Ný félagsrit - 01.01.1853, Qupperneq 24

24
BRKF tM lSLAND.
húngri. Eba iivaS dugir þaíi fyrir sjúmanninn, þú hann
sé aí> hætta ser út á sjúinn og bera sig aí> safna fiski,
sem afgángs geti orhife, þegar kaupmenn gefa varla annab
fyrir hann en kafii og brennivín, en hinir, sem gætu og
vildu borga hann almennílega, fá ’ekki ab komast ab ?
.lútar hafa nú á dögum ekkert meira sau&fú en Islend-
íngar, en sá er munurinn, ab Jútar fá 18 ríkisdali
í gulli eba silfri fyrir hverja kind, sem flutt er til
Englands, þar sem Íslendíngar fá abeins herumbil 5
ríkisdali í brennivíni og ij&ru þessháttar fyrir beztu saubi
sína, sem þú bera lángt af öllu júzku fé. þaí> voru flutt
í fyrra sumar frá Jútlandi til Englands 19,500 naut og
13,000 kindur; var hvert naut selt á 140 dali og hver
kind á 18 dali, svo ab verbib nam alls nærfellt
hálfri þriíiju millíún ríkisbánkadala. Nú er þab
aubvitab, a?) þegar land vort hefir jafnmargt sauhfé sem allt
Jútland, en túlf sinnum færra fúlk, sem aö miklu leyti
verbur aí> lifa á þessu fe, þá gæti Island hæglega mist
0 sinnum meira saubfé en Jútland má missa, ef ab saub-
kindur væri nokkurnveginn borgabar hjá oss; yrbi þaí>
þá rúmar 80 þúsundir fjár á ári hverju fyrir allt landiö.
En tökum nú aí) eins helmíng her af, og segjum 40 þúsundir,
e?>a 10 þúsundir úr hverjum landsí]úr?>úngi, þá yr?>i þetta
þú æri?) gjald, og þa?> því heldur, sem Englendíngar
mundu borga íslenzku saubina fullt eins vel og júzku gem-
língana; þegar menn gæti þannig rýmt frá sér féna?>inum
meb ábata sínum, jafnútt og hann kæmist upp, þá þyrfti
miklu sí?>ur a?> úttast íjárfelli og þvíninlíkt. Setjum nú
samt sem á?)ur, sökum þess vegurinn er nokkuu lengri
til Islands en til Jútlands, a?> Englendíngar gæfi þribjúngi
minna fyrir hverja sau?>kind, þá yr?)i þú hib árlega verb
fyrir 40 þúsundir íjár nærfelt hálf millíún ríkisdala í