Ný félagsrit - 01.01.1853, Page 63

UM GODORD.
63
í hug aí) eigna sér land þeirra manna, er hann hafbi
konúngddm yfir. Go&or&ib var, eins og í sjálfu nafninu
liggur, engan veginn eitthvert ákvebib herah, sem menn
áttu ab stjdrna yfir, en a&eins o r í>, þ. e. m e t o r í> og
r e 11 u r, sem menn meí) ýmsu mdti höf&u í nafni
gu&anna til þess a& vera oddvitar í öllum helgi- og
laga-störfum meíal manna. þessvegna er þaí) og, aí)
go&ar máttu á elztu tímum eiga þíngmenn hvar sem þeir
svo vildu um allt land, og búendur höf&u á hinn búginn
rett til aí) kjúsa ser hvern þann goba, sem þeim líka&i
bezt, abeins aö þeir væri í þíngi meb einhverjum slíkum,
er einn haf&i rett til a& veita lögunum forstö&u, kjúsa
dúmendur og helga þfng; þa& eru a&eins seinni lög í
Grágás, sem segja, a& menn megi ei vera í þíngi me&
utanfjúr&úngsgo&a, og um þau lög er þa& jafnvel au&sætt,
a& þeim hefir ei veri& hlý&t, a& minnsta kosti ei á dögum
Sturlúnga. þýzkur ma&ur, Dr. Maurer, sem nýlega
hefir gefi& út hina ágætustu búk, er hínga& til hefir veri&
samin um lög og stjúrn Islands í fornöld, fer jafnvel svo
lángt, a& hann álítur a& þíngin sjálf hafi ei heldur haft
nein föst takmörk í landinu, nema a& því leiti sem þíng-
sta&urinn æfinlega var ákve&inn, en þeir a&eins taldir
t. a. m. til Hegranessþíngs, sem löglega höf&u sagt sig í
þíng me& einhverjum af þeim go&um, er þánga& áttu a&
sækja, hvar sem þeir svo annars áttu heima — og þa&
er margt, sem sýnist a& sanna þetta. En þare& þa& þú,
eins og ver á&ur höfum geti& um vi&víkan&i go&or&unum,
enn miklu fremur var& a& vera svo um þíngin, a.& landslag re&i
mestu um skiptíngu þeirra, af því a& hver vildi helzt sækja
þánga&, er honum var handhægast og næst, og þíngin
því mjög snemma a& mestu yr&u a& ver&a hi& sama sem