Ný félagsrit - 01.01.1853, Síða 121
UM GODORD-
121
tuenn hati hakiib þær dvergkynjabar, því ái er líka dvergs-
nafn, og þræla köllubu menn svarta sem dökkálfa, en dvergar
voru skaptir fyrr enn menn. Næst kom Rígr til a f a
og ö m m u, en „þaban eru komnar karla ættir“, þ. e.
frjálsborinna manna, bænda og hölda; hvort formenn hafa
haldib ab h e r s a r væri abeins hinir æbstu virbíngamenn
í þessari kynsldb eba heldur nibjar gobborinna, eldri
konúnga, eins og ver höfum séb ab afkomendur konúnga
og jarla í Noregi svo opt abeins voru hersar, er mjög
efasamt, þó mart sýnist ab benda til hins síbara. Hin
þribju hjún, sem Heimdallr kemur til, eru f a b i r og
múbir; hjá þeim er allt ríkmannlegt og fagurt, maburinn
hugsar abeins um vopn sín og konan um skrautbúnab
sínn, en sjálf var hún mjög fögur, „brún bjartari, brjúst
leiddi vofur daubra manna framSjá, er hanu kom yfír hinn yzta
ægisstraum (Gjöll), en ábur enn hann kom ab dyrum sóiarinnar og
draumalaudinu, allt á leibinni til heljar — svarar öldúngis til
,,hins helga hvíta steinsuí sólarlagsátt, jrar sem Heimdallr
æ var ab berjast vib Loka nm brísíngamen, og vib jrann hinn
úrsvala nnnarstein sóru fornmenn eius og þeir sóruvib sónar-
gölt og ab bragarfuili. Orbnm Hómers mætfi svo snúa:
Fóru fram yflr,
þeirs af fold komn,
ægisstraum
æ rennanda;
libu 1 j ós a n um
lævistein,
dyr álfröbuls
ok draumaiand (Dvalinsheim).
Og þenna stein þykjast þó griskir - og latínskir forufræbíngar
hafa fundib eiuhverstabar vestan til vib Grikkland, og se þab
klettur einn I Svo vel skilja þeir fornan átrúnab.