-
setin af herlibi, og enginn mátti tala eba gjöra ann-
ab enn konungur leyfbi. J)ingmennirnir voru kall-
labir til fundar í Brandenborg, og var meiri hluti
þingmanna á því ab hlý&nast eigi þessu bobi; minni
hlutinn fór út til Brandenborgar, en hinir voru ept-
ir í Berlín, og höfbu fundi me& sjer hjer og hvar;
þeir lögbu bann vib, a& landslýburinn gyldi konungi
skattana, en gátu eigi komib því fram, og sá varb
endirinn, a& margir þeirra fóru a& sí&ustu til Brand-
enborgar á þingib þar. þar voru þá og búin til
ný grundvallarlög, er konungur ljet semja, og hlutu
þingmenn aí) fallast á þau eins og þau voru, og
má konungur reyndar eiga, ab þau voru eigi svo
Ijeleg, sem margur hafbi ætlaí). Af áírnr sögbu má
sjá, a& konungurinn var vi& árslokin me& öllu búinn
a& koma ár sinni vel fyrir borb; hann var orfeinn
svo a& segja einvaldur í ríki sínu, e&a hann gat a&
minnsta kosti gert hvafe sem honum leizt, og liins
vegar stófe honum til bofea, a& ver&a keisari alls
þýzkalands.
Vi& því var a& búast, a& Austurríki mundi eigi
komast klaklaust af í byltingunum árife sem leife,
einkum fyrir þá sök, a& svo margs konar eru þeir
þjó&ílokkar, er Austurríkiskeisari á fyrir a& rá&a,
enda mun mega fullyr&a, a& varla hafi nokkurt ríki
sta&ife eins tæpt í nor&urálfunni. A&alþjó&flokkarnir
eru þjó&verjar, Slafar, Magýarar og Italir, er sinn
skilur me& hverju móti frelsishreifinguna, er hófst
í Vínarborg. Metternich hlaut a& flýja land, eins
og Guizot. Slafarnir í Böhmen gera uppreist, og