Skírnir - 01.12.1907, Qupperneq 44

332
Völuspá.
lýsir í þeim hinum illu vistarverum þeirra, sem hafa
framið glæpi, er verstir máttu vera í almennu félagslífl'
er það óbeinlínis lýsing á hinurn verstu siðspillingartím-
um á æflferli mannkynsins og undanfari ragnarökrs. Alt
það sem völvan talar hér um heyrir til »núlegum tíma«
og framtíðinni. — Um Mðhögg skal talað síðar.
Eftir að völvan hefir með þessu móti talað um ástand-
ið eftir dauða Baldurs, siðspillinguna og refsingar þær,
er af henni hljótast, hverfur hún aftur að því sem er að-
alefnið, baráttunni milli goða og jötna. Hún skýrir frá upp-
runa þeirrar ófreskju, úlfsins, sem átti að gleypa sólina
að lyktum; úr því að smiðurinn náði henni ekki, varð að
hafa önnur ráð; gömul gýgur elur hann og fleiri aðra
úlfa (39. v.); úlfurinn, Skoll (Girimn. 40; sbr. refsheitið'
skolli) liflr á blóði dauðra manna, eins og aðrir úlfar;.
hann ælir blóðinu og dreifir því um bústaði goðanna
(r ý ð r r a g n a s j ö t), og er það ills viti; sólmyrkvar
verða og stirð veður, og táknar það alt hið sama, að'
voði er á ferðum og hinir siðustu tímar í nánd — hér
kcmur enn steforðið mjög hæfllega —. Ragna sjöt
skyldi maður helzt halda að væri himininn og væri þá átt við'
kynjaroða á loftinu, sem oft kemur fyrir og mönnum
stendur ætíð stuggur af. Höf. spárinnar hefir þá ekki
gætt þess, að eftir frásögn hans er bústaður guðanna á
jörðu (Miðgarði), en á hans tímum var það orðið alment
að láta guðina búa á himni, og heflr hann líklega tekið
kenningu sína (ragna sjöt) frá þeirri trú, án þess að finna
mótsögnina, sem fylgir henni.
Enn nær fyrirboðum ragnarökrs kemst völvan í
næstu vísum (41.—43. v.). Hún nefnir hinn glaða Eggþé
(eiginl. = sverðs-þjónn, þ. e. herskár maðr), sem slær hörpu.
1 þessu felst gleði sú, sem býr hjá jötnum alment (gýgrin,
sem hann er hirðir hjá, er eflaust sú sama, sem átt er
við í 39. v.; sjálf hét hún, eítir því sem Snorri segir,
Angrboða, og er nafnið fullskýrt); jötnar eru kátir og
þykjast sjá fyrir eyðilegging fjandmanna sinna. Svo er
talað um 3 hana, sinn í hverju ríki, hjá jötnum, ásum