Skírnir - 02.01.1850, Blaðsíða 19
21
Frá Bretum.
Fyrsta dag í febrúarmánu&i setti drottning þjób-
þing Breta, og llutti hún ab venju tölu fyrir þing-
mönnum og skýrfei frá störfum stjórnarinnar og ásig-
komulagi ríkisins, og er þetta hin helztu atrifei
tölunnar:
”þafe glefeur mig, herrar mínir, lávarfear og þing-
menn! afe geta llutt yfeur þær glefeifregnir, aö þjófeir
þær, bæfei í sufeurhluta og noröurhluta noröurálfunnar,
sem átt hafa í bardögum og illdeilum árife sem leife,
hafa nú þegar fyrir milligöngu og tillögur vorar
tekife þafe ráfe, afe láta af bardögum, en leitast vife
afe koma á grifeum og frifei meö sjer.
Strífe þafe, er Sikileyingar áttu í vife Neapels-
menn, var háfe mefe slíkri grimmd, afe sjólifesforingjar
vorir og Frakka urfeu afe skerast í leikinn og aptra
herlifei Neapelskonungs frá afe vinna þar íleiri nífe-
ingsverk, enn þeir þegar höffeu framife. Um sama
leyti baufe eg ásamt Frökkum Neapelskonungi afe
reyna til afe mifela málum mefe honum og Sikiley-
ingum; en ekki er mál þafe aö öllu enn til lykta
leitt. Auk þessa hef eg varife allri alúfe til þess,
afe gófeur frifeur og tryggvar sættir mættu á komast
millum þeirra þjófea, sem ósáttar voru, og hef eg
í því skyni boöiö þeim afe mifela svo málunum, aö
hvorutveggjum mætti vel líka, en strífe og orustur
hætta. þafe er jafnan ósk mín og vilji, afe ríki vort
mætti ávallt halda frifei og vináttu vife aferar þjófeir.
Undir eins og tími er kominn til, mun eg leggja
fram fyrir þingife öll þau skjöl og skírteini, sem lúta