Ný félagsrit - 01.01.1853, Qupperneq 10

10
BREF UM ISLAISD.
soíina úr grösum mef) vatnsblandinni nýmjólk; egg, lax,
silúng, hákall og hángikjöt veröa þeir aö foröast, og
súran mat og drykk allan, jafnvel lángan tíma eptir ab
þeir hafa drukkiö af þessum vötnum. þaö ríöur á, aö ekki
sö breytt útaf þessu, ef menn vilja hafa gagn af hvera-
vatninu, og umfram alla hluti veröa þeir, sem hafa gulu
eöa lifrarveiki, aö foröast allan feitan mat og smjörát.
3) þaö ber stundum viö, aö þeir sem drekka hveravötn
til lengdar, fá í sig slen mikiö og magnleysi meö höfuö-
svima, hjartslætti og nokkurskonar úlgu í blóöinu, sem
gjörir þeim andvökur og ýmisleg ónot, svo þeir þola ekki
aö vera á ferli, og eru þetta opt merki til þess, aö vatniö
hefr þá fariö aö sigra sjúkdúminn. þeir, sem veröa varir
viö þetta, skulu jafnskjútt hætta, þá er bragö fer aö veröa
aö þessu, leggja sig í rúmiÖ, lilúa vel aÖ súr og halda
kyrru fyrir í nokkra daga þar til þess aö umleitanir eru
farnar. þá mega þeir aptur byrja aö nýju, en drekka
þú jafnan nokkuö minna en áöur, en því aö eins skulu
þeir samt byrja aptur, aÖ sjúkdúmurinn hafi ekki látiö
undan í fyrsta skiptiö, því annars þarf þess ekki, heldur
ega menn þá aö hætta, en haga þú mataræÖi sínu á
sama hátt, og þá er menn drukku vatniö, lángan tíma á
eptir, aö minnsta kosti svo sem svari tveimur mánuöum.
4) Menn þeir, er drekka hveravötn, veröa aö varast
aö veröa innkulsa á meöan þeir eru aö reyna þetta læk-
nismeöal, og er því ráölegast aö dúöa sig vel ámeöan á
því stendur, hvort sem menn eru inni eöa úti. Menn
eiga og aö varast allar skapraunir og áhyggjur, þá er
menn drekka af heilbrygöisbrunnum, því þú þær sú hver-
vetna skaövænar, ])á eru þær þaö ekki hvaö minnst
undir slíkum kríngumstæöum, og varla er aö búast viö aö