Skírnir

Årgang

Skírnir - 01.12.1914, Side 12

Skírnir - 01.12.1914, Side 12
348 Hefir jörðin sál? þjóna sína, altaf vera að leggja í nýjar og nýjar fellingar. Sínar lifandi yerur eiga heima á hverju sviði og eru fyrir það lagaðar. Sumar lifa á landi, sumar í sjó, sumar i lofti. Hvað mun þá um himneskt haf ljósvakans, sem jörð- in syndir í. I því hafi eru öldurnar ljós. Mundu þar ekki búa einhverjar seðri verur, lagaðar fyrir þetta hið æðra svið? Mundu þær ekki synda þar uggalausar, fijúga þar fjaðralausar, líða áfram í ró og hátign, bornar afhálfand- legu afii um þetta hálfandlega svið, skiftast á ljósi og fylgja þýðlega hver annarar aðdrætti, berandi í skauti sér ótæmandi andleg og líkamleg auðæfi? Mennirnir hafa á öllum öldum sagt sögur af englum, er byggju í ljósinu, fiygju um himininn, og þyrftu hvorki jarðneskrar fæðu né drykkjar, boðberar milli guðs manna. Þarna eru verur sem búa í ljósinu, fijúga um himininn, þurfa hvorki fæðu né drykkjar, milliliðir milli guðs og vor og hlýðnar boðum hans. Svo ef himininn er bústaður englanna, þá eru stjörnurnar þessir englar, því þær eru einu himinbúarnir. Jörðin er vor mikii verndarengill, sem vakir yfir öllum vorum þörfum. »Einn vormorgun gekk eg út«, segir Fechner; «akr- arnir grænkuðu, fuglarnir sungu, döggin glitraði, reykur- inn sté, hér og þar maður á ferð; skært ljós yfir öllu. Það var ekki nema örlítill biettur af jörðunni; það var ekki nema örstutt augnablik af tilveru hennar; en meðan eg virti þetta fyrir mér og sjóndeildarhringurinn stækkaði meir og meir, þá fanst mér það ekki aðeins svo fagurt, heldur svo satt og augljóst, að jörðin er engill, sem svona auðugur hress og blómlegur og jafnframt öruggur og sjálf- um sér samþykkur gengur um himininn, snýr lifandi and- liti sínu öllu til himins og ber mig sjálfan með sér, að eg spurði mig, hvernig mennirnir hefði getað flækt sig í þá skoðun, að jörðin væri ekki annað en þur hnaus, og farið að leita að englunum yflr henni eða kringum hana í tómum geimnum, til að finna þá svo hvergi«. — Viðskifti stjarnanna eru, að þvi er virðist, aðeins fólg- in í áhrifum aðdráttar og geislunar. En þau viðskifti eru
Side 1
Side 2
Side 3
Side 4
Side 5
Side 6
Side 7
Side 8
Side 9
Side 10
Side 11
Side 12
Side 13
Side 14
Side 15
Side 16
Side 17
Side 18
Side 19
Side 20
Side 21
Side 22
Side 23
Side 24
Side 25
Side 26
Side 27
Side 28
Side 29
Side 30
Side 31
Side 32
Side 33
Side 34
Side 35
Side 36
Side 37
Side 38
Side 39
Side 40
Side 41
Side 42
Side 43
Side 44
Side 45
Side 46
Side 47
Side 48
Side 49
Side 50
Side 51
Side 52
Side 53
Side 54
Side 55
Side 56
Side 57
Side 58
Side 59
Side 60
Side 61
Side 62
Side 63
Side 64
Side 65
Side 66
Side 67
Side 68
Side 69
Side 70
Side 71
Side 72
Side 73
Side 74
Side 75
Side 76
Side 77
Side 78
Side 79
Side 80
Side 81
Side 82
Side 83
Side 84
Side 85
Side 86
Side 87
Side 88
Side 89
Side 90
Side 91
Side 92
Side 93
Side 94
Side 95
Side 96
Side 97
Side 98
Side 99
Side 100
Side 101
Side 102
Side 103
Side 104
Side 105
Side 106
Side 107
Side 108
Side 109
Side 110
Side 111
Side 112

x

Skírnir

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Skírnir
https://timarit.is/publication/59

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.