Ný félagsrit - 01.01.1853, Page 117
UM GODORD.
117
Hróaldr, faSir Hró&mars, föfeur Hjörleifs, voru
bræöur og synir Hrómundar Gripssonar, sem nú
er til of spillt saga um, eba töldu þó líklega heldur abeins
ætt sína til hans. Um Ingólf og ættmenn hans á Islandi
höfum ver áfeur talab nógsamlega.
Vér höfum nú skofeaB Pir&afylki og séfc a!b þaban
fóru næstum því allar fornar hersa ættir til Islands, og
tóku þar upp goBorb. Hvab um Ölvi hnúfu haíi orBib
vita menn ei, en abrir afkomendur Berblu-Kára lendtu á
Hálogalandi, og Arinbjörn, sem líka liafoi fylkib ab
veizlum, sýnist í raun og veru ab hafa verib hinn einasti
mabur af fornri höfbíngjaætt, sem eptir varb í landinu.
En hann féll, sem víbfrægt heíir orbife, meb Haraldi fóstra
sínum aB Ilálsi, þar sem hann ,,lét hvína heinþynntan
brynju hryneld“ *), og er svo afc sjá, sem hann hafi engan
son látib eptir sig; en systur lians voru giptar í önnur
hérufc, önnur á Sunnmæri, en hin til Upplanda. Haraldr
hárfagri og hinir seinni konúngar hafa kastafc eign sinni
á jarfcir hinna fornu höffcíngja, er úr Iandi fóru, og sett
yfir ármenn sína, opt lítils háttar menn úr öfcrum fylkjum,
') Vfgmanniegra kvæfci, enn Gráfeldardrápa Glúms Geirasonar,
sem kann heflr kvefcifc er hann frétti fall Haralds til Islands
—• „því bjófcum vér þögnar þegna tjón at fregnum,“ segir hann
í upphafinn — mun varla fást. Hvafc getur t. a. m. verifc
karlmannlegra enn þessi vísa, og svo heflr allt kvæfcifc verifc?
Mælti mætra hiaita
málm-ófcinn, sá blóði,
þróttar orfc, er þorfci
þjófcum völl at rjófca;
vífciendr of bafc vinda
verfcúng Haraldr sverfcum,
frægt þótti þat flotnum
fylkis orfc, at morfci.