Ný félagsrit - 01.01.1853, Side 99
UM bODORD.
99
na&ar, og, ef vill, til Óbins *), Vila og Ve, en frá Kára eru
allir konúngarnir komnir. Nafn þorra konúngs og barna
hans er mjög svo ribiíi vib forn helgihöld og blútveizlur,
einsog hin fornu mánaöanöfn enn sýna, en til þess aí>
útlista þafe þyrfti a& skrifa miklu lengra, enn ver nú
höfum færi á. Sem stendur munum ver því a&eins
minnast á skiptíngu Iandsins milli sona Nors.
Frá Gor sögbu fornmenn aí> sækonúngar væru komnir
og hefbu þeir gengií) á land sona Nors, svo ah menn
hitta líka í sumum fylkjum konúnga, er töldu ætt sína
til Gors. Nor konúngur átti allt meginland fyrir sunnan
Naumudal til Raumelfar, þarsem hún fellur til sjúar; ’
Dofrafjöll mega aí> mestu leiti heita mi&bik þessa lands.
þau eru Baldjökull Noregs og í þeim héldu menn a&
byggi jötun sá e?>a landvættur, er þeir köllubu Sva&a
og sííian Dofra konúng; eru bæhi nöfn jötunsheiti, en
Dofrar heitir og byggb sú, er næst liggur fjöllunum aí>
sunnan, og þaban hafa þau líklega upprunalega nafn sitt,
hver sem svo rútin er. þaí> er algeng kenníng í skáld-
skap a& kalla yflrkonúnga alls Noregs „Dofra drottna“,
*) Af vindnafni Óílins, sem vér höfum talií), Róíli (andróbi
er mótvindur) kemur ,,Ráfes-eyjarsund‘- í Harbar&sljóíium, því
á og ó skiptast á í fornu máli, og eins kennir Bragi gamii
skip ,,ró&alfs mar,“ þ. e. rindálfs hest. Óíiinn rar og kallaftur
Ómi, því menn heyrbu til hans íhverjum vindþyt, ogVáfubr
var hann enn kallabur því hann vof%i yflr mönnum, sem
vindur í lopti, og í árdaga vofþi hann og sem „virgiliiár'- yfir
undirdjúpunum á Yggdrasli; því var hann kallabur „gálgafarmr11
og allir gálgar hestar hans, einsog Ygg-drasill sjálfr er afeins
= Óþins hestur. Svölnir (hinn svali) er enn eitt af vind-
nöfuuin Óííins, og var hugmynd fornmanna um haun og öll go'b
svo ljós, a'b skáldin gátu alltaf kennt þau nýjurn og nýjum
nöfnum og þð aldrei rángt.