Skírnir

Volume

Skírnir - 01.12.1914, Page 12

Skírnir - 01.12.1914, Page 12
348 Hefir jörðin sál? þjóna sína, altaf vera að leggja í nýjar og nýjar fellingar. Sínar lifandi yerur eiga heima á hverju sviði og eru fyrir það lagaðar. Sumar lifa á landi, sumar í sjó, sumar i lofti. Hvað mun þá um himneskt haf ljósvakans, sem jörð- in syndir í. I því hafi eru öldurnar ljós. Mundu þar ekki búa einhverjar seðri verur, lagaðar fyrir þetta hið æðra svið? Mundu þær ekki synda þar uggalausar, fijúga þar fjaðralausar, líða áfram í ró og hátign, bornar afhálfand- legu afii um þetta hálfandlega svið, skiftast á ljósi og fylgja þýðlega hver annarar aðdrætti, berandi í skauti sér ótæmandi andleg og líkamleg auðæfi? Mennirnir hafa á öllum öldum sagt sögur af englum, er byggju í ljósinu, fiygju um himininn, og þyrftu hvorki jarðneskrar fæðu né drykkjar, boðberar milli guðs manna. Þarna eru verur sem búa í ljósinu, fijúga um himininn, þurfa hvorki fæðu né drykkjar, milliliðir milli guðs og vor og hlýðnar boðum hans. Svo ef himininn er bústaður englanna, þá eru stjörnurnar þessir englar, því þær eru einu himinbúarnir. Jörðin er vor mikii verndarengill, sem vakir yfir öllum vorum þörfum. »Einn vormorgun gekk eg út«, segir Fechner; «akr- arnir grænkuðu, fuglarnir sungu, döggin glitraði, reykur- inn sté, hér og þar maður á ferð; skært ljós yfir öllu. Það var ekki nema örlítill biettur af jörðunni; það var ekki nema örstutt augnablik af tilveru hennar; en meðan eg virti þetta fyrir mér og sjóndeildarhringurinn stækkaði meir og meir, þá fanst mér það ekki aðeins svo fagurt, heldur svo satt og augljóst, að jörðin er engill, sem svona auðugur hress og blómlegur og jafnframt öruggur og sjálf- um sér samþykkur gengur um himininn, snýr lifandi and- liti sínu öllu til himins og ber mig sjálfan með sér, að eg spurði mig, hvernig mennirnir hefði getað flækt sig í þá skoðun, að jörðin væri ekki annað en þur hnaus, og farið að leita að englunum yflr henni eða kringum hana í tómum geimnum, til að finna þá svo hvergi«. — Viðskifti stjarnanna eru, að þvi er virðist, aðeins fólg- in í áhrifum aðdráttar og geislunar. En þau viðskifti eru
Page 1
Page 2
Page 3
Page 4
Page 5
Page 6
Page 7
Page 8
Page 9
Page 10
Page 11
Page 12
Page 13
Page 14
Page 15
Page 16
Page 17
Page 18
Page 19
Page 20
Page 21
Page 22
Page 23
Page 24
Page 25
Page 26
Page 27
Page 28
Page 29
Page 30
Page 31
Page 32
Page 33
Page 34
Page 35
Page 36
Page 37
Page 38
Page 39
Page 40
Page 41
Page 42
Page 43
Page 44
Page 45
Page 46
Page 47
Page 48
Page 49
Page 50
Page 51
Page 52
Page 53
Page 54
Page 55
Page 56
Page 57
Page 58
Page 59
Page 60
Page 61
Page 62
Page 63
Page 64
Page 65
Page 66
Page 67
Page 68
Page 69
Page 70
Page 71
Page 72
Page 73
Page 74
Page 75
Page 76
Page 77
Page 78
Page 79
Page 80
Page 81
Page 82
Page 83
Page 84
Page 85
Page 86
Page 87
Page 88
Page 89
Page 90
Page 91
Page 92
Page 93
Page 94
Page 95
Page 96
Page 97
Page 98
Page 99
Page 100
Page 101
Page 102
Page 103
Page 104
Page 105
Page 106
Page 107
Page 108
Page 109
Page 110
Page 111
Page 112

x

Skírnir

Direct Links

If you want to link to this newspaper/magazine, please use these links:

Link to this newspaper/magazine: Skírnir
https://timarit.is/publication/59

Link to this issue: Megintexti (01.12.1914)
https://timarit.is/issue/134974

Link to this page:

Link to this article: Hefir jörðin sál?
https://timarit.is/gegnir/991004397369706886

Please do not link directly to images or PDFs on Timarit.is as such URLs may change without warning. Please use the URLs provided above for linking to the website.

Megintexti (01.12.1914)

Actions: