Ný félagsrit - 01.01.1853, Qupperneq 176

176
UM KARTÖFUJR/EKT.
suíiri og sufcaustri, hvaban iiitans og hlýindanna er
von, svo sólargeislinn nái óhindra&ur aí) skína jafnt á
allan akurinn. I þessu tiliti mun ráblegast, ab hafa
kartöílugar& ei brei&ari enn svo, a& hann njóti
allur skjóls fyrir kulda áttinni af girbíngunni, en
þar á mót má hann vera svo lángur, sem verkast vill
c. þegar verib er aí) velja akurstæbib, þarf einnig, auk
hitans og skjólsins, ab hafa augastaí) á jarbvegnum,
ábur enn byrjafc er ab girba: því þó kartöflur ]>uríi
ekki st'rlega feita jörb til ab þróast í, verbur samt
sú jörb, sem þær eiga vel í ab þrífast og verba
kjarngóbar úr, ab innihalda ebur hafa ýmisleg
jarbefni, sem einkurn eru svört vaxtar- eba gróbrar
mold einnig sand- og leir-jörb. þetta sambland
jarbtegundanna gjörir þab ab verkum, ab jarbvegurinn
verbur frjófsamari heldur enn ef ekki er nema eins-
konar jarbtegund í honum; vaxtarmoldin helir í sur
mest af hinum nærandi krapti. Sandurinn gjörir
jarbveginn lausan og hlýjan, og leirjörbin, sem föstust
er í ser, vibheldur, frjófgunar efnunum svo þau ná
ekki eins fljótt og annars ab tærast, rjúka eba gufa
úr jarbvegnum. þess má einnig geta, ab því send-
nari sem jarbvegurinn er, þess fastari og kjarn-
betri eru kartöflurnar, og jafnvel bragbbetri enn úr
þeirri jörb, sem vaxtarmoldin ræbur meiru, einkum
ef rignínga tíb er, eba jarbvegur er rakur eba seilu
kenndur.
d. Ekki má heldur gleyma því, þegar verib er ab velja
kartöflugarbsstæbi, ab engin seila má vera í jarb-
vegnum, því síbur verslur eba dý eba nokkurskonar
vatnsagi í eba kríngum þab, sem ekki se fyrir sjá-
anlegt ab megi á einn eba annan hátt gjörsamlega