Ný félagsrit - 01.01.1853, Side 166

166
UM VATINSVEITINGAR.
bæta mefeymsu mdti. 11 vorttveggja |ietta gjöra vatnsveit-
íngar, meb því þær uppleysa áburbinn, svohannnær því
beturog fljdtaraí) sameinast gróbrarmoldinni; ab öbrum
kosti liggur hann mestofan jaröar, skrælnarþar og missir
fyrir þaí) krapt og vökva. þareb veitíngavatnib
leysir nú áburbinn sunduc eins og eg heti sagt, og færir
hann svo vel ofaní rótina, má breibslan vera þynnri
enn venjulega tíbkast; en einkum má drýgja mef)
vatni áburöinn á þann hátt ab bera nýja kúamykju
í smáhauga eba hlöss á þá stabi í túninu ebur á
vellinum, sem hentugast er ab koma vatni af), búa
sífian til kví efiur vík inní hvert hlass, hleypa þarí
vatni og hræra mef) kláru saman vib mykjuna, unz
kvíin er orfiin full af hálfþykku mauki. þessu
mauki skal hleypa aptur út um skarö úr hverju
hlassi og skvetta því svo víf)t og dreift út sem
verbur, þessu skal halda frarn þángab til uppleyst
er ab öllu hvert hlass sem til þessa hefir verib borib
á völlinn, og verbur áburburinn meb þessum hætti
fullum helmíngi drýgri, enn þá hann er breiddur
þurr; þessa abferb skal einkum vib hafa í gróand-
anum, og vex, þar sem henni verbur komib vib, meiri
og kröptugri taba en elia ; þessi breibslu abferb, verbur
helzt vib höfb í dálitlum hallanda, en má þó nota
hana hvar helzt sem vatn nær ab seitla ytir.
Hérabauki bæta vatnsveitíngar, og gjöra ab góbum
notum margar áburbartegundir, sem yrbu ab öbrum
kosti arblitlar og ónýtar.
Eg vil nefna hér nokkrar þær áburbartegundir, sem
eptir ebli sínu eru lélegar til ab framleiba jarb-
argróba án undirbúníngs og vatnsveitínga, og þarab