Ný félagsrit - 01.01.1853, Side 22

22
BREF UM ISLAND.
imir, tekife vel undir þafe, en þá var mér sagt um leife,
afe sveitirnar heffeu alls enga von um, aö geta notafe sjdfei
þessa eins og menn vildu, því þeir væru mefe öllu í
höndum stjórnarinnar, og hún heffei í því, eins og öferu,
bæfei töglin og hagldirnar. Eg get ekki neitafe því, afe
eg varfe þá öldúngis hissa, einkum þegar mér var sagt
um leife, afe ekki mætti taka svosem fimm dala virfei úr
sjúfenum, til afe gjöra vife sæluhúsiö á Hellisheifei, nema
innanríkis-ráfegjafinn væri fyrst spurfeur leifis. þaö er
nú aufeséfe, afe land þafe, er hefir slíka sijórn, getur aldrei
reist vife, þó þafe væri fullt af öllum gæfeum, bæfei til
lands og sjávar, og viti þeir þafe meö sanni, sem lifa á
brjóstamjólk stjórnarinnar og sem þessvegna þýkjast
skyldir afe stýfeja ráfelag hennar og athafnir i öllum
greinum, afe meö því, að fara slíku fram, eru þeir bæfei
óþarfir þjónar fyrir hana og landife, og vinna þar afe auki
ríkinu öllu mikinn skafea, er þeir láta lönd konúngs
standa í stafe efea jafnvel verfea apturreka, á mefeam
öllum öferam löndum fleygir fram. Eg get sýnt og sannafe
þetta mefe ljósum dæmum, og þætti mér þafe maklegt,
aö um slíkt væri ritafe í blöfeum bæfei í Danmörku og öferum
löndum, þó þafe yröi sumum löndum okkar til hneisu.
þú hefir optsinnis spurt mig afe, hvort eg áliti ekki
vera aljmarga hluti þá á landi voru, er gagn mætti aö
verfea, þó þeir sé ókunnir ennþá. Eg svara því nú á þann
hátt: afe þar eru margir hlutir, sem mikils eru verfeir, ef
menn kynnu mefe afe fara, og ef menn heffei frjálsar hendur
til afe nota sér þá, sem vera ber, og gæti komiö þeim
þángafe sem þeir eru útgengilegastir. En einsog nú á
stendur hjá oss, er varla kleyft afe aö koma nokkru á
leife á landi voru, því menn vantar allt sem til þess
i