Ný félagsrit - 01.01.1853, Qupperneq 140

140
UM GODORD.
og lögsegjeodur bera orö gobanna til manna, því frá hinnm
æbsta gubi hefir þab æ verib og er enn trú manna, a&
rettur allur og sannleikur se kominn í upphafi. þurfa menn
ei aö efast um þab, aí> embætti gobanna í þessu tilliti
hati öldungis veriö hib sama sem fornkonúnganna, og er
þaö eitt merkilegt dæmi uppá aí> menn hafa álitib goborb
og fornan konúngdóm fyrir öldúngis hiö sama í upp-
hafi, aö í þorsteins sögu Víkíngssonar segir, aí) synir
Kols kroppinbaks hafi skipt arfi meö sér á þann hátt,
aö íngjaldr trana fékk konúngdóminn, Hárekr járn-
haus hrínginn Glæsi og Björn blátönn sveröiö Ángrvaöil;
þurfa menn hér ei ab halda, aí> þetta sé ei fornt, þó
söguskrifarinn af vitleysu sinni líka hafi blandab inní
rugli um Tírús konúng á Indíalandi, sem hvergi á viö
hina fornu sögu um héraöskonúnga í Noregi, en abferöin
á skiptíngunni og skoöunin á konúngdómnum sem sér-
skildri eign er öldúngis hin sama, sem frá segir í Vatns-
dælu, þar sem synir Ingimundar gamla skiptu svo arfi
meö sér, aö þórir fekk goöoröiö, þorsteinn bæinn ab
Hofi og Jökull sver&iÖ Ættartánga. Sama er og aö segja
um þann siib, sem goöar á Islandi höfÖu, aö setja frænd-
konur sínar til aö gæta hofanna, aö þaö hefir líka veriÖ
siöur fornkonúnga og hersa í Noregi, og mundi þaö meö
berum oröum vera sagt í Friöþjófssögu, ef hún væri
betur og forneskjulegar sögÖ, enn hún er, aö íngibjörg
hafi veriö hofgyöja í Baldrshaga, en ei aöeins send
þángaö til geymslu; Alfhildr konúngsdóttir rauö hörginn
aö dísablóti, kona HeiÖreks konúngs hengdi sig í dísarsal,
því hún hefir sjálfsagt veriö hofgyöja eins og sú, sem
eins fór aö á íslandi, og Egill Skallagrímsson kallar í
einni vísu sinni Gyöu, systur Arinbjarnar hersis, „stalls
sjötul“, annaöhvort af því aÖ hann, einsog hann er