Skírnir - 02.01.1850, Blaðsíða 56

58
alls herjar þings Italíu, þá myndi bráSabyrgíiarstjórn-
in gera þaö ab þinginu fornspur&u, því slíkt væri
ósk og vilji þjóSarinnar. Eigi þorbu þingmenn aö
mæla á móti því sem ráSherra Sterbini ílutti, en
eigi aí> heldur vildu þeir þó veita atkvæbi sitt til
þessa, og tóku margir þingmanna þaS til brag&s aö
ganga þegjandi burtu úr þingsalnum og æpti lýöur-
inn ab þeim. Síöast uröu svo fáir þingmenn eptir,
aö ekki var lengur fundfært, og tók þú bráöabyrgö-
arstjórnin þaö til bragSs aí> segja þessari þingnefnu
frá hinum gömlu tímum slitiö. Skömmu síöar birtu
ráöherrar kosningarlög til aÖ kjósa eptir til hins
nýja þings, er semja skyldi stjórnarskrána, og kosn-
ingar fóru fram í janúarmánuöi, en þingiÖ var sett
5. dag í febrúarmánuöi, og voru þingmenn 200 aö
tölu. Innanríkisrábherrann, Armellini, setti þingib
og flutti hann langa tölu ab því sinni, og eru þetta
hin helztu atriöi hennar: Frelsisdagur Italíu er oss
upp runninn og brábabyrgöarstjórnin kveÖur í fyrsta
sinni meö fögnubi þingmenn þá, sem þjóÖin hefur
kosiö eptir frjálslegum kosningarlögum. Góöirmenn!
gjörumst aptur Rómverjar, og lítum á þaö, aö
Rómaborg hefur áÖur veriö absetur frama og frægö-
ar, og eins og höfuöiö er hinn æösti partur líkam-
ans, svo er hún og miÖbik allrar Italíu. Píus
páfi, sem nú hefur flúib ríki sitt, byrjaöi vel, en
hann skorti þrótt og fylgi til aö leiöa þaö til lykta,
er hann haföi svo ágætlega byrjaö; hann var of
ragur og tilhliörunarsamur, og aÖ síöustu varö hann
aö leikfangi útlendra stjórnenda og þeirra sem sporna
á móti framförum og heillum þjóöarinnar; hann dró
sig í hlje þá er bræÖur vorir á LangbarÖalandi leit-