Skírnir - 02.01.1850, Blaðsíða 29
31
3) engri þjóð, nema Englendingum einum, var
leyft, eptir hinutn eldri lögum, aö verzla vife ný-
lendur Englendinga í hinum álfunum. Eptir breyt-
ingunni, sem gjörð var, mega nú allar þjóbir verzla
vib þær, og fær&u menn þær röksemdir fyrir þess-
ari brevtingu, ab nýlendumenn væru orbnir mjög
svo leibir á einokun Englendinga, og heimtu allir í
einu hljóbi aí> verzlunin væri látin laus, og væri
þeim neitab um þetta, mætti svo fara, a& Englend-
ingar misstu allar nýlendur sínar.
þab má fullyrba, ab breyting farmannalaga Eng-
lendinga er einhver hinn merkilegasti vi&burbur í
sögu þeirra í ár, enda ur&u rniklar umræ&ur urn
hana bæ&i í efri og ne&ri málstofunni, og snjerust
menn mjög í tvo flokka, en svo lauk um sí&ir, a&
23. dag í apríl mánu&i var fallist á hana í ne&ri
málstofunni me& 275 atkvæ&um mót 214. Russel,
Graham og M’Gregor áttu mestan þátt í a& mæla
fram me& henni, en Harris, Walpole og Israeli
mæltu ákafast í mót henni. I efri málstofunni voru
farmannalögin nýju samþykkt 8. dag í maímánu&i,
og voru þar 173 atkvæ&i me&, en 153 á móti.
A& svo mæltu skal hjer geti& hinna helztu
frumvarpa, er komi& hefur veri& fram me& í enska
parlímentinu í ár.
Einn af þingmönnum í ne&ri málstofunni, sá
er Cobden heitir, kom þegar í byrjun ársins fram
me& uppástungu um, a& stjórnin skyldi framvegis
leitast vi& a& bæta fjárhag ríkisins, og vi& hafa meiri
sparnaö í útgjöldunum, enn hingaö til hef&i veri&.
Fljótt tóku menn ví&a á Englandi vel undir mál
hans, og sög&u, a& hann í mörgu hef&i satt aö mæla,