Skírnir

Árgangur

Skírnir - 01.12.1914, Síða 9

Skírnir - 01.12.1914, Síða 9
Hefir jörðin sál ? 349 fullkominn. Engin lögun gat hugsast hentugri, því jörðin er alt i senn: vagn, hjól og hestur. Mörgum sem eiga að hugsa sér að jörðin sé lifandi líkami líkt og vér, hættir við að taka líkinguna of bók- staflega og gera ekki ráð fyrir afbrigðum. Sé jörðin lif- andi og skynjandi vera, hvar eru þá heili hennar og taugar, hjarta og lungu, spyrja þeir, og búast þannig við að þau lífsstörf, sem jörðin heflr oss til að vinna fyrir sig, verði hún að hafa sérstök líffæri til að vinna, í lik- ingu við vor. Þeir gleyma því þá, að jurtir, dýr og menn eru líffæri jarðar. Lungu allra skepna jarðarinnar eru um leið lungu hennar, og vér getum litið svo á sem önd- unarfæri allra jarðneskra vera séu greinar á einu alls- herjar öndunarfæri, sem tengir þau öll, en það er and- rúmsloftið sem lykur um jörðina, þvi þaðan kemur loftið í þau öll og þangað fer það úr þeim aftur og gengur á milli þeirra, flytur plöntunum andardrátt dýranna til nær- ingar og dýrunum aftur hreinsaðan anda plantnanna. Vindarnir blása um alt og greiða þannig fyrir andardrætt- inum. Hvi ætti jörðunni ekki að nægja þetta öndunar- færi? Á líkan hátt eru æðakerfi allra lifandi vera grein- ar af æðakerfi jarðar, þaðan fá þau innihald sitt og þangað skila þau því aftur. Fljót og lækir flytja vatnið niður á við, tré og jurtir lyfta því upp, menn og dýr flytja það í allar áttir, og á þessari hringrás blandast það margvís- legum efnum. En ekki þarf jörðin sérstakt hjarta í brjósti til að halda þessum hringrásum líkama síns við, þar sem sólin stöðugt hefur vatnið á loft, skúrirnar dreifa því um löndin, en þunginn dregur það aftur um fljót og læki í skaut hafsins. En hvernig á nú jörðin að skynja og hugsa, og það á fullkomari hátt en vér, ef hún hefir engan heilann? Svo munu margir spyrja, því það sálarlíf sem vér höfum beina vitneskju um er tengt við heila og störf hans. Jörðin er ekki heldur heilalaus, því allir heilar manna og dýra heyra henni til, eru líffæri í líkama hennar. En vér megum ekki gera ráð fyrir að allir þessir heilar
Síða 1
Síða 2
Síða 3
Síða 4
Síða 5
Síða 6
Síða 7
Síða 8
Síða 9
Síða 10
Síða 11
Síða 12
Síða 13
Síða 14
Síða 15
Síða 16
Síða 17
Síða 18
Síða 19
Síða 20
Síða 21
Síða 22
Síða 23
Síða 24
Síða 25
Síða 26
Síða 27
Síða 28
Síða 29
Síða 30
Síða 31
Síða 32
Síða 33
Síða 34
Síða 35
Síða 36
Síða 37
Síða 38
Síða 39
Síða 40
Síða 41
Síða 42
Síða 43
Síða 44
Síða 45
Síða 46
Síða 47
Síða 48
Síða 49
Síða 50
Síða 51
Síða 52
Síða 53
Síða 54
Síða 55
Síða 56
Síða 57
Síða 58
Síða 59
Síða 60
Síða 61
Síða 62
Síða 63
Síða 64
Síða 65
Síða 66
Síða 67
Síða 68
Síða 69
Síða 70
Síða 71
Síða 72
Síða 73
Síða 74
Síða 75
Síða 76
Síða 77
Síða 78
Síða 79
Síða 80
Síða 81
Síða 82
Síða 83
Síða 84
Síða 85
Síða 86
Síða 87
Síða 88
Síða 89
Síða 90
Síða 91
Síða 92
Síða 93
Síða 94
Síða 95
Síða 96
Síða 97
Síða 98
Síða 99
Síða 100
Síða 101
Síða 102
Síða 103
Síða 104
Síða 105
Síða 106
Síða 107
Síða 108
Síða 109
Síða 110
Síða 111
Síða 112

x

Skírnir

Beinleiðis leinki

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Skírnir
https://timarit.is/publication/59

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.