Ársritið Gestur Vestfirðingur - 01.01.1848, Blaðsíða 14

14
viðar á ári |>essu; fór kornvara strax að Jiækka í
verði, jiegar eptir nyár í fyrra, sinátt og smátt; liéldu
[iá margir, að lækka mundi aptur, og keyptu fiví
allfæstir skerf [iann, er þeir ætluðu meö út til Is-
lands, en [>að reyndist ekki þannig, heldur liækkaði
það jafnan, svo seinast í Mai-mán . var rúgtunnan
komin í 16 og allt að 17 dölum. Með útkomu liinna
fyrstu skipa bárust líka þau tíbindi, aö flest skip
frá Danmörku væru þá í förum til annara landa,
einkanlega til Bretlands, því þángað flyttist megin-
liluti kornvörunnar i'ir Danmörku, og þvi væri næsta
torvelt að fá skip leigð til Islands, enda þó geipi-
leiga væri í boði, og mundu því fáir lausakaupmenn-
irnir koina. Eptir þessum fregnum var þá við að
húast, að aðflutníngar af kornvöru og öðrum þörfum
manna mundu verða með minnsta móti; mörg skip
koinu og hingað til vesturlandsins í seinna lagi, og
olli því dýrleikinn á kornvörunni, því leingi væntu
menn þess, að verðið á lienni mundi lækka fyrri en
varð, og komu svo flestir með kornvöru í minna
lagi, og sumir lausakaupmennirnir að eins með nokk-
uð af mjöli. 3>enar er sk*P komu fyrst í vor um
sumarmálin, á meðan hæsta verðlagið var ekki kom-
ið á kornvöruna ytra, heyrðist enda eptir sjálfum verzl-
unarmönnum, að rúgur og nijöl mundi ekki verða
dýrari, en á 12 dali tunnan; er það lenzka hér viða
á verzluiiarstöðunum, að menn taka út ýnisar nauð-
sýnjar sínar fyrir kauptíð (lestir), en á mörgu er þá
óákveöið verð, og svo var það í þetta sinni, að minnsta
kosti á kornvörunni, sást nú um messudagaleitið,
liver endir mundi á verða með komu lausakaup-
manna, að þeir brugðust allir, sein að undanförnu
liöfðu lagt leiðir sinar til Stykkishólms, hrá þá mörg-
um í brún, einkum þeim sem verið höfðu kaupa-
nautar þeirra, þókti þá mörgum þeim góð ráð dýr,