Skírnir - 01.01.1875, Qupperneq 15
ENGLAND.
15
nýrri styrjöld og ófriSarböli — en því aS eins er slíkt mælt, aS
stjórnin veit, til hverra hnn mælir, og aS ensku þjóhinni er alls
ekki aS skapi aS stija sjálfri sjer frá öllum afskiptum af erlendis-
málum,eSa aS ganga í „pólitiskt“ bindindi, aS því er kemurtil þjóS-
skiptamála, svo hún gæti því betur lifaS sínu eigin lífi, aukiS auS sinn
og afia og fært sjer hann til maklegs munaSar og sælla daga. þaS
hefir opt komiS í ljós, aS alþýSa manna á Englandi gefur mikinn
gaum aS og hefir mesta ábuga á mörgu, sem tíSindum skiptir
erlendis; menn halda stórfundi og senda á stundum nefndir til
ráSberranna og brýna fyrir þeim, hvernig fólkiS vili aS þeir
snúist viS málunum.1 AS vísu fara ráSherrar Euglendinga aS
engu óSara en áSur fyrir slík aSköll, en þeim likar þó vel, aS
fólkiS lýsi áhuga sínum, og vita vel, hvaS undir kjarki þess og
þjóSlegum áhuga er komið, ef aS því ræki, aS Englendingar
þyrftu aS reka af höndum sjer hneysu og ofbeldi. því verSur
ekki neitab, aS þeir hafa beldur dregiS sig í hlje viS þá atburSi
og umskipti, sem hafa orSiS á meginlandinu á seinni árum, en
þeim er ekki láandi, aS þeir einkum og í fremsta lagi hafa
augastaS á því, hvaS sjálfum þeim er til hags og heilla, eSa aS
þeir svo lengi sem unnt er forSist aS bendla sig viS misklíSirnar
á meginlandi Evrópu, þar sem svo bágt er aS sjá. hverir aS svo
komnu hafi hjer heilum vagni heim ekiS. Vjer gátum þess í
innganginum, aS erindreki eSa fulltrúi ensku stjórnarinnar lagSi
ekki til málanna í Bryssel, en horfSi, sem þjassi forSum, á seyS-
inn. Derby hafSi spáS, aS hjer mundi eigi „soSna á“, en hefir
síSan gert grein fyrir, hvers vegna Englendingar kysu aS vera
utanþings, ef máliS yrSi aptur upp tekiS. Hann finnur þaS aS
uppástungum Rússa, aS þær bindi um of hendur þeirra, sem
litlum afla ráSa, en þurfa alls viS aS neyta til varnar fjörs og
frelsis. Hitt sjest og, aS Englendingar vilja ekki, aS frekari
skorSur sje reistar viS sóknum og vörnum á sjó úti, því hjer er
afl þeirra mest, og hjer vilja þeir, sem fyrri, láta þá kenna á
') þegar Póllendingar gerðu appreisnina síðustu, fór ein fundarnefnd
frá járnsmiðunum á fund Palmerstons og bað hann fyrir alla muni
að skerast í leikinn móti Rússum.