Ný félagsrit - 01.01.1853, Qupperneq 64

64
UM GODORD.
ákveíinir landspartar, þá gerir þaS í raun og veru ei
mikiö til hvaí) menn halda um þetta efni einstökum
þíngum víhvikjandi, abeius aí) menn ei gleymi því, ah
hin elzta og eiginlega löglega skohun á gohorbunum, sem
alltaf kemur fram aö nýju og menn gátu notah ser af
hvenær sem vera skyldi, var sú, a& þau væri forstaha
fyrir mönnum mannaforráð, ei fyrir takmörkuhum
héru&um. þetta atri&i er svo mikilvægt, ab menn verha
aö misskilja öll lögin, ef menn gæta þess ei sem ber; en
einkum er þaö þá merkilegt vegna þess aí) þab bendir
til hinnar mestu líkíngar milli go&anna á Islandi og smá-
konúnganna í Noregi í fornöld, a& hernabinum einum
undanteknum, og verbum ver nú því um stund ab líta
aptur til þessara átthaga vorra, bæbi til þess ab skilja
upptök gobaveldisins til hlýtar og eins líka til þess ab færa
nokkur dæmi til þess, sem vér ábur höfum vikib á, ab
goborbsættirnar íslenzku hafi ab mestu verib hinar sömu,
sem ábur höfbu haft hersisvald eba jafnvel konúngdúm í
Noregi. Höfum vér þú hér ei rúm til a& sanna nokkub
svo rækilega sem skyldi, en ver&um abeins ab segja
stuttlega frá ímynd vorri einsog oss finnst hún liggja
beinast vib, er menn bera saman sögurnar og önnur forn
fræbi; getur og verib a& oss sí&an geíist tækifæri á ab
tala betur og greinilegar um þetta mál.
þab er fyrst nú á dögum, a& menn eru farnir a&
geta gert sér nokkra ljúsa og árei&anlega hugmynd um
byggíngu Norburlanda í fornöld einsog allrar nor&urálfunnar
yíirhöfub, sökum þess a& nú er svo margt orbib a&gengi-
legt og ljúst, sem ábur var hulib, og sem, þegar þab er
borib saman sín á milli, gefur hinar ágætustu upplýsíngar. ;
En einkum hafa þú Nor&menn, sem eblilegt er, lagt mikla