Ný félagsrit - 01.01.1853, Side 111

UM GODORD.
111
aí) þafc sé ljdst, hvers vegna Arinbjörn átti ab nefna tálf
menn í dóm fyrir Firfeafylki, þdrbr á Orlandi fyrir Sogn
og Bergönundr fyrir Hörbaland: þab var afþví þeir í
raun og veru voru jarlar Eiriks yfir þessum
fylkjum,þ<5þeir hefbi ei nafnib, einsog vérafe minnstakosti
höfum sýnt um hina tvo fyrstu, og um Önund er engin ástæöa
til aö efast um, aö þetta hafi veriö ööru vísi, eöa aö
hann ei aí> minnsta kosti hafi nefnt dámarana í umboöi
\
Eiríks. Er þaö nú og auöséö, aÖ orö Egils um Arin-
björn eru í öllu tilliti mjög mikilsverö, og eins líka hitt,
aö munurinn á Gulaþíngi forna og alþíngi Islendínga, var
ei, einsog menn hafa sagt, mikill, en í raun og veru
öldúngis enginn, nema í því, sem beinlínis varö aö
leiöa af konúngsvaldinu; veröur þá og undirstaöan
undir íslenzkum lögum miklu e&lilegri.
2. Hersborinn maöur í Fjöröum hefir og veriö
þrándr nefja, faöir þorsteins, er átti Lopthænu, aöra
dúttur Armbjarnar hersis hins eldra, fööur Hrosskels,
er til Islands fúr og nam HvítársíÖu í Borgarfiröi, föÖur
Hallkels, fööur Illhuga svarta. Frá honum var
komin önnur hin ríkasta goÖorösætt í þverárþíngi, Gils-
bekkinga ættin, er alttaf hélt goöoröi sínu, unz þaö var
gefiö upp viö konúng sem önnur; er sú ætt næst komin
fráBraga skáldi allra íslenzkra ætta, og voru þeir
lángfeögar líka Iengi skáld mikil og fræöimenn, Tindr
Hallkelsson, Gunnlaugr Ormstúnga, Gisl 111-
hugason og Styrmir prestur fróöi, vinur Snorra
Sturlusonar, er aö öllum líkindum hefir haft Gilsbekkínga
goöorö á sinni tíö, þar sem Snorri haföi erft Mýramanna
goÖorö og aöra goöorösparta í Borgafiröi.
3. Hin þriöja hersaætt í Firöafylki er og ein meö
hinum stærstu fornættum, er menn hafi sögur af í Noregi.